🌹آرشیو گروه تصوف و عرفان🌹

.

جان دل است او😍
پیر راهم پاینده باد سایه اش مستدام هر چه دارم از اوست 😍🙏

.

خدا رو شاکرم که نماز و اصول دینم را در هر شرایطی به جا آورده ام 😊

سپاسگزارم از شما که در مورد این موضوع صحبت نفرمایین،امروز پرسش و موضوع گروه
مورد دیگری است..
یاحق یاعلی مدد✨

این جهان و هر آنچه در آن است مانند یک رویا است
حالا بپرس رویا از کجا آمد؟ از ذهن.
ذهن از کجا آمده است؟از خود
چرا ذهن از خود می آید؟جواب این است اینطور نیست.ذهن هرگز وجود نداشته است
همه مانند هیپنوتیزم است
در هیپنوتیزم می توانید چیزی را واقعی تصور کنید که در حقیقت اینطور نیست.حتی وجود ندارد
اما باور می کنید که وجود دارد
همه ما هیپنوتیزم شده ایم تا باور کنیم دنیا واقعی است، بدن من واقعی است،ذهن من ،ترس های من واقعی هستند پس ما مطابق با آن افکار ،واکنش نشان می دهیم

اما همانطور که این خود تفحصی و مچ گیری خود را تمرین می کنید،شروع به گرفتن مچ خود خواهید کرد.شما خود را در حال واکنش نشان دادن خواهید دید و به خودتان خواهید خندید😊
فرقی نمی کند که شرایط چقدر جدی است.
باید بتوانید مچ خودتان را بگیرید و بگویید: "یک دقیقه صبر کن، چه کسی این تجربه را می گذراند؟ چه کسی احساس ناراحتی می کند؟ چه کسی احساس وحشتناکی می کند؟ من. خوب، من کی هستم؟
من را مشاهده کنید و آن را در اعماق قلب خود دنبال کنید. اما تمرکز شما روی منبع است
درک اینکه منبع آگاهی است،تنها واقعیت،سکوت است، هیچ چیز دیگه ای نیست!

لا اله الا الله ذکر عام نیست صرفا
خاص هم می‌تونه باشه

"تا زمانی که باور داشته باشید که یک شرایط بر شما قدرت دارد، و به یک شرایط "دوباره" واکنش میدهید

خود را در یک "جهنم زنده" قرار می دهید: می ترسید، نگران می شوید، مضطرب می شوید.

همه کارها را انجام خواهید داد، تا زندگی شما آنطوری شود که شما فکر می کنید "باید" باشد،
و شما تمام زندگی خود را به این ترتیب طی می کنید، یکی پس از دیگری، یکی پس از دیگری...، و هرگز تمام نمی شود!
چرا همین الان برای یک بار در زندگیتان، به خودتان نگویید: "من دیگر هرگز به یک وضعیت واکنش نشان نمی دهم!

زیرا می دانم که هر شرایطی از یک بدن، یک ذهن سرچشمه می گیرد، و چنین چیزی وجود ندارد! هیچ ذهنی وجود ندارد، هیچ جسمی وجود ندارد،
هیچ شرایطی وجود ندارد.

درود اخوی ،
این ذکر قدرتمند برای اهلش کارسازه،
کسی که تله و نشخوار فکری داره و مفهوم این ذکر با عظمت رو هم نمیدونه رو گمراه تر میکنه ...
بستر جان ودل بایستی اماده باشه ،بنظرم 🙏🙏😊

سلام و عرض ادب خدمت اقای مهدویان گرامی

سپاسگزارم از مشارکت درپرسش گروه🙏✨

لطفا توصیه به کلمه مبارک ذکر نفرمایین،ما اجازه این کار رانداریم مگر استاد وپیر بزرگوار امر کنند به ذکر..
فقط می تونیم کلی بگیم ذکر گفتن هم راهگشاست...

یاحق یاعلی مدد✨

خود چون از خود آگاه نیست اسیر است ، ذهن مقصر نیست ، ذهن فقط آئینه است.

این ذهن نیست که اسیر است
این خود هست که اسیر ذهن است
ذهن به خودی خود اسیر کننده نیست
ذهن مانند یک خانه است

نماز نتونست بخواند.

با لا اله الا الله... آزاد کند فکر را

درود و مهر

شماباافکارتان نمی‌توانیدبه کسی صدمه برسانید
هرچقدر هم که تلاش کنید
امابه راحتی به خودآسیب‌های جدی می رسانید
باافكاردرست وتغييرعادات
جهانمان را گسترش دهيم
ذهن کارش فکر کردن است ولی با مشاهده کردن وبرجسب نزدن به فکر و انرژی ندادن بهش وجایگزین کردن فکر مثبت ودلخواه
به آرامی ذهن میرسم
که همان ذکر وفکر و مراقبه است که این مهم
مستلزم داشتن استاد وپیر می باشد

یا حق یا علی مدد

.

سلام
خود یا آگاهی مثل آسانسور یا در طبقه یک هست که جسم است یا در طبقه ۲ که طبقه جان یا عاطفه هست که البته اسامی زیادی دارد. یا در طبقه ۳ هست
که طولانی ترین طبقه وجود ماست و ذهنست که ذهن فردی و جمعی و کیهانیست.
بالاتر از ذهن کیهانی ما دیگر فردیت را تجربه نمیکنیم در طبقه ۶ که کوچکترین سطح وجودماست و سطح خرد است فقط دوگانه نور و ظلمت هست و در سطح ۷ که سطح روح است سطح وحدت است که از جنس عشق و اولین سطح کیهان دوم یا جهان امر الهیست. شش سطح کیهان اول کیهان خلق و از جنس جذب است.
با نشستن در مراقبه سکون و ساکن کردن جسم و عواطف و احساسات از سطح یک و دو عبور و در سطح وسیع ذهن حاضر و ناظر میشویم.
جسم از ماده و عاطفه از جنس انرژی است و این دو کالبد قابل مشاهد است . و با دانستن این مطلب که ذهنها از جنس شعور هستند و اصلا قابل مشاهده هم نیست و با تابانیدن نور آگاهی و حضور از آنچه از فکر که بر صفحه ضمیر میگذرد آگاه و بتدریج افکار منفی و اضافی و بیهوده که به قول شما همان نشخوار ذهنیست کم و کمتر میشود. و آگاهی یا خود حقیقی ما وقتی لذت ماندن در ارتعاشات بالا را درک و دریافت و لمس کرد. این حال خوب کم کم به حال دائم ما تبدیل شده و نسبت به نشخوار ذهنی که حالیست جهنمی یا همان حال ترس و اندوه و حسرت و اضطراب ترجیح وجودمان میشود. مثل اینست که به دختری که حاضر نیست عروسکش را رها کند. بالغ شده و خود بچه دار شده و دیگر با داشتن بچه زنده واقعی حاضر به عروسک بازی نیست.