فردای بهتر (مصطفی تاجزاده)

✅نامه‌ی اصلاح طلبان تبریز خطاب به رئیس جمهوری: این حصرفراقانونی راپایان دهید

✍🏻جمعی از اصلاح طلبان تبریز در نامه‌ای خطاب به پزشکیان نوشتند:

جناب دکترپزشکیان،رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران
باسلام واحترام

🔹چنانچه استحضاردارید، اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت و اصل قضایی بودن مجازات از ارکان حقوق جزا و از بنیان‍‌های دادرسی عادلانه است که مورد توجه اسناد بین المللی حقوق بشر، به ویژه مورد تاکید اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است. همچنین برخورداری از آزادی، دفاع؛ حق دادخواهی و امنیت قضایی از حقوق اولیه شهروندان است.

🔹به موجب این حقوق هرانسان از هرگونه تعرض و تعدی نسبت به جان؛ مال، آزادی، شرف؛آبرو شغل و مسکن مصون است و درصورتی که در معرض اتهامی قرارگیرد؛ حق دارد در یک دادرسی عادلانه، با استفاده از تمام ظرفیت های حقوق بشر؛ به طور آزادانه از خود دفاع و رفع اتهام کند.

🔹خوشبختانه این اصول بنیادی باصراحت کامل، درقانون اساسی ایران نیز آمده است؛ یعنی اصل۲۳؛ امنیت قضایی، اصل۳۴؛ حق دادخواهی، اصل۳۵؛ حق استفاده از وکیل جهت دفاع ازخود، اصول ۱۶۵و۱۶۸، علنی بودن دادگاه و رسیدگی به جرایم سیاسی با حضور هیت منصفه را مورد تاکید قرار داده است. اصل قضایی بودن مجازات و اصل قانونی بودن جرم و مجازات نیز در اصل ۳۶بدین صراحت آمده"حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد."و اصل برائت به این روشنی در اصل ۳۷ آمده:"اصل؛برائت است و هیچکس از نظرقانون مجرم شناخته نمی شود، مگر این که جرم او در دادگاه صالح ثابت گردد.

🔹علیرغم این حقوق مصرح، آقایان میرحسین موسوی، مهدی کروبی و خانم زهرارهنورد، نزدیک به چهارده سال است در زندان خانگی در حصر به سرمی برند. همانطورکه مستحضرید، در اعمال این مجازات سخت، سنگین، طاقت فرسا و بی‌ثمر، هیچکدام از اصول حقوقی مذکور رعایت نشده است.

🔹حصراین انسان های شریف، با نادیده گرفتن اصول حقوقی مسلم و ارکان دادرسی عادلانه، به مثابه زخمی کردن وجدان عمومی جامعه بود، و باتداوم این وضعیت ناگوار، آن جراحت مزمن، هر روز عمیق تر و پررنج تر شده است.

🔹اکنون که جنابعلی آشتی ملی، عدالت و وفاق راه سیره عملی خود برای حل معضلِات ملی قرارداده اید، ما امضاکنندگان این نامه از حضرتعالی بعنوان مجری قانون اساسی و رئیس شورای عالی امنیت ملی درخواست میکنیم، برای وفاق گسترده وآشتی با اکثریت خاموش جامعه، این حصر فراقانونی را پایان دهید. درسالگشت انقلابی که منادی آزادی، عدالت و علیه اختناق، زندان و حصربود، آزادی عزیزان محصور ،دلهای آزادی خواه و عدالت طلب مسرور و موجبات وفاق دولت و ملت را فراهم نماید، این به یقین، به عدالت، تقوا و آرمانهای انقلاب نزدیکتر است.

