Репост из: فارماکولوژی کاپلان
📝1. "Tourette Syndrome: Clinical Spectrum, Pathogenesis, and Approaches to Diagnosis and Treatment" از کلینیکال مایکروبیولوژی ریویو (Clinical Microbiology Reviews):این مقاله مروری است که به توصیف طیف بالینی سندرم توره، مکانیسمهای زیست شناختی آن و روشهای تشخیص و درمان آن توجه دارد
🤔این مقاله به صورت یک مرور سیستماتیک، نگاهی جامع و گسترده به سندرم توره را ارائه میدهد. در طول مقاله، نویسندگان به تشریح و توصیف طیف بالینی سندرم توره میپردازند، که شامل علایم و نشانهها، آغاز بیماری، شدت و فراوانی علایم در طی زمان و عوامل تأثیرگذار میشود.
⭐️مکانیسمهای زیست شناختی سندرم توره شامل عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی و نواقص در عملکرد سیستم عصبی مرکزی است.
⭐️درک این مکانیسمها میتواند در توسعه راههای جدید در درمان و مدیریت سندرم توره کمک کند.
*️⃣ترکیبات دارویی مختلف برای درمان سندرم توره مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از درمانهای دارویی که در مقاله پیشنهاد شدهاند عبارتند از:
1️⃣مهارکنندههای دوپامین: مهارکنندههای دوپامین شامل داروهایی مانند هالوپریدول، پیموزید و ریسپریدون است. این داروها به منظور کاهش علائم حرکتی ناخواسته که به صورت کامل نیستند مورد استفاده قرار میگیرند.
2️⃣آنتیسایکوتیکها: برخی آنتیسایکوتیکها مانند پیپومیدات و تیاپرید به عنوان درمان جایگزین معتبر برای کنترل علائم سندرم توره در افرادی که به مهارکنندههای دوپامین پاسخ نمیدهند، پیشنهاد میشوند.
3️⃣ آنتیکولینرژیکها: داروهایی مانند کلونیدین و گوانفاسین به دلیل تأثیرهای ضد اضطراب و آرامبخشی در سیستم عصبی مرکزی، میتوانند برای کاهش علائم سندرم توره تجویز شوند.
*️⃣نویسندگان به شرح دقیقتر مواد مورد استفاده در هر درمان دارویی، دوزها و پیشپردازندهای هر دارو پرداختهاند.
🤔این مقاله به صورت یک مرور سیستماتیک، نگاهی جامع و گسترده به سندرم توره را ارائه میدهد. در طول مقاله، نویسندگان به تشریح و توصیف طیف بالینی سندرم توره میپردازند، که شامل علایم و نشانهها، آغاز بیماری، شدت و فراوانی علایم در طی زمان و عوامل تأثیرگذار میشود.
⭐️مکانیسمهای زیست شناختی سندرم توره شامل عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی و نواقص در عملکرد سیستم عصبی مرکزی است.
⭐️درک این مکانیسمها میتواند در توسعه راههای جدید در درمان و مدیریت سندرم توره کمک کند.
*️⃣ترکیبات دارویی مختلف برای درمان سندرم توره مورد بررسی قرار گرفته است. برخی از درمانهای دارویی که در مقاله پیشنهاد شدهاند عبارتند از:
1️⃣مهارکنندههای دوپامین: مهارکنندههای دوپامین شامل داروهایی مانند هالوپریدول، پیموزید و ریسپریدون است. این داروها به منظور کاهش علائم حرکتی ناخواسته که به صورت کامل نیستند مورد استفاده قرار میگیرند.
2️⃣آنتیسایکوتیکها: برخی آنتیسایکوتیکها مانند پیپومیدات و تیاپرید به عنوان درمان جایگزین معتبر برای کنترل علائم سندرم توره در افرادی که به مهارکنندههای دوپامین پاسخ نمیدهند، پیشنهاد میشوند.
3️⃣ آنتیکولینرژیکها: داروهایی مانند کلونیدین و گوانفاسین به دلیل تأثیرهای ضد اضطراب و آرامبخشی در سیستم عصبی مرکزی، میتوانند برای کاهش علائم سندرم توره تجویز شوند.
*️⃣نویسندگان به شرح دقیقتر مواد مورد استفاده در هر درمان دارویی، دوزها و پیشپردازندهای هر دارو پرداختهاند.