بسیج دانشجویی شریف

‍ ‍ 🔰 «او به دنبال حسین(ع) است، از تولد تا شهادت»

🌷 ولادت حضرت امام حسین(ع) و حضرت ابوالفضل العباس(ع) بر همگان تبریک و تهنیت باد.

🔹 بین همهٔ داستان‌های وفاداری در تاریخ، وفاداری عباس(ع) داستان عجیبی دارد. او دو‌شادوش امام، پیرو اوست. نه از او فاصله می‌گیرد و دور می‌افتد، نه کاسهٔ داغ‌ترازآش شده و از امام خود جلو می‌زند. درست مانند امیرالمومنین(ع) برای رسول خدا(ص) و خود امام حسین(ع) برای امام حسن(ع). در زمانی که هرکسی در مقابل امام حسین(ع) نطقش باز شده و امام(ع) را نصیحت می‌کند و فکر می‌کند که صلاح این امت را از صاحب این امت بهتر می‌داند، او سکوت مطلق است و اراده‌اش در ارادهٔ امام(ع) ذوب شده‌است. در بین همهٔ روایت‌های کربلا و عاشورا، صحبت رشادت و دلاوری و وفای به عهد او فراوان است.

🔸 اما او فقط دو جا لب به سخن در مقابل امام(ع) باز می‌کند. یک‌بار آن‌جا که امام، بیعت برمی‌دارد تا جمع اصحاب خالص شود و یک‌بار هم آن‌جایی که از غربت امام(ع) سینه‌اش به تنگ می‌آید و می‌رود که تاریخ را در مقابل وفاداری‌اش بهت زده کند.

او همه‌جا به دنبال حسین است. از روز تولدش تا لحظهٔ شهادتش. او حتی در روز تولد خود نیز دوشادوش امامش است.

🔹 راستی! چه رمزورازی در فاصلهٔ اندک بین این دو برادر است؟ این فاصلهٔ اندک که جلوهٔ مکانی‌اش بین‌الحرمینی است که پناه عالمیان است و جلوهٔ زمانی‌اش، سوم و چهارم شعبان است. گویا خدا در فاصلهٔ این دو میلاد مبارک برای جامانده‌های حرمش، بین‌الحرمینی ساخته که در آشوب‌های آخرالزمانی به آن پناه ببرند. بله! این هم شاهد دیگری که حسین(ع) حواسش به همه است. او امام همه است، امام نمازشب‌خوان‌ها و امام گنه‌کارها.

🔸 خدایا به فاصله بین این دو برادر، به بین‌الحرمین، به سوم تا چهارم شعبان و به علقمه تا قتلگاه قسمت می‌دهیم که ما را در راه عباس شدن برای امام زمان(عج) حرکت بده.

🆔 میدان انقلاب
🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر

‍ ‍ 🔰 «مهم‌تر از بعثت رسل»

🔹 بنی‌اسرائیل خودشان را برترین قوم روی زمین می‌دانند. راست هم می‌گویند. خدا خودش فرموده «یا بنی إسرائیلَ اذکُروا نِعمتِیَ الّتی أنعَمتُ عَلیکُم وَ أنّی فضَّلتُکُم عَلى العالَمین» بنی‌اسرائیل امتی بود که قرار بود دین خدا را بر روی زمین اقامه کند. اما پای کار خدا نماند و از میانهٔ راه برگشت. کارش به آنجا رسید که «ضُرِبَت عَلیهمُ الذِّلّةُ ... وَ بائوا بغضَبٍ منَ اللّٰهِ و ضُرِبَت عَلیهمُ المَسکَنَة ۚ ذلکَ بأنَّهم کانوا یَکفُرونَ بآیاتِ اللّٰهِ وَ یَقتُلونَ الأنبیاءَ بغَیرِ حقّ» خدا هم نسل پیامبران را از بنی‌اسرائیل گرفت و رسالت را به امتی دیگر منتقل کرد.

