#سخن_ناب
روزی شیخ احمد برای شاگردانش وصیتی نوشت که در آن آمده است:
هر کس امروز فعالیت داشته،
و مخلص و کوشا باشد،
و به خوبی از وقتش بهره‌برداری نمايد،
و دل خويش را در گِرو خداوند و رضایت وی قرار دهد،
به خدا قسم از ثمره و نتیجه‌ی کارش شگفت‌زده خواهد شد.
ان شاء الله، هم در بهشت ..
و هم در دنیا.
پس نیت‌هایتان را خالص نموده و درستکار باشید و تقصيرها را جبران کنید.
انسان آزاده را یک سخن بس است.
و انسان ناکام کسی است که بارها سخنی را به او گوش زد می‌کنند، اما بسيار سست و ضعيف اقدام می‌کند.
یک توصیه‌ی عملی:
برای خودتان اهداف کوچکی تعیین کنید که هر روز آنها را انجام دهید.
و اهدافی هم تعیین کنید که در هفته یا ماه آن را محقق سازيد.
و هر روز از زندگیِ خود را گنجینه و معدنی برای عمل نيک بدانید.
و بدانید که در هر ساعت می‌توان علم و عمل بسياری کسب کرد.
اهدافِ بزرگِ خود را به چندین مأموریت کوچک‌تر تقسیم کنید.
بدین طریق، در پایان هر روز، احساس می‌کنید که با پیروزی از نبردی بزرگ برگشته‌اید؛
نبرد با نفس خويش
و با شیطان
و با مشغله‌ها
و با چرک‌ها و آلودگی‌های زندگی معاصر
همراه با سختی راه
و اهداف فراوان
و انباشته شدنِ بارهای سنگین مسئولیت.
ناله مکن!
و افسوس مخور!
ضعیف و ناچیز مباش.
مرد باش.
بزرگ باش.
و این امر فقط به یاری خداوند امکان‌پذیر است.
﴿وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ﴾
﴿و صبر کن و صبر تو جز به [توفیق] خدا نیست﴾ [النحل: ١٢٧].
تعداد شما زیاد نیست.
ولی فرصت‌های بزرگی به شما داده‌شده است.
مطمئنم که به اذن خداوند کسانی از میان شما بسیار تأثیرگذار خواهند بود...
ولی این امر با فقط با آرزو و خيال‌پردازی میسر نمی‌شود.
بلکه:
1- نخست با صدق و توکل و توسل و بازگشت به‌سوی خدا.
2- سپس با روحیه‌ای فعال و فروزان و روحی بلندپرواز که چیزی نمانده کوه‌ها را منهدم کند و دریاها را بشکافد، با نَفْسی که نه جسم جلودار آن است و نه دريا و نه محيط زمین؛ نفسی که همتش در آسمان نزدِ عرش الهی بال می‌گشايد، نفسی که امید دیگران است نه سربار ایشان.
3- سپس با دانش و بصیرتی که این نفس فروزان را هدايت نمايد؛
چنان بصیرتی که به رضایت خداوند می‌انجامد.
و از سیره‌ی پیامبر ﷺ روشنایی و مشعلی برمی‌دارد.
پس این نفس را رام می‌کند تا خواسته‌هایش تابع اوامر رسول خدا ﷺ باشد.
این سه مورد (صدق و اراده و بصیرت) منجر می‌شود به:
4- عمل
پس تمام این صدق و نشاط و بصیرت تبدیل به عمل می‌شود؛ عملی همیشگی و مستمر..
قلب و زبان و اعضا همگی فعال گشته و عمل می‌کنند.
سپس این عمل نیازمند صبری است که صاحبش را از هر سو احاطه کند..
پس اگر خسته شد، صبر می‌کند
و اگر ضعیف و ناتوان شد، صبر می‌کند
و اگر با او دشمنی شد، صبر می‌کند
و اگر دوستانش پشتش را خالی کردند، صبر می‌کند
و در برابر بسیاری اگرهای دیگر صبر می‌کند و صبر می‌کند و صبر می‌کند.
چنین شخصی شایسته است که یکی از اولیای الهی باشد... خداوند هم دعایش را اجابت نموده، و از شری که پناه خواسته، او را پناه می‌دهد.
پس به هوش باش که سستی نکنی
و باید شکوفه‌ی تو شکفته شود و پژمرده نگردد.
تنبلی را رها کن..
و با تعلل و خستگی خداحافظی کن...
و قدر اوضاع فعلی خود را بدان.
پس اگر اين نيت را داشتی و مرگ تو فرارسيد، ان شاء الله به مقصود رسيده‌ای و وظيفه خود را ادا نموده‌ای.
و در نهایت...
اميدوار و امیدبخش باشید... والسلام.
***********************************
🌹لینک تلگرام:
https://t.me/ahmadsayedfarsi
