نشر نیماژ

‌اگر کسی دوستت ندارد، اگر فراموش شده‌ای، باز هم سعی کن منطقی باشی..‌‌.
‌

‌
‌به‌بهانه ۱۱ آپریل؛ سال‌روز درگذشت کورت ونه‌گات
‌‌

کورت ونه‌گات جونیور، زاده‌ی ۱۱ نوامبر ۱۹۲۲ و درگذشته‌ی ۱۱ آپریل ۲۰۰۷، نویسنده‌ای آمریکایی بود. ونه‌گات در ایندیاناپولیس به دنیا آمد و بزرگ شد. او به دانشگاه کورنل رفت اما در ژانویه‌ی ۱۹۴۳ از تحصیل انصراف داد و به ارتش پیوست. ونه‌گات در نهاد فناوری کارنگی و دانشگاه تنسی به یادگیری مهندسی مکانیک پرداخت. او سپس برای نبرد در جنگ جهانی دوم به اروپا فرستاده شد و در عملیاتی به اسارت آلمانی‌ها درآمد. ونه‌گات از جنگ جان سالم به در برد و پس از برقراری صلح، با جین ماری کاکس ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. این نویسنده اولین رمان خود را در سال ۱۹۵۲ به انتشار رساند.

کتاب خدا حفظتان کند آقای رزواتر، رمانی نوشته‌ی کورت ونه‌گات است که اولین بار در سال ۱۹۶۵ به انتشار رسید. این رمان به داستان مردی میلیونر به نام الیوت رزواتر می‌پردازد که نیویورک را ترک می‌کند و بنیاد رزواتر را در ایندیانا به وجود می‌آورد. الیوت که کهنه سرباز جنگ جهانی دوم است و به صورت داوطلبانه در آتش‌نشانی خدمت می‌کند، پس از تجربه‌ای که باعث بیداری روحیه‌ی انسان‌دوستی در او می‌شود، به روستاهای مختلفی در سرتاسر آمریکا می رود و در نهایت در رزواتر اقامت می‌گزیند. می‌خوارگی الیوت، رابطه‌ی سخاوتمندانه‌اش با تهیدستان در رزواتر و ارتباط عجیبش با همسرش باعث می‌شود که او در نظر دیگران، غیرعادی و حتی دارای مشکلات روانی به نظر برسد. وکیلی حقه‌باز به نام نورمن موشاری در تلاش است که ثابت کند الیوت، سلامت عقل خود را از دست داده است. اگر موشاری موفق به انجام این کار شود، خواهد توانست بخشی از ثروت رزواتر را به خویشاوندان دور الیوت برساند و سهمی را نیز از آن خود کند. رمان خدا حفظتان کند آقای رزواتر، یکی از بهترین و خنده دارترین داستان‌های کمدی ونه‌گات است و تصویری فراموش نشدنی از حرص، دورویی و حماقت های بشر را ارائه می‌کند.
‌
‌
| خدا حفظتان کند آقای رزواتر | کورت ونه‌گات | محمد حسینی مقدم | نشر نیماژ |

گاهی ‌اوقات فکر می‌کنم تمام زندگی‌ام تحت‌کنترل علایق و وسواس‌های دیگران سپری شده است.
‌
جاسوس‌ها، عنوان کتابی‌ست پررمزوراز و طنزآلود، نوشته‌ی لوئیز فرناندو وریسیمو، نویسنده‌ی محبوب برزیلی که سال 2009 آن را به رشته‌ی تحریر درآورده و به چاپ رسانده است. لوئیز فرناندو وریسیمو، کاریکاتوریست، مترجم، نمایش‌نامه‌نویس، نوازنده‌ی حرفه‌ای ساکسیفون، نویسنده‌ی تلویزیونی و رمان‌نویس است که افزون بر شصت اثر منتشرشده‌اش، این نویسنده‌ی خوش‌ذوق را به یکی از محبوب‌ترین نویسندگان معاصر برزیل تبدیل کرده است. کتاب‌های او تاکنون بیش از میلیون‌ها نسخه فروش داشته و برنده‌ی جوایز متعدد ادبی در داخل و خارج از برزیل شده است. او سال 2010 برای انتشار جاسوس‌ها موفق به دریافت جایزه‌ی جابوتی شد. آثار او تابه‌حال به بیش از بیست زبان مختلف ترجمه شده‌اند.
شخصیت اصلی کتاب، فردی است که فارغ‌التحصیل رشته‌ی ادبیات بوده و درحال‌حاضر در دفتری انتشاراتی مشغول‌به‌کار است. اگرچه شخصیت اصلی داستان را می‌توان به‌سادگی نویسنده‌ای وازده و نومید تشخیص داد، اما او همواره آثار نویسندگان بزرگی چون میگل دو سروانتس، گوستاو فلوبر، مارسل پروست و بسیاری دیگر از نام‌های شناخته‌شده‌‌ی ادبی را به ‌‌سخره می‌گیرد و نگاه طعنه‌آمیزی به روش نوشتن و جهان‌بینی آن‌ها دارد.
در یک روز دوشنبه‌ی رخوت‌آلود، پاکتی مرموز و مبهم از جانب نویسنده‌ای خیالی به ‌نام آریادنه، به‌دستِ شخصیت اصلی کتاب و راوی قصه می‌رسد. درست بعداز دریافت این پاکت کنجکاو‌ی‌برانگیز است که راوی و رفقای شفیق و هم‌پیاله‌اش، درگیر گشایش معمای آریادنه می‌شوند. همین‌ کار، باعث شکل‌گیری عملیات تسئوس می‌شود که طرحی است برای جلوگیری از خودکشی مطرح‌شده در داستان...
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید:
‌
| جاسوس‌ها | لوئیز فرناندو وریسیمیو | محمدرضا امیری |
‌
نشر نیماژ طبق قانون بین‌المللی «حقوق انحصاری نشر اثر» (Copyright) و از طریق عقد قرارداد با ناشر (Alfaguara) امتیاز انتشار ترجمه‌ی فارسی این اثر را خریداری کرده است.

