داستان قارون: عبرتی از قرآن

قارون، یکی از ثروتمندترین افراد قوم بنی‌اسرائیل در زمان حضرت موسی علیه‌السلام بود که نیروهای زیاد و گنجینه‌های عظیمی داشت. قرآن کریم در سوره قصص، از او به عنوان نمادی از تکبر و ناسپاسی و خیانت یاد می‌کند.

او به جای شکرگزاری از نعمت‌های الهی و انفاق در راه خدا، خود را مالک تمام این ثروت می‌دانست و می‌گفت:
“این اموال را به خاطر علم و دانش خودم به دست آورده‌ام!” (قصص: ۷۸).

اما قرآن یادآوری می‌کند که پیش از او نیز افرادی بوده‌اند که از او نیروهای بیشتر داشتند و قوی‌تر و ثروتمندتر بودند، ولی سرانجامی جز نابودی نداشتند. قارون با تکبر و فخرفروشی در میان مردم حرکت می‌کرد و نصیحت خیرخواهان را نادیده می‌گرفت. آنان به او می‌گفتند:
“با آنچه خدايت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مكن و همچنانكه خدا به تو نيكى كرده نيكى كن و در زمين فساد مجوى كه خدا فسادگران را دوست نمى دارد” (قصص: ۷۷).

اما قارون به نصیحت‌ها توجهی نکرد. سرانجام خداوند او و گنجینه‌هایش را در زمین فرو برد. مردمی که تا روز قبل از عذاب، آرزوی میکردند که جای قارون باشند با دیدن این عاقبت عبرت‌آموز، گفتند:
“خداوند رزق را برای هر که بخواهد وسیع یا محدود می‌کند. اگر خدا بر ما منت نگذاشته بود، ما هم به سرنوشت او دچار می‌شدیم.” (قصص: ۸۲).

پیام داستان:
سرنوشت قارون و قارونیان به ما یادآوری می‌کند که ثروت و مقام اگر با شکرگزاری، فروتنی، انفاق و استفاده درست همراه نباشد، می‌تواند به عاقبتی تلخ منجر شود. یادمان باشد، تمام داشته‌هایمان از لطف و رحمت خداوند است و باید در راه خیر از آن استفاده کنیم.

🔗 برای دوستان خود بفرستید تا این پیام الهام‌بخش را بخوانند!

#آیه #قرآن #عبرت #قارون #شکر_نعمت #شنبه