Фильтр публикаций




بالاخره یه پست‌پانکِ ارضا‌کننده پیدا شد امسال و صدای راکیدنش از آلبوم چهارم پسرای سوئد میرسه به گوشمون؛ سرزمینی که سورپرایزینگلی تو صحنه‌های مختلف موسیقی هرچندوقت چندتا آس رو می‌کنه.

واقعیتش من قبلش جز یکی دوتا سینگل ازشون نشنیده بودم و روحمم خبر نداشت که مال جایی غیر از بریتانیا باشن چون صداشون پرفکتلی مَچه با صدای جریان پست-برگزیت.

اولش حس کردم اونا یه "یکی دیگه‌"ی بزرگن برای صف بندهای پست-برگزیت ولی به مرورِ آلبوم تعادل خوبی حس کردم بین مودهای خروشان، کمیک، آروم و رقصی قطعاتشون.

خلاصه که یواش و خروشان براکید.

🤟🏾🔥🍺🤟🏾🔥

2025

#postpunk
#rockers




برنامه‌ی هوراس سیلور برای شب شنبه جَز زدنه و برنامه‌ی شما تکون دادن دُم باهاش.

🍷🍷🍷🍷

1959

#jazz
#drunk




دهه‌ی نود با ظهور گرانج و شکل و اوج گرفتن ایندی‌راک ؛ بهشتی برای گوش‌هایی مثل من باز کرد که به فردیت و داستان‌های شخصی از گوشه‌های منفرد تک‌تک انسان‌ها علاقه دارن، به دور از سنت اجتماعی راک با فریادهای جمعی‌تر و سوژه‌های شامل و توده‌ساز که از دهه‌ی شصت شکل گرفتن.

دیوید برمن از معمارهای اسلکرراک بود که تونست با ترانه‌هاش مخاطبانش رو تک‌انسان‌های رهاتری کنه در نهایت.
و در نهایت البته این‌ها انتخاب‌هاییه که به مرور شکل می‌گیرن و فضولیش به کسی نیومده.

کاش خودشو نمی‌کشت.


Up the hill past 694, at the stone wall make a left
And I will see you soon, my friend
If these old directions still direct, oh yeah
If these old directions still direct

Is the problem that we can't see, or is it that the problem is beautiful to me?
Birds of Virginia are flying within you
Like background singers, they all come in threes
Like background singers, they all come in threes

Won't soul music change now that our souls have turned strange?

🌲🌲🌲🌲

1998

#slackerrock
#kindamagic






متن از صاحب اثر:

اوایل پائیز ۱۳۹۹، پدرم رو از دست می‌دم. مرداد ۱۴۰۰، دوست قدیمی‌ام، سگی که ۱۶ سال همه‌ی لحظه‌های زندگیم رو می‌دونست ترکم می‌کنه. تا مدت‌ها بعدش، توی جاده‌های اطراف شهرم پرسه می‌زدم تا فقط توی خونه نباشم.
آخرای سال ۱۴۰۱، اولین فیلم کوتاهم رو می‌سازم: آدم‌کرایه‌ای؛ تجربه‌ای که به شکست ختم شد.
اوایل بهار ۱۴۰۲، فیلم کوتاه دومم رو می‌سازم: از میان یک خاطره‌ی بلند؛ اما دوباره می‌بازم.
بعدش تصمیم می‌گیرم رمانی تازه بنویسم: کاش چارلی پارکر اون نت رو نمی‌زد- یه رمان جاده‌ای که ناگهان و توی یه شب، نسخه‌ی نیمه‌کاره‌ش رو ازدست می‌دم. رمانی که حاصل سفرهام بوده و عشق‌های ازدست‌رفته‌م، سال‌های آخر دیدن پدرم، رفتن سگم و دیداری اتفاقی با دختری هیچهایکر توی شروع یه روز ابریْ وسط یه جاده‌ی خلوت.
آبان ۱۴۰۳، تصمیم به قماری تازه می‌گیرم؛ برمی‌گردم به اول جاده، به جایی که همه‌ی روزهای رفته‌م شروع شده بود، به جایی حدود ۱۵ سال قبل: موسیقی.
بعدش می‌رم سراغ استادم برای ضبط چیزهایی که نوشتم: ۸ روایت کوتاه به‌هم پیوسته‌ی جاده‌ای و شخصی که از دل خرده‌روایت‌های اون رمان نیمه‌تموم زدن بیرون؛ روایت‌هایی از شکوه رفتن و ادامه دادن و قماری تازه.

https://open.spotify.com/album/4FbCiMxt4nWvBtTGYRvKOZ?si=XC0TdLVIQ4u5dlpqFdLq2g

🌲🌲🌲🌲🌲

2025

#folk
#nightmood




هرکی پرسید کجاست؟
بفرمایید بلیک شلتون گفته:
شی‌ز پراببلی این تگزس

🍺🍺🍺🍺

2024

#country
#sunnytunes




باب دیلن، نیل یانگ، ویلی نلسون، رابرت پلنت، جان پراین، الیسون کراوس، کینگز آو لئون، گای کلارک، لاورا مارلینگ، اوِت برادرز، جاش ریتر، چلسی وُلف....
یو نِیم ایت اصلاً؛ آدم نیست تو بیزنس فولک/کانتری که مثل اسم‌های بالا جایی نگفته باشه تحت تاثیر "تاونز ون زنت" نبوده.

مشهور به فینگرپیکینگ و توانایی ترانه‌نویسیش و سال‌ها درگیر اعتیادهای مختلفش؛ قطعا جاش بین بزرگون سفته با داستان مشهورش پانچو و لفتی خصوصا:

Living on the road my friend
Was gonna keep you free and clean
And now you wear your skin like iron
And your breath as hard as kerosene
Weren't your mama's only boy
But her favorite one it seems
She began to cry when you said goodbye
And sank into your dreams
Pancho was a bandit boy
His horse was fast as polished steel
He wore his gun outside his pants
For all the honest world to feel
...

🥃🥃🥃

1972

#morningphase
#progressivecountry




آیا تو یک مخاطب مودی هستی که می‌خوای امروز کون جهان رو اسپنک کنی؟

این کمک از من و مایک شینودا:

This is 10 percent luck
20 percent skill
15 percent concentrated power of will
5 percent pleasure
50 percent pain
And a hundred percent reason to remember the name...

🔊🤟🏾🤟🏾🤟🏾🔊

2005

#hiphop




🌌🌲🎴🌲🌌

2011

#soundtrack
#fading




کریس کریستوفرسون و ویلی نلسون برای "سانگرایتر" کلی موزیک نوشتن و توش بازی کردن و نامزد اسکار اوریجینال سانگ هم شدن.
فیلم بامزه‌ایه و اگه جای ۹۰ دقیقه، دو ساعت و نیم‌ بود فرضا حتما بیشتر خوشم‌ میومد ولی در هر صورت هوا گرمه و جنوبی‌ها فعلا تو سرم می‌نوازن.

So many people got so many lines
They've all been tried and it's true
They've all got so many reasons for changin' your mind
And there ain't none of 'em knew
But there's just so little distance between me and you
I think we're two of a kind
We won't do nothin' you don't wanna do
And I won't tell you no lies

🥃🥃🥃

1984

#country
#sunnytunes



Показано 20 последних публикаций.