مطالعات راهبردی آمریکا


Гео и язык канала: Иран, Фарси
Категория: Политика


آمریکا بدون حب و بغض. آمریکا یک کشور خارجی نیست، مسئله زندگی ماست. هر روز فقط یک تحلیل برگزیده از میان انبوه مقالات خارجی و داخلی.
✍ اسفندیار خدایی
✔️ دکترای مطالعات آمریکا از دانشگاه تهران
✔️ ارتباط:
@Esfandiar_Khodaee
🔹پذیرش تبلیغ کانالها، کلاسها و..

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Иран, Фарси
Категория
Политика
Статистика
Фильтр публикаций


Trump’s Trade War is an Opportunity for Iran

By: Esfandiar Khodaee
https://moderndiplomacy.eu/2025/03/11/trumps-trade-war-is-an-opportunity-for-iran/

Trump has made many grand promises: annexing Greenland to the United States, making Canada the 51st state, bringing the Panama Canal under American control, peacefully relocating two million people of Gaza and placing it under U.S. administration, expelling millions of illegal immigrants, imposing heavy tariffs on China, Mexico, Europe, Canada, and other U.S. trading partners, and halting Iran’s nuclear program—either through a deal or, if necessary, with a “limited” military strike.

If Trump fulfills these ambitious and unprecedented pledges, he will undoubtedly be remembered as one of the most consequential presidents in U.S. history, standing alongside figures like George Washington and Abraham Lincoln. What makes these plans even more intriguing is that he has promised to achieve them all without resorting to war—after all, Trump has his eyes set on the Nobel Peace Prize. If these promises come to fruition, the United States will more than double in size, and its economic and political power will reach legendary heights, surpassing even the greatest empires in history. Given these grand aspirations, it is understandable why Americans voted for him—perhaps even a fraction of these promises becoming reality would justify their choice. Notably, many of these pledges emerged only after his electoral victory and not throughout the election competitions.

Trump has already delivered on some of his promises, or is on the verge of doing so, while others remain highly unlikely. He successfully ended the Gaza war, proving himself to be a man of action—unlike Biden. The war in Ukraine also appears to be approaching its final stages. While ending these wars after years of bloodshed was expected, it would be unfair to dismiss Trump’s role in these developments.

However, certain promises will almost certainly never be realized. While negotiating agreements that grant the U.S. certain benefits in Greenland and the Panama Canal might be feasible, annexing Canada is a fantasy—even with full-scale military, trade, and political pressure. Similarly, relocating two million Gazans, even through war and genocide, is not a practical possibility. Trump could further impoverish and devastate Gaza through military force, but transforming it into the "Riviera" he envisions is out of the question.

Expelling millions of illegal immigrants from the U.S. also presents formidable challenges. Even if Trump successfully secures the border to prevent new arrivals, the mass deportation of the existing immigrant workforce would have serious economic consequences. Many industries in the U.S. rely heavily on cheap labor, and a large-scale exodus of immigrants could trigger an economic crisis.

Let's go for  two other key promises: (1) halting Iran’s nuclear program and (2) addressing the U.S. trade deficit through a trade war against China, Europe, Canada, Mexico, and other key partners. According to the logic of economics and politics, when a country engages in economic, political, and military confrontations with multiple powers simultaneously, these powers are likely to form alliances against it. In this context, Trump’s trade war presents a strategic opportunity for Iran.

Had the U.S. waged a trade war solely against China—Iran’s top trading partner—Beijing might have been pressured into concessions, possibly using its economic ties with Iran as leverage in negotiations with Washington. However, with the U.S. now engaged in simultaneous economic battles with all major economic powers in Europe, Asia, and the Americas, Iran finds itself in a favorable position to exploit this situation.

Unlike many traditional Washington politicians, Trump is not entirely beholden to the Israeli lobby—a fact that runs contrary to the predictions of many analysts. For Trump, Iran is not a primary concern, which is disappointing for opponents of the Islamic Republic...👇

ادامه مقاله در Modern Diplomacy


👇مقاله من که امروز در مجله مدرن دیپلماسی منتشر شد. (جنگهای تجاری ترامپ یک فرصت برای ایران است)


🌎 زلنسکی چه چیزی می‌تواند از نتانیاهو یاد بگیرد؟

✍ میشل اورن
🔹 نیویورک‌پست

🌿 برای درک اینکه زلنسکی، چطور ممکن است از این مخمصه خارج شود، ارزش دارد که به برخورد میان نتانیاهو و اوباما بازگردیم. زمانیکه نخست‌وزیر اسرائیل با هواپیما به واشنگتن می‌رفت، اوباما اعلام کرد که مرزهای بین اسرائیل و فلسطین باید بر اساس خطوط ۱۹۶۷ باشد. این رویکرد در تضاد کامل با سیاست چند ده ساله ایالات متحده بود.

🌿 روز ۲۰ مه ۲۰۱۱، در داخل دفتر بیضی کاخ سفید و در مقابل دوربین‌ها، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، به باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، درس‌ بزرگی داد. این اتفاق؛ نزدیک‌ترین نقطه به فروپاشی کامل روابط بین  اسرائیل و ایالات متحده بود بود.

من در آن زمان سفیر اسرائیل در ایالات متحده و از نزدیک شاهد این برخورد بودم. این واقعه تأثیر عمیقی بر من گذاشت و اهمیت روابط بین‌فردی در شکل‌گیری سیاست خارجی را به من نشان داد. 


درس‌های آن روز، به‌ویژه هفته گذشته پس از فروپاشی روانی ولادیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، در دفتر بیضی‌شکل در مقابل ترامپ و معاون رئیس‌جمهور یعنی جی‌دی ونس بسیار کاربردی به نظر آمدند.

برای درک اینکه زلنسکی، چطور ممکن است از این مخمصه خارج شود، ارزش دارد که به برخورد میان نتانیاهو و اوباما بازگردیم. زمانیکه نخست‌وزیر اسرائیل با هواپیما به واشنگتن می‌رفت، اوباما اعلام کرد که مرزهای بین اسرائیل و فلسطین باید بر اساس خطوط ۱۹۶۷ باشد. این رویکرد در تضاد کامل با سیاست چند ده ساله ایالات متحده بود.

