کانال اختصاصی رضا نصری

تأکید بر اینکه تهدیدات اسرائیل به توسل به زور علیه ایران نقض بند ۴ ماده ۲ منشور سازمان است در این مقطع حائز اهمیت است.

اقدام ایران یک پاسخ دفاعی به حمله مسلحانه اسرائیل به سفارت ایران بوده و طبق نامه رسمی دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل، ایران عملیات را «خاتمه‌یافته» می‌داند و دیگر خطری متوجه اسرائیل نیست.

اسرائیل هیچ مبنای حقوقی قابل قبولی برای ارجاع به اصل دفاع مشروع و توجیه یک حمله مجدد به ایران ندارد و تهدیدات او نیز ناقض ماده بند ۴ ماده ۲ منشور است و لازم است در صحنه بین‌المللی محکوم شود.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1780265055222735341?t=yp9C94O3Ho-YuN6Kh88YKg&s=19

Israel conducted an armed attack against Iran on April 1, 2024!

Embassies constitute emanations of a State and as such an armed attack against an embassy triggers the targeted State's right to legitimate self-defense under Article 51 of the UN Charter.

Citing this very provision of the Charter - and following the Security Council's inability to take measures against Israel due to US, UK and France's obstruction - Iran exercised its right in a defensive military operation where it specifically targeted and damaged the Israeli airbase from which the initial armed attack was conducted.

Following this legitimate act of self-defense, Iran declared in an official statement addressed to the UN Security Council that it deems the military operation to be "concluded" and does not seek further escalation.

Iran's statement was formally acknowledged by the UN Secretary-general and most members of the Security Council in a subsequent emergency meeting held on April 14.

Today, Israel has signaled again that it intends to respond to Iran - portraying Iran's act of self-defense as an act of aggression - and completely disregarding the fact that Iran has no intention to engage in further operations.

Netanyahu's recent statement, in which he announced Israel's intention to "respond to Iran" while maintaining them "under stress", clearly indicates that the Israeli Prime Minister feels no imperative need for "self-defense" but is driven by other motivations.

Truth is, Israel has no legal ground to use force against Iran again, as its eventual attack could neither be justified under Article 51 of the Charter nor was it explicitly authorized by the UN Security Council.

Force may be used in international law only when it is necessary to bring an attack to an end, or to avert an imminent attack, or following an explicit authorization by the Security Council; And none if these requirements are met in the current situation!

Furthermore, Israel's very threat to use force against Iran again constitutes in and of itself a blatant violation of Article 2 (4) of the Charter which explicitly provides that "All Members shall refrain in their international relations from the threat or use of force against the territorial integrity or political independence of any State, or in any other manner inconsistent with the Purposes of the United Nations."

This later illegal threat is further evidence that Israel does not view itself as obligated to act within the confines of the UN Charter and is willing to endanger international peace and security with yet an other act of aggression against Iran.

This is serious matter that needs to be  immediately addressed by the Security Council before Israel plunges the entire region into a broad and unpredictable war.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1780180160437744081?t=fPBZJ8I6axkT2xJDdjAnmw&s=19

ترجمه توییت:

در نامه‌اش به رئیس دوره‌ای شورای امنیت، سفیر نسبتاً نامتعادل‌ اسرائیل در سازمان ملل - @giladerdan1 - ادعا کرده عملیات نظامی ایران علیه اسرائیل ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ است!

اول اینکه چگونه یک قطعنامه شورای امنیت می‌تواند حق «ذاتی» دفاع مشروع را از یک کشور مستقل سلب کند؟

ثانیاً سفیر اسرائیل دقیقاً به کدام ماده از قطعنامه ۲۲۳۱ اشاره دارد؟

اگر به محدودیت‌های برنامه موشکی ایران در قطعنامه ۲۲۳۱ اشاره می‌کند، باید بداند که این محدودیت‌ها اولاً «ترغیبی» بود و نه اجباری؛ ثانیاً محدودیت‌ها مربوط به موشک‌هایی بود که «به منظور حمل کلاهک هسته‌ای طراحی شده بودند»؛ و ثالثاً همین محدودیت‌ها هم در ۱۸ اکتبر ۲۰۲۳ منقضی شدند!