شکور اکبر نژاد
محمدرضا اسلامی
رضا الهامی
محسن امجدی
احد اسدازاده
حسن اکبری
رحمان ارشدی
یوسف انصاری
وهاب اصل رحیمی
محمدرضا اسدزاده
الله شکر اسد اللهی
محمد حسین اکبر نژاد
علی آزادی
رسول بهروزی
رضا باقری
محمد باقر بهشتی
رسول بشیری
سعید پورشریفی
سیروس سازدار
موسی ساکت
حسین سیفلو
حسین سعید نیا
جلیل شربیانلو
نصرت اله شاهدی
علی اکبر شجاع سادات
صفر شاسفند
محمد علی سبحان اللهی
سیدصالح پوری حسینی
علی صالحی
اسداله پورموسی
محمد پور حسن
میر ایوب پیرایش
میر قادر پور موسوی
رضایت اله پرویزی
حسن حسین زاده
یونس حاجی زاده
رسول جوان علی آذر
امیر جهانی
حبیب جعفرزاده
فرزین حق پرست
علی خادم آذریان
محمد رضا خداوردی زاده
علی تیموری
محمدی تیموری
اکبر تقی زاده اصل
جعفر تقوی
محمد دادیزاده
رسول درسخوان
محمدحسین داوودی
فرهاد دیرنگ
کریم رضوی
فیروز راد
محمود رنجبر
محمدتقی زین العابدینی
رضا زمانی پور
داود کهنمویی
محمد کیافر
جعفر کیوان چهر
غفار فرزادی
علی فتحی هشتجین
کریم فتحی
محمد حسین فخر
اسفندیار فرج وند
تقی فاخری اقدم
محمدرضا چمیده فر
غلامحسین قره خانی
فرج قلیزاده
هوشنگ قلیپور
موسی غیورنهند
محمدعلی غفاریان
علی غفوری
علی غریب
رضا غفوری
عطا علیزاده توفیق
اکبر عمرانی
کریم عبدالله زاده
محمد علیون
طهماسب عبداللهی
کریم عابدی
رضا عبادی
فرهنگ عباسی
مهدی لندرودی
علی اکبر لاله
اروجعلی محمدی
بهمن محمدپور
میر طاهر موسوی
توفیق مرتضی پور
مهدی میرزائی
محمد محمدی
بهنام میرزا کوچکی
حمید مظاهری راد
جلیل مقدم
علیرضا معصومی
محمد حسین طماسب پور شهرک
موسی صابر
محمد صفری
باقر صدری نیا
یونس صمد نژاد
سعید نیکو خصلت
حسن نوربخش
پیام نوری دخت
محمدتقی همدان لو
علی فرید یحیایی
رحیم یاوری


@emtedadnet
@MostafaTajzadeh

📝📝📝سخنی با بازجوی پدرم!

✍️محمد قمیشی

✅چهارشنبه، پنج‌شنبه، جمعه، شنبه، یکشنبه، دوشنبه.
شش روز.

✅شش روزِِ تمام بازجویی.

کجا؟
توسط چه ارگانی؟
توسط چه اشخاصی؟
به دستور چه کسی؟
با چه اتهامی؟
بر مبنای کدام قانون؟
الله اعلم

✅جناب بازجوِ محترم، وقتی بازجویی چندین و چند ساعته و مخفیانه‌ات تمام شد و پرونده را بستی و مهر و موم کردی قبل از اینکه به ما زنگ بزنی و چیزی بگویی کمی صبر کن.
چند سوال برایت می‌نویسم، از او بپرس، بعد زنگ بزن.

✅- حتما از آن‌ کسی که آن‌ سوی میز نشسته بپرس روزی چند قرص می‌خورد؟ حالا بگو تا جریان هر کدام را برایت تعریف کند.

✅- حتما از آن‌ کسی که چندین شب در انفرادی نگهش داشتی تا احدُالناسی از وجودش خبر نداشته باشد، بپرس چهار سال از بهترین روزهای جوانیش را به چه امیدی در مفقودی، در اردوگاه‌هایی که کسی نمی‌دانست حتی وجود دارند به سر برده؟

✅- بپرس جای کابل‌های عراقی‌ها، هنوز روی بدنش هست یا نه؟ بپرس چگونه تحملشان می‌کردی؟

✅- حتما از آن‌کسی که خانه‌اش را، تک تک کتاب‌هایش را و تمام دار و ندار خود و خانواده‌اش را زیر و رو کردی تا چیزی بیابی بپرس، شب‌ها خواب چه چیز می‌بینی که ناگهان می‌لرزی و فریاد می‌زنی، اسماعیل.

✅- حتما کاغذی در اختیار آن مرد که گناهش بر تمام عالم آشکار است قرار بده، بگو نام بهترین دوستانش را برایت بنویسد. کمکت می‌کنم، بیشترشان را در بهشت‌آباد اهواز قطعه شهدا می‌توانی پیدا کنی.

✅- حتما از او بپرس آقا رحیم چرا نرفتی خارج؟ تو که با همه چیز ما مشکل داری.

