Репост из: فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)
📝📝📝توهين فعل است يا بيان؟
✍️محمود اسماعيلنيا
✅درباره انتشار كاريكاتورهاي اهانتآميز در مورد پيامبر اسلام (ص) از ابعاد مختلف سياسي، اعتقادي، حقوقي و اخلاقي ميتوان سخن گفت اما اين يادداشت فقط در پي توضيح يك نكته مرتبط با آن است. عموم مسلمانان اين كار را نوعي «اهانت» به باورها و ارزشهاي خودشان دانسته و خواستار محكوميت و عدم تكرارش هستند، در حاليكه بسياري از دولتمردان غربي معتقدند كه بنا بر اصل «آزادي بيان» نميتوانند مانع انتشار چنين تصاويري شوند. استدلال اين دسته از غربيان مبتني بر اين پيشفرض است كه توهينكردن نوعي «ابراز عقيده» است و در نتيجه نميتوان و نميبايد مانع آزادي افراد در بيان باورهايشان شد. اما آيا به راستي توهينكردن مصداقي از بيان عقيده است؟
✅از يك مثال شروع كنيم: فرض كنيم من و شما به عنوان طرفداران دو تيم فوتبال استقلال و پرسپوليس مشغول بحث در مورد دلايل برتري تيم محبوبمان هستيم. هر دو براي اثبات نظر خودمان نكاتي را مطرح ميكنيم مثل رتبه كنوني تيم مورد علاقهمان در جدول مسابقات، تعداد دفعات قهرماني، تعداد لژيونرها و تعداد بازيكنان عضو تيم ملي ولي در عمل هيچكدام موفق به متقاعدكردن ديگري نميشويم. حال اگر در پايان بحث شما بگوييد كه با اين همه من هنوز معتقدم كه پرسپوليس برتر از استقلال است، برداشت من اين خواهد بود كه گفتوگوي ما تاثيري در تغيير ديدگاهتان نداشته و نظرتان همان است كه بود. اما اگر شما بگوييد با توجه به اين همه دليل اگر هنوز كسي طرفدار استقلال باشد بيشعور است! طبعا من ناراحت ميشوم چون احساس ميكنم كه شما ديگر نظرتان را بيان نكردهايد بلكه به من بياحترامي كردهايد. اما مگر اين جمله اخير (بيشعوري طرفداران استقلال) چه فرقي با جمله قبلي (پرسپوليس برتر از استقلال است) دارد كه ناراحتم ميكند. روشن است كه اين جمله با آنكه به زبان اظهار شده با جملات عادي فرق دارد و مثل سيلي دردآوري است كه شما بر صورتم نواخته باشيد و به قول قدما زخم زباني است كه از زخم شمشير دردناكترست. گويي ما با زبان فقط به «بيان» مطالب عادي نميپردازيم بلكه «كار»هاي ديگري هم انجام ميدهيم؛ كارهايي كه زبانشناسان به آن «افعال گفتاري» ميگويند.
🆔@MostafaTajzadeh
📌ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید:
https://telegra.ph/توهين-فعل-است-يا-بيان-11-19
✍️محمود اسماعيلنيا
✅درباره انتشار كاريكاتورهاي اهانتآميز در مورد پيامبر اسلام (ص) از ابعاد مختلف سياسي، اعتقادي، حقوقي و اخلاقي ميتوان سخن گفت اما اين يادداشت فقط در پي توضيح يك نكته مرتبط با آن است. عموم مسلمانان اين كار را نوعي «اهانت» به باورها و ارزشهاي خودشان دانسته و خواستار محكوميت و عدم تكرارش هستند، در حاليكه بسياري از دولتمردان غربي معتقدند كه بنا بر اصل «آزادي بيان» نميتوانند مانع انتشار چنين تصاويري شوند. استدلال اين دسته از غربيان مبتني بر اين پيشفرض است كه توهينكردن نوعي «ابراز عقيده» است و در نتيجه نميتوان و نميبايد مانع آزادي افراد در بيان باورهايشان شد. اما آيا به راستي توهينكردن مصداقي از بيان عقيده است؟
✅از يك مثال شروع كنيم: فرض كنيم من و شما به عنوان طرفداران دو تيم فوتبال استقلال و پرسپوليس مشغول بحث در مورد دلايل برتري تيم محبوبمان هستيم. هر دو براي اثبات نظر خودمان نكاتي را مطرح ميكنيم مثل رتبه كنوني تيم مورد علاقهمان در جدول مسابقات، تعداد دفعات قهرماني، تعداد لژيونرها و تعداد بازيكنان عضو تيم ملي ولي در عمل هيچكدام موفق به متقاعدكردن ديگري نميشويم. حال اگر در پايان بحث شما بگوييد كه با اين همه من هنوز معتقدم كه پرسپوليس برتر از استقلال است، برداشت من اين خواهد بود كه گفتوگوي ما تاثيري در تغيير ديدگاهتان نداشته و نظرتان همان است كه بود. اما اگر شما بگوييد با توجه به اين همه دليل اگر هنوز كسي طرفدار استقلال باشد بيشعور است! طبعا من ناراحت ميشوم چون احساس ميكنم كه شما ديگر نظرتان را بيان نكردهايد بلكه به من بياحترامي كردهايد. اما مگر اين جمله اخير (بيشعوري طرفداران استقلال) چه فرقي با جمله قبلي (پرسپوليس برتر از استقلال است) دارد كه ناراحتم ميكند. روشن است كه اين جمله با آنكه به زبان اظهار شده با جملات عادي فرق دارد و مثل سيلي دردآوري است كه شما بر صورتم نواخته باشيد و به قول قدما زخم زباني است كه از زخم شمشير دردناكترست. گويي ما با زبان فقط به «بيان» مطالب عادي نميپردازيم بلكه «كار»هاي ديگري هم انجام ميدهيم؛ كارهايي كه زبانشناسان به آن «افعال گفتاري» ميگويند.
🆔@MostafaTajzadeh
📌ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید:
https://telegra.ph/توهين-فعل-است-يا-بيان-11-19