#پارت82

شمارش و که گرفتم با شنیدن صدای اولین بوق

وجدانم بهم نهیب زد! سریع قطع کردم! من دارم

چیکارمیکنم؟ خراب کردن زندگی این دختر چه

سودی واسه من داره؟رو به روی آینه ایستادم و

به خودم نگاه کردم! آروم زمزمه کردم: _چقدر

پست شدی!!!!

بلندترگفتم: توام یه عظیمی هستی!

بلندتر: تو پسر اتابکی! دستم مشت شد! عصبی

بودم! نمیدونم چرا! بخاطر گریه های سارا؟ خب

نه! شایدم آره!مشتمو محکم توی آینه کوبیدم و

داد زدم: من نمیخوام پامو جاپای اون بزارم

نمیخـــــــــــــــــــواام! درد طاقت فرسایی توی

دستم پیچید و با دیدن رد خون روی آینه متوجه

خرابکاریم شدم! دستمو از آینه جداکردم و

چندبار توی هوا تکون دادم! خیـــــلی دردگرفته

بود داشتم دستمو نگاه میکردم که در اتاقم

بازشد مریم با چهره ای آشفته وارد اتاق شد!