ما در نهایت شبیه چیزهای که نمیخواهیم بشویم میشویم، نه به خاطر اینکه به طرفشان میرویم، تنها به این خاطر که همیشه از آنها دوری کردهایم و یک جایی در نهایت دیگر خستهتر از آن بودهایم که بیشتر از آن، از آنها دور شویم و ایستادهایم و نشستهایم و زمانی که به ما رسیده است، دیگر توانی برای رد کردنش نداشتهایم و تنها قبولش کردهایم دیگر، و انگار که این سرنوشت تمام چیزهاییست که میدانیم که اتفاق میوفتند و تنها نمیخواهیم که قبولشان کنیم و همیشه وقتی میپذیریمشان که دیگر چیزی از ما باقی نمانده باشد
@Momas1