ﻣﺮﺍ ﮔﺮ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ
ﺯ ﻟﺒﻬﺎﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﻧﻮﺷﻢ، ﺯ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺗﻮ ﮔﻞ ﭼﻴﻨﻢ
⚘
ﺷﺒﯽ ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﻭﺻﻠﺖ ﭼﻮ ﺑﺨﺖ ﺧﻮﺩ ﻫﻤﯽ ﺧﻔﺘﻢ
ﺍﮔﺮ ﺍﻗﺒﺎﻝ ﺑﻨﻬﺎﺩﯼ ﺯ ﺯﺍﻧﻮﯼ ﺗﻮ ﺑﺎﻟﻴﻨﻢ
⚘
ﻣﺮﺍ ﮔﺮ ﺑﯽ ﺗﻮﺍﻡ ﻏﻢ ﻧﻴﺴﺖ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻭ ﺗﻨﻬﺎﻳﯽ
ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻴﺰﯼ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﺭﻡ ﺩﺭﻭ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻢ
⚘
ﺍﮔﺮ ﭼﻮﻥ ﮔﻞ ﺧﺲ ﻭ ﺧﺎﺭﯼ ﮔﺰﻳﻨﯽ ﺑﺮ ﭼﻮ ﻣﻦ ﻳﺎﺭﯼ
ﻣﻦ ﺁﻥ ﺑﻠﺒﻞ ﻧﻴﻢ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺗﻮ ﺑﮕﺰﻳﻨﻢ
⚘
ﺧﺮﺍﺝ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺩﻝ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺯﻳﺒﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ
ﺯﮐﺎﺕ ﺣﺴﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﺴﮑﻴﻨﻢ
⚘
ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺎﺩ ﻭ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ ﻫﺠﺮ ﻭ ﻭﺻﺎﻝ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﻭﺻﻠﻢ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﻏﻤﮕﻴﻨﻢ
⚘
ﺩﻟﻢ ﺑﺒﺮﻳﺪ ﭼﻮﻥ ﻓﺮﻫﺎﺩ ﻋﻤﺮﯼ ﮐﻮﻩ ﺍﻧﺪﻭﻫﺖ
ﻣﮑﻦ ﺍﯼ ﺧﺴﺮﻭ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﻃﻤﻊ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﺷﻴﺮﻳﻨﻢ
⚘
ﺯﮐﻴﻦ ﻭ ﻣﻬﺮ ﺩﻟﺪﺍﺭﺍﻥ، ﺳﺨﻦ ﺭﺍﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﻳﺎﺭﺍﻥ
ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﮐﻴﻦ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻮ ﻣﻬﺮ ﺑﯽ ﮐﻴﻨﻢ
⚘
ﻧﻈﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺑﺎﻥ ﺑﻴﻔﺘﺎﺩﻧﺪ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻢ
ﭼﻮ ﻣﻪ ﺩﻳﺪﻡ ﮐﺠﺎ ﻣﺎﻧﺪ ﺩﮔﺮ ﭘﺮﻭﺍﯼ ﭘﺮﻭﻳﻨﻢ
⚘
ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﺮﺩﺩ ﮐﻪ ﮔﻮﻳﺪ ﺳﻴﻒ ﻓﺮﻏﺎﻧﯽ
ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﯽ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺑﯽ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﯽ ﺩﻳﻨﻢ
⚘
ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩٔ ﻋﺸﻘﺖ ﺷﺪﻡ ﺟﺎﻧﺎ ﮐﻪ ﭼﻮﻥ ﺳﻌﺪﯼ
«ﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺑﺮ ﻧﻤﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻳﮏ ﺩﻡ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺑﻨﺸﻴﻨﻢ»
#سیففرغانی❤️
#گنجپارسی📚
@ganjiparsi🌹