رمان هاي زينب عامل " كارتينگ🏎🏁"

سلام بچه ها شبتون بخير
دوستان من شديدا سرما خوردم طوري كه صدام كلا قطع شده و نميتونم حتي درست حرف بزنم
تمركز ندارم واسه نوشتن پارت
ميدونم خيلي منتظر بودين و منم يه دنيا شرمندتونم
ان شاءالله پارتاي جديد رو فردا اپ ميكنم براتون
بازم معذرت ميخوام💚

ميانبر پارتها
پارت اول
https://t.me/zeynabamelnovel/13333
پارت بيستم
https://t.me/zeynabamelnovel/13940
پارت چهلم
https://t.me/zeynabamelnovel/15261
پارت شصتم
https://t.me/zeynabamelnovel/17119
پارت هشتادم
https://t.me/zeynabamelnovel/17564
پارت صدم
https://t.me/zeynabamelnovel/18076
پارت صد و بيستم
https://t.me/zeynabamelnovel/19083
پارت صد و چهلم
https://t.me/zeynabamelnovel/20497

شروع رمان🔥🏎

اينم از سه تا پارت امشب!
اگه گفتين چرا سه تا؟؟؟؟
چون شنبه هم بخاطر يلدا پارت نداريم
پس بايد خداحفظي كنيم تا يكشنبه🙈😁
پيشاپيش يلداتونم مبارك باشه🍉🍉🍉😍
كليييييي بهتون خوش بگذره ان شاءالله
يه زينب اينجاست كه عاشقتونه
نقدي بود تشريف بيارين گروهمون
https://t.me/joinchat/BN2vaxZ7ja0OpmBlQb_kQg
#نويسنده

#كارتينگ
#پارت_١٤٨
#زينب_عامل

هاج و واج نگاهش كردم. دستمال مچاله شده‌ی دستش را روي ميز انداخت.
_ دورهمي بچه هاي دانشگاست. تو خونه‌ي يكي از بچه ها. ارسلان و هستي هم هستن. از منم خواستن حتما تورو با خودم ببرم.
متعجب گفتم:
_ چرا من؟
چشمانش شيطان شدند. آرنجش را روي ميز گذاشت و سرش را جلو آورد. با شيطنت جواب داد:
_ چرا تو؟ چون خودت خواستي اون اكيپ حال بهم زن فكر كنن تو دوست دخترمي كه از قضا منم خيلي دوستت دارم!
لحن شيطنت آميزش با آن چشمانش كه روي تك تك اجزاي صورتم در گردش بود نفسم را بريد. لعنت بر من كه خودم را در چنين منجلابي انداخته بودم.
سرفه‌اي مصلحتي كردم و وقتي بر خودم مسلط شدم با پررويي تمام سعي كردم از حجم تقصيرات خودم كم كنم!
_ من با اكيپتون چيكار داشتم؟! من فقط مي‌خواستم ارسلانو از سرم باز كنم.
خلال دنداني از جعبه ي استوانه‌اي شكل روي ميز بيرون آورد.
_ مسئله همينجاست. تو با اكيپ ما كار ندشتی، اما حالا اكيپ ما با تو كار دارن!
شانه بالا انداختم كه يعني به من مربوط نيست.
_ به هر حال من نمي‌تونم بيام. من جمعه ها دربست در اختيار مانجونم. اگه يه جمعه نرم خونشون دارم مي‌زنه.
سرش را تكان داد.
_ اگه مشكل مانجونه من خودم حلش مي‌كنم و ازشون اجازه مي‌گيرم يه جمعه هم كنار ما باشي.
شوكه نگاهش كردم. مگر چقدر با مانجون صميمي شده بودند كه مي‌خواست با او تماس گرفته و اجازه بگيرد تا من همراهش به مهماني بروم؟
من از اين صميمت مرموزانه خوشم نمي‌آمد. حس مي‌كردم مانجون را از من ربوده است. اخم كردم و عين بچه هاي لجباز پاسخ دادم:
_ كلا دوست ندارم بيام تو جمع شما. حال نمي‌كنم باهاتون.
ديگر اصرار نكرد.
_ هر طور ميلته. من فقط وظيفه داشتم دعوتت كنم. همين!
برگه هايي كه نيم ساعت پيش از مقابلم برداشته بود را دوباره سمتم برگرداند و گفت:
_ آماده‌اي ببينيشون؟
سرم را تكان دادم. اولين صفحه را كه قبلا ديده بودم كناري گذاشتم.
به هر برگ‌ اي كه مي‌رسيدم با ترس و وحشت به عكسش نگاه مي‌كردم. وقتي برگه ها به پايان رسيد و با چهره‌اي آشنا برخورد نكردم نفسي از سر آسودگي كشيدم كه شاهان متوجه قضیه شد و لبخندي زد.
برگه ها را روي هم گذاشته و مرتبشان كرده و سمتش گرفتم.
_ اينارو چطوري كش رفتي؟ شك نكنن بهت؟
در حاليكه برگه ها را داخل كيف مي‌گذاشت گفت:
_ ممكنه شك هم بكنن! به هر حال مجبور بودم ريسك كنم. نمي‌تونستم بشينم و منتظر باشم تا تو اسم برسوني بهم.
مكثي كرد. خيره‌ام شد و ادامه داد:
_ بخصوص تو این شرایط كه انگار وجود من بدجور ميونه‌ي تو و پدرت رو شكرآب كرده.