بی‌بی خشمگین شد. در ملاقات با او در بلیر هاوس، چند مشاور و من به معنای واقعی کلمه مجبور شدیم او را نگه داریم و توبیخ عمومی را که قصد داشت نثار اوباما کند، ملایم کنیم. با این حال، حتی نسخه رقیق شده سخنان او هم خشمگین به نظر می‌رسید. نتانیاهو با اشاره به هرگونه بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷، با تأکید گفت: این اتفاق نخواهد افتاد و با هر کلمه، به زانویش ضربه می‌زد. اوباما که خشمگین شده بود، پاسخ دادن را به معاونانش واگذار کرد. رئیس دفتر کاخ سفید، بیل دیلی، درست در دفتر بیضی، به دستیار ارشد بی‌بی، رون درمر، پرخاش کرد و گفت: آیا رئیس شما عادت دارد به میزبانش درس بدهد؟ رام امانوئل که آن شب با او روبرو شدم، به سینه ام کوبید و فریاد زد: نخست وزیر [حرف رکیک] شما نمی تواند وارد کاخ سفید [حرف رکیک] شود و به رئیس جمهور [حرف رکیک] درس بدهد. در آن زمان تیتر همه رسانه‌ها از بحران حرف می‌زدند.

چهارده سال از رویارویی جنجالی بی‌بی و اوباما می‌گذرد و امروز کمتر کسی آن را به یاد می‌آورد؛ با این حال، درست هفته گذشته، در همان مکان، رئیس دولت تحت فشار دیگری سعی کرد به یک رئیس‌جمهور محبوب و خودسر درس بدهد.

زلنسکی از سیاست دولت در قبال ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، شکایت کرد، اما ترامپ و ونس او را به خاطر نشان دادن ناسپاسی نسبت به ایالات متحده و ضعف در برابر روس‌ها، توبیخ کردند. بعد از آن جلسه؛ ترامپ به جای عقب‌نشینی، اصرار داشت که زلنسکی علناً عذرخواهی کند. البته زمان از سال ۲۰۱۱ تغییر کرده است و شخصیت‌ها هم تغییر کرده‌اند. بی‌بی زلنسکی نیست و اوباما آشکارا ترامپ نیست.  این حال، زلنسکی مانند بی‌بی در آن زمان، امروز با دولتی سروکار دارد که آرمان او را در جبهه مقابل می‌بیند. و آخرین سخنرانی در دفتر بیضی شکل، درس‌هایی را که از آخرین سخنرانی آموختم به من یادآوری می‌کند - و زلنسکی نیز بهتر است به آن توجه کند.
اول، بدانید با چه کسی صحبت می کنید. اوباما با وجود محبوبیتش، هرگز نتانیاهو را به عنوان فردی قوی تحت‌تاثیر قرار نداد. وقتی ترامپ می‌گوید "نه"، نه اسرائیل و نه اوکراین نباید جرات امتحان کردن داشته باشند.

این درس برای زلنسکی دشوار خواهد بود. به هر حال، او با تبلیغ برای دموکرات‌ها در سال گذشته در پنسیلوانیا، جمهوری خواهان را خشمگین کرد. جای تعجب نیست که علاوه بر اختلافات استراتژیک با او، کاخ سفید علاقه چندانی به زلنسکی ندارد. 

دوم اینکه زلنسکی باید کارت‌های خود را بشناسد. ترامپ درست می‌گفت: اوکراینی‌ها تقریباً هیچ کارتی در دست ندارند. مهمات آنها کم است، به طور پیوسته زمین را به روس‌ها می‌بازند و به‌طور فزاینده‌ای در حال از دست دادن سربازان وظیفه هستند.

در نهایت و از همه مهمتر، زلنسکی، مانند نتانیاهو، باید چشم انداز ژئوپلیتیکی را که در آن عمل می‌کند، درک کند.
امروزه این بدان معناست که با این واقعیت دست و پنجه نرم ‌می‌کنیم که چه بخواهیم چه نخواهیم، یک نظم جهانی جدید در حال ظهور است. ارکان اصلی نظم قدیم دیگر قطعیت ندارند. به جای آنها، دنیای جدیدی در حال شکل گیری است؛ که به حوزه‌های نفوذ تقسیم شده و بسیار کمتر از ایده‌آلیسم دوران جنگ سرد، با منافع شخصی قرن بیست و یکم هدایت...👇
ادامه مطلب


Репост из: اخبار معاون‌سیاسی وزارت‌‌خارجه
📌عراقچی: بر تعهد خود به دولت عراق به منظور دفع اقدامات غیرقانونی ایالات متحده، پایبندیم

🔹بسیار تأسف آور است که دولت ایالات متحده تصمیم گرفته تا مردم بی گناه عراق را با محروم کردن از دسترسی به خدمات اولیه مانند برق، به ویژه در آستانه ماه های گرم سال آینده، هدف قرار دهد.

🔹ما در کنار مردم عراق هستیم و بر تعهد خود به دولت عراق برای تعامل به منظور دفع اقدامات غیرقانونی ایالات متحده، پایبندیم.