به‌بهانه‌ی سوم آوریل؛ سال‌روز درگذشت گراهام گرین:
‌

هنری گراهام گرین؛ رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد ادبی و سینمایی و نویسنده‌ی پرکار داستان‌های کوتاه و رمان انگلیسی بود.
او در طول عمر طولانی‌اش در غالب معرکه‌های سیاسی و انقلابی گوشه و کنار جهان حاضر و ناظر بود و ماجراهای داستان‌هایش عمدتاً در متن همین وقایع قرن بیستم می‌گذرد، آثاری که ابهامات انسان نوین در این دنیای ناآرام را می‌نمایند.
دوران نوجوانی ملال مرضی و مهلکش او را دو بار به خودکشی کشاند؛ و حتی مدتی به بازی رولت روسی پرداخت؛ به مدت شش ماه هر ماه یک بار به جنگلی دورافتاده می‌رفت و یک گلوله در خشاب چرخنده یک رولور شش تیر قرار می‌داد، خشاب را می‌چرخاند و لوله تپانچه را به شقیقه‌اش می‌گذاشت و ماشه را می‌چکاند. در هر شش بار گلوله‌ای شلیک نشد؛ و به گفته خودش هجوم آدرنالین در شرایط ترس و هیجان بسیار شیمی خون و روحیه‌اش را تغییر می‌داد و افسردگی‌اش را موقتاً درمان می‌کرد!
در سال ۱۹۲۹ اولین رمان وی «انسان و درونش» (مزد ترس) انتشار یافت. در ۱۹۳۱ کتاب «ترن استانبول» را نوشت که او را به عنوان یک چهره‌ی شاخص ادبی معروف کرد و موفقیت مالی خوبی داشت. در همین زمان شروع به نوشتن مقالات سینمایی در روزنامه تایمز کرد و یکی از بهترین منتقدان سینمایی لقب گرفت. کتاب‌های بعدی او بیشتر تحت تأثیر مشاهدات او در سفرهایش نوشته شدند، داستان‌هایی که تضادهای روحی او را می‌تابانند. با اینکه همهٔ آثارش را داستان‌هایی ساده و سرگرم‌کننده می‌دانست، آنها را بسیار جدی و با وسواس می‌نوشت.
گرین با شروع جنگ جهانی دوم در وزارت اطلاعات مشغول به کار شد. پس از آن به عنوان داوطلب در جوخه‌ی پدافند هوایی خدمت کرد. در ماه اوت ۱۹۴۱ به خدمت سرویس اطلاعاتی انگلیس درآمد و در شهر فری تاون، سیرالئون به کار گمارده شد. در سال ۱۹۴۳ به لندن بازگشت و از طرف اینتلیجنس سرویس به عنوان مسئول ضداطلاعاتی در امور پرتغال درآمد و با کیم فیلبی مسؤول اطلاعات منطقه دوست شد.
در سال ۱۹۴۴ خدمت در نظام را کنار گذاشت؛ و پس از جنگ نیز به بسیاری از کشورهای دنیا از جمله هائیتی، پاناما، کوبا، ویتنام و… سفر کرد. گراهام گرین عاقبت به سال ۱۹۹۱ در سن ۸۷ سالگی در منزلش در منطقه وو وه کشور سوئیس بدرود حیات گفت.