#كارتينگ
#پارت_١٤٧
#زينب_عامل

پشت ميز مستطيلي نشستيم و كمي بعد پسر جواني براي گرفتن سفارش آمد. وقتي پيشخدمت سفارش را گرفت و رفت شاهان از كيف چرمي قهوه‌اي رنگي كه با خودش آورده بود چند كاغذ بيرون آورد و در همان حال پرسيد:
_ از پدرت اسم اون يارو رو پرسيدي؟
آهي كشيده و در حاليكه با جعبه‌ي دستمال كاغذي مشغول بودم پاسخ دادم:
_ نه فعلا اوضاع بينمون جالب نيست.
كاغذ ها را روي ميز گذاشت و كيف را روي صندلي كنارش قرار داد.
_ اگه از اين شرايط اذيتي من مي‌تونم با پدرت صحبت كنم.
سرم را بالا آوردم و چپ چپ نگاهش كردم.
_ نخير! لازم نكرده.
سرد زمزمه كرد:
_ هرطور راحتي.
كاغذهاي روي ميز را سمتم سُر داد و گفت:
_ اينا فرم استخدام چند تا از كاركناي بابك هستن. به عكسشون نگاه كن ببين اون مرد نزول خور بين ايناست؟
با شك به صورتش خيره شدم:
_ يعني مي‌گي ممكنه بابك...
چشم روي هم گذاشتنش به نشانه‌ي تاييد مجالي نداد تا جمله‌ام را كامل كنم.
تپش هاي قلبم شدت گرفته بودند.
سرم را پايين انداختم و به كاغذهاي آچهاري كه مقابلم روي ميز بود نگاه كردم. در گوشه‌ي هر کدام از صفحات يك عكس كوچك سه در چهار چسبانده شده بود.
آب دهانم را قورت دادم. شاهان انگار متوجه ترسم شده بود كه با لحني دلگرم كننده گفت:
_ ماني نگران نباش لطفا! اين فقط در حد يه حدسه. شايدم من دارم اشتباه مي‌كنم.
عكس مرد غريبه‌اي كه در اولين صفحه بود را نگاه كردم و با كمي راحتي از اينكه اولين برگ حذف شده است سرم را بالا آوردم و آرام اما ناراحت زمزمه كردم:
_ اگه اشتباه نكرده بودي چي؟
حس كردم برای لحظه‌ای خواست دستم را بگيرد و بعد پشيمان شد، اما نگاه مطمئنش را به چشمانم دوخت و جواب داد:
_ بازم نگران نباش چون من هستم. اجازه نمي‌دم بابك آسيبي به تو و خانوادت برسونه.
دستش را دراز كرد و برگه ها را از مقابلم برداشت.
_ اصلا اينارو بذار براي بعد غذا. فعلا بهم بگو بابك تو قرارتون چيا بهت گفت؟
مخالفتی با کارش نکردم، زیرا از درست بودن حدس و گمان هایش واهمه داشتم.
در عوض تمرکزم را روی سوااش گذاشتم. پر حرص خنديدم و جواب دادم:
_ فرصت مي‌خواد تا منو عاشق خودش كنه!
با توجه به پيام هاي ديشب حدس مي‌زدم با شنيدن اين حرفم اخم كند، اما به صندلي‌اش تكيه داد و خونسرد با خود زمزمه كرد:
_ شايدم واقعا راست مي‌گه و دوستت داره!
با نارضايتي از شنيدن جمله‌اي كه گفته بود غريدم:
_ هيچ معلوم است تو چي مي‌گي؟
خونسردي امروزش دقيقا داشت روي اعصابم راه مي‌رفت.
_ اره معلومه چي مي‌گم. ممكنه واقعا دوستت داشته باشه! حتي اگه احتمالش كم باشه.
پر تمسخر پرسيدم:
_ بعد اونوقت مي‌شه بفرمايين از كجا به اين نتيجه رسيدين؟
مرد جواني كه سيني غذا ها را آورده بود اجازه نداد تا جوابم را بدهد. اما وقتي مرد پيش خدمت رفت شاهان در حاليكه ديس مخصوص به غذاهاي سفارشي‌اش را مقابلش مي‌کشید گفت:
_ چون تو چيزي داره كه بابك نداشته.
سؤالي نگاهش كردم. سنگيني نگاهم مجبورش كرد تا سرش را بالا بياورد و بيشتر توضيح دهد.
_ تو جسوري! بعد فوت نامزدت دوباره سر پا شدي، اما بابك هيچ وقت جسارت جمع كردن زندگيشو نداشته.
دهان باز كردم تا منظور دقيقش را بپرسم كه چنگال دستش را به نشانه‌ي سكوت بالا آورد و گفت:
_ من ترجيح مي‌دم موقع غذا خوردن فقط غذا بخورم!
جمله‌ي جدي و صریحش از صحبت كردن منعم كرد. هر چند بد هم نشده بود. غذاي سفارشي فوق العاده خوشمزه‌ام مرا هم از صرافت حرف زدن انداخته بود.
با اشتها شروع به خوردن كردم و با خودم اعتراف كردم كه شاهان اداي آدم هاي گرسنه را در آورده بود و آن كسي كه واقعا گرسنه بود من بودم.
بعد از آن كافه‌ي روزنامه‌اي كه در نزديكي داروخانه‌اش بود اين رستوران هم جزو جاهايي بود كه قطعا با ماندانا و ماكان بعدا اينجا سر مي‌زدم.
تا تمام شدن غذايمان كسي حرفي نزد اما به محض اینکه غذا خوردنمان تمام شد شاهان در حاليكه با دستمال كاغذي دور دهانش را پاک مي‌كرد گفت:
_ راستي تا يادم نرفته بگم. جمعه‌ي اين هفته دعوت شدي به يه مهموني!

