زیر سقف آسمان

🔸🔸🔸بازخورد🔸🔸🔸



♦️در باره‌ی هورامان

✍آکو کهنه‌پوشی
دانش‌آموخته جامعه‌شناسی و دبیر آ.پ در شهر مریوان
۱۴ دی ۱۴۰۳

استاد گرامی و عزیز، جناب آقای دکتر محدثی عزیز
ضمن تقدیر از زحمات حضرت‌عالی و درس‌های ماندگار و بی‌مثال در بستر تلگرام که همواره مورد استفاده و دانش‌افزایی است.

اشارە حضرتعالی کاملٱ درست و دقیق می‌باشند. موسیقی همواره همزاد و همراە زیست جهان جامعە کوردی بوده و هست. در این فرهنگ و این زیست جهان، احساسات، عواطف، شادی، غم و تعاملات در فرم موسقی در انواع گوناگون آن رنگ می‌گیرد و بازنمایی می‌شوند.
این ترانه به لهجه اهورایی اورامی که یکی از لهجه‌های زبان کوردی است سروده شده و ترجمه جناب آقای افرسیاب اخگر دقیق و صحیح است.

اورامان، یک اقلیم جغرافیایی و فرهنگی،  در کوردستان است که گستردە آن در استان‌های کوردستان، کرمانشاه و بخشی از اقلیم کورستان عراق توزیع شده است. به نظر می‌رسد اکولوژی ویژه آن، شرایط اجتماعی و فرهنگی ویژه‌ای را در این جغرافیا تولید و برساخت نموده است و به تبع آن ویژگی‌های  جامعه‌شناختی متمایز و بعضٲ متفاوتی با دیگر مناطق کوردنشیندر آن وجود دارد.

البته در این محدوده یک کانون جمعیتی وجود دارد که در تقسیمات کشوری بعنوان شهر تعریف شده است که به شهر اورامان شهرت دارد. این شهر در استان کوردستان و شهرستان سروآباد در غرب استان قرار دارد.

یکی از اتفاقات فرهنگی ویژه‌ای که در این منطقه سالانه پذیرای مسافران و توریست‌های زیادی است، مراسمی موسوم به عروسی پیرشالیار و در زبان محلی، #زەماوەن_پیرشالیار است.
https://images.app.goo.gl/ehvwsBo2RZpnn9KA6

رساله دکتری جناب آقای دکتر احمد محمد‌پور، تحت عنوان "تجربه نوسازی در اورامان" در این میدان فرهنگی صورت گرفته است. در این پژوهش  میدانی  وزین، درک معنایی مردمان اورامان، و تفسبر آنان از شرایط، تعاملات و پیامدهای ورود عناصر نوسازی مورد واکاوی و بررسی دقیق قرار گرفته و شایستە است کە این پژوهش و یافتە‌های آن، پیوستی فرهنگی برای هرنوع برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و تصمیم سازی در این میدان فرهنگی باشد. این رساله بعدٲ تحت عنوان کتاب "تجربه نوسازی: مطالعه تغییر و توسعه در هورامان" توسط انتشارات جامعه‌شناسان چاپ شد.

#هورامان
#آکو_کهنه‌پوشی
@NewHasanMohaddesi

♦️فرهنگ سیاسی‌ی حذف‌گرا: بلوغ مدنی پیش‌نیاز بلوغ سیاسی

✍حسن محدثی‌ی گیلوایی
۸ دی ۱۴۰۳


🔻پرسش یک مخاطب:

"ببخشید در مورد عمل قبیح شخص سلطنت‌طلب بر مزار مرحوم غلامحسین ساعدی نظری ندارید؟"


🔸محدثی:
از دوستان در این باره شنیده ام و هم در فضای مجازی مطالب متعددی در این باره خوانده ام. مجال این را نداشتم که خود شخصا بررسی کنم چه کسی و عضو چه گروه سیاسی و از پی‌روان کدام گروه سیاسی چنین کرده است. اما این‌که چه کسی مرتکب چنین رفتاری علیه مخالف سیاسی شده است و سلطنت‌طلب بوده یا نبوده، در نظر ام امری فرعی است.

آن‌چه مرا پس از شنیدن این خبر و دیدن ویدئوی ادرار بر قبر آقای نویسنده‌ی چپ‌گرا درگیر کرده و به تامل واداشته، وجود و غلظت فرهنگ سیاسی‌ی حذفی است. فرهنگ سیاسی‌ی ما ایرانیان فرهنگ حذف دیگری‌ی سیاسی و به‌ویژه فرهنگ حذف مخالف است.

