⸂⌜ ᎢᎪᎬKᎾᎾK's fanFIC📣^

Now look at me, I will win this fight
Now look at me, I will stay alive...

"باران میبارید؛ 
قلبهایشان در آغوش هم میگریست؛
تمام دل و جانشان به احترام سرمای آسمان نفرین شده‌ی سپیده‌دم، منجمد شده بود؛
اما چه جایی برا ی هراس بود؟
آندو یکدیگر را داشتند، "هم‌قفسی بی‌نفس" و چه کافی‌تر از آن؟ جانشان یکدیگر بود و یکدیگر جانشان!"

"دل و جانم را به تو باختم، خوش‌ترین خاطره‌ی فراموش نشدنی من."
"و تو همان تنها خاطره‌ی خوشی هستی که تا ابدیت در ذهن من خواهی ماند."

I had to change, I share this hurt
You felt the pain, You shoutout my name
All of our dirt is washed by rain
I feel this power in my brain...

-میخوام رئیسم رو توی کلیسا ببوسم. 
-از این نمی‌ترسی که خدا رهات کنه؟! بابت این عشق ممنوعه... هر چی باشه اینجا خونه‌ی اونه؛ احتمالا حالا هم شاهد صدای قلب بی‌تابت باشه. 
-اگر باشه و شاهد، بذار شرمنده‌ی صدای تپش قلبم بشه؛ خلق کرده تا به مخلوق نگاه کنه... پس بذار نگاه کنه. 
-نکنه پدر به دختر حسادت کرده و بعد از اون
-پس از خدات نمیترسی؟! 
-کدوم خدا؟! اونی که رو به روم ایستاده و با نگاهش قلبم رو به دست گرفته یا اون شاهد بالاسری که مدت‌ها پیش هممون رو رها کرده؟!

-پس ببوسم شبیه به اولین و یا آخرین بوسه‌ای که خدا بهش حسادت کرده...

«ما باید تعصب و سخت‌گیری که نسبت به مردارزاده‌ها داریم رو کمتر کنیم. همین حالا هم یه مردارزاده رهبر ما رو نجات داد و بعد از هزاران سال برگردونده فکر نمی‌کنید ما اونا رو دست کم گرفتیم و بهتره دست از این نفرت بی‌علت برداریم؟»

«ولی ژسرس اولین کسی بود که اعلام کرد از اونا متنفره و تا آخرین دونه‌شون رو نابود می‌کنه. جنگ بزرگ از زمانی شروع شد که با ایلیثیا مخالفت و مخلوقاتش رو قتل عام کرد. چطور می‌خوای ما را قانع کنی در حالی که خودت داری قانون خودت را زیر پا می‌ذاری؟»

"حقیقت آنی نیست که به چشم می‌رسد، حقیقت گوشه‌ای از نگاه، در قعری از اقیانوس دروغین سقوط می‌کند! "

"من معتقدم زمان همه‌چیز رو تکرار میکنه، فرقی نداره چند ماه، چند سال و یا چند عمر از زندگی ما گذشته باشه؛ اتفاق‌ها تکرار میشن، خوب و بد، اون چرخه همیشه تکرار میشه؛ زمان شبیه به دایره‌ست، اینطور نیست؟!"

'خدایی جز محبوب دل من برای من و محبوب دل دیگری برای دیگری وجود نداره!'
“آه گفتم محبوبِ من؟ به راستی که اون مرد تموم دنیای منه!”

-زندگی اون سمت دیوارها چه شکلیه؟ دارم آزادی رو فراموش میکنم...
جمله اش کافی بود تا قلب مرد برایش بمیرد، اما زنده شود تا زنده اش کند:
-آرومه... آسوده و عاشقانه، اون بیرون همه چیز روشنه جونگکوک حسش شبیه برگشتن بینایی به یه آدم کوره... فکر میکنم اینطور باشه...
-کیم قراره چشمهامون ببینه...
-به زودی رئیس... از این قفس رها میشیم!
-و اگر اون سمت دیوار هم زندانی فکرمون شدیم؟!
-دست هم رو میگیریم و از منجلاب بیرون میکشیم
-مثل همیشه؟!
-مثل همیشه