#كارتينگ
#پارت_١٤٦
#زينب_عامل

سرم را كج كردم و از آيينه‌ي بغل ماشين نگاهي به صورتم انداختم. همه چيز مثل هميشه بود! ساده و بي آرايش و شلخته!
انگشت اشاره‌ام را داخل مقنعه‌ام بردم و چند تار موي بلندم را از آن بيرون كشاندم.
ماندانا اكثر اينكار را مي‌كرد و بسيار هم جذاب ديده مي‌شد. با بيرون ريختن موها و دیدن قيافه‌ي جديدم خنده‌ام گرفت! شبیه پيري زليخا در فيلم يوسف پيامبر شده بودم! زماني كه كور شده بود و از درد فراغ يوسف مي‌ناليد!
تارهاي موهايم را دوباره داخل مقنعه فرو بردم كه ضربه‌اي به شيشه‌ي سمت شاگرد خورد.
سرم به آن سمت چرخيد. شاهان بود. شيشه سمت شاگرد را پايين دادم كه گفت:
_ پياده شو بريم تو ماشين من. خسته‌اي حتما. من مي‌رونم.
با چشماني ريز شده گفتم:
_ سلام عرض شد!
حس ‌كردم تنظيماتش دوباره روي مردي كه براي اولين بار با او برخورده كرده بودم برگشته بود. مردي كه خواندن احساساتش از رفتارهايش سخت بود و شايد ناممكن.
بي حس خاصي جواب سلامم را داد!
اين در حالي بود كه من با توجه به پيامك هاي ديشب انتظار داشتم صميمي تر برخورد كند!
سمت ماشينش رفت. شانه بالا انداختم و بعد از بالا دادن شيشه‌ي سمت شاگرد و برداشتن كيفم از ماشين پياده شده و دنبالش رفتم.
وقتي كنارش در پرشياي سفيدش نشستم
گفت:
_ من خيلي گرسنمه. بهتره بريم رستوراني جايي! يه سري عكس و مداركم هست كه بايد نشونت بدم.
باشه‌اي گفتم كه راه افتاد.
در طول مسير سكوت كرده بود. سكوتش مرا كلافه مي‌كرد. زير چشمي نگاهش كردم. كاپشن كاربني بادي به تن داشت كه فوق العاده به او مي‌آمد.
ته ريش كم رنگي هم روي صورتش ديده مي شد. فرصت بررسی بقیه‌ی اجزای صورتش را از دست دادم. لب هايش تكان خوردند.
_ لازم نيست زير زيركي نگام كني. راحت باش!
خونسرد گفتم:
_ با اين مدل نگاه كردن راحت ترم.
گوشه‌ي لب هایش از نيم رخ تكان خوردند. این يعني لبخند زده بود.
اشاره‌اي به ماشينش كرده و پرسيدم:
_ تو چرا ساده زيستي؟ چرا مثل بابك ماشيناي خفن سوار نمي‌شي. اصولا هر وقت داداشتو ديدم با يه مدل ماشين بوده.
نيم نگاهي سمتم انداخت و عادي جواب داد:
_ چون مثل بابك پولدار نيستم.
كمي جا خوردم. چگونه چنين ادعايي مي‌كرد در حاليكه داروخانه داشت و برادرش هم چنان خانه و زندگي بهم زده بود!
قبل از اينكه چيزي بگويم توضيح داد:
_ ثروت كلان بابك يه ارث پدري بود كه با هوش اقتصادي ذاتي كه بابك داشت تبديل شد به چيزي كه الان هست! يعني ده ها برابر!
به او نمي‌آمد هوش اقتصادی‌اش ضعیف باشد! نکند پدرشان در تقسیم ارث مساوات را رعایت نکرده بود؟
با این افکار پوزخندي زدم.
_ يعني چي؟ اون باباهه واسه تو ارث نذاشته؟ مگه مي‌شه؟
راهنما زد به چپ پيچيد.
_ بله می‌شه، چون باباي بابك باباي من نيست، عموي منه! البته عموم بود!
جمله‌اش را در ذهنم بالا و پايين كردم. يعني چه؟ در آنصورت كه بابك پسر عمويش مي‌شد! با صورتي پر از سؤال پرسيدم:
_ پس چرا به بابک مي‌گي داداش؟ اينطوري كه پسر عموت مي‌شه؟
نگاهي به صورتم انداخت و بلند خنديد!
احتمالا فوق العاده خنگ بنظر مي‌آمدم.
خنده‌اش كه تمام شد گفت:
_ بابك داداشمه چون مامانش مامان منم هست! پدرامون جداست مادرمون يكيه! برادر ناتني هستيم.
شوكه از نسبت هاي عجيبشان زمزمه كردم:
_ يعني باباي تو با زن داداشش ازدواج كرده؟ چه عجيب! اصلا باورم نميشه. تو خيلي شبيه بابكي.
پشت چراغ قرمز ايستاد و سرش را كامل سمتم چرخاند.
_ در اصل بابك خيلي شبيه پدر منه، من شبيه بابك نيستم.
درك روابط پيچيده‌ي خانواده‌شان فعلا در توانم نبود. با اينكه كنجكاو بودم از خانواده‌ي عجيبشان بيشتر بدانم اما سكوت كردم و او هم تا رسيدن به رستوران مد نظرش چيزي نگفت.
فكر مي‌كردم بخواهد مرا به يك جاي فوق العاده شيك با غذاهاي عجيب غريب كه جديدا خيلي مد شده بود ببرد، اما كاملا در اشتباه بودم.
رستوراني كه انتخاب كرده بود فضاي چندان جالبي نداشت. قديمي بود و داخل فضاي آن بجز صندلي ها و ميز های فلزی کهنه وسيله‌ي تزييني خاصي به چشم نمي‌خورد اما عطر برنج ايراني چنان مستم كرده بود كه بی توجه به فضای درب و داغان آنجا من هم گرسنه‌ام شده بود.

ميانبر پارتها
پارت اول
https://t.me/zeynabamelnovel/13333
پارت بيستم
https://t.me/zeynabamelnovel/13940
پارت چهلم
https://t.me/zeynabamelnovel/15261
پارت شصتم
https://t.me/zeynabamelnovel/17119
پارت هشتادم
https://t.me/zeynabamelnovel/17564
پارت صدم
https://t.me/zeynabamelnovel/18076
پارت صد و بيستم
https://t.me/zeynabamelnovel/19083
پارت صد و چهلم
https://t.me/zeynabamelnovel/20497

شروع رمان🔥🏎

پارتاي امشب