🔸@s_a_araghchi


🔊فایل صوتی

در این لابو سه نفره با حضور دکتر علی مروی، دکتر آرش رئیس نژاد و امیرمحمد گلوانی به موضوعات زیر پرداختیم:

✔️ تقاوت دولت دوم ترامپ با دولت اول آن چیست؟

✔️ شرایط ژئوپلتیک جهان و منطقه با شروع بکار دولت ترامپ چه تغییر میکند؟

✔️ تفاوت شرایط پیش روی اقتصاد ایران با ترامپ، با دو سناریو اصلاحات اقتصادی در داخل وعدم اصلاحات جدی چه خواهد بود؟

✔️اثر ترامپ بر نرخ دلار در این سناریوها چیست؟

✔️مذاکره با ترامپ شدنی است؟ آیا سیست نه جنگ نه مذاکره می توان ادامه یابد؟

✔️اهمیت اصلاحات اقتصادی، بازی ذی مفعامه تحریم. ورانت زدایی ها در پیشبرد مذاکرات چیست؟
🆔 @sokhanranihaa
🆔 @eco_galavani

@EsfandiarKhodaee


🌎 جنگ تجاری ترامپ: بحران برای قدرت‌های بزرگ، فرصت برای ایران

✍ دکتر اسفندیار خدایی
🔹 خبر آنلاین

🌿 ترامپ وعده‌های بزرگی داده: قرار است گرینلند را به خاک آمریکا ضمیمه کند، کانادا را ایالت پنجاه و یکم آمریکا کند، کانال پاناما را تحت کنترل آمریکا درآورد، دو میلیون نفر ساکنین غزه را به طور مسالمت‌آمیز اخراج کند و نوار غزه را تحت کنترل آمریکا درآورد، میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی را از آمریکا اخراج کند، تعرفه‌های سنگین بر چین، مکزیک، اروپا، کانادا و سایر شرکای تجاری آمریکا تحمیل کند، و برنامه هسته‌ای ایران را با یک توافق و احیاناً با حمله نظامی محدود و  نازنین! متوقف کند.

اگر ترامپ این قول‌های بلندپروازانه و بی‌سابقه را محقق کند، بدون شک در تاریخ آمریکا ماندگار خواهد شد و در ردیف روسای جمهور بزرگی مثل جورج واشنگتن و آبراهام لینکلن قرار خواهد گرفت. اما آنچه این برنامه‌ها را جالبتر می‌کند، اینکه او قول داده بدون توسل به جنگ، این اهداف را محقق کند؛ چرا که ترامپ امیدوار است که جایزه صلح نوبل را نیز از آن خود کند.

در صورت تحقق این وعده‌ها، وسعت آمریکا بیش از دو برابر خواهد شد و اقتصادی و قدرت سیاسی این کشور به جایگاهی افسانه‌ای خواهد رسید که در امپراتوری‌های بزرگ تاریخ بی‌نظیر خواهد بود. با این اوصاف، مردم آمریکا در انتخابات اخیر حق داشتند به او رأی بدهند تا شاید فقط بخشی از این قول‌ها عملی شود.

ترامپ برخی از وعده‌ها را محقق کرده و یا در شرف نتیجه است، اما تحقق بسیاری از این قولها احتمالاً هرگز ممکن نخواهد شد. ترامپ جنگ غزه را متوقف کرد و این وعده عملی شد و اعتباری بود که نشان داد که ترامپ بر خلاف بایدن، مرد عمل است. همچنین جنگ اوکراین ظاهراً در مراحل پایانی قرار دارد. گرچه خاتمه دادن به این جنگها پس از سال‌ها خونریزی، انتظار می‌رفت، بی‌انصافی است اگر نقش ترامپ را نادیده بگیریم.

اما ترامپ برخی از این وعده‌ها را هرگز محقق نخواهد کرد. گرچه رسیدن به مذاکراتی که برخی منافع آمریکا را در کانال پاناما و گرینلند تأمین کند غیرممکن نیست، اما ضمیمه کردن کانادا به آمریکا هرگز واقع‌بینانه نیست، حتی با جنگ نظامی و تجاری و سیاسی تمام‌عیار.

دو میلیون نفر جمعیت ساکن غزه حتی با جنگ و نسل‌کشی هم جابه‌جا نخواهند شد. ترامپ می‌تواند با جنگ و زور غزه تخریب‌شده را  فقیرتر و بیابانی‌تر کند، اما تبدیل غزه به "ریویرا"یی که ترامپ وعده داده، غیر ممکن است.

اینکه وعده که میلیون‌ها مهاجر غیرقانونی از خاک آمریکا اخراج شوند هم بسیار دشوار خواهد بود. حتی اگر ترامپ موفق به کنترل مرزها شود و از ورود مهاجران جدید جلوگیری کند، خروج گسترده مهاجران فعلی از آمریکا تأثیرات اقتصادی جدی خواهد داشت. چرا که بسیاری از صنایع این کشور به نیروی کار ارزان وابسته‌اند و خروج گسترده مهاجران می‌تواند به بحران اقتصادی منجر شود.

می‌ماند دو وعده دیگر: ۱- توقف برنامه هسته‌ای ایران و ۲- جبران کسری تجاری آمریکا با جنگ تجاری و تعرفه‌ای علیه چین، اروپا، کانادا، مکزیک و سایر شرکای تجاری عمده آمریکا. مطابق منطق اقتصاد و سیاست، هرگاه یک کشور وارد تقابل اقتصادی، سیاسی و نظامی با سایر قدرت‌ها شود، این قدرت‌ها به‌طور طبیعی با هم ائتلاف می‌کنند و منابع خود را برای مقابله با آن کشور به کار می‌گیرند. در این شرایط، جنگ تجاری ترامپ می‌تواند یک فرصت استراتژیک برای ایران ایجاد کند. اگر آمریکا فقط با چین، که شریک اول تجاری ایران است، وارد جنگ تجاری می‌شد، این احتمال وجود داشت که پکن ناچار به تسلیم شود و احیاناً از ارتباطات اقتصادی خود با ایران به عنوان یک کارت برای چانه‌زنی در مذاکرات با واشنگتن استفاده کند. اما اکنون که آمریکا هم‌زمان با تمام قدرت‌های اقتصادی در اروپا، آسیا و قاره آمریکا وارد جدال تجاری شده، شرایط مناسبی برای ایران فراهم شده تا از این وضعیت بهره‌برداری کند.

