مدیریت رفتار سازمانی

💢چه کنیم که مدیر ما متوجه ارزش کارمان شود؟

کار کردن در شغلی که هیچ‌کس متوجه تلاش‌های شما نمی‌شود، جالب نیست. وقتی به کار شما توجهی نمی‌شود، چطور می‌توانید تلاش‌های خود را برجسته کنید؟ با چه کسی باید این کمبود را در میان بگذارید؟ و اگر وضعیت تغییر نکند، چقدر باید در این کار باقی بمانید؟

آنی مک کی، نویسنده‌ی کتاب چگونه در محیط کار شاد باشیم؟ در این خصوص می‌گوید:
هیچ چیز بدتر از این نیست که در محیط کار خود احساس کنیم نادیده گرفته شده‌ایم. همه‌ی ما این نیاز انسانی را داریم که بابت تلاش‌هایمان از ما قدردانی شود. عدم توجه همکاران، نوعی احساس عدم تعلق به محیط را در ما ایجاد می‌کند.

وقتی نادیده گرفته می‌شوید، در خصوص پیشرفت کاری خود هم نگرانی‌هایی خواهید داشت. با این حال می‌توانید وضعیت موجود را تغییر دهید. راه‌های زیادی وجود دارد تا افراد دیگر به ارزش کار شما پی ببرند. در ادامه به معرفی این روش‌ها خواهیم پرداخت:

📌 واقع بین باشید
قبل از هر عملی از خود بپرسید که چه میزان قدردانی از مدیر یا همکاران خود انتظار دارید؟ واقعیت این است که در فضاهای کاری، افراد بسیار مشغول‌تر و گرفتارتر از آن هستند که حواسشان به ارزش کار شما باشد.

📌با مدیر خود صحبت کنید
چنانچه تلاش‌های شما در محیط کار نادیده گرفته می‌شود با مدیر خود وارد مذاکره شوید. مذاکره در این خصوص با بعضی مدیر‌ها ساده‌تر است. به‌طور میانگین، بیشتر مدیر‌ها به نیازهای انسانی کارکنان خود توجهی ندارند! چنانچه مدیر شما هم جزو این دسته قرار می‌گیرد، این نکته را به خاطر بسپارید که قرار نیست وی را تغییر دهید. بلکه می خواهید گفتگویی درباره‌ی عملکرد خود با او داشته باشید.

📌حضور خود در تیم را افزایش دهید
چنانچه یک تیم را مدیریت می‌کنید باید کار و ارزش آن را به اعضای تیم توضیح دهید. در زندگی روزمره‌، ممکن است مدیر و همکارانتان از جزئیات کار تیمی شما مطلع نباشند. از این رو پیشنهاد می‌شود که در یک زمان مناسب با مدیرتان در خصوص اهداف تیم صحبت کنید و پیشنهاداتی درباره‌ی بهتر شدن روند از او بخواهید.

📌از تلاش‌های دیگران قدردانی کنید
یکی دیگر از مواردی که به شکل دوگانه‌ای عملکرد شما را مورد توجه قرار می‌دهد، قدردانی و تحسین دیگران است. چرا که وقتی متوجه کار درست و خوب دیگران می‌شوید، فرهنگ قدردانی را در سازمان خود مرسوم می‌کنید.

✍ آکادمی مدیریت

@organizationalbehavior

💢صندلی خالی مشتری!

🔺مدیر عامل آمازون از مدیرانش خواسته است هر وقت بناست در موردی تصمیم بگیرند که مستقیم یا غیر مستقیم و کم یا زیاد به مشتری مربوط است و بر مشتری اثر می گذارد یک صندلی را در جلسه خالی نگه دارند و فرض کنند که مشتری روی آن نشسته و در جلسه حضور دارد.

🔺انگیزه این دستور این است که به مدیران سازمانش بگوید مشتری مهم است و تصمیماتی که می‌گیرید باید با درک و در راستای منافع و نیاز و نگرانی‌های او باشد.

🔺یکی از گله مندی های کارکنان سازمان های ما این است که فکر می کنند مدیران در زمان اتخاذ تصمیماتی که روی کارکنان موثر است، منافع و نگرانی های آنها را در نظر نمی گیرند و یکجانبه تصمیم گیری می کنند. چرا از همین ایده "صندلی خالی" در جلساتی که در باره کارکنان داریم استفاده نکنیم؟

🔺البته پیشنهاد بهتر آن است که کارکنان یا نمایندگانی از آنها واقعا در چنین جلساتی حضور یابند و شنیده شوند. به نظرم چنین تدبیری تصمیمات بهتری خلق می کند، حال و روز کارکنان را بهبود می دهد و از سوء تفاهم ها به شدت کم می کند. امتحان کنیم!

