متن آهنگ اشارات تاریخی زیادی به اتفاقات مهم و مشاهیر ایرانی اهل خراسان بزرگ داره و بهتره چندتاشون رو توضیح بدم و باز کنم:
از جامه سپیدانیم/هر جامه نمی‌پوشیم: اشاره به جنبش سپیدجامگان به رهبری مُقَنَع بلخی علیه ظلم و ستم خلافت عباسیان، این جنبش به تاثیر از آئین مانوی از جامه‌های سپید استفاده می‌کردن، جامه سپید نشان آزادگی و رهایی از هرگونه بردگی بوده، برای همین اشاره می‌شه ما هر جامه(جامه بردگی) نمی‌پوشیم.
اسماعیل سامانی/دیوار بخارا بود: اشاره به امیر اسماعیل سامانی شاه بزرگ سلسله سامانی که در طول تاریخ بلند و بالای ایران به‌عنوان یکی از عادل‌ترین و فرهیخته‌ترین شاهان شناخته می‌شه و نقش و تاثیر بسزایی در بازیابی فرهنگ ایرانی بعد از حمله عرب‌ها داشت و تلاش بی‌وقفه‌ای برای گسترش و پروراندن زبان فارسی کرد، رودکی روشن ضمیر در دربار اسماعیل سامانی شعر می‌گفت، در دوره اسماعیل بخارا پایتخت بود و گسترش زیادی پیدا کرد، تا جایی که رودکی می‌گه "امروز به هر حال بغداد بخاراست"، اسماعیل شهره بود به دیوار و حافظ شهر بخارا.
امروز بعد از سال‌ها سرکوب شوروی و بیش از سه دهه تلاش‌های دولت ازبکستان برای ازبکی‌سازی بخارا و سمرقند هنوز هم مردمان ساکن این دو شهر تاریخی به زبان فارسی تکلم می‌کنند.
یک طایفه از لاهور/یک طایفه از توسیم: توس و اهمیت‌اش در فرهنگ ایرانی که بر همگان واضح و روشنه. اما لاهور که کم بهش پرداخته شده: لاهور در کنار جامو و کشمیر در شبه قاره هند به ایران کوچک شهره هستند، لاهور یکی از کانون‌های زبان فارسی تا قبل از استعمار انگلستان بوده و نقش و تاثیر زیادی بر روی فرهنگ ایرانی داشته و تاثیر زیادی هم پذیرفته.
همشهری فردوسی/همشهری اقبالیم: اشاره به این داره که داره مردم خراسان هم‌تبار بزرگانی مثل فردوسی بزرگ و علامه اقبال لاهوری هستند، علامه اقبالی که شاعری پارسی‌گو بود، اما ملّیت‌اش پاکستانی بود، اما واقعاً همیشه در ضمیر ناخودآگاه آدمی ایرانی‌ترین انسانه. در رابطه با توضیح درباره لاهور لازمه که بگم علامه اقبال متولد شهر لاهور بود.
پی‌نوشت: مرزهای تصنعی و جغرافیایی فعلی به مثابه‌ی نوک کوه یخ می‌مانند که تنها بخش کوچکی از امر واقع رو نشون می‌ده، مرزهای فرهنگی ایران بزرگ بسیار فراتر از چیزیه که ما فکر می‌کنیم، تاثیر فرهنگی ما تا هزاران کیلومتر فراتر از مرزهای جغرافیایی فعلی ما رفته.
از جامه سپیدانیم/هر جامه نمی‌پوشیم: اشاره به جنبش سپیدجامگان به رهبری مُقَنَع بلخی علیه ظلم و ستم خلافت عباسیان، این جنبش به تاثیر از آئین مانوی از جامه‌های سپید استفاده می‌کردن، جامه سپید نشان آزادگی و رهایی از هرگونه بردگی بوده، برای همین اشاره می‌شه ما هر جامه(جامه بردگی) نمی‌پوشیم.
اسماعیل سامانی/دیوار بخارا بود: اشاره به امیر اسماعیل سامانی شاه بزرگ سلسله سامانی که در طول تاریخ بلند و بالای ایران به‌عنوان یکی از عادل‌ترین و فرهیخته‌ترین شاهان شناخته می‌شه و نقش و تاثیر بسزایی در بازیابی فرهنگ ایرانی بعد از حمله عرب‌ها داشت و تلاش بی‌وقفه‌ای برای گسترش و پروراندن زبان فارسی کرد، رودکی روشن ضمیر در دربار اسماعیل سامانی شعر می‌گفت، در دوره اسماعیل بخارا پایتخت بود و گسترش زیادی پیدا کرد، تا جایی که رودکی می‌گه "امروز به هر حال بغداد بخاراست"، اسماعیل شهره بود به دیوار و حافظ شهر بخارا.
امروز بعد از سال‌ها سرکوب شوروی و بیش از سه دهه تلاش‌های دولت ازبکستان برای ازبکی‌سازی بخارا و سمرقند هنوز هم مردمان ساکن این دو شهر تاریخی به زبان فارسی تکلم می‌کنند.
یک طایفه از لاهور/یک طایفه از توسیم: توس و اهمیت‌اش در فرهنگ ایرانی که بر همگان واضح و روشنه. اما لاهور که کم بهش پرداخته شده: لاهور در کنار جامو و کشمیر در شبه قاره هند به ایران کوچک شهره هستند، لاهور یکی از کانون‌های زبان فارسی تا قبل از استعمار انگلستان بوده و نقش و تاثیر زیادی بر روی فرهنگ ایرانی داشته و تاثیر زیادی هم پذیرفته.
همشهری فردوسی/همشهری اقبالیم: اشاره به این داره که داره مردم خراسان هم‌تبار بزرگانی مثل فردوسی بزرگ و علامه اقبال لاهوری هستند، علامه اقبالی که شاعری پارسی‌گو بود، اما ملّیت‌اش پاکستانی بود، اما واقعاً همیشه در ضمیر ناخودآگاه آدمی ایرانی‌ترین انسانه. در رابطه با توضیح درباره لاهور لازمه که بگم علامه اقبال متولد شهر لاهور بود.
پی‌نوشت: مرزهای تصنعی و جغرافیایی فعلی به مثابه‌ی نوک کوه یخ می‌مانند که تنها بخش کوچکی از امر واقع رو نشون می‌ده، مرزهای فرهنگی ایران بزرگ بسیار فراتر از چیزیه که ما فکر می‌کنیم، تاثیر فرهنگی ما تا هزاران کیلومتر فراتر از مرزهای جغرافیایی فعلی ما رفته.