Burzum Persian

همسرم توی خونه هفت تا بچه‌مون رو آموزش میده و هم‌زمان برای کتاب رنگ‌آمیزی جدیدش که موضوعش اساطیریه، نقاشی می‌کشه. فقط امروز دو تا طرح کامل رو تموم کرد. وقتی من رانندگی می‌کنم، کنارم میشینه و هیروگلیف یاد می‌گیره.

منم هر دو روز یه بار کل قوانین تخصصی بازی ReconQuest رو می‌خونم و پیشرفتم عالیه. غلط‌های املایی، ایرادهای قالب‌بندی و اشکالات مکانیکی دارن کمتر و کمتر می‌شن. دیگه خیلی کم پیش میاد که بخوام توضیح اضافه کنم یا چیزی رو تغییر بدم.

هرچی وقتمون کمتر می‌شه، کارامون رو سریع‌تر و بهتر انجام میدیم و از زمانی که داریم، بهترین استفاده رو می‌کنیم.

خیلی‌ها فکر می‌کنن که داشتن بچه، مانعی برای رسیدن به هدف‌های شخصیه، اما اینطور نیست. اصلاً بدون اونا چه دلیلی برای داشتن برنامه و هدف وجود داره؟

ما ادامه‌ی اجدادمون هستیم و نسل‌های بعدی ما، خود ما خواهند بود. این یه باور «پاگانی» (مربوط به ادیان باستانی) محسوب می‌شه، اما در عین حال یه حقیقت علمیه. DNA ما، همون DNA اجدادمونه. ما، هموناییم.

𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

فروش گیتار الکتریک
Ibanez GRG150DXB 🎸
+ به همراه آمپلی‌فایر IBZ10G

✅ ساخت اندونزی، کاملاً سالم و کم‌کارکرد
✅ صدای عالی، مناسب برای راک و متال
✅ قیمت: ۲۷ میلیون تومان

💬 برای اطلاعات بیشتر و خرید، پیام دهید.
@ermiiyya

ما می‌تونیم بشینیم و منتظر بمونیم که یه اتفاق عالی بیفته، یا خودمون دست به کار بشیم و زندگیمون رو عالی بسازیم.

من نزدیک ۱۶ سال زندان بودم، پس نیاید بگید که زندگیم راحت بوده. وقتی آزاد شدم، با یه زن جوون، زیبا و باهوش ازدواج کردم، صاحب ۷ تا بچه شدم که خودمون تو خونه درسشون می‌دیم، کتاب نوشتم، موسیقی ساختم، کلی مشکل رو پشت سر گذاشتم و الان تو یه خونه سنگی وسط طبیعت، بدون هیچ بدهی زندگی می‌کنم.

هر شب خسته و کوفته می‌خوابم، منم امید دارم دنیا تغییر کنه، ولی تا اون موقع زندگی‌مو می‌کنم. هدف دارم، برنامه دارم و سخت کار می‌کنم که بهشون برسم. زندگی همینه...

"کار، آزادی میاره." اگه برای خودت و خونوادت تلاش کنی...

امروز می‌تونی. همتون می‌تونید. اوضاع خیلی خرابه، ولی همین حالا پر از فرصت هم هست.

"روز رو دریاب، و تا جایی که می‌تونی به فردا دل نبند." (هوراس)

📱 𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

بیایید واقع‌بینانه و سازنده عمل کنیم...

تا حد امکان خودکفا باشید، از خود و عزیزانتان محافظت کنید، به زندگی در مناطق روستایی روی بیاورید، پلیدی‌های این دنیا را کنار بگذارید و برای بقا در برابر فروپاشی پیشِ رو آماده شوید.

این بهترین کاری است که می‌توانیم انجام دهیم، دوستان هم‌فکر. هیچ‌کس قرار نیست شما را «نجات» دهد یا حتی به شما کمکی کند. ما در این دنیای آلوده تنها هستیم، پس باید بتوانیم به توان و اراده‌ی خود تکیه کنیم.

می‌توانید تلاش کنید با موج عظیمی که در حال آمدن است مقابله کنید، اما این تلاشی بیهوده خواهد بود. افراد خردمند به ارتفاعات پناه می‌برند و می‌گذارند این موج همه‌ی کسانی را که آماده نبودند، با خود ببرد.

حقیقت این است که با این روش می‌توان نجات یافت. زمانی که جهان در هرج‌ومرج و فساد فرو می‌رود، شما می‌توانید روی پای خود بایستید. و افرادی مانند شما هم خواهند بود—کسانی که نه‌تنها به این سیستم بی‌اعتماد بودند، بلکه برای آینده نیز برنامه‌ریزی کرده‌اند.