✍ دکتر بهزاد ابوالعلائی

@organizationalbehavior

💢چرا از بحث با مدیر فرار می‌کنیم؟ راهکاری برای تقویت روابط حرفه‌ای

🖊دکتر حسن بودلایی

■فرار از بحث: یک عادت خطرناک در محیط کار
در محیط کار، بسیاری از کارمندان از بحث و گفت‌وگو با مدیرشان اجتناب می‌کنند، حتی زمانی که اختلاف‌نظرهای مهمی وجود دارد. این رفتار معمولاً ریشه در تجربیات گذشته، ترس از پیامدهای منفی، یا فرهنگ سازمانی دارد. اما آیا واقعاً این سکوت به نفع کارمند است؟ یا در بلندمدت باعث ایجاد نارضایتی، فرسودگی شغلی و حتی کاهش بهره‌وری می‌شود؟

□چرا کارمندان از بحث با مدیر خود فرار می‌کنند؟
• تجربیات منفی گذشته: اگر در گذشته هنگام بیان نظر یا مخالفت با تصمیمات مدیریتی، کارمند با برخورد منفی یا حتی توبیخ مواجه شده باشد، این تجربه‌ی ناخوشایند در ذهن او حک می‌شود و به‌مرور زمان، به استراتژی «سکوت» روی می‌آورد.
• ترس از برداشت اشتباه مدیر: بسیاری از کارمندان نگران این هستند که اگر به بحث و انتقاد بپردازند، مدیر آن را به‌عنوان سرکشی یا نافرمانی تلقی کند. در سازمان‌هایی که فرهنگ بازخورد سالم وجود ندارد، این ترس به یک واقعیت تبدیل می‌شود.
• اجتناب از درگیری و حفظ آرامش: برخی افراد به‌طور ذاتی از هر نوع تنش فرار می‌کنند. آن‌ها فکر می‌کنند که نادیده گرفتن اختلافات باعث کاهش استرس می‌شود، اما در عمل، این کار فقط مشکلات را به تعویق می‌اندازد.
• ترس از تأثیر منفی بر مسیر شغلی: در بسیاری از شرکت‌ها، رشد و پیشرفت کارمندان به نظر مدیر بستگی دارد. در نتیجه، آن‌ها از هر نوع بحثی که ممکن است بر آینده شغلی‌شان تأثیر منفی بگذارد، پرهیز می‌کنند.

●چرا بحث‌های کوچک با مدیر اهمیت دارند؟
• ایجاد فضای کاری شفاف و سالم: اگر کارمندان بتوانند به‌راحتی با مدیر خود صحبت کنند، محیطی شکل می‌گیرد که در آن سوء‌تفاهم‌ها سریع‌تر حل می‌شوند.
• تقویت امنیت روانی: وقتی یک کارمند احساس کند که نظراتش ارزشمند است و می‌تواند بدون ترس از عواقب، مسائلش را بیان کند، امنیت روانی او افزایش می‌یابد و عملکرد بهتری خواهد داشت.
• بهبود روابط مدیر و کارمند: مدیرانی که بازخوردهای صادقانه دریافت می‌کنند، بهتر می‌توانند نیازهای تیم خود را درک کنند و به رشد کارکنان کمک کنند.
• جلوگیری از انفجار ناگهانی مشکلات: وقتی اختلافات کوچک نادیده گرفته می‌شوند، در آینده به مسائل بزرگ‌تری تبدیل می‌شوند که حل آن‌ها دشوارتر است.