وقتی به این موضوع می‌اندیشم غم‌گین می‌شوم. درد بزرگ و خردکننده‌ای را حس می‌کنم که بار بزرگ آن بر دوش همه‌ی دل‌سوزان این جامعه و مردم است.

ما نیازمند یک فرهنگ سیاسی‌ی بالغانه هستیم؛ فرهنگی که زبان حذف و کنش معطوف به حذف دیگری‌ی سیاسی و به‌ویژه مخالف سیاسی را تضعیف کند و به جای آن، فرهنگ سیاسی‌ی مدارا با دیگری‌ی سیاسی و به‌ویژه مخالف سیاسی را جای‌گزین کند.

وقتی می‌بینم ما روز به روز در حال تقویت فرهنگ سیاسی‌ی حذفی هستیم، بسیار نگران می‌شوم. به‌راستی چه فرقی می‌کند که چه گروهی کدام گروه را حذف می‌کند؟ چه فرقی می‌کند کدام گروه به کدام گروه بی‌حرمتی می‌کند؟ چه فرقی می‌کند عضو کدام گروه سیاسی بر قبر و نماد آن گروه دیگر ادرار می‌کند؟

مشکل ما تمامیت این فرهنگ سیاسی‌ی حذفی است. امروز این بدان بی‌حرمتی می‌کند و زبان حذف‌گرا و کنش معطوف به حذف بروز می‌دهد و به دیگری‌ی سیاسی بی‌حرمتی می‌کند و فردا آن دیگری چنین می‌کند.

ما نیازمند یک فرهنگ سیاسی‌ی مداراگرانه هستیم. ما بیش از پیش لازم است فرهنگ سیاسی‌ی حذفی را تضعیف و سپس حذف کنیم. من مثلا اگر منتقد جریان سیاسی‌ی سلطنت‌طلب هستم (که هستم و دیدگاه ام و دلایل ام را در این باره بارها نوشته ام) نباید به خود اجازه بدهم که به نمادها و شخصیت‌ها و عناصر و کنش‌گران این جریان سیاسی بی‌حرمتی بکنم و خواهان حذف و ریشه‌کن کردن آن‌ها باشم. من اگر مخالف جریان سیاسی‌ی مارکسیستی یا اسلام‌گرا یا هر جریان سیاسی‌ی دیگری هستم، نباید به خود ام اجازه‌ی بی‌حرمتی و توهین به آن‌ها را بدهم و خواهان حذف آمرانه و آگاهانه و برنامه‌ریزی شده‌ی آن‌ها باشم.

تنها اگر چنین فرهنگ سیاسی‌ی مداراگرانه‌ای در میان ما ایرانیان شکل بگیرد، می‌توانیم به آینده‌ی کشورمان امیدوار باشیم. در غیر این‌صورت، باز هم از نابالغی‌ی فرهنگ سیاسی‌‌مان لطمات جدی خواهیم دید و دو باره فرهنگ سیاسی‌ی حذف‌گرایانه ما را در مسیر تخریب و تلاشی به پیش خواهد برد.

اما پیش‌نیاز شکل‌گیری‌ی فرهنگ سیاسی‌ی مداراگرایانه، اول از همه بلوغ مدنی است. ما نیازمند اخلاق مدنی‌ی عام‌گرا هستیم که در آن حرمت حقوق دیگران لحاظ شده باشد و دیگری و حقوق اش در آن به‌رسمیت شناخته شده باشد. ما نیازمند بلوغ مدنی هستیم. آن‌گاه می‌توانیم به بلوغ سیاسی برسیم.

این‌گونه رفتارهای حرمت‌شکنانه آن‌هم در قبال قبر نویسنده‌ای که سال‌ها پیش مرده است، تاسف‌بار است! تاسف‌بار است نه از آن جهت که صرفا به قبر کسی شاشیده اند، بل‌که تاسف‌بار است چون مخالفت سیاسی‌ی ما در حد ادرار کردن به قبر نازل مانده است! تاسف‌بار است، چون‌که فرهنگ سیاسی‌ی حذف‌گرایانه را آن‌هم در حقیرانه‌ترین شکل اش نمایان می‌سازد.

#سلطنت‌طلبان
#فرهنگ_سیاسی
#غلامحسین_ساعدی
#فرهنگ_سیاسی_مداراگرانه
#فرهنگ_سیاسی_حذف‌گرایانه
@NewHasanMohaddesi