حمید رسایی

.
♻️ بازی ترور و سئوالاتی که پاسخ داده نشد!

🔰 حمید رسایی: اسفند مصادف است با سالگرد ترور سعید حجاریان. ۲۴ سال قبل (اسفند ۱۳۷۸) بود که صدای شلیک چند کلوله در خیابان بهشت، تبدیل شد به صدای چاپ هزاران گلوله کاغذی در نشریات و روزنامه ها و سایت های داخل و خارج از کشور برای تخریب چند رکن مهم انقلاب مانند سپاه، بسیج، حوزه های علمیه و تریبون‌های نماز جمعه و از جمله آیت الله مصباح یزدی که یکی از اصلی ترین کانون های این هجمه ها بود.

ترور سعید حجاریان چند روز پس از پایان اولین تحصن حوزه علمیه قم در تاریخ بعد از انقلاب رخ داد. این تحصن در اعتراض به انحرافات و اقدامات ضدفرهنگی دولت خاتمی شکل گرفت که با حضور علمای بزرگی همچون ایات عظام جوادی آملی، ‌مشکینی، نوری همدانی ،‌ یزدی و ... همراه شد و جریان اصلاحات را با چالشی جدی مواجه کرد.

به یاد دارم که چند ماه پس از این ترور در خرداد ماه سال ۱۳۷۹ وقتی به یکی از کتاب فروشی‌های قم مراجعه کردم، سه جلد کتاب در باره ترور سعید حجاریان را در ویترین کتابفروشی‌ها دیدم که محتوای آنها همان اخبار و تحلیل ها و مطالبی بود که بر اساس گمانه زنی‌های جهت‌دار و تخریبی روزنامه های اصلاح طلب به چاپ رسیده بود. این حرکت که بیشتر به نوعی تاریخ سازی شبیه بود، انگیزه اصلی نگارش کتاب بازی ترور شد،‌ کتابی که در چهارصد صفحه و با نزدیک به ۱۳۰۰ سند، ۶ بار تجدید چاپ شد.

تالیف بازی ترور حدود یک سال به طول انجامید و ساعت ها و ماه ها برای آن وقت گذاشته شد و خط به خط منابع و روزنامه های مختلف دیده شد تا توانستم به تحلیلی روشن از این واقعه و هدف اصلی این جریان پی ببرم.

در کتاب بازی ترور به ابهامات و سئوالاتی رسیدم که اصلاح طلبان و طراحان جنگ روانی، هرگز حاضر به پاسخگویی در باره آنها نشدند، حتی وقتی این کتاب در دومین سالگرد ترور حجاریان به صورت پاورقی در روزنامه کیهان به مدت نزدیک به دو ماه روزانه در نیم صفحه به چاپ می رسید،‌ روزنامه های اصلاح طلب وقت درباره اسنادی که در آن طرح می شد سکوت کردند.

برخی از نشریات مانند یاس‌نو از آنجا که اساسا آمادگی پرداختن به این موضوع را نداشتند،‌ به ناچار مجبور شدند گزارش های تکراری دو سال قبل خود را به چاپ برساندند که در کار حرفه ای رسانه ها حکایت از ضعف آنها می کرد!

اکنون پس از ۲۴ سال، امروز برخی رسانه های اصلاح طلب مجددا به ترور پر ابهام سعید حجاریان برداختند.

چند سال قبل هم سایت نوروز مطلبی را به قلم حجاریان منتشر کرده که در آن، وی با استناد به خاطره ای از مرحوم آقای دولابی می‌گوید: ایشان قاتل قتل های زنجیره ای را در جلسه درس اخلاق خود شناسایی کرد ولی فقط از او خواست که جلسه را ترک کند! جالب اینجاست که تا پیش از این اگر کسی دیگری اینگونه می نوشت او را به باد استهزا می گرفتند که طرف با هاله نور می خواهد کشور را اداره کند و ... اما ظاهرا برخی اوقات می‌‌شود از اینها استفاده کرد؟

ای کاش آقای حجاریان به جای استناد به خاطراتی از مرحوم آقای دولابی که در قید حیات نیستند و طبعا نمی توانند این ادعاها را تایید یا تکذیب کنند، به سئوالاتی که درباره ترورشان باقی مانده پاسخ می داد:

چرا حجاریان حاضر نشد از ضارب خود شکایت کند؟!

جریان نوار تهدیدی که آقای حکیمی پور (عضو شورای شهر وقت تهران) به آن اشاره کرد و جعبه سیاه خوانده شد ولی بعدها معلوم شد به سفارش خودشان بوده، از چه قرار بود؟

چرا ضارب از موتور هزار استفاده کرد در حالی که هر عاقلی می دانست با این کار در اولین نگاه، یک ارگان خاص متهم می شود؟!

بسیاری از اخبار این موضوع قبل از آن که توسط نهادهای ذیربط کشف شود، جلوتر از آن توسط روزنامه صبح امروز منتشر می شد و ....

و بسیاری از ابهامات دیگر که به صورت مستدل در کتاب بازی ترور به آن پرداخته شده است.

🔺برای دیدن تحلیل‌های حمید رسایی عضو کانال شوید🔻 @www_rasaee_ir