هر موجودی یا باید از گرسنگی بمیرد یا خودش به فکر خودش باشد. اینکه روزی چند مشت ماکارونی بریزی توی حیاط که گنجشک‌ها بیایند و بخورند و بروند، دقیقاً انگار با تفنگ‌بادی افتاده‌ای به جانشان. چند روز اگر زیر فشار قسط و قرض و قرص نتوانستی به دادشان برسی، باید چه خاکی به سر کنند؟ حتماً فکر می‌کنید، فی‌الفور درِ خانه‌ی همسایه را می‌زنند و زن همسایه بشقاب ماکارونی‌اش را می‌آورَد و می‌ریزد توی حیاط و می‌گوید: «خداحافظ تا فردا!» یا اینکه پیش خودتان می‌گویید: «ماکارونی که نباشد، کِرم می‌خورَند.»
توی این وامصیبتا که به قول شمسایی: «یک‌مشت آدم کِرمَکی» طبیعت را تباه کرده‌اند، کِرم کجا بود؟ فرض کن، کِرم پیدا شد. گنجشکی که عادت کرده به خوردن ماکارونی آیا شأنش اجازه می‌دهد، نوک به کِرم بزند؟
‌
| تیراندازی طبق بخشنامه | حسن بهرامی | رمان فارسی | نشر نیماژ |
‌
‌
🌿 سیزده‌به‌در مبارک 🪻

بعضی‌ها می‌گن بَدَن معبدیه که روح توش زندگی می‌کنه. شاید این درست باشه اما وقتی مثل من هر روز با اجساد رقت‌انگیز جانوران سروکار داشته باشی، بدن دیگه یه معبد به نظر نمی‌رسه؛ بیشتر شبیه‌به یه آلونک چرکینه. روحی هم که توی همچین آلونک رقت‌انگیزی زندگی می‌کنه، کمتروکمتر قابل‌اعتماد به نظر می‌رسه. گاهی فکر می‌کنم باید روی جسد و روحش یه‌جا روغن کلزا بریزم و آتششون بزنم. به‌هرحال روح جز اینکه زندگی کنه و رنج بکشه، هدف دیگه‌ای نداره. بیراه می‌گم؟
‌
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از متن ژاپنی: امیر دیانتی | نشر نیماژ |

زمان از نظر من بسیار آهسته می‌گذشت و بااین‌حال هرگز به عقب بازنمی‌گشت. هر دقیقه، درست یک دقیقه بود و هر ساعت، درست یک ساعت. زمان به‌کندی پیش می‌رود؛ اما هرگز به عقب بازنمی‌گردد. این چیزی بود که در آن دوره یاد گرفتم. این مسئله بدیهی است؛ اما گاهی‌اوقات چیز‌های بدیهی معنایی ژرف‌تر از دیگر مسائل دارند. بعد، یک روز، بالاخره نامه‌ای دریافت کردم؛ پاکتی ضخیم و نامه‌ای طولانی.
‌
‌
| شهر و دیوارهای نامطمئنش | هاروکی موراکامی | برگردان از زبان ژاپنی: امیر دیانتی | چاپ هشتم | جلد سخت |

اگر قرار باشد آدم قبل‌از انجام هر کاری از درستی تصمیمش صددرصد مطمئن باشد، هیچ کاری در جهان به انجام نمی‌رسد. کارها دقیقاً همان‌جایی انجام می‌شوند که به‌جای یقین، شک داری و با همان شک جلو می‌روی؛ مثل حرکت در جاده‌ای مه‌آلود که اگرچه از وجود راه مطمئنی اما به وجود بیراهه‌های پیش پا هم به همان اندازه یقین داری؛ و بنابراین نمی‌دانی جاده برایت چه در آستین دارد...
‌
| تابان؛ مرز آسمان | شیوا مقانلو | نشر نیماژ |
‌
از کتابفروشی‌های سراسر کشور بخواهید
‌

‌لینک توضیحات کامل و خرید مستقیم:

https://nashrenimaj.com/product/%D8%AA%D8%A7%D8%A8%D8%A7%D9%86%D8%8C-%D9%85%D8%B1%D8%B2-%D8%A2%D8%B3%D9%85%D8%A7%D9%86/

به بهانه‌ی هشتم مارس؛ روز جهانی زن:
‌
‌
تبعیضی که با پیر شدن زنان افزایش می‌یابد بازوی مهم امتیاز مردانه است. این توزیع نامتعادل کنونی، نقش‌های بزرگسالان برای دو جنس است که به مردان آزادی سن و به زنان انکار سنشان را تقدیم می‌کند. مردان فعالانه استانداردهای پیر شدن را مدیریت می‌کنند؛ زیرا نقش نرینگی پیش‌قدمی در معاشرت را به آن‌ها اعطا می‌کند. مردان انتخاب می‌کنند و زنان انتخاب می‌شوند. بنابراین مردان زنان جوان را انتخاب می‌کنند. هرچند این نظم نابرابر با قدرت تمام به دست مردان عملی می‌شود، پاسخ مقبول تسلیم نشدن زنان است که هیچ‌گاه اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا زنان قدرتمندانه آن را با خوشنودی، دلتنگی و با دروغ‌هایشان تقویت می‌کنند.
‌
| جستارهایی درباره‌ی زن | سوزان سانتاگ | آذرجوادزاده | نشر نیماژ |