تقابل گسترده قدرت‌های بزرگ با آمریکا نه‌تنها می‌تواند اقتصاد این کشور را دچار مشکلات داخلی کند، بلکه ممکن است به شکست جمهوری‌خواهان در انتخابات ۲۰۲۶ منجر شود و ترامپ را در سراشیبی سقوط قرار دهد. از سوی دیگر، تمرکز ترامپ بر پرونده‌های متعدد مانند گرینلند، کانادا، پاناما، غزه، اوکراین، چین، مکزیک و اروپا، باعث می‌شود که ایران در اولویت سیاست خارجی آمریکا قرار نگیرد. وقتی ایران در اولویت نباشد، آمریکا برای نیل به اهداف بزرگتری که اولویت دارند مثل مهار چین، حاضر به معامله بهتری با ایران خواهد شد و شانس بیشتری برای رسیدن به توافقی معقول برای جمهوری اسلامی فراهم خواهد شد.

اگر ترامپ موفق به دستیابی به یک توافق با جمهوری اسلامی شود، این توافق به ضرر چین و روسیه خواهد بود، چون پکن و مسکو یکی از مهم‌ترین کارتهای خود برای تعامل با آمریکا را از دست..👇
لینک متن کامل:
http://www.khabaronline.ir/news/2034998


Репост из: (ژانوس ِ سیاست)سید قائم موسوی
Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
ترامپ: توافق با ایران را به راه‌حل نظامی ترجیح می‌دهم

رئیس‌جمهور آمریکا در اظهاراتی تهدیدآمیز مدعی شد:

🔹۲ راه درباره ایران داریم. یک راه، نظامی است. راه دیگر، رسیدن به توافق است. من خواستار توافق هستم.

🔹 نمی‌خواهم به مردم ایران یا این کشور آسیب بزنم.»

🔹مردم ایران و ایرانیان فوق‌العاده‌ هستند. ایرانیان بسیار زیادی را در آمریکا می‌شناسم./عصر ایران

🆔@mousavi2025


🔊فایل صوتی

نقد و بررسی کتاب "تراژدی سیاست قدرت های بزرگ"

🔻اثر ارزشمند جان مرشایمر
(قسمت اول)

🔻با حضور اساتید و کارشناسان:
🗣منصور براتی
🗣رضا عزیزی
🗣یوسف عزیزی
🗣لادن یزدیان
🗣رضا رضایی (مصدق)
🗣ابوالفضل بازرگان
🗣سروش آریا
🗣خانم بیتا سعادت

@EsfandiarKhodaee


Репост из: روش پژوهش در علوم سیاسی
کانال تخصصی روش پژوهش در علوم سیاسی

👇👇👇

@Policy_researcher


تبلیغات پذیرفته می‌شود


🌎 چالش‌های میانجی‌گری پوتین

✍ دکتر سید قائم موسوی

🌿 اخیراً، پس از ریاست‌جمهوری مجدد ترامپ از یک‌سو و روی کار آمدن دولت پزشکیان از سوی دیگر، کورسویی از امکان مذاکرات مستقیم میان واشنگتن و تهران شکل گرفت. اما بلافاصله پس از اظهارات ترامپ، استمرار سیاست «فشار حداکثری» و سخنان رهبر جمهوری اسلامی، آسمان مذاکره مستقیم به سرعت ابری شد.

به تازگی ادعایی مطرح شده که ترامپ از پوتین خواسته تا میان آمریکا و جمهوری اسلامی میانجی‌گری کند که پوتین نیز ظاهراً پذیرفته است.

امکان شکل‌گیری مذاکرات و موفقیت آن در بستر شرایط متداخل و پیچیدهٔ نظم بین‌المللی آنارشیک فعلی، امری است که تحت تأثیر مسائل مختلف قرار دارد و به عوامل متعددی وابسته است.

چنانچه پوتین بپذیرد که به چالش های روابط دو کشور ورود کند، پیشنهادش برای جمهوری اسلامی متفاوت از سایر میانجیگران است. جمهوری اسلامی نمی تواند به سادگی نقش آفرینی کرملین را رد کند. دست رد بر سینهٔ پوتین باعث رانده شدن پوتین به سمت ترامپ خواهد شد که به تازگی مصمم به ترمیم روابط و برطرف کردن اختلاف شان با یکدیگر هستند.

یکی از پارادوکس‌های اصلی در میانجی‌گری پوتین، مسئله اعتماد است. هر دو طرف ایران و آمریکا به نقش روسیه به‌عنوان میانجی اعتماد لازم ندارند. ایران (به‌ویژه جامعه و کنشگران مستقل) نگرانی‌هایی درباره منافع روسیه در رابطه با غرب دارند و احساس می‌کنند که روسیه در تلاش است منافع آنها را فدای روابطش با غرب کند (امکان مصالحه بیشتر در برابر امتیاز بیشتر در اوکراین).

از طرف دیگر، آمریکا نیز به‌دلیل نزدیکی روسیه با ایران، ممکن است نسبت به نیات پوتین در میانجی‌گری بدبین باشد. این عدم اعتماد می‌تواند روند مذاکرات را پیچیده‌تر کرده و اثربخشی میانجی‌گری را کاهش دهد.

منافع متضاد ایران و آمریکا نیز یکی از چالش‌های بزرگ در میانجی‌گری پوتین است. ایران به‌دنبال کاهش کامل تحریم‌ها، حفظ زیرساخت‌های هسته‌ای و منافع منطقه‌ای خود است، در حالی که آمریکا بیشتر بر کاهش نفوذ منطقه‌ای ایران و برچیدن تأسیسات هسته‌ای تمرکز دارد.

این تضاد منافع می‌تواند به یک معضل پیچیده تبدیل شود که حتی اگر مذاکرات به نتیجه برسند، ممکن است هیچ‌کدام از طرفین به‌طور کامل به خواسته‌های خود نرسند. بنابراین، به‌جای یک توافق جامع، احتمالاً توافقات موقت و غیررسمی حاصل شود که هیچ‌کدام از طرفین نتایج کامل و پایدار مورد نظر خود را نخواهند داشت.

در شرایط فعلی، فشارهای شدید اقتصادی بر ایران و نیز فشارهای داخلی و بین‌المللی بر آمریکا، می‌توانند هر دو طرف را به میز مذاکره بکشاند، اما این فشارها می‌توانند موجب مقاومت بیشتر شوند.

