من راستش کمی با این تأکیدی که داره روی "نخبه" بودن زندانیان می‌شه مشکل دارم. ریشه‌اش توانمندگرایی (ableism) جامعه‌ست. به نظرم باید حواسمون باشه که آی‌کیو و تحصیلات (به فرض این‌که کسی که دانشگاه رفته آی‌کیوی بالاتری داره) جان کسی رو ارزشمندتر نمی‌کنه. همچین این نگاه که جان دانشجو و تحصیل‌کرده از جان (برای مثال) کارگر ارزشمندتره رو هم افروخته‌تر می‌کنه (که ریشه‌اش classism و elitism ئه). خلاصه که نکنید، لطفاً. چه دانشجو، چه کارگر، چه کارمند، چه زن خانه‌دار، هیچ‌کس، هیچ‌کس، جاش در زندان‌های ج‌ا نیست.