🔸 خدا فقط پیامبرانش را انتخاب نمی‌کند. خدا امتش را نیز انتخاب می‌کند. آن‌گاه که می‌فرماید: «و جاهِدوا فی اللّٰهِ حقّ جِهادِه ۚ هُوَ اجْتباکُم و ما جَعَل عَلیکُم فی الدّینِ من حَرَج ... لِیَکونَ الرّسولُ شهیدًا عَلیکُم و تَکونوا شُهداءَ عَلى النّاس»

🔹 جای دیگری می‌فرماید: «کنتم خیرَ اُمّةٍ اُخرِجَت لِلنّاسِ تأمُرونَ بِالمعروفِ و تَنهَونَ عَنِ المُنکَر و تؤمنونَ بِاللّٰه». افق امت اسلامی و جایگاه امت اسلامی این است؛ خداوند جایگاه امت اسلام را نه صرفا برای خودشان که برای جهانیان (ناس) چنین توصیف می‌کند.
گویی سنت خدا برای اقامهٔ دینش روی زمین همین است. که امتی مبعوث شود و بار سنگین این اقامه را به دوش کشد. گویی بدون چنین امت جلوداری که متحمل سختی‌های مسیر شود، نمی‌شود دین خدا در پهنهٔ زمین گسترده شود و به ثمر بنشیند.

🔸 در سورهٔ حدید آیه‌ای است که معروف است؛ آیه‌ای که می‌گوید انبیاء اصلا فرستاده شدند تا مردم به قسط قیام کنند. اما قسمت بعد از آن را کمتر شنیده‌ایم. در آیهٔ بعد تا انتهای سوره خدا شروع می‌کند به روایت اقوامی که رسول میان‌شان مبعوث شد، اما به تعبیر آیات «فمِنهم مُهتدٍ و کثیرٌ منهم فاسقون»؛ کسانی از آنها بودند که هدایت شدند، اما اکثرشان فاسق شدند و پای کار حرف خدا نیامدند. لذا امتی که باید شکل می‌گرفت، شکل نگرفت.
آخر از همه خدا به سراغ مسلمانان و «الذین آمنوا» می‌آید. که حالا نوبت شماست و شمایید که باید این بار را به سرمنزل برسانید.

🔹 اساسا مهم‌تر از بعثت رسل، بعثت امت‌هاست. پیامبران مبعوث می‌شوند تا قوم خود را مبعوث کنند و حول پیام آسمانی خود، امتی را شکل دهند.
و اساس شکل‌گیری امت، تحول درونی جامعه است؛ آن‌گاه که جامعه عزم می‌کند تا به هدفی بزرگ برسد و خود را در مسیر سختی‌های هدف قرار می‌دهد. چه بسا حتی این تحول بدون بعثت پیامبری رخ دهد و امتی به ندای الهی رهبری که معصوم هم نیست به این تحول نائل گردد و مبعوث شود.

🔸 ۱۴۰۰ سال قبل در چنین روزی بزرگ‌ترین پیامبر الهی مبعوث شد؛ پیامبری که بعثتش مقدمهٔ بعثت‌های بسیاری شد. اولینش همان ۱۳ سال بعد در مدینه اتفاق افتاد و آن حماسه‌ها را رقم زد. همین بعثت بود که توسط ائمهٔ معصومین نسل‌به‌نسل منتقل شد و امتداد پیدا کرد، و همین بعثت بود که توسط سیدالشهدا از کربلا سربرآورد و صدایش تا قرن‌ها در گوش تاریخ پیچید.

🔹 اگر دنبالهٔ این خط را بگیریم و به سمت اکنون بیاییم، ناگاه خود را در جغرافیای دیگری می‌یابیم. حوالی سال ۴۲ یا شاید ۵۷، در ایران. بار دیگر امتی، این بار به رهبری خمینی به اسلام مبعوث شده و می‌رود که بار گران رسالت را به دوش کشد. البته این بعثت به مرزهای جغرافیایی محدود نماند؛ خیلی زود از لبنان نیز سربرآورد و سپس یکی‌یکی از دیگر نقاط جهان اسلام کسانی و گروه‌هایی به آن پیوستند. و این روزها و پس از ماه‌ها جنگ خونین، با دیدن صف‌های متراکم مردمی که «هستند» و «می‌مانند»، پای دین‌شان و پای عهدشان، بیش از همیشه این «امت» پیش چشم ماست. امتی که چشم امید به سوی وعدهٔ الهی پیروزی و به سوی فرج نهایی دارد. امتی که پیامبرشان در چنین روزی مبعوث شد.

🟩 عید بعثت پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(ص) بر همگان تبریک و تهنیت باد.

🆔 میدان انقلاب
🇮🇷 تلگرام | بله | ایتا | اینستاگرام | توییتر