او واقعاً نمی‌داند چه می‌گوید!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1779462102207328284?t=notBn7NX31ktXgpDGHGU6w&s=19

In his letter to the president of the Security Council, Israel's rather weird ambassador to the UN - @giladerdan1 - claims Iran's military operation against Israel violates UNSCR 2231!

First of all, how does a Security Council resolution dissolve a sovereign state's "inherent" right to self-defense?

Secondly, which provision of Resolution 2231 is he exactly refering to?

If he's referring to the limitations on Iran's missile program in Resolution 2231, he should know that those limitations were hortatory, they concerned missiles "designed to be capable of carrying nuclear warheads", and they EXPIRED on October 18, 2023!

He really doesn't know what he's talking about!

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1779462102207328284?t=WRkTKuD3PPPyHOg_FzAfwA&s=19

تأکید بر این چند نکنه مهم است:

۱) اقدام ایران «پاسخ» بوده و نه «حمله» و کاملاً بر اساس اصل «دفاع مشروع » مطابق ماده ۵۱ منشور سازمان ملل موجه است؛

۲) اقدام نظامی «انتقام» نبوده، بلکه «دفاع مشروع» بوده و بر اساس اصول «تناسب» و «ضرورت» صورت گرفته است؛

۳) ایران صرفاً اهداف نظامی را هدف گرفته و برخلاف اسرائیل هیچ منزل مسکونی غیرنظامی، بیمارستان، مدرسه، کنیسه، نانوایی، مخزن آب، روزنامه‌نگار، آمبولانس یا مهد کودک را هدف قرار نداده است! حتی در این هدف‌گیری نیز غیرنظامیان را به عنوان «تلفات جانبی» قربانی نکرده است!

۴) ایران این اقدام نظامی را به مثابه یک سیلی به حامیان اسرائیل می‌داند تا از خواب بیدار شده و در جهت برقراری «آتش‌بس» به اسرائیل فشار بیاورند و از تداوم این نسل‌کشی بی سابقه در غزه - در اجرای دستورات دیوان بین‌المللی دادگستری - تلاش کنند.

https://twitter.com/RezaNasri1/status/1779362844963639579?t=iMlqm9HEAMCvaHWlnu7fVw&s=19

در گفت‌وگو با ایسنا:
رضا نصری

✅ مقابله ایران و رژیم اسرائیل ابعاد و لایه‌های مختلفی دارد. به همین خاطر، هرکدام از دستگاه‌های دولتی و حاکمیتی باید در حوزه خود - تحت هماهنگی وزارت امور خارجه - به وظایف خود عمل کند. یعنی باید نگاه همه‌جانبه‌نگر - یا Holistic - به موضوع مقابله با اسرائیل داشت.

به بیان دیگر، نمی‌شود ارگان‌های مختلف به صورت جزیره‌وار هر کدام صرفاً با ملاحظات خود وارد میدان شوند بدون اینکه تحلیل‌ها و ملاحظات سایر ارگان‌ها را مدنظر داشته باشند.

✅ دستگاه دیپلماسی در این میان نقش بسیار مهمی دارد. اول اینکه باید - به عنوان ارگانی که به همه پرونده‌های بین‌المللی و منطقه‌ای ایران تسلط کارشناسی دارد - در تصمیم‌سازی حاکمیت و در «تعیین واکنش» به رژیم اسرائیل نقش محوری داشته باشد؛ ثانیا اینکه باید با بازیگران مختلف منطقه‌ای و جهانی وارد تعامل شود و بر مواضع آن‌ها در این تقابل تاثیر بگذارد؛ و ثالثا اینکه باید دفاتر نمایندگی و سفارتخانه‌های آن در سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای خارجی تلاش کنند - با ابزاری که در اختیار دارند - نشان دهند مقصر اصلی این تنش رژیم اسرائیل و حامیان آن هستند.

