سینه ما

#سینما 🎬

پرنده‌ای در باب تامل هستی روی شاخه‌ای نشست
(A pigeon sat on a banch reflecting on existence)
یک فیلم تماما ابزورد، اگزوتیگ با قاب‌های عجیب و محتوای به ظاهر آنرمال ساخته‌ی نابغه‌ی سوئدی روی آندرشن است.
این فیلم یکی از سه گانه‌ی "هستی" روی اندرشن محسوب می‌شود که جهان‌بینی و نگرش اگزیستانسیالیستی (یا شاید حتی ضداگزیستانسالیستی) کارگردان را در مدیوم سینما به بهترین شکل ممکن نشان می‌دهد.

در فیلم‌های اندرشن که گویا در آینده‌ی پسا پست مدرن اتفاق می‌افتد، زندگی انسان تهی از معناست. این مسئله با بازی غیرمعمول و خارج از عرف سینمایی بازیگران به منصه‌ی ظهور می‌رسد. مردمی که عاری از احساسات هستند و زیستِ ماشینی دارند. فلسفه‌ی سینمای اندرشن فلسفه‌ی ملال است و پلان‌ها گاه تا چند دقیقه‌ی بی حاصل به طول می‌انجامند بی آنکه حادثه‌ای را شامل شوند. فیلم‌‌های اندرشن داستان ندارند؛ یعنی اگر توقع‌تان از سینما سرگرم شدن است، بهتر است از تماشا کردن این قبیل فیلم‌ها اجتناب کنید اما اگر عمق را نسبت به محتوا در ارجعیت می‌دانید همین الان آن را پلی کنید. (عوارض فیلم: افسردگی کوتاه مدت)

@ord38

🔴 آتش به گرو استریت رسید!

مشروح خبر در اینترپشمام

#سینما 🎬

آنومالیسا | anomalisa یک انیمیشن بزرگسال به سبک استاپ‌موشن به کارگردانی چارلی کافمن است.
دنیایی که چارلی کافمن آن را خلق کرده دنیایی‌ست که در آن تمام شخصیت‌ها یک چهره و یک صدا دارند (بجز کاراکتر اصلی داستان و شخصیت لیزا)

مهم‌ترین ارزش در دنیای کافمن، تفاوت است و اهمیت آن در طول روایت داستان بیشتر و بیشتر می‌شود.

آنومالیسا روایتی به شدت تکان‌دهنده و شایسته‌ی تعمق دارد.

@ord38

سرویس VPN v2ray

🚀 پرسرعت ترین v2ray در کهکشان راه شیری بدون قطعی تضمینی

🧑‍💻 امکان تست

🪐چند سروره و امکان انتخاب کشور دلخواه

♾پشتیبانی دایم و پاسخگو


@connectopia_2

#سینما 🎬

فیلم the exterminating angel یا ملک الموت از لوئیس بونوئل از حیث مفهوم، بهترین فیلم بونوئل است. سورئالیسمِ موجود در داستان تماماً در اختیارِ کانسپتی است که کارگردان میخواهد از آن صحبت بکند.

عده‌ای اشراف‌زاده در محفلی دور هم جمع می‌شوند و رفته رفته خواهند فهمید که در عملِ ترک گفتن مکانی که دور هم جمع آمدند دچار یک نوع عجز غیرقابل درک هستند و افراد خارج از منزل نیز در وارد شدن به آنجا عاجزند! ایده‌ای بکر و شایسته‌ی ستایش

مسئله‌ی بونوئل در فیلم، مسئله‌ی ترک کردن سنت‌ها و رابطه‌ی عمیق آن با اراده‌ی انسان است.
فیلم هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ فرم، جلوتر از سینماست. یعنی تنها یک اثر سینمایی نیست و میتوان آن را یک مجموعه‌هنر نامید. یک کانسپچوآل آرتِ بونوئلی

#سینما 🎬

نوشتن از اسب تورین باید (مثل اتمسفر خود فیلم) ملال‌آور باشد چون مسئله‌ی فیلم، مسئله‌ی ملال است. چون زندگی اساسا قطاری‌ست که بر روی ریل ملال حرکت می‌کند.

اسب تورین | the turin horse اثر بلا تار مجارستانی روایتِ همان اسبی‌ست که نیچه آن را حین شلاق خوردن مشاهده کرد و دچار فروپاشی روانی شد.
یک توضیح کامل، طوفانی و کوتاه که هر خواننده‌ای را مجاب می‌کند که برود فیلم را مشاهده کند و منتظر یک اثر فلسفی باشد.

یحتمل تماشای داستان چند ساعته‌ی اسب تورین که هیاهو برای هیچ است و روایتی حوصله سر بر از روزمره‌ی عادی یک دختر و پدر روستایی‌ست که در دل یک دهکده تک و تنها با اسبی که ظاهرا نقطه‌ی عطف زندگی‌شان است زندگی رقت‌انگیز و محزونی دارند، در اواسط فیلم مخاطب را از انتخاب خود پشیمان می‌کند. حقیقتا فیلم پوچی‌ست اما مگر زندگی جز پوچی‌ست؟
مهمترین شاخصه‌‌ی هنر، مفهوم است (جز در پست مدرنیسم که ضدمفهوم خود یک مفهوم است) و این مهم اتفاق نمی‌افتد جز اینکه هنرمند آن را در فُرم راست و درستی ارائه دهد.

همانگونه که نمی‌شود در قلب بورژوآزی از پرولتاریا گفت و شکم سیر درکی از گرسنگی ندارد، نمی‌شود برای نمایشِ ملال انگیز بودنِ زندگی، یک فیلم مهیج و هالیوودی ساخت.

اسب تورین به طور عامدانه کسل کننده، بی حاصل، پوچ و عبث است و در انتقال این مفاهیم، بی‌مانند عمل کرده است.
اگر به فیلم پا بدهید، شما را در خود حَل می‌کند.

سه بار این فیلم را دیدم! کامل. هربار بیشتر عاشقش شدم.

#سینما 🎬

فیلم the discreet charm of the bourgeoisie یا جذابیت پنهان بورژوآزی بهترین فیلم لوئیس بونوئل نیست اما محبوب‌ترین فیلم من است (دیدگاه شخصی)

تقلای بی حاصلِ چند خُرده بورژوآ برای صرف یک ضیافتِ شام که گویی هرگز به صحت و سلامت انجام نمی‌پذیرد با تمی سورئال که امضای بونوئل است.

دنیایی که بونوئل انگار برایش تفاوت چندانی بین رویا و واقعیت قائل نیست و میخواهد لابلای لایه‌های هپروت داستان، نقد اجتماعی خویش را دیکته کند.

این فیلم (به لحاظ زیبایی شناختی، نه محتوا) جزو ۵ فیلم محبوب من است

چه تُن‌هایی
بتن‌هایی
به تنهایی

اجرای جدید سجاد افشاریان | تئاترشهر، سالن قشقایی
از اول دی به مدت ۱۵۰۰ شب

#شانتاژگر  @shaantaazhgar