ایران تحت تحریم‌ها و بحران‌های اقتصادی قرار دارد، اما در عین حال به‌دلیل حفظ حاکمیت و استقلال خود ممکن است تمایلی به واگذاری امتیازاتی بزرگ نداشته باشد. آمریکا نیز به‌دلیل لابی‌های داخلی و متحدان منطقه‌ای‌اش ممکن است در برابر هرگونه کاهش تحریم‌ها یا امتیاز به ایران مقاومت کند. این وضعیت می‌تواند مذاکرات را پیچیده‌تر و کندتر کند.

مذاکرات غیرمستقیم، که در آن طرفین به‌طور مستقیم با یکدیگر وارد گفتگو نمی‌شوند، می‌تواند به کاهش فشارها منجر شود، اما در عین حال به‌دلیل عدم ارتباط مستقیم، مشکل اعتمادسازی باقی می‌ماند. ایران ممکن است ترجیح دهد که بدون مذاکره مستقیم با آمریکا از طریق میانجی‌ها، به‌ویژه پوتین، فشارها را کاهش دهد.

اما این روش می‌تواند در بلندمدت مشکلاتی ایجاد کند، چرا که نتیجه فوری ندارد و همچنان در موقعیت ناپایدار و شکننده باقی می‌ماند. از سوی دیگر، آمریکا به علت عدم مذاکره مستقیم با ایران، از این روند به‌عنوان یک تاکتیک اجتناب از مسئولیت بهره می‌برد و این می‌تواند به بی‌اعتمادی در روند مذاکرات منجر شود.

یکی دیگر از چالش‌های میانجی‌گری پوتین، تعارض میان نتایج کوتاه‌مدت و بلندمدت است. در حالی که ایران به دنبال نتایج بلندمدت و پایدار است (به‌ویژه رفع تحریم‌ها)، با توجه به شرایط اقتصادی، ممکن است برای کاهش فوری فشارها برخی از خواسته‌های خود را فدای امتیازات موقت کند.

از سوی دیگر، آمریکا ممکن است به‌دنبال نتایج کوتاه‌مدت و سریع باشد تا بتواند سراغ اولویت‌های دیگری برود. این تفاوت در اهداف و اولویت‌ها می‌تواند باعث ایجاد اختلافات و چالش‌ها در مذاکرات شود، چرا که هیچ‌کدام از طرفین تمایل ندارند امتیازات بزرگی را در کوتاه‌مدت بپذیرند.

این مسائل و پارادوکس‌ها، نشان‌دهنده پیچیدگی‌های میانجی‌گری پوتین در شرایط کنونی هستند و می‌توانند تأثیر زیادی بر موفقیت یا شکست مذاکرات احتمالی میان ایران و آمریکا داشته باشند.
t.me/mousavi2025


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🔴 آیت الله خامنه‌ای: اصرار برخی از دولت‌های قلدر برای مذاکره، به منظور حل مسائل نیست، بلکه برای تحکّم و تحمیل توقعات خودشان است. جمهوری اسلامی ایران قطعاً توقعات آنها را نخواهد پذیرفت. 

«اینکه بعضی از دولت‌های قلدر اصرار به مذاکره می‌کنند، مذاکره آنها برای حل مسائل نیست، برای تحکم است. مذاکره شود تا آنچه می‌خواهند بر طرف مذاکره تحمیل شود... مذاکره مورد نظر آمریکا به برنامه هسته‌ای ایران محدود نخواهد بود. توقعات جدیدی را مطرح می‌کنند که این توقعات جدید قطعا از طرف ایران تامین نخواهد شد؛ راجع به امکانات دفاعی کشور و توانایی‌های بین‌المللی کشور، فلان کار را نکنید. فلان کس را نبینید. موشکتان بردش از فلان قدر بیشتر نباشد.»

@EsfandiarKhodaee


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
ترامپ:
خیلی‌ها گفتن که ماه اول ریاست جمهوری ما موفق‌ترین ماه در تاریخ ملت ماست. و چیزی که این رو حتی بیشترچشمگیر میکنه اینه که میدونید نفر دوم کیه؟ جورج واشنگتن.
@EsfandiarKhodaee


🌎 نامه ترامپ و تکذیبیه ایران!

✍ صابر گل‌عنبری
@Sgolanbari
🌿 دونالد ترامپ در گفتگو با شبکه فاکس بیزنس گفته است که دیروز پنجشنبه نامه‌ای خطاب به مقام رهبری ایران نوشته است. وی بیان داشت که در این نامه گفته است«امیدوارم که مذاکره کنید؛ چرا که این مساله برای ایران خیلی بهتر خواهد بود». وی در عین حال نیز گفته است: «آنها خواهان دستیابی به این نامه هستند. جایگزین دیگر این است که ما کاری انجام دهیم؛ چرا که نمی‌شود که ایران سلاح هسته‌ای داشته باشد.».

اما در مقابل دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل اعلام کرد که «تاکنون چنین نامه‌ای دریافت نکرده‌ایم.»
اما قید «تاکنون» به معنای این است که اصل وجود نامه تکذیب نشده است. در این میان، یک مقام آمریکایی به شبکه الجزیره گفت که ترامپ این نامه را نوشته است، اما هنوز ارسال نشده است.

رسانه‌ای کردن این نامه قبل از ارسال آن خود واجد معانی و دلالت‌های خاصی است و چه بسا این از موارد نادر در تاریخ دیپلماسی در جهان است که عالی‌ترین مقام یک کشور از فحوای نامه‌ای به عالی‌ترین مقام کشور دیگری قبل از ارسال آن خبر می‌دهد. این هم نشانه دیگری از متفاوت بودن ترامپ است.

اما رسانه‌ای کردن نامه به این شکل در وهله نخست بیانگر این است که تصویر رسانه‌ای به هر دلیل و انگیزه‌ای برای ترامپ در مواجهه با پرونده‌های مختلف از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. همچنین نشان می‌دهد که او در پرونده ایران نیز همچون بحران اوکراین عجله دارد و به دنبال رسیدن به نتیجه‌ و توافق مطلوب خود است. در این خصوص آنچه برای ترامپ اهمیت است، رسیدن سریع به نتیجه دلخواه است؛ ولو این که بعد از رد مذاکرات از جانب ایران نامه‌نگاری کند.