✅ در این راستا، معتقدم مثلاً دفتر نمایندگی ایران از نیویورک عملکرد بسیار خوبی در این حوزه تا کنون داشته است. یعنی هم در مکاتباتی که انجام داده بسیار موضع حقوقی دقیقی اتخاذ کرده که رد آن برای هیچ کشوری آسان نیست؛ هم در جلسه شورای امنیت در مورد حمله اسرائیل به سفارتخانه ایران در دمشق بسیار خوب عمل کرد و مواضعش بازتاب خوبی در رسانه‌های بین‌المللی و آمریکایی داشت؛ و هم امروز که بحث واکنش ایران مطرح است، در مقصر جلوه دادن رژیم اسرائیل و حامیان آن در شورای امنیت موضع دقیق و درستی گرفته است. یعنی تلاش دارد نشان دهد کاستی‌ها و کارشکنی‌های دولت‌های غربی در شورای امنیت - و عدم برخورد به موقع و موثر آن‌ها با رژیم اسرائیل - کار را به اینجا رسانده است!

✅ در ادبیات سیاسی آمریکا موضوعی به اسم «مقصر جلوه دادن» - یا Shifting the blame - بسیار مطرح است که عبارت از این است که پس از یک واقعه، «قربانی» را مقصر آن جلوه دهند. معتقدم دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل نیویورک در خنثی‌سازی این روش بسیار هوشمندانه عمل کرده و پیش از اینکه تقصیر گردن ایران بیفتد، خود ابتکار عمل را در دست گرفته است. در شرایط حساس کنونی، این رویکرد می‌تواند هم برای رسانه‌ها، هم برای فعالان شبکه‌های اجتماعی و هم برای سایر ارگان‌ها الگوی بسیار مناسبی باشد.

✅ معتقدم مقصر نشان داد طرف مقابل و نشان دادن اینکه مصونیت اسرائیل موجب افزایش تنش شده، هم واکنش احتمالی نیروهای نظامی ایران را مشروع و موجه جلوه خواهد داد، هم می‌تواند موجب حمایت افکار عمومی از اقدامات احتمالی ایران شود، و هم فرصت‌هایی در حوزه سیاسی و دیپلماتیک می‌گشاید.

✅ این نکته را باید در نظر داشت که معمولا نقطه «اوج تنش» - علیرغم اینکه زمان حساس و خطرناکی است - بهترین زمان برای اخذ امتیاز و دستیابی به اهداف سیاسی و دیپلماتیک است.

✅ در روابط بین‌الملل معمولا از این مقطع کوتاه زمانی تحت عنوان «لبه پرتگاه» - Brinkmanship - یاد می‌کنند. یعنی وقتی برای طرف مقابل خطر «باورپذیر» شده، فضایی ایجاد می‌شود که در آن ظرفیت کسب امتیاز وجود دارد. در مورد کنونی نیز می‌توان گفت امروز فضا برای طرح مطالباتی چون «آتش‌بس» و تمکین اسرائیل به دستورات موقت دیوان بین‌المللی دادگستری - که حاوی موضوعاتی چون توقف منازعات و تسهیل کمک‌رسانی بشردوستانه است - مهیا شده است و لازم است از آن استفاده شود.

✅ معتقدم چنانچه ایران از این فضا برای ایجاد فشار بین‌المللی به اسرائیل به منظور اخذ «آتش‌بس» استفاده کند، برنده اصلی میدان و بحران شش ماه اخیر خواهد بود. یعنی فرصتی پیش آمده تا ایران به عنوان عامل اصلی برقراری آتش‌بس و عنصر ثبات‌بخش به منطقه شناسانده شود. این بهترین بهره‌برداری از تقابل کنونی و سخت‌ترین شکست برای رژیم اسرائیل خواهد بود.

https://www.isna.ir/news/1403012512818/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D9%86%D8%B4-%D8%A8%D8%A7-%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D9%84-%D9%88-%D8%A8%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%86