اگر سَرَم، که از انکار کردگار پُرم
اگر دلم، که از اندوه روزگار پُرم
دقیقتر بنگر -این غبار از آینه نیست-
خود این منم که در آیینه از غبار پُرم
درختیام که پر از قلبهای کنده شده است
ز خالکوبی غمهای یادگار پرم
نه اهل کشتی نوح و نه سرنهاده به کوه
برای آمدن مرگ از انتظار پرم
مگیر زورق فرسوده مرا از رود
که از خیال رسیدن به آبشار پرم!
~
فاضل نظری˙❥˙
@Official_Hich ˙❥˙