○ چگونه از این ترس عبور کنیم؟
۱. درک کنیم که اختلاف طبیعی است. هیچ رابطه‌ای، از جمله رابطه کاری، بدون اختلاف نیست. مهم این است که یاد بگیریم چگونه این اختلافات را مدیریت کنیم.
۲. مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنیم. به‌جای بیان احساسات به شکل سرکوب‌شده یا تهاجمی، از روش‌های حرفه‌ای استفاده کنیم. مثلاً به‌جای اینکه بگوییم: «شما هیچ‌وقت به من گوش نمی‌دهید!»، می‌توان گفت: «من احساس می‌کنم که گاهی نظراتم کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد.»
۳. بررسی کنیم که این ترس ریشه در گذشته دارد یا واقعیت امروز. آیا این ترس ناشی از تجربیات قبلی است یا مدیر فعلی واقعاً اجازه‌ی بحث سالم را نمی‌دهد؟
۴. یاد بگیریم که مذاکره و گفت‌وگوی حرفه‌ای مهارتی قابل یادگیری است. تکنیک‌های مذاکره، هوش هیجانی و روش‌های حل تعارض، مهارت‌هایی هستند که می‌توانند کمک کنند تا اختلافات را بدون ایجاد تنش مدیریت کنیم.
۵. در صورت نیاز، از یک فرد باتجربه کمک بگیریم. صحبت با یک مشاور شغلی، یک همکار باتجربه، یا حتی یک متخصص منابع انسانی، می‌تواند راهکارهای مفیدی ارائه دهد.

■نتیجه‌گیری: چه مهارت‌هایی را باید تقویت کنیم؟
برای داشتن یک رابطه کاری سالم، کارمندان باید مهارت‌های زیر را در خود تقویت کنند:
• ارتباط مؤثر: توانایی بیان نظرات و احساسات به‌طور شفاف و بدون ایجاد سوء‌تفاهم.
• هوش هیجانی: درک احساسات خود و دیگران و استفاده از آن برای بهبود روابط.
• اعتماد به نفس در بیان نظرات: پذیرش این واقعیت که بیان ایده‌ها و مشکلات، بخشی از رشد حرفه‌ای است.
• شناخت تفاوت بین بحث سالم و مشاجره: هدف از گفت‌وگو، یافتن راه‌حل است، نه پیروزی بر دیگری.
• مدیریت تعارض: توانایی حل اختلافات به‌گونه‌ای که هر دو طرف احساس رضایت کنند.

■فرار از بحث، شاید در لحظه احساس امنیت ایجاد کند، اما در نهایت می‌تواند روابط کاری را تخریب کند. یادگیری نحوه‌ی مدیریت اختلافات، نه‌تنها باعث رشد فردی و حرفه‌ای می‌شود، بلکه به بهبود عملکرد تیم و سازمان نیز کمک می‌کند.

@organizationalbehavior

💢۳۵ نکته برای رشد فردی

سلستین چاو معتقد است هدف زندگی رشد فردی و هر روز بهتر شدن است و در این زمینه به خودش و دیگران کمک می‌کند. او بعد از سال‌ها به این نتیجه رسیده است سفر رشد فردی هیچ‌وقت به پایان نمی‌رسد و همیشه چیزی وجود دارد که می‌توانیم بهترش کنیم. خانم سلستین تجربیاتش را در قالب چند نکته عملی در اختیار افرادی گذاشته است که مشتاق رشد و توسعه فردی هستند:

