Фильтр публикаций


چهار هزار سال از سخن اشو زرتشت گذشت تا جهان فهمید که چهار عنصر اصلی تشکیل دهنده گیتی، آب، باد، خاک و آتش را باید پاسداری کرد و آلوده نکرد.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


❤️ *امروز سالگرد نامگذاری کشور عزیزمان " ایران " است* ❤️

*در سال ۱۳۱۴ شمسی طبق بخشنامه وزارت امور خارجه و تقاضای دولت وقت؛ و تصویب مجلس شورای ملی، نام رسمی “ایران” (به جای پارس و پرشیا) برای کشور ما انتخاب شد.*

*نامی که امروز ایران گفته میشود، بیش از ۶۰۰ سال پیش " اِران " تلفظ میشد.*

*زنده یاد سعید نفیسی نویسنده و محقق نامی ایرانی در دی ماه ۱۳۱۳ نام " ایران " را به جای "پرشیا" پیشنهاد کرده بود.*

*واژه ی "ایران" بسیار کهن و پیش از آمدن آریایی ها به سرزمین مان اطلاق میشد و نامی تازه و ساخته و پرداخته ای نیست*

*واژه " ایران" از دو بخش درست شده است:*
*بخش اول " ایر " به معنی اصیل، نجیب، آزاده و شریف است؛ ‌بخش دوم به معنی سرزمین، جا و مکان است.*

*معنی کلی واژه ایران، “سرزمین آزادگان و نجیب زادگان" میباشد.* 💫✨

*مرا شادی ز نام ایران بود*
*دلم پر ز یاد نیاکان بود* 🌱

*ز ایران جهان پیش من گلشن است*
*همیشه ز یادش دلم روشن است* 🌱

*پیش کشِ نگاهِ پاکِتان* 📚🌹


‏امام آمد، ایران رفت.

آمدنش با وعده آزادی بود، اما آزادی را در زنجیر کرد.
گفت برای مردم آمده، اما مردم را به خاک و خون کشید.
گفت آب و برق را مجانی می‌کند، اما زندگی را از همه گرفت.

او آمد و جنگ آمد، خون آمد، فقر آمد، دروغ آمد.
او آمد و زندان‌ها پر شد، میدان‌های اعدام شلوغ شد، خانه‌ها سوت‌وکور شد.
او آمد و زن شد نصف انسان، مرد شد سرباز مرگ، کودک شد یتیم، پیر شد ناامید.
او آمد و دانشگاه تعطیل شد، کتاب‌ها سوخت، فکر کردن گناه شد، سؤال کردن جرم شد.
او آمد و دین شد ابزار قدرت، خدا شد زندان‌بان، دعا شد اجبار، بهشت شد دروغ.

سال‌ها گذشت…
ایران زخمی شد، اما نمرد.
ایران فقیر شد، اما تسلیم نشد.
ایران را دروغ گرفت، اما حقیقت زنده ماند.
ایران را فروختند، اما هنوز خریداری جز مردم ندارد.

و امروز…
هر دیواری که ساختند، ترک برداشته.
هر دروغی که گفتند، رنگ باخته.
هر زنجیری که بستند، در حال شکستن است.

پایان نزدیک است.
ایران برمی‌گردد


احمق‌تر از اونایی که پول توی ضریح امامزاده‌ها میریزن داریم؟؟؟
بله
اونایی که پول توی ضریح عمام خمینی میریزن!!!


در زمان کمبوجیه (دومین پادشاه هخامنشی)، شخصی به نام «سی سام نِس» را که شغل قضاوت داشت، کمبوجیه به اعدام محکوم ساخت و پس از اعدام دستور داد پوست او را کنده روی مسندی که می نشست بگسترند و شغل این قاضی را بعد به پسرش داده و به او گفت: هر زمان که می خواهی حکمی بدهی به این مسند بنگر.

آنچه مسلم است در دوران هخامنشی به داوری و احقاق اهمیت خاصی می داده اند. شاهان نسبت به قضاوت، چنانچه گفته شد بسیار سختگیر و گاهی بی رحم بوده اند.

منبع: تاریخ ایران باستان(جلد دوم)، حسن


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


8dda0ad833994b9d9d2cb77e552552c4
4.5Мб
‏فیلم از طرف کتایون


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
‏فیلم از طرف کتایون


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


‏عکس از کتایون


شب‌آمد برافروخت آتش چوکوه
همان شاه در گرد او با گروه

یکی جشن کرد آن شب و باده خورد
سده نام آن جشن فرخنده کرد


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram


آدم فاسد، فاسد است.
چه متظاهر به دین باشد و چه نباشد.

از این گذشته، کسی که از ترس تنبیه شدن و به اصطلاح "جزا دیدن" بدست کارگزاران و
مأموران خداوند، تن به رعایت برخی موازین اخلاقی می دهد، نه دین دارد و نه اخلاق.
چون دلیل کار وی ترس از قدرت است نه پایبندی به شرافت و اصول اخلاقی.

همین قیاس در مورد طمع رسیدن به بهشت موعود با لذتها و نعمت هایش هم صادق است.

اگر این چنین است، پس هرگز نیازی ندارم با تهدید جهنم با اخلاق باشم..!

👤 برتراند راسل


0f819ee78585413c96a804179eea4d21
6.0Мб
‏فیلم از طرف کتایون


سنگ‌نوشته‌های گنج‌نامه نوشتارهایی از دوران داریوش بزرگ و خشایارشای هخامنشی است که بر دل یکی از صخره‌های الوند در فاصله ۵ کیلومتری غرب همدان و در انتهای درهٔ عباس‌آباد حکاکی شده‌است. کتیبه‌ها هر کدام در سه ستون ۲۰ سطری به زبان‌های پارسی باستان، زبان ایلامی و بابلی نو نوشته شده‌اند. متن پارسی باستان در سمت چپ هر دو لوح جای گرفته‌است و پهنایی معادل ۱۱۵ سانتی‌متر دارد. متن زبان ایلامی در وسط هر دو کتیبه نوشته شده و متن بابلی نو در ستون سوم قراردارد.
ترجمهٔ کتیبه‌های گنجنامه: کتیبهٔ داریوش بزرگ متن آن عبارت است از:
«خدای بزرگ است اهورامزدا، که این زمین را آفرید، که آن آسمان را آفرید، که مردم را آفرید، که شادی را برای مردم آفرید، که داریوش را شاه کرد، شاهی از [میان] بسیاری، فرمانروائی از [میان] بسیاری. مَنَم داریوش، شاه بزرگ، شاهِ شاهان، شاهِ سرزمین‌ها[یی] که نژادهای گوناگون دارند، شاه سرزمین دور و دراز، پسر ویشتاسب هخامنشی.»

کتیبهٔ خشایارشا نیز در قسمت پائین همین کتیبه‌است .

Показано 20 последних публикаций.