✅بپرس، دروغ نمی‌شنوی. اعتماد کن. حالا پرونده بسته‌ست. دلیلی برای دروغ گفتن نیست.
- بپرس وقتی از اسارت برگشتی چرا از مکانیک شریف انصراف دادی و رفتی دنبال علوم سیاسی دانشگاه تهران؟ مگر چه آرزویی داشتی؟
- حتما از پدرم بپرس چرا با دکتری‌ِ علوم سیاسی، با رتبه‌ی ممتاز از بهترین دانشگاه، نتوانستی در هیچ دانشگاهی تدریس کنی و سال‌ها خانه‌نشین شدی؟

✅بپرس آقای بازجو
بپرس

✅پرونده بسته‌س جناب بازجو محترم
خسته نباشید!!
همان پرونده را تحویل بده، برو و شب راحت بخواب. اگر توانستی یک شاخه گل نرگس هم از طرف پدرم از سر راه برای خودت بگیر.
اینها مردان بخششند.

فرزند “قهرمان” رحیم قمیشی
@MostafaTajzadeh

✅ماجرای حضور لباس شخصی ها در تجمع اخیر دانشجویان دانشگاه تهران

🔻محمدجواد اکبری دانشجوی دانشگاه تهران:

🔸تجمع از ساعت ۱۴ آغاز شد و دانشجویان در داخل کوی و مقابل درب اصلی تجمع کردند‌. چند نفر از هم‌کلاسی‌های مرحوم خالقی پشت درب منتطر ایستاده بودند تا بتوانند داخل شوند، اما متاسفانه اجازه ورود به آنان داده نمی‌شد.

🔸به علاوه بیرون پر از مامورین لباس‌شخصی بود و اطراف نیز یگان ویژه قرار داشت. ناگهان یکی از دانشجویان خانم که بیرون کوی پشت در قرار داشت، داد زد که آقای لباس‌شخصی‌ای که کنارش قرار گرفته، بی‌سیم دارد. آن آقا هم به این خانم لگد زد و او را هل داد و دانشجویان هم از داخل کوی بیرون ریختند و آن آقا را کتک زدند و تشنج ایجاد شد.

🔸همچنین علی‌رغم اینکه حراست خوابگاه اعلام کرده بود امکان حضور غیرخوابگاهیان در تجمع وجود ندارد، اما چند دانشجوی بسیجی از خارج خوابگاه وارد کوی شده بودند و از دانشجویان معترض عکس و فیلم می‌گرفتند که این نیز باعث بروز تنش‌هایی شد.

🔸 نهایتا ساعت ۱۷ دکتر حسینی رئیس دانشگاه تهران، رئیس حوزه وزارتی وزارت علوم و معاون وزیر وارد کوی شدند. دکتر حسینی طی سخنانی، ضمن اینکه اذعان کرد که دانشگاه خود را مقصر می‌داند، گفت که کمیته‌ای را با حضور نمایندگان دانشجویان برای بررسی این حادثه و پیدا کردن مقصر تشکیل خواهد داد. اما از طرف دیگر حضور لباس‌شخصی‌ها فضا را به قدری متشنج کرده بود که اصلا صحبت‌های دکتر حسینی شنیده نمی‌شد.

🔸خصوصا که موقع آمدن دیگر دانشجویان به سمت کوی، لباس‌شخصی‌ها به آنان حرف‌های نامربوط زده بودند و همین رفتارها باعث می‌شد که هر لحظه فضا ملتهب‌تر گردد. این تنش‌ها در حالی بود که در تمام‌ طول تجمع، حتی یک شعار علیه حاکمیت داده نشد.

🔸بر همین اساس دانشجویان علاوه بر اینکه بر پیگیری قضائی پرونده مرحوم خالقی تاکید داشتند، خواستار این بودند که کمیته‌ای برای صیانت از حقوق دانشجویان تشکیل گردد تا اعتراضات دانشجویان کل کشور این چنین با سر‌کوب مواجه نشود/جماران


@pezeshkian_com
@MostafaTajzadeh

📝📝📝صحبتهای پدر، برادر و همکلاسی «امیرمحمد خالقی»

✅مولوی عبدالرحمن خالقی، پدر امیر‌محمد گفت:
پسرم فقط دنبال درس بود، تنها چیزی که دنبالش نبود سیاست بود. من کشاورز هستم و با پولی که از بیل و کلنگ‌زنی سر زمین به دست آوردم بچه هایم را بزرگ کردم و خرج زندگی‌اش را دادم. امیر‌محمد ترم چهارم بود و تازه قرار بود سر کار برود که این اتفاق برایش رخ داد. آخرین بار با پسرم ساعت حدود ۸ شب چهارشنبه صحبت کردم. خوشحال بود، از سرکار بر می‌گشت...

