ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری)

‍ دریغ است ایران که ویران شود!

در سفر به اصفهان و دیدن دوباره نقش جهان، داغ دلمان تازه شد از این همه ظرفیت معطل مانده و زیبایی محروم از دیدار زیباجویان جهان! و یادمان آمد صف طولانی توریست ها برای دیدن مسجد ایاصوفیه استانبول را! بنایی که گرچه باشکوه بود و عظیم و‌ دیدنی، اما آن کجا و این همه ظرافت و لطافت و رنگ و زیبایی آثار باستانی اصفهان کجا؟ آثاری که علاوه بر زیبایی ظاهری، عمق و صفای باطن آفرینندگان آن نیز در وجود انسان می نشیند و با بیننده سخنها دارد از اعماق تاریخ و تلخ و شیرینی که بر این وطن رفته است.‌ و افسوس که ما در دوران رو به افول این وطن زیبا هستیم! هر چند قطعا ققنوس وطن دوباره از خاکستر سربر آورد و زایشی دوباره کند.

اصفهان با تمام زیبایی ظاهری و‌ همگونی بناهای جدید و قدیمش که نشان از مدیریت درست در این زمینه دارد، اما به خاطر سیاستهای کلان آبی و سو مدیریت در این حوزه، آینده تاریکی را انتظار می کشد. فرونشستهای پی در پی و آسیبهای وارده بر زیرساختهای شهری و حتی تخریب بناهای تاریخی، زنگ خطری است که سالهاست به صدا درآمده و گوشی شنوا و دلی بینا نمی یابد. شنیدن این خبر دهشتناک که اصفهان ده سال دیگر بیشتر سر پا نمی ماند، دل هر ایرانی را می گدازد. امید که ریل قطار پیشرفت از رفتن به سوی قله های موهوم، به سمت آبادانی ایران تغییر مسیر دهد.

شبی در شهرضای اصفهان در جوار امامزاده شاهرضا و در کاروانسرایی از عهد صفوی که توسط ملک التجار، (تاجر خیر آن دوران) برای استراحت مسافران ساخته شد و پس از بازسازی اینک تبدیل به هتل سنتی شده است، منزل کردیم. بنایی خشتی آجری که ظاهر آن با مصالح جدید بازسازی شده تا مسافران این روزگار از امکاناتی که چهارصد سال پیش رهگذران این بنا خوابش را هم نمی دیدند(مثل آب و برق و تلویزیون و تلفن و...) استفاده کنند. با رشد سریع تکنولوژی شاید ما هم امروز خواب امکانات مسافرانی که چهل سال بعد (در صورت ماندگاری این بنا) از آن بهره مند می شوند را نبینیم!
افسوس که این بناهای زیبا با این همه آرامش سمعی و بصری و روانی، خالی و بدون مسافر است!

با دیدن این کاوانسرای قدیمی به یاد کاروانسرای بسیار زیبای مزینان، زادگاه اجداد خود افتادم که متروکه به حال خود رها شده و مسکن وحوش و پرندگان است. در حالی که با جاده پرتردد تهران مشهد، با عبور میلیونها مسافر در سال، تنها ۷ کیلومتر فاصله دارد. حال که تمام راههای ورود توریست خارجی به کشور را بسته و ایران را منزوی کرده اید، لااقل از ظرفیتهای فراوان آن برای استفاده گردشگران داخلی استفاده کنید.

دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود

✍فرشته مزینانی
@hooreechannel 🌹

‍ 🔴رنج بزرگ

◽بزرگترین رنجی که ساختار حاکم به مردم وارد می‌کند احساس تحقیرشدگی است. مردم وقتی بودجه‌های کلان دستگاه‌های عریض و طویل و بی‌خاصیت را می‌بینند، وقتی وام های کلان به صاحبان منافع و نه نیازمندان واقعی را میبینند، وقتی هر روز از امکان خانه‌دار شدن بیش از پیش محروم می شوند، وقتی یک شبه قیمت ماشین‌های غیر استاندارد چند برابر میشود، وقتی در سرزمینی که بزرگترین ذخایر طبیعی جهان را دارد، در ناترازی عظیم انرژی به سر میبرند، وقتی تورم لجام‌گسیخته وحشیانه، همچون شلاقی بر صورت و گرده ایشان فرود می‌آید، وقتی نوع انتخاب پوشش به دستمایه ابتذال با ابزارها و کلینیکهای ضدعلمی بدل میشود، وقتی هوای آلوده نفس کشیدن آدمیان را دشوار را میکند، تحقیر جان او را می بلعد.

▫️این تحقیر از سویی تبدیل به خشونت با ارجاع به محیط بیرونی می شود و از آن فاجعه آبان ۹۸ و جنبش مهسا زاده می‌شود و از سویی تبدیل به خشونت درونی می‌شود و از آن افسردگی و اضطراب و بی‌آیندگی و خودکشی متولد می‌شود.

▫️شما نمیتوانید به طور سیستماتیک یک جامعه زنده را تحقیر کنید و انتظار داشته باشید هیچ اتفاقی نیفتد. طرفه آنکه در این شرایط انتظار دارید جوانان خانواده تشکیل دهند و فرزند آوری بکنند؛ آن‌ هم فرزندان متعدد. همین انتظار هم خشم‌آفرین است. یعنی اساسا نمی‌بینید، درک نمی‌کنید، به جا نمی‌آورید، اعتبار نمی‌بخشید به رنج و اضطرار و بی‌افقی و له شدن جوانان در زیر سیاست‌های کلانی که تا این حد احساس تحقیرشدگی را به عموم جامعه تحمیل می‌کند.

✍🏻 #علی_نیک‌جو
#رشته_توییت
#روان_پژوهی_سیاسی

https://t.me/seyyedhashemfirouzi