✅✅
فشردهسازی فعالیتها در راستای جلوگیری از فسخ پیمان با الگوی پیاِم باک
- استاندارد مدیریت پروژه، دو روش برای
فشردهسازی زمانبندی (SCHEDULE COMPRESSION) ارائه داده است. تکنیکهای فشردهسازی زمانبندی به کوتاه کردن یا تسریع در مدت زمانبندی بدون کاهش محدوده پروژه، جهت تأمین محدودیتهای زمانبندی، تاریخهای مقرّر یا دیگر اهداف زمانبندی منجر میشوند. تحلیل شناوری منفی یک تکنیک مفید است. مسیر بحرانی، مسیری با کمترین شناوری است. بسته به نقض یک محدودیت یا تاریخ مقرر،
شناوری کل میتواند منفی شود.
تکنیکهای فشردهسازی زمانبندی، مطابق نگارۀ پیوست پست، شامل موارد زیر است:
1️⃣
خرد کردن (Crashing):
تکنیکی است که برای کوتاه کردن مدّت زمانبندی
با کمترین افزایش هزینه از طریق افزودن منابع، استفاده میشود. مثالهایی از خرد کردن را میتوان
تصویب اضافهکاری، فراهمسازی منابع بیشتر، یا پرداخت برای تحویل سریعتر فعالیتهای واقع در مسیر بحرانی، نام برد. خرد کردن، فقط برای فعالیتهایی در مسیر بحرانی که منابع بیشتر، به کاهش مدتزمان فعالیتها میانجامد، مناسب است. خرد کردن، همیشه به تولید یک گزینۀ مناسب منجر نمیشود و ممکن است به ریسک و یا هزینه افزایشیافته منتهی گردد.
2️⃣
پیگیری سریع (Fast tracking):
تکنیک فشردهسازی زمانبندی است که در آن، فازها یا فعالیتهای که در حالت طبیعی بهصورت متوالی انجام میشوند، برای حداقل بخشی از زمان خود بهصورت موازی اجرا میگردند. بهعنوانمثال میتوان ساخت فونداسیون ساختمان قبل از تکمیل تمامی نقشههای معماری را نام برد. پیگیری سریع فقط وقتی کارآمد است که فعالیتها بتوانند در راستای کوتاه کردن زمان پروژه در مسیر بحرانی، باهم همپوشانی داشته باشند. استفاده از پیش اُفتها در قالب تسریع زمانبندی، معمولاً به افزایش تلاشهای هماهنگسازی بین فعالیتهای مربوطه و افزایش ریسک کیفیت منجر میشود. پیگیری سریع همچنین ممکن است هزینههای پروژه را افزایش دهد.
بازنشر از کانال : حقوق احداث
پایگاه مدیریت پروژه
https://t.me/joinchat/AAAAADvJUurGyJS41odKSgاینستاگرام
www.instagram.com/project_management_bank/