حرف‌های بیشتری برای گفتن هست، اما همین کافی است. احساس می‌کنم که مدام حرف‌هایم را تکرار می‌کنم و اغلب کسی به آن‌ها توجهی ندارد. و آن‌هایی که گوش می‌دهند، از همان ابتدا پیام را درک کرده بودند.

پس... موفق باشید.
و شب خوش.


در تصویر: فردی که گمان می‌کند می‌تواند با موج مقابله کند و از تسلیم شدن سر باز می‌زند، اما می‌داند که به جای آن باید بگوید «لعنت بهش» و از تپه‌ها بالا برود.

📱 𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

I am not a vegetarian. For some time, I tried to be a semi-vegetarian, eating only fish, birds, and no red meat, but... I don't know if I have an opinion on vegetarianism.

-Varg Vikernes
#Quote
#photo #Picture
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

Varg Vikernes at 5️⃣2️⃣ - still a name that sparks debate in metal history
HAPPY BIRTHDAY 🎂🎆
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪

پست احساسی از یک پدر ناکام:

من در سال ۱۹۹۲ در قبال دختر بزرگم کوتاهی کردم، به خاطر خصومت‌هایی که با مادرش داشتم (مادری که به خاطر دوستان چپ‌گرایش، او را به یک تظاهرات لعنتی ضد نژادپرستی در برگن برد). سپس در سال ۱۹۹۳ به زندان افتادم - گرچه انتخاب چندانی نداشتم: بین زندان و شکنجه تا سرحد مرگ توسط یک جنایتکار منحرف باید یکی را انتخاب می‌کردم. بله، اگر قبلاً رابطه ما از دست نرفته بود، او قطعاً به خاطر این ماجرا پدرش را از دست داد.

بعد، مادرش با یک کمونیست ازدواج کرد و آنها تصمیم گرفتند که مرا از هرگونه تماس (و تأثیرگذاری) بر دخترم محروم کنند چون من "نازی" بودم. بنابراین، هیچ‌وقت از طرف او ملاقاتی نداشتم. پس از یک مبارزه طولانی حقوقی، حق دیدن دخترم را سه بار در سال (برای چند ساعت) به دست آوردم.

اما تا آن زمان که از زندان آزاد شدم، دخترم ۱۶ یا ۱۷ ساله بود و زندگی خودش را داشت. من اصلاً او را نمی‌شناختم و او هم مرا نمی‌شناخت. بنابراین، به این دلیل در قبالش کوتاهی کردم که فکر می‌کردم نباید تلاش کنم که "خودم را به زور" وارد زندگی‌اش کنم. البته خصومت‌های شدیدم با مادرش نیز نقش بزرگی در این تصمیم داشت.

در نهایت، به خاطر این که بعد از گذراندن نزدیک به ۱۶ سال در زندان چیزهای زیادی برای نگرانی داشتم و باید زندگی بیرون را مدیریت می‌کردم، در قبالش کوتاهی کردم. من به خانواده جدیدم اولویت دادم: همسرم و (در آن زمان) پسرانم. از نروژ به فرانسه نقل مکان کردم و از آن زمان فقط دو بار او را دیدم. یک بار مادرم او را برای ملاقات آورد و بار دیگر، او را در خانه مادرم دیدم وقتی که آلبوم "Umskiptar" را ضبط می‌کردم (اواخر ۲۰۱۱ یا اوایل ۲۰۱۲، دقیقاً یادم نیست).

این آخرین باری بود که با او تماسی داشتم.

حال او چطور است؟ نمی‌دانم. گاهی اوقات از برادرم درباره‌اش می‌پرسم، اما تنها چیزی که می‌تواند بگوید این است که او در شهری در نروژ، همراه با خواهر ناتنی‌اش زندگی می‌کند و همان‌جا کار می‌کند. حالا ۳۲ ساله است.

زندگی همیشه آن‌طور که ما می‌خواهیم نیست. همیشه آن‌طور که می‌خواستیم یا قصد داشتیم پیش نمی‌رود. و زندگی قطعاً همیشه عادلانه نیست.

"خدایان آجیل را برای کسانی می‌فرستند که دندان ندارند."

با این حال، من خوب هستم. خانواده جدیدی دارم و در قبال هیچ‌کدام از (۷) فرزند دیگرم که با همسرم دارم، کوتاهی نمی‌کنم.
📱
𝔅𝔲𝔯𝔷𝔲𝔪