🔺هر روز کتاب بخوانید‌.
🔺یک زبان جدید یاد بگیرید.
🔺سرگرمی‌های جدید انتخاب کنید.
🔺در یک دوره آموزشی جدید شرکت کنید.
🔺راحت‌طلب نباشید.
🔺دیگران را به چالش بکشید و رقابت کنید.
🔺نقاط کورتان را که در طول روز شما را خسته، عصبی یا ناراحت می‌کنند، شناسایی و به آنها رسیدگی کنید.
🔺روی فهرست کارهای روزانه‌تان متمرکز بمانید.
🔺برای خودتان اهداف بزرگ و جسورانه تعیین کنید.
🔺نقص‌هایتان را بپذیرید.
🔺وارد عمل شوید. صبرکردن دردی را دوا نمی‌کند.
🔺از افرادی که قبولشان دارید یاد بگیرید.
🔺عادت‌های بد را ترک کنید و عادت‌های خوب بسازید.
🔺از آدم‌های منفی دوری کنید. ما میانگین ۵ فردی هستیم که بیشتر وقتمان را با آنها می‌گذرانیم.
🔺یاد بگیرید با آدم‌های مشکل‌دار کنار بیایید.
🔺شطرنج یا هر بازی استراتژیک دیگری یاد بگیرید تا مهارت‌های تحلیلی‌تان تقویت شود.
🔺به رشد فردی‌تان متعهد بمانید. این اقدام یک‌روزه نیست و باید تمام عمر برایش برنامه‌ریزی کنید.
🔺اهداف کوتاه‌مدت تعیین کنید تا انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر داشته باشید.
🔺زمان‌بندی مناسب برای کارها داشته باشید
مدیریت زمان یکی از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در رشد فردی است.
🔺از شکست‌ها درس بگیرید تا در آینده بهتر عمل کنید‌.
🔺شبکه‌سازی کنید. با افراد جدید آشنا شوید، در رویدادهای مختلف شرکت کنید و روابطی برقرار کنید که بتوانند شما را در مسیر اهدافتان حمایت کنند.
🔺خودآگاهی خود را افزایش دهید. شناخت بهتر خود و درک عمیق‌تر از نیازها، ارزش‌ها و انگیزه‌هایتان می‌تواند به بهبود تصمیم‌گیری‌ها کمک کند.
🔺مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنید.
🔺مسئولیت‌پذیری داشته باشید. به جای سرزنش دیگران یا شرایط، تمرکز خود را بر روی راه‌هایی برای حل مشکلات و پیشرفت بیندازید.
🔺زمان‌بندی منظم برای استراحت داشته باشید.
🔺مرزهای سالمی در روابط شخصی و حرفه‌ای خود تعیین کنید.
🔺خواب کافی و با کیفیت داشته باشید.
🔺خودمراقبتی را جدی بگیرید. این برنامه‌ها می‌تواند شامل ورزش، تغذیه سالم، مراقبه یا فعالیت‌های لذت‌بخش دیگر باشد.
🔺مدیریت مالی یاد بگیرید تا منابع مالی خود را بهتر برنامه‌ریزی و استفاده کنید.
🔺مهارت‌های حل مسئله خود را تقویت کنید تا با چالش‌های زندگی بهتر برخورد کنید.
🔺تفکر مثبت را تمرین کنید. سعی کنید به جای تمرکز بر مشکلات، بر راه‌حل‌ها و فرصت‌های موجود تمرکز کنید.
🔺مهارت مدیریت استرس را یاد بگیرید.
🔺خودارزیابی منظم انجام دهید و به طور مرتب عملکرد و پیشرفت خود را ارزیابی کنید تا نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کرده و بر بهبود آنها کار کنید.
🔺از تجربیات دیگران الهام بگیرید.

منبعlifehack

@organizationalbehavior

💢قانون معکوس

یک قانونی وجود دارد که ما از آن غافل شده ایم و آن قانون معکوس است.

آلن_واتس، یک فیلسوف معروف که در مورد این قانون می‌گوید: « هرچی بیشتر دنبال داشتن حس خوب همیشگی باشید، رضایت کمتری به دست خواهید آورد». یعنی تعقیب هر چیزی، تنها این واقعیت را روشن می‌کند که شما آن را ندارید.

همچنین آلبر_کامو گفته است: « اگر دنبال این باشید که بدانید شادی چیست، هرگز شاد نخواهید بود و اگر به دنبال معنای زندگی باشید، شما هرگز نمی توانید زندگی کنید.»

منظور این مطالب را به زبان ساده می گویم: تلاش نکنید! شاید شما رویاهای بزرگی در ذهن خود دارید و حتی برای آن در حال تلاش کردن و پرداخت هزینه هستید و با خود می گویید پس از این همه تلاش و خرج کردن چه می شود؟ پاسخ این است که هرچه کمتر به چیزی اهمیت بدهید، نتیجه بهتری به دست خواهید آورد.

قانون معکوس، برعکس آن هم جواب می دهد، یعنی به عنوان مثال، رنجی که در باشگاه به دنبال می کنید، به سلامتی شما منظور خواهد شد و تحمل ترس ها و نگرانی ها، شهامت و بردباری شما را افزایش می دهد.

مطلب کاملا روشن است، هر چیز ارزشمندی در زندگی، از طریق غلبه بر تجربه های منفی مرتبط با آن به دست می آید.

لحظه های بی خیالی، دقیقاً زمانی است که بیشترین تاثیر را در زندگی دارد. هنر ظریف، در بیخیال بودن ما است، یعنی بیاموزیم که چگونه افکار خود را به شکل و شیوه ای تاثیر گذار و متمرکز اولویت بندی کنیم و چیزهایی که برایمان اهمیت ندارند و اهمیت دارند را بر اساس ارزشهای شخصی خود انتخاب کنیم.

✍مارک_منسن
هنر_ظریف_بی_خیالی

@organizationalbehavior