حالا باید دید آیا نامه به مقصد می‌رسد و اگر هم برسد، چه برخوردی با آن می‌شود، آیا همان برخورد مشابه با پیام ترامپ در سال 1398 که از طریق شینزو آبه نخست وزیر سابق ژاپن فرستاد، انجام خواهد شد؟ پس از آن باید دید محتوای نامه چیست. آیا مثل این چند کلمه‌ای که ترامپ درباره آن در مصاحبه با فاکس بیزنس گفته، تلفیقی از چماق و هویج است؛ یا توافق یا تهدید به حمله؟
در هر صورت به دلایلی چندان محتمل نیست که نامه جدید ترامپ مورد توجه جدی تصمیم‌سازان در ایران قرار گیرد.

واقعیت این است که اولویت نخست ترامپ مذاکره و توافق است، اما با شروط و خواسته‌های خودش. اگر غیر از این بود، ترامپ یکسره و بی‌درنگ می‌رفت سراغ پلان بعدی. شخصيت و تفكر او هم اینگونه نیست که بخواهد با سخن گفتن مداوم از مذاکره و توافق برای اقدام دیگری مقدمه‌سازی دیپلماتیک انجام دهد.

ترامپ برای تحقق این هدف خود همزمان و همراستا با بازگرداندن سیاست فشار حداکثری، تهدیدها به صفر کردن صادرات نفتی ایران، توقف کشتی‌های نفتی و احتمالا اقداماتی ایذایی از چند کانال تلاش می‌کند که این مذاکرات هر چه زودتر کلید بخورد.
در این میان، کانالی که احتمالا ترامپ بیش از همه بر روی آن حساب باز می‌کند، «فعلا» پوتین و روسیه است.

در این خصوص بعید نیست که پوتین در چارچوب بده بستانی با ترامپ به صورت جدی برای شکستن بن‌بست در پرونده‌های بین‌المللی همچون پرونده هسته‌ای ایران ورود کند. در این باره نیز تاکید دیمتری پسکوف سخنگوی کرملین مبنی بر ضرورت حل مسائل میان آمریکا و ایران با «گفتگو» نیز در سایه مخالفت تهران با آن در این شرایط در این راستا قابل تامل است.

در کل می‌توان گفت که وساطت روسیه رفته رفته جدی‌تر می‌شود. به دیدار امروز سفیر ایران در روسیه با ریابکوف معاون لاوروف نیز می‌توان از این زاویه نگریست.
اما وساطت پوتین میان تهران و واشنگتن و پرونده ایران به نوعی با سرنوشت جنگ اوکراین گره خورده است؛ چرا که کرملین نیز که نگران چرخش‌های ناگهانی ترامپ است، بعید است که قبل از اطمینان خاطر کامل نسبت به پایان یکجانبه این جنگ به نفع کشورش و نقد کردن مواضع ترامپ تمام توان خود را برای شروع مذاکرات تهران و واشنگتن به کار گیرد.
t.me/EsfandiarKhodaee


🎧 آیا آمریکا دشمن ماست؟

دیدارنیوز مناظره درباره "آمریکا دوست ایران است یا دشمن" را برگزار کرد
احمد صابری تولایی:ما در روابط بین‌الملل دوست نداریم هم پیمان داریم/تنها دوست ما حزب الله لبنان است/محمدعلی جنت‌خواه: آمریکا هرجا ورود می‌کند، درآمد سرانه آن کشور بیشتر می‌شود/حزب جمهوری خواه آمریکا بیشترین اشتراک را با ایران دارد


دیدارنیوز در ادامه سلسله برنامه های مناظره خود با حضور احمد صابری تولایی پژوهشگر دینی و محمدعلی جنت خواه تحلیلگر و استراتژیست به سراغ موضوع "آمریکا دوست ایران است یا دشمن؟" رفته؛ این مناظره را ببینید.

دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: موضوع انجام مذاکره با آمریکا این روزها به یکی از مهمترین موضوعات کشور تبدیل شده است. از طرفی هم دیدارنیوز در ادامه رسالت خود چندی پیش مناظره ای را با موضوع "آمریکا دوست ایران است یا دشمن؟" با حضور احمد صابری تولایی پژوهشگر دینی و محمدعلی جنت خواه تحلیلگر و استراتژیست برگزار کرد که می خوانید و می بینید...

📺 ویدیو یوتیوب
@EsfandiarKhodaee


🌎 وفاق فقط برای خودی‌ها نیست!

✍ اسفندیار خدایی

👆فرم بالا برای کسانی که در کنکور شرکت می‌کنند آشناست. آنچه باعث وفاق ملت ایران می‌شود شایسته‌سالاری و رقابت عادلانه است، نه تبعیض ناعادلانه آشکار و متاسفانه قانونی. کنکور می‌تواند عادلانه‌ترین رقابت باشد، ولی نیست.

درجه‌بندی شهروندان به خودی و غیرخودی، و تقسیم مردم به محرم و نامحرم، وفاق نیست.

اینکه دانش‌آموزی با درصدهای منفی، رشته پزشکی بهترین دانشگاههای کشور پذیرفته شود و دیگری با بهترین معدل و درصدهای عالی، پشت کنکور بماند، وفاق نیست.

وفاق فقط برای خودی‌ها نیست
وفاق فقط برای مسئولان نیست
وفاق فقط برای بچه‌های بالا نیست
وفاق باید شامل همه باشد نه آنکه منحصر به خودی‌ها باشد و مردمان را به محرم و نامحرم درجه‌بندی کند.

