«موقعیت ستیز میان دیکتاتوری و ستیزندگان، سبب می‌شود که هیچ امکان دیگری در میانه نماند. یا به اردوی استبداد باید پیوست، یا به اردوی آزادی. یا با قهرمان باید بود، یا با دژخیمان. ستایش قهرمان، ستایش ستیز است. و ستایش ستیز ستایش ارزش‌ها و عظمت‌های انسانی است. و این خود به‌معنی انکار دشمن، نکوهش انفعال و بی‌عملی، و نفی ابتذال است.»

🖋 #محمد_مختاری (۱۳۹۹). 📚 انسان در شعر معاصر. چاپ اول. تهران: فرهنگ نشر نو. صفحهٔ ۲۲۸.
کانال رمان‌خوان.