زن امروزی

چند روز پیشتر، در محله شلوغی راه می‌رفتم. دختر ۱۲_۱۳ ساله‌ای با مادرش(احتمالا) جلو من بودند. دخترک  بلوز شلوار ساده‌ای پوشیده‌بود‌. و مویش را دم‌اسبی بسته بود. از شال و روسری و کلاه خبری نبود. نشمردم ولی کاش شمرده بودم که چند خانم چادری، از مقابل دخترک گذشتند و «روسری بنداز رو سرت» را گفتند. بعضی هاشان به بازوی دخترک هم ضربه ای زدند حتی! خب، امر به معروف بود لابد و آنها به وظیفه شرعی‌شان عمل می‌کردند از دید خودشان. تا جایی که من هم مسیر بودم با این مادر و دختر، امر آن آمران به معروف تاثیری نکرد. اما من در سرم این نگاه محکم‌تر از پیش شد که چه بسا رفتارهای ما، که در طرف مقابل نه تنها اثر ندارد بلکه او را بر انجام عملش که از نظر ما منکر است، مقاوم‌تر می‌کند!   روزی که نه ساله شدیم و دیگر اجازه نداشتیم به کوچه برویم، موی‌مان را مخفی می‌کردیم تا نبینند، اگر به فلسفه درست اموخته بودیمش، هرگز از زن بودنمان احساس ضعف یا خجالت نمی‌کردیم. یا مثلا وقتی پریود می‌شدیم چنان با خودمان رفتار می‌کردیم که انکار جرمی کرده ایم. مادرها یادمان می‌دادند ادای نماز خواندن و روزه داشتن درآوریم جلو پدر و برادرهای‌مان لو نرویم!!!
دخترک جسور و آرام قدم می‌زد و به گمانم از زن بودنش کیف هم می‌کرد. نه عنادی به کسی داشت نه اغتشاشی در رفتارش بود‌.

محبوبه احمدی

╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

شاید کسی که با او خندیده ای را فراموش کنی،
اما هرگز کسی را که با او گریسته ای را از یاد نخواهی برد...

جبران خلیل جبران

╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

زنهایی هم هستند که کمتر در مورد آن ها شنیده اید. آویزان و درمانده و ضعیف نیستند، اهل چشم و هم چشمی و حرف های خاله خشتکی نیستند. معمولا آن ها را در سالن های کاشت ناخن و مژه نمی توانید پیدا کنید و توی اپلیکیشن های طاق و جفت عضو نیستند چون مدتهاست دنبال چیزی بیرون از خود نمی گردند، با چند کتاب و دو گلدان و یک گربه خوشند. از تنهایی نمی ترسند و حاضر نیستند به هر قیمتی آن را با هر کسی پر کنند.
***
برخلاف آنچه شنیده اید، این دسته از خانم ها از آقایان متنفر نیستند. در به در دنبال شوهر نمی گردند اما یک همراه خوب می خواهند، نه از سر نیاز، از سر عشق. خودشان هم همسفرهای خوبی هستند. هم قد و هم قدم.‌ کوتوله و کوتاه بین و ترسو نیستند. حسود نیستند، محدود کننده نیستند. دوشادوش تان خواهند آمد و لازم نیست کول شان کنید.‌ جاهایی شاید به بازوی شما تکیه کنند و جاهایی شما سر بر دامان آنها بگذارید تا خستگی راه از تن به در کنید.
این جور زن ها چشم به راه هیچ شاهزاده ای نیستند تا سوار بر پورشه ی سفید از راه برسد و حلقه ی طلا بر انگشتشان کند. در انتظار یک قهرمان رویایی به افق چشم ندوخته اند. آن قدر خودشان و انسان و جهان را می شناسند که شما را با نقص های تان بپذیرند و دوست بدارند و وقتی دل دادند با تمام وجود دل می دهند‌. بازی کردن بلدند اما با دل شما بازی نمی کنند. بازیگوش هستند اما اهل لوس بازی و ادا نیستند. صریح و روشن و صادقند. وقتی دوستتان دارند عشق شان را نشان می دهند و وقتی رابطه به سنگلاخ رسید شهامت ابراز احساسات و کمک خواستن دارند.
***
این زن ها افسانه نیستند اما نه در اشعار و نه در ادبیات و نه حتی در خانواده های سنتی نشان زیادی از آن ها نمی بینیم. مثل یک رنگین کمان پس از باران بر آسمان نقش می بندند و اگر آن را نبینیم محو خواهد شد. همان طور که با تمام وجود دل بسته اند اگر دلشکسته شوند نشانی از آن ها نخواهید یافت. با بی توجهی با آنها رفتار کنید توجه شان را از شما خواهند گرفت. مغرور نیستند اما مرشد و قطب نمای درونی شان آنقدر فعال است تا قبل از آن که مستهلک شوند خداحافظی کنند و چون به ارزش ها و توانایی های خود آگاهند در مرداب یک رابطه ی مخرب مدت زیادی نخواهند ماند. گفتم که؛ بلدند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند. رفتن را هم بلدند. می روند و عزیمت شان مثل حضورشان آرام و بی جنجال است، جوری که از خود می پرسید آیا هرگز وجود داشته اند؟ شانه هایتان را بالا خواهید انداخت و دوباره در بوی قرمه سبزی و شهرام شب پره و روسپی ها گم می شوید و فراموش می کنید که هرگز وجود داشته اند.
و من اینجا هستم که بگویم که چنین زنانی کم نیستند و روز به روز بیشتر هم می شوند. آنها وجود دارند کافی ست وجود همراهی با آنها را داشته باشید. و من اینجا هستم که بگویم، مردهایی که با چنین زنانی همراه شوند سخت یافت می شوند. خیلی سخت...خیلی خیلی سخت.


╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

یاد بگیر وقتی نمیخوای کسی بمونه حالیِ طرف کنی که نباید بمونه؛
وقتی نمیخوای کسی بره، به موقعش داد بزن: ( آهای! نمیخوام بری )
آدم تا آخر عمر مدیون خودش است اگر همان جا، همان وقت، به همان کس همان حرفی را که باید بزند، نزند ...

حسین وحدانی

╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

می گفت زنها در ابراز احساسات و تعامل با انسانهای دیگر  در هر کجای این کره خاکی که باشند بی نظیرند و خارق العاده. آری راست می گفت! آنها نه تنها دایره لغات شان نسبت به مردان وسیعتر و عمیق تر است بلکه تمایلشون به گفتگو، بیان عواطف و روایت هر ماجرا و حتی اتفاقات روزمره با تمام جزئیات، قابل مقایسه با مردان نیست!

زنها عاشق گفتگویند مخصوصا با اعضای نزدیک خانواده و آنهایی که دوستشان دارند. آنها همچنین توانایی زیادی در به حرف آوردن آدمها، حتی کم حرف ترین ها دارند و اتفاقا در این راه خیلی هم صبورند و ماهر!
و البته این ارتباط می تونه هم از راه گفتار باشه و هم نوشتار و هم رفتار!

زنها تا وقتی ببینند طرف مقابل با علاقه و رغبت به حرفهایشان گوش می دهد لحظه ای از برقراری ارتباط دست نمی کشند و با تمام قوا در ادامه اش می کوشند، حتی اگر بازخورد کلامشان در حد چند واژه و پاسخ کوتاه باشد. چون آنها باهوشند و قدرتمند در ادراک!

ولی وای ! وای از آن روزی که دوستی ناامیدشان کند . پر و بال احساسشان را بچیند و دوست داشتنشان را به سخره بگیرد. آن وقت است که صدایشان لکنت می گیرد. تنور اشتیاقشان  به خاموشی می گراید و زیباترین کلمه ها در دهانشان یخ می زند و به جای رقص واژه ها، کلامی مبهم و نامفهوم در حصار آهی سرد از زبانشان بیرون می جهد!

آری! زنها این موجودات لطیف و در جای خود سرسخت، هرچیز را تاب می آورند الا بی مهری! بی مهری از هر نوع و اندازه اش!

سارا بابایی

╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

✍ نوشته های فوق العاده مفهومی و جملات قشنگ معنی دار 👇

https://t.me/+-8xk43SxloBjOWQ0

نوشته بود:
«الان دیگه کُلِ روابط سمی شدن، باید ببینی چه سمی به بدنت می‌سازه...!»
اما من میگم:
«عاجزانه ازتون خواهش میکنم حرفای صدمن‌یه‌غازِ فضای مجازی رو جدی نگیرید، آدمای سمی خوب بلدن رفتارای افتضاحشونو با چهار تا جمله توجیه کنن و واسه اشتباهاتِ خودشون شریک پیدا کنن...!»

شخصیتِ شما و وجودِ شما،
لایقِ احترام،
عشق، محبت و رفتارِ درستِ انسانی و اخلاقِ مناسبه، اگر این‌چنین نیست،
از حق خودتون کوتاه نیاید تا یاد بگیرن درست و انسانی رفتار کنن...


╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯

با من اگر بیرون رفتید به من نگویید بچگی نکن و مراعات کن و متشخصانه رفتار کن. من دوست دارم راحت باشم. من کودک درون احمقی دارم و او دلش می‌خواهد زنگ فراخوانِ تمام کافه‌ها را بزند و ذوق کند، دلش می‌خواهد روی تمام جدول‌های کنار خیابان راه برود، هرکجا خسته شد بدون ملاحظه روی زمین بنشیند، گاهی ساعت‌ها بایستد و به عروسک‌های یک عروسک فروشی، یا وسایل و کتاب و دفترهای پشت ویترین چیده شده نگاه کند، انیمیشن ببیند، بادکنک‌های پر باد و براق را بترکاند، یا گاهی مثل بچه‌ها به کوچکترین چیزها حسادت کند و اقرار کند که حسودی‌ش شده. کودک درون لجباز و رشدنیافته‌ی وجود من دلش می‌خواهد هرکجا گریه‌اش گرفت، بزند زیر گریه، یا گاهی اشتباه کند و فریب بخورد و برایش مهم نباشد که ضعیف یا ساده خطاب شده. کودک درون من دوست دارد به خستگی و ضعف‌هاش اعتراف کند، پناه ببرد، دوست داشته و بغل گرفته و نوازش بشود...
به قدری این‌روزها از دنیای بزرگسالانه زیستن‌های آدم‌ها مصیبت و پوچی و آزار دیده‌ام که کودک درونم را محکم‌تر از همیشه چسبیده‌ام و احتمال حرف‌ها و کنایه‌ها و درک نشدن‌ها را به جان خریده‌ام.
بگذارید هرکس، هرجور که زندگی را دریافته و دوست‌تر دارد زندگی کند. چه آن‌کس که با بالغ و چه آن‌کس که با کودک درونش... بگذارید مشتاق باشند و کیف کنند؛ از متشخصانه و دست به سینه وسط زندگی ایستادن و محتاط بودن، یا دویدن و زنگ تمام خانه‌ها را زدن و خندیدن و گریختن...

نرگس‌صرافیان_طوفان

╭━═━⊰✹♡✹⊱━═━╮
   @zaneh_emroozi
╰━═━⊰❀♡❀⊱━═━╯