دولت باید مانند باران نماینده همه و برای همه ملت باشد. وفاق نیز باید مانند باران برای همه باشد.
"باران که شدی مپرس اين‌خانه‌کيست
سقف حرم و مسجد وميخانه يکيست
باران که شدى، پياله ها را نشمار
جام و قدح و کاسه وپيمانه يکيست"

درجه‌بندی شهروندان به خودی و غیر خودی وفاق نیست. تجمع قدرت و ثروت در دست اقلیت خودی وفاق نیست.
@EsfandiarKhodaee


روابط پیچیده ایران و عربستان

🎧 پادکست مورخ

تاسیس کشور پادشاهی عربستان سعودی تقریبا همزمان بود با تاجگذاری رضاشاه پهلوی. روابط ایران و عربستان از همان زمان‌ها آغاز و تا امروز فراز و نشیب‌های زیادی را طی کرده و ما در این قسمت تاریخ روابط دو کشور را از آغاز تا به امروز بررسی کردیم.

📌"منابع"
کتاب اسناد روابط ایران و عربستان سعودی: 1357 - 1304 ه‌. ش اثر علی محقق، مقاله واکاوی روابط جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در دهه نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران از مجله پژوهش‌های تاریخی به قلم سه پژوهشگر. و تمامی مطالبی که در خبرگزاری‌های معتبر در چند سال گذشته منتشر شده است.

@movarekhpodcast


🌎 ایران با آمریکا مذاکره می‌کند اما علاقه به گرفتن امتیاز ندارد!

✍️ علی ملک‌پور

🌿 ایران حتماً با امریکا مذاکره می‌کند،  ولی فقط زمانی‌که نخواهد یا نتواند امتیازی بگیرد! این تاکتیک ایران است و در این زمینه "دکترا" دارد.

🌿 بله، این تجربه خاص ایران است، زمانی برای مذاکره با عراق و رژیم صدام گفته می شد که صلح بین حق (ایران) و باطل (عراق) معنی ندارد! این زمانی بود که ایران در جنگ ۸ ساله در مقاطعی دست بالا داشت و می‌توانست در مذاکره پیش‌قدم باشد و با حفظ اعتبار بین‌المللی و ژست صلح‌طلبی خود امتیازهایی بگیرد. دولتمردان ولی چنین نکردند چون احتمال امتیازگیری می‌رفت و این از روش و عادت ایران به دور است! نهایتا با عراق آتش‌بس و مذاکره شد اما زمانی که در جبهه ها عقب‌نشینی کرده و هیچ برگ برنده‌ای در میز مذاکرات  نداشتند و نهایتاً بجز جام زهر بدون هیچ امتیاز و غرامت و خسارت.

🌿 در قضیه گروگان‌گیری سفارت آمریکا در سال ۵۸، ایران هرگز حاضر به مذاکره نشد و امتیازاتی که دولت کارتر پیشنهاد می‌کرد را نپذیرفت و کوتاه نیامد. کارتر به علت همین ناکامی، در انتخابات شکست خورد و قدرت را به ریگان واگذار کرد. اینک حمله صدام و جنگ عراق عرصه را بر ایران تنگ کرده بود. در این شرایط، پرزیدنت ریگان تهدید کرد که در سخنرانی سوگند ریاست‌جمهوری خود، دستور اعزام ناوگان جنگی آمریکا به خلیج فارس و جنگ با ایران را صادر خواهد کرد. دولتمردان ایران وقتی مطمئن شدند که دیگر نمی‌توانند امتیازی بگیرند، بدون قید و شرط، گروگانها را آزاد کردند تا ریگان را مجبور کنند که زحمت بیفتد ومتن سخنرانی خود را تغییر بدهد و بجای اعلام جنگ با ایران، به مردم آمریکا مژده دهد و بگوید: "فرزندان شما در این لحظه در حال پرواز  به سمت آمریکا هستند".

🌿 زمانی دیگر دولت باراک اوباما مکرر خواهان مذاکره و حل و فصل مسائل چندین ساله بین ایران و امریکا شد، ولی ایران نپذیرفت چون هم پول نفت لایزال جلوه می کرد و هم اینکه طرفین در شرایط بالنسبه متعادلی بودند و احتمال کسب امتیاز برای ایران وجود داشت. ولی ایران عادت ندارد مذاکره ای کند که امتیاز بگیرد و کسل و ناراحت شود! آن هم امتیاز از ممالک کفر!

🌿 ایران در قضیه هسته‌ای زمانی مقصد و کانون مورد توجه اروپا بود و سه وزیر خارجه اروپایی همزمان به ایران آمدند تا با پیشنهادهای "خوب" سیاسی و  بازرگانی ایران را به تعدیل در برنامه هسته‌ای متقاعد کنند ولی ایران موافقت نمی‌کرد. چون هنوز در آن موقع احتمال کسب امتیاز وجود داشت و ایران علاقه ندارد در مذاکره امتیازی بگیرد. این شگرد ایران است!

🌿 در آن برهه یکی از مسئولان گفت ما مروارید (برنامه هسته‌ای) را نمی‌دهیم که از اروپا  شکلات بگیریم! اما بعدها برنامه هسته‌ای را دادند و "بِتون" گرفتند که بسا تلخ‌تر و سفت‌تر از شکلات تلخ بود!

🌿 ایران در مذاکرات موسوم به برجام شرکت کرد. آن یک مذاکره خوب و پرامتیاز برای ایران و طرف‌های مذاکره کننده بود؛ همه گیج شدند که پس چه شد که ایران در مذاکرات امتیازاتی گرفت. این بی‌سابقه بود و حتی غیرمتعارف!

🌿اما بعد از برجام آن قدر بد و بیراه و مشت و موشک و موش دواندند و پرچم و سوزاندند شعار مرگ را محکمتر سردادند که نهایتاً با تحریک ترامپ و فرصت‌طلبی او، برجام ناکام شد و ایران با خیال راحت به روال عادی خود برگشت! پس دادن امتیازاتی که اشتباهاً نصیبش شده بود! تا همان فرمول و تجربه مألوف  باز تکرار شود، بی‌کم و کاست!

🌿 اکنون ترامپ همه احتمالات امتیازگیری ایران را مشکل و بلکه محال کرده است، تحریم‌های سخت‌گیرانه و غیرمنصفانه ترامپی دولت و ملت ایران را غافلگیر کرده است و تورم و گرانی و تیرگی افق اقتصاد و روابط بین‌المللی مشهود است.

