ششم بهمن؛ روزی بزرگ در تاریخ معاصر ایران زمین است...!پایان یافتن ارباب–رعیتی یا حکومت ملوک الطوایفی یا خان سالاری در ایران....
اصلاحات ارضی یا الغای رژیم ارباب و رعیتی عبارت است از تغییرات اساسی در میزان و نحوه مالکیت اراضی به ویژه اراضی کشاورزی که ادعا شد به منظور افزایش بهره وری عمومی جامعه صورت می گیرد.
اصلاحات ارضی در کشور به دستور شاه ایران محمد رضا پهلوی و نخست وزیران دکتر علی امینی و اسدالله علم به تحقق پیوست و بدین ترتیب تغییراتی در شیوه مالکیت زمینهای کشاورزی از دست فئودالها یا مالکان بزرگ به خرده مالکی و توزیع مجدد آن بین کشاورزان صورت گرفت.
با تصویب قانون اصلاحات ارضی و سپس قوانین اصلاحی و آیین نامه های آن، از جمله قانون اصلاح قانون اصلاحات ارضی، آیین نامه اجرایی قانون اصلاحات ارضی، قانون تقسیم و فروش اراضی مورد اجاره به زارعین مستاجر و قانون الحاق 8 ماده به آیین نامه اصلاحات ارضی طی ۳ مرحله انجام گرفت.
اصلاحات ارضی نخستین اصل منشور انقلاب شاه و مردم بود.
اصلاحات ارضی در ایران با تصویب قانون اصلاحات ارضی در تاریخ ۱۹ دی ۱۳۴۰ آغاز شد و با رفراندوم ۶ بهمن ۱۳۴۱ به مرحله اجرا در امد.
اصلاحات ارضی در سه مرحله انجام شد:
در مرحله نخست تعیین شد که هیچ مالکی بیش از یک ده ششدانگ یا ششدانگ زمین در چند ده مختلف نداشته باشد.
دولت زمین های مازاد بزرگ اربابان را خریداری و بخش هایی که دارای زارعان صاحب نسق بودند را به صورت اقساطی به آن ها فروخته و زمین های بلاکشت باقیمانده تحت عنوان اراضی دولتی در اختیار دولت قرار می گرفت.
با فروش سهام کارخانجات دولتی ترتیب باز پرداخت بهای زمینها به اربابان فراهم گردید.
در مرحله دوم
صاحبان زمینهای استیجاری می باید یا به تقسیم درآمد حاصل از اجاره بپردازند و یا بر اساس قراردادهای اجاره، زمینها را به زارعان بفروشند.
به عبارت دیگر خوانین و اربابان بزرگ موظف شدند که یا ملک کشاورزی خود را برای سی سال به کشاورزان اجاره نقدی دهند و یا آن را با توافق به انها بفروشند...
بدین ترتیب حداکثر مالکیت زمینها در دست یک ارباب بسیار محدود شد.
املاک موقوفه عام نیز از دست روحانیون گرفته شد و بر اساس درآمد آن زمین به اجاره دراز مدت ۹۹ ساله به کشاورزان واگذار گردید. .
در مورد موقوفات خاص روحانیون مجبور به فروش آنها به دولت و تقسیم آن بین کشاورزان شدند.
در مرحله سوم
مالکانی که ملک خود را اجاره داده بودند بر اساس قانون تقسیم و فروش املاک مورد اجاره به زارعین مستاجر مصوب ١٣٤٧ ملزم شدند یا زمین خود را به زارعان بفروشند؛
یا با رضایت مالک و زارع به نسبت بهره مالکانه یا عرف محل آن را با یکدیگر تقسیم کنند.
در ان زمان محمدرضاشاه پهلوی اعلام کرد که این اقدام موجب شده همه کشاورزان ایران صاحب زمین شوند و ایران از یک کشور فئودالی و خوانینی به سوی "کشاورزی آزاد" و "صنعتی شدن" گام بر دارد.
۰
@miras_gozashtegan