•میوه ممنوعه (افرا)🍎

او را بگو :
نسیم سیاه چشم ـــــــــانت را نوشیده ام
نوشیده ام
کہ پیوستہ بی آرامم...




#سهراب_سپهرے

یک خداحافظی
حاصل خاطراتی اسٺ
کہ روے هم چیده ام ،
"؏شق"
ارتفاع حقیرے دارد این روزها ...





#نوشین_جمشیدے

عزیزان برای اینکه رمان #افرا... را از اول بخوانید بزنید رو لینک زیر👇👇


https://t.me/mamno69/12635

عزیزان رمانه افرا خیلی طولانیه بسیار هیجانیه هر کی کاملشو میخواد پیام بده الان بگه رمان افرا رو میخوام براشون ارسال بشه 👇👇👇👇👇👇

@tabliq660👈👈👈👈

#پارت۱۰۴



دیگر صبرش لبریز شده بود با خشم گفت :

-من به خاطر تداخل مجبور شدم با شما کلاس بگیرم ،در ضمن فکر هم نمی کردم اینقدر مهم باشه که بخوام در

موردش تحقیق کنم . حالا هم از اینکه وقت کلاس وهمینطور شما رو گرفتم معذرت می خوام .

می خواست از کلاس خارج شود که مسیح با دست به صندلی خالی اشاره کرد و جدی و قاطع گفت :

- برید بشینید ؛دیگه هم تکرار نشه .

با حرص دندانهایش را برهم ساید و از مقابل دیدگان گستاخش گذشت و روی اولین صندلی خالی کنار ستایش

یکی از دوستانش نشست . ستایش روی برگه نوشت .

-مرحبا ،خوشم اومد خوب زدی تو برجکش!

چشم غره ای به ستایش رفت اما ستایش از رو نرفت و باز نوشت

- باید امروز تو کتاب گینس ثبت بشه ؛چون تو تنها کسی که اجازه داده بعد از خودش وارد کلاس بشه

اینقدر عصبی و پر از خشم بود که حوصله جواب دادن به ستایش را نداشت به همین خاطر بی هیچ حرفی نگاهش

را به تخته وایت برد انداخت و در لابلای گفتار درسیِ استاد گم شد.

صدای رسا و پر ابهت مسیح در سکوت کلاس طنین می انداخت .مییح کلمات را خیلی راحت و شیوا بیان می کرد

و جملتتش قابل فهم و درك بودند و دریک جمله در مقایسه با استاد ارجمند خیلی بهتر و شیواتر تدریس می کرد

اما چیزی که برایش اصلا قابل فهم نبود نگاه تبعیض آمیز مسیح به دانشجوها بود او خیلی راحت بین دانشجوهای

دختر و پسرفرق قائل می شد وقتی پسری سوالی می پرسید تمام نگاهش را به او می دوخت و فقط او را مخاطب

جواب قرار می داد ولی وقتی دختری سوالی می پرسید در حالی که کلاس را مخاطب قرار می داد جواب سوالش را

کوتاه می داد این حرکت برای افرا سوال برانگیز بود و در آن کلاس احساس حقارت می کرد اما در کل از کلاسش

راضی بود چرا که در کلاس به غیر از سازه های فولادی هیچ بحثی نمی شد و هیچ دانشجویی حق مزه ریختن
نداشت

کلاس که تمام شد سریع وسایلش را برداشت وبه قصد بیرون رفتن به طرف درب کلاس رفت که دوباره استاد

محتشم با تمسخر گفت :

- حالا چه عجله ایه دیر اومدی و زودهم می ری ؟!

لحن تمسخرآمیزش باعث شد که دوباره دانشجوها بخندند . مسیح ادامه داد .

-به تو یاد ندادن به بزرگترت احترام بذاری

#پارت۱۰۳



با چهره ای در هم وارد کلاس شد و با سلامی کوتاه به طرف صندلی خالی رفت اما با صدای محکم وپر ابهت مسیح

برجا میخکوب شد .

-خانم محترم ! کجا ؟.........

به طرفش برگشت و مقطع و بریده بریده گفت :
-من....من ........دانش........دانشجوی همین کلاسم
به طرف بچه ها برگشت وبا تمسخر گفت:

-فک کنم، منم استاد همین کلاس باشم!

از حرف مسیح بچه ها زدند زیرخنده ، افرا که احساس خجالت وسر در گمی میکرد با صدای مرتعش و لرزانی

گفت :
-می رم که بشینم

به طرفش برگشت وآمرانه پرسید
-با اجازه چه کسی؟

با حرص لبش را به دندان گزید نمی دانست چه جوابی باید بدهد واقعا در آن لحظه ذهنش هنگ کرده بود و اصلا

یاری کمکش نبود .مسیح که ازآشفتگی او راضی و خشنود به نظر میرسید با سرخوشی گفت :

-شما خواب تشریف داشتین که از قانون های کلاس من خبر ندارین ؟

کلافه پرسید :

-چه قانونی؟

-تا حالا کجا بودین، که حالا اومدین سر کلاس ؟

-من اولین جلسه ایه که میام سر این کلاس و خبر از قانون های شما ندارم .

در حالی که با گامهای استوار به طرف تریبونش میرفت بلند و شمرده گفت :

- به هر حال همه می دونن که هیچ دانشجویی بعد از من حق ورود به کلاس و نداره ؛ شما اینو نمی دونستید؟

-من در جریان نبودم .

با نگاهی تحقیر آمیز سر تاپایش را کاوید وگفت :
-بهتر بود قبل از اینکه با من کلاس می گرفتی در مورد کلاسم یکم تحقیق می کردی

سلام عزیزانم بریم برای ادامه رمان بسیااار جذاب و واقعیه افرا👇👇