📝نظام پاداش و تنبیه در خانواده
📖اگر از بنده بپرسند تنها یک عامل رو نام ببر که مانع موفقیت فرزندان می شود با قاطعیت میگویم نبود یک سیستم پاداش و تنبیه در خانواده است.
پدری آمده و گلایه می کند که پسرم وقت زیادی رو صرف بازی با سیستم می کند. بعد با افتخار هم می گوید یک رایانه مجهز با آخرین سیستم برایش خریدم. (اینجا پدر می خواهد قدرت و برتری خودش را به رخ بکشاند که اگر فرزندم تنبل است به من نرفته و ربطی به من ندارد چون من پول دارم و آخرین سیستم رو می توانم برای فرزندم بخرم)
اینجا دقیقا مشکل رفتار خود پدره است. از پدر پرسیدم وقتی فرزندت به جای درس خواندن با سیستم بازی می کند واکنش شما چیست؟
پاسخ: "هیچی! چکارش می تونم بکنم!"خب وقتی نوجوانی که در حال قدرت گرفتن است و سیستم والدینی را ضعیف می بیند که هیچ پیامد منفی برای درس نخواندن او در نظر نگرفته اند چرا باید درس بخواند وقتی با درس نخواندن به خواسته هایش هم می رسد.
تا زمانی که سیستم والدینی قدرت نگیرد و از نظام تنبیهی(محرومیت) استفاده نکند نمی تواند حریف فرزند بشود.
اینجاست که نوجوان در مقابل قدرت والدین احساس درماندگی می کند و برای رسیدن به خواسته هایش تسلیم والدین می شود و در جهت برآورده کردن انتظارات آنها قدم برمی دارد.
البته لازمه موفقیت این سیستم مشخص و شفاف بودن انتظارات و پیامدهاست.
🚹به طور مثال: روزی ۵ساعت مطالعه و به ازای هر ۵ساعت ۱ ساعت و نیم بازی کردن. در غیر این صورت از بازی کردن محروم می شوی. در واقع خود فرد می تواند بین اجرای این برنامه و عدم اجرای آن حق انتخاب داشته باشد. تجربه ثابت کرده اگر نوجوان انتخاب کند که نه درس بخواند و نه بازی کند چند روزی بیشتر دوام نمی آورد و برای بازی هم که شده اجرای برنامه را انتخاب می کند.
اینجا برخی والدین ناامید می شوند ولی مداومت در محرومیت سرانجامش تسلیم شدن فرزندان است.
🔗حسین رئیسی مدرس دوره های تخصصی مشاوران مدارس
https://t.me/+QKVR-ZdKtFrbzDyY