🌿 اما یک نقطه امید وجود دارد که ما را از بیم و یأس دور می‌دارد، اینکه اکنون ایران بیش از هر زمان دیگری به موعد مذاکره با امریکا نزدیک تر شده است، زیرا فصل مذاکره بدون امتیاز (یا امتیاز حداقل)، کم کم فرا رسیده است و عادت مألوف دولتمردان وطن امروز کاملاً در دسترس ست.

🎲 نتیجه:
🌿 ایران با امریکا مذاکره می‌کند حتما، چون وضعیت برابری و احتمال کسب امتیاز برای ایران در شرایط کنونی از هر زمان دیگری کم‌رنگتر شده است! این تاکتیک دیرینه ایران، دانشمندان علم سیاست را گیج کرده است - که اصلاً مهم نیست - ولی در عوض مردم عادی را امیدوار به مذاکره کرده است - که این مهم است - تا شاید راهی برای تنگناهای فعلی پیدا شود.

🌿 طی روزهای اخیر جناب ظریف وزیر امور خارجه پیشنهادهایی برای مذاکره به امریکا داده است اگر نه با صراحت، ولی به تلویح و تلمیح! و باید منتظر بمانیم تا مذاکرات آغاز شود و این امید روز به روز بیشتر می شود.
توضیح: تاریخ اولین انتشار این یادداشت بهار ۱۳۹۹ دوره اول ترامپ است. آن روزها روحانی رئیس‌جمهور کشورمان بود و ظریف هم وزیر امور خارجه
t.me/EsfandiarKhodaee


🎧 محور مقاومت شکست خورد؟
مناظره مهدی مطهرنیا و قیس قریشی

🔻قیس قریشی:
در جنگ غزه، منظومه اخلاقی غرب دچار فروپاشی شد. از اسرائیل که ۲۰۰ خبرنگار را عمدا از بین برده، دفاع می‌کنند، ولی دغدغه حقوق‌بشر در ایران را دارند! اگر هدف ایران و محور مقاومت، تنها تضعیف اسرائیل و برنامه‌های آمریکا در منطقه بوده باشد، پیروز شده‌اند. حتی سعودی‌ها نیز شرط توافق با اسرائیل را به‌رسمیت شناختن دو دولت در فلسطین اعلام کرده‌اند. ایران توانست هزینه حمله به مقاومت را بالا ببرد و بازدارندگی ایجاد کند.

🔻مهدی مطهرنیا:
مسئله این است که اگر نتانیاهو محاکمه یا حذف شود نیز هزینه‌های مردم ایران برنمی‌گردد. سوریه از دستشان رفت. اسماعیل هنیه در تهران ترور شد. حزب‌الله و حشدالشعبی را از کار انداختند. با این اوصاف می‌توان از پیروزی و بازدارندگی صحبت کرد؟ بازدارندگی ایران یا از راه ضربه متقابل فوری به اسرائیل بود و یا از راه محاکمه اسرائیل در دادگاه‌های بین‌المللی و در هر دو زمینه فعلا ناتوان بوده‌اند.

📺 ویدیو یوتیوب
@EsfandiarKhodaee


🌎 ظرافت ظریف در تندباد جهل
ظریف دیگر مزاحم توهمات تندروها نیست

✍ مجید توکلی

🌿 بعد از همتی ظریف هم رفت ... نه با هیاهو، که در سکوتی که از جنس خفقان بود. محمدجواد ظریف، مردی که سال‌ها صدای دیپلماسی عقلانی و سیاست‌ورزی مدبرانه بود، حالا از معاونت راهبردی پزشکیان کنار می‌رود. این کنار رفتن، نه نشانه ضعف او، که سندی دیگر بر میدان‌داری تفکری است که نه به دیپلماسی باور دارد و نه به مصلحت کشور.

🌿 ظریف تاوان ایستادن در برابر تمامیت خواهان و ویرانگران این ملک محروسه را داد. تاوان خردورزی و ایران‌دوستی را داد.

🌿 آنچه امروز می‌بینیم، نتیجه سال‌ها تلاش جریان تندرویی است که ، سایه‌ای شوم بر سیاست ایران انداخته است. جریانی که سیاست را نه میدان مذاکره، که عرصه جهاد می‌داند و دیپلماسی را نه ابزار عزت، که نشانه‌ای از ضعف می‌پندارد. برایشان مهم نیست که ایران منزوی‌تر می‌شود، مردم درگیر بحران‌های اقتصادی‌اند، یا آینده این سرزمین در گرو تدبیر است؛ آن‌ها تنها یک چیز می‌خواهند: سلطه بر تمامی ارکان قدرت، بی‌هیچ مزاحمتی.

🌿 ظریف، همان مزاحمی بود که منطق را در برابر شعار می‌نشاند. او برایشان غیرقابل‌تحمل بود، چراکه ثابت کرد می‌توان از درهای بسته عبور کرد، می‌توان تحریم‌ها را برداشت، می‌توان با جهان سخن گفت، بی‌آنکه عزت کشور خدشه‌دار شود. پس حذفش کردند، گام‌به‌گام، بی‌سروصدا، اما حساب‌شده.

🌿 اکنون که او کنار رفته، آن‌ها خوشحال‌اند. خیالشان راحت است که یک صدای مخالفِ عقلانی دیگر خاموش شده. اما تاریخ نشان داده که حقیقت، هیچ‌گاه برای همیشه خاموش نمی‌ماند. این جریان می‌تواند موقتاً صدای منطق را سرکوب کند، اما نمی‌تواند حقیقت را تغییر دهد. ایران، روزی دوباره به عقلانیت بازخواهد گشت؛ روزی که دیگر شعارهای توخالی بر سیاست کشور حکومت نکند، روزی که سایه‌ها محو شوند و نورِ تدبیر، دوباره بر این سرزمین بتابد.
t.me/EsfandiarKhodaee

Показано 20 последних публикаций.