✅هم اتاقی امیر‌محمد:
او نخبه بود، او پسری بسیار آرام، درسخوان و در حوزه کار با هوش مصنوعی جزو نفرات برتر بود. واقعاً نخبه بود و در دانشگاه نمرات بالایی داشت. برای کاری که پیدا کرده بود، خیلی زحمت کشید و کلی مصاحبه کاری انجام داد تا این کار را پیدا کرد، اما در اولین روز کاری اش، قربانی سرقت لپ‌تاپ و گوشی تلفن همراهش شد. اصلاً این خیابان امنیت ندارد و در این مدت سرقت‌های زیادی در این محدوده شده است.

✅برادر امیر‌محمد:
امیر‌محمد آرزو‌های بزرگی داشت و دوست داشت در حوزه‌های بلاکچین، هوش مصنوعی و برنامه‌ریزی، حرفه‌ای و خبره شود. او در رابطه با این موضوع که چه درخواستی از قوه قضائیه دارند، گفت: از متهمان شکایت کرده‌ایم و درخواست قصاص قاتلان برادرم را داریم. پدر و مادرم اصلاً حالشان خوب نیست و برادر بی‌گناه من که آزارش به کسی نمی‌رسید، کشته شده است./ایران

@emtedadnet
@MostafaTajzadeh

*به بهانه بازداشت جانبازان و ایثارگران شرکت کننده در کارزار اعتراض به حصر*

✍️جواد صحرایی رستمی*

اگر نگویم همه ی عمر ولی بیشتر دوران نوجوانی و جوانی ام به تماشای فریادهای دردآلود پدرم گذشت.
او که آرزوی یک خواب شبانه را بر دل من، برادرخواهرها و بخصوص مادرم گذاشت و سرآخر در هفده آبان ۹۹، پنجه در پنجه حریفِ درد، شانه های حیاتش به خاک نشست و در میان اندوه عزیزان، یاران و همرزمان، از میدان زندگی خارج شد.
به حرمت ریز و درشت زخم‌هایی که جنگ بر جسم نحیف مجروحان نشاند، قسمتان می دهم، مراعات حال آنها را بکنید.
نکند در گیر و دار بازجویی ها، زمان قرص و آمپولشان به تاخیر بیفتد.
اگر دستگاه اکسیژنِ همراه شان ضبط شد، بی فوت وقت به آنها برگردانید تا موقع جواب دادن به سوالات، نفس شان به شماره نیفتد.
به قداست روزگاری که دوشادوش هم بر دشمن مشترک تاختید،
بازجوهای جوانِ جنگ ندیده را برای استنطاق از آنها به کار نگیرید،
چون آنها با درد زخم بیگانه هستند.

* فرزند سردار شهید موسی صحرایی فرمانده تیپ لشکر۲۵ کربلا
@MostafaTajzadeh

روایت یکی از بازداشت‌شدگان شهرستانی از تجمع ۲۵ بهمن

♦️استقبال از فراخوان دیروز فراتر از حد پیش‌بینی ما بود، هرچند امکان تشکیل یک جمع چندنفره هم فراهم نشد.

♦️بیشتر معترضان، پیش از آنکه فرصتی برای اقدام علنی پیدا کنند، به بازداشتگاه‌های موقت منتقل شدند. من که از ساعت یازده تا حدود دو و نیم بعدازظهر در بازداشتگاه نیروی انتظامی نزدیک میدان انقلاب بودم، شاهد بازداشت حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ نفر بودم که بیشترشان میانسال و بزرگسال بودند.

♦️از شهر ما، بدون هماهنگی قبلی، دست‌کم چهار نفر با وسایل نقلیه عمومی و بی‌خبر از قصد یکدیگر راهی تهران شدیم. هیچ‌یک از ما حاضر نبود مسئولیت و عواقب همراه کردن دیگران را بر عهده بگیرد.

♦️در ون نیروی انتظامی، یکی از بازداشتی‌ها گوشی خود را پنهان کرده بود و از تحویل آن به مأموران سر باز می‌زد. او توانست مخفیانه با خانواده خود و چند بازداشتی دیگر تماس بگیرد و خبر بازداشتشان را برساند. دیگران هم در مقابل او ایستاده بودند تا دید مأموران را نسبت به گوشی‌اش مسدود کنند.

♦️در میان بازداشتی‌های ون، دو پزشک هم حضور داشتند. لحظاتی بعد، یک جوان تحصیل‌کرده را با دستبند پلاستیکی یک‌بارمصرف به داخل ون آوردند. چند دقیقه نگذشته بود که دیدم دستبندش باز شده است. پرسیدم چطور آن را بریدی؟ گفت: «یکی از آقایان با فندک سیگار دستبند را سوزاند و برید.»

