Фильтр публикаций


در ستایشِ آزادی و برابری، ترانه‌ای چنان زیبا و انسانی بِسرائیم که ستم‌گران را به لرزه درآورد. ترانه‌ای چنان معترض و مردمی که درخورِ شلاقِ جلادانی باشد که با زندان و شکنجه، نه قدرت، که حقارت و ترسِ خود را از مردم، آشکار می‌کنند.
۷۴ شلاق بر پیکرِ مهدی یراجی زدند به اتهامِ سرودنِ ترانه.
شلاق، شکنجه، زندان، اعدام و تحمیلِ موقعیت ناانسانی به مردمِ ایران را، چندان و چندان تکرار ‌کرده‌اند که ما و جهانِ ما و رسانه‌های رسمی و مجازی، بدان خو کرده‌ایم.
از کنارِ شلاق زدنِ بر پیکرِ شاعرمان چنان می‌گذریم که انگار رخدادی «عادی» است.
حکومتِ مسلط بر ایران، مرگ و فقر و شلاق و استبداد را عادی‌سازی کرده‌است اما همه می‌دانیم که شلاق و زندان، و این حکومت و هرچه می‌کند، وهن و توهین به انسان است. تجاوز به شانِ آدمی است. «عادی» نمی‌شود.
این را روزی خواهند فهمید که مردم بنای ستم را بر سرشان خراب کنند.

#مهدی_یراحی
#زن_زندگی_آزادی


با نیروهای سیاسی موجود از جمهوری اسلامی رها نمی‌شویم.https://www.youtube.com/watch?v=thCzcNJ1GcQ


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
بخشِ دوم


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
وقتی بحران مدیریت را مدیریت می‌کند
استعفای ظریف و استیضاح همتی
«دولت وفاقِ» پزشکیان از آغاز نوزادِ مرده بود
علی‌اکبر بهمنش. فرج سرکوهی
در دوبخش/ بخشِ اول
60 دقیقه بی. بی. سی












بی‌دادگاه‌های نظامِ اعدام و قتل و شکنجه و شلاق، حکمِ اعدامِ شریفه محمدی، فعالِ کارگری را به اتهامِ عضویت در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» تائید کردند.
نظامِ ستم، چون گذشته، می‌کوشد تا با سرکوب، حکومتِ ترس را به ذهنِ مردمان برگرداند اما اقتدارِ ترس دیری است که در ذهن مردمِ ایران شکسته و نظامِ ستم نیز دیری است که در مردابِ بن‌بست ساختاری خود پوسیده‌است.






تجمعِ اعتراضی ۲۵ بهمن در تهران برای آزادی زندانیانِ سیاسی و عقیدتی و رفعِ حصرِ خانمِ رهنورد و آقای موسوی حرکتی است با ارزش در بسترِ جنبشِ دموکراتیکِ مردمِ ایران.
هر حرکتِ جمعی سازمان‌یافته بر بسترِ دموکراسی‌خواهی در داخلِ کشور گامِ موثری است به سوی سازماندهی جنبشِ مردم علیه استبداد.
آزادی زندانیانِ سیاسی و عقیدتی از مهم‌ترین و عمومی‌ترین مولفه‌ها و خواست‌های جنبشِ دموکراتیک و خواستِ مشترکِ همه‌ی گرایش‌های دموکراسی‌خواه است.




جهان را بنگر سراسر
که به رختِ رخوتِ خوابِ خرابِ خود
از خویش بیگانه است.
و ما را بنگر
بیدار
که هُشیوارانِ غم خویش‌ایم.
خشم‌آگین و پرخاش‌گر
از اندوهِ تلخِ خویش پاس‌داری می‌کنیم،
نگه‌بانِ عبوسِ رنجِ خویش‌ایم
تا از قابِ سیاهِ وظیفه‌ئی که بر گِردِ آن کشیده‌ایم
خطا نکند.
و جهان را بنگر
جهان را
در رخوتِ معصومانه‌یِ خواب‌اش
که از خویش چه بیگانه است!
..ـ
ماه می‌گذرد
در انتهایِ مدارِ سردَش.
ما مانده‌ایم و
روز
نمی‌آید.
.
احمد شاملو
عکس/ از نقاشی‌های علی‌رضا اسپهبد


بحثی درباره‌ی انقلابِ ۵۷ و جمهوری اسلامی ، امین طاهری/ فرج سرکوهی https://www.youtube.com/watch?v=rxH9jupy5I4&t=3s









Показано 20 последних публикаций.