♦️ده دقیقه بعد، مأمور پرسید: «دستبندت چی شد؟»
جوان خندید و گفت: «دوستان زحمتش را کشیدند!» بازداشتی‌های داخل ون خندیدند.

♦️یکی از بازداشتی‌ها که موبایل داشت، رو به مأمور کرد و گفت: «برادر جان! چند تا دیگه از این تجمعات بشه، شما هم کم‌کم راه می‌افتی میای طرف ما!» دوباره همه خندیدند.

♦️از همان جوان پرسیدم چرا بازداشتت کردند؟
گفت: «این دست‌نوشته را بالای سرم گرفته بودم.»
پرسیدم: «چند نفر پلاکارد بالا بردید؟»
گفت: «فقط من! یک نفر بودم.»

♦️در بازداشتگاه، ابتکار عمل در دست بازداشتی‌ها بود، نه مأموران امنیتی. همه صبور، باتجربه، شوخ‌طبع و اغلب از رزمندگان و ایثارگران بودند. برخی از بازداشتی‌ها نماز جماعت را به امامت یک مرد کت‌وشلواری خواندند و بعد از آن، تقریباً همه سرود ملی را اجرا کردند.

♦️بازداشتی‌های بالای ۵۰ سال با صلابت و مصمم، مأموران امنیتی را به بازی گرفته بودند. مثلاً یکی فریاد زد: «آقا! ساعت یک شد، ناهار نمی‌دین؟»
دیگری با خنده پاسخ داد: «پزشکیان رئیس نیست که ناهار بده!»

♦️یک ساعت بعد، ناهار در ظروف یک‌بارمصرف آورده شد. برخی خوردند، برخی امتناع کردند.
اتحاد و همبستگی بی‌نظیر بود؛ همه به فکر دیگران بودند، نه خودشان.

♦️چند بار مشاهده کردم که در بازداشتگاه تهران، هر بازداشتی که زودتر آزاد می‌شد، اکراه داشت که بدون همراهی دوستانش از محوطه بازداشتگاه خارج شود. اما بقیه با اصرار او را ترغیب به خروج می‌کردند.

♦️سرانجام، در بازرسی بدنی، مأموران متوجه گوشی همان فردی شدند که آن را تحویل نداده بود. گوشی را گرفتند، اما او خندید و گفت: «خدمت شما! دیگر به آن احتیاجی ندارم.»

♦️یکی از بازداشتی‌های جوان تعریف می‌کرد که در برگه بازجویی نوشته بود برای تجمع آمده است. مأمور به او گفت: «این برگه را پاره می‌کنم، یکی دیگه بنویس و انکار کن.»
اما جوان پاسخ داد: «من اینجا هستم که شجاعت و دفاع از حقیقت را تأکید و ترویج کنم، آن‌وقت شما از من می‌خواهید حقیقت را انکار کنم؟!»

♦️در نهایت، پس از ثبت مشخصات، تصویربرداری و ضبط گوشی‌ها، تقریباً همه را آزاد کردند.

♦️یک گزارش ناامیدکننده هم دارم. بعد از آزادی، به دو کتاب‌فروشی روبه‌روی دانشگاه رفتم و درخواست تلفن کردم تا به همسرم خبر دهم. گفتم گوشی‌ام ضبط شده است، اما آن‌ها از دادن تلفن امتناع کردند. کتاب‌فروشی سوم، با اشتیاق گوشی‌اش را در اختیارم گذاشت.

♦️نیروهای امنیتی دیروز با بازداشتی‌ها برخوردی بردبارتر و مودبانه‌تر داشتند. اتفاقی بسیار مهم که باید این درایت نسبی را از سوی حاکمیت قدر دانست.

♦️اگر بخواهم تجمع دیروز را در چند جمله خلاصه کنم، می‌گویم:
دیروز، برنده‌ی میدان، رحیم قمیشی، ناصر دانشفر و دوستان رزمنده و ایثارگرشان بودند. آن‌ها شجاعت، متانت و حق‌طلبی را توأمان ترویج کردند. این جمعیت بردبار، صبور و جسور، از نقاط مختلف کشور به تهران آمده بودند. هرچند رهبرانشان در حبس و غایب بودند، اما تجمع را در سکوت و آرامش به بهترین شکل ممکن مدیریت کردند.


@mellimazzhabi
@MostafaTajzadeh