کیهان شناسی و فیزیک

‍ 🛰کاوشگر “امید” امارات به فضا پرتاب شد.

⬅️ادامه پست قبل👇👇

🌐فضاپیما و سیستم‌های فرعی

📌مأموریت مریخ امارات دارای وزن کل، از جمله سوخت، ۱۵۰۰ کیلوگرم است. این ماهواره یک منشور شش ضلعی است، به عرض ۲.۳۷ متر و به طول ۲.۹۰ متر که از پنل‌های آلومینیومی لانه زنبوری با ورقه‌های کامپوزیت ساخته شده است، همچنین این کاوشگر سه بال پنل خورشیدی دارد. پنل‌های خورشیدی ۶۰۰ مگابایت انرژی را برای مدارگرد تأمین می‌کنند و باتری‌ها را برای مانورهای فضاپیما شارژ می‌کنند. مقدار مورد نیاز فضاپیما ۴۷۷ وات است.

📌ارتباطات باند X از طریق یک آنتن بشقابی جهت‌دار به قطر ۱.۵ متر که در قسمت بالای فضاپیما نصب شده انجام می‌شوند. این آنتن سرعت ارتباطی ۱.۶ مگابایت بر ثانیه را در نزدیکترین فاصله‌ با زمین و ۲۵۰ کیلوبایت ثانیه در دورترین نقطه خود با زمین فراهم می‌کند. همین‌طور این کاوشگر سه آنتن کم‌بهره دارد.

📌این فضاپیما حامل سه ابزار علمی است. یک تصویربردار، و دو طیف‌سنج. طیف سنج ابزاری است که برای اندازه‌گیری خصوصیات نور بر پایهٔ تجزیه طیف الکترومغناطیسی کاربرد دارد. یکی از طیف‌سنج‌های امید روی نور فرابنفش کار می‌کند و دیگری روی فروسرخ. به این ترتیب این سه ابزار به امید این قابلیت را می‌دهند که جو نازک و غنی از دی‌اکسیدکربن مریخ را مورد مطالعه قرار دهد تا هوای سیاره سرخ را بهتر درک کند.

🌐پروفایل ماموریت

📌پس از یک سفر ۲۰۰ روزه به مقصد مریخ، ماهواره امید وارد یک مدار بیضوی می‌شود و هر ۵۵ ساعت یک بار یک دور در اطراف استوای سیاره مریخ می‌چرخد که ارتفاع پرواز کاوشگر تا سطح مریخ حدود ۲۰ هزار تا ۴۳ هزار کیلومتر خواهد بود.  دو سال فعالیت علمی پیش‌بینی شده که از ماه می سال ۲۰۲۱ آغاز می‌شود و امکان تمدید دو ساله برای عملیات علمی بیشتر تا سال ۲۰۲۵ نیز وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر، به وب سایت مأموریت مریخ امارات مراجعه کنید.


منبع: NASA
ترجمه از بیگ بنگ

#اخبار #نجوم #مریخ #ناسا #هوافضا


🚀 @cosmicandphysics 🚀

‍ 🛰کاوشگر “امید” امارات به فضا پرتاب شد

🛰امارات با فرستادن کاوشگری فضایی به سوی مریخ نام خود را بعنوان نخستین مجری یک ماموریت بین‌سیاره‌ای در میان کشورهای عربی به ثبت رساند.‌

🛰کاوشگر امید بعنوان نخستین فضاپیمای امارات بامداد دوشنبه سوار بر موشک H-IIA از مرکز فضایی تانه‌گاشیما ژاپن به مقصد مریخ پرتاب شد. این کاوشگر به شش، مدارگرد دیگر آمریکا، اروپا و هند به دور مریخ خواهد پیوست و قرار نیست روی سطح آن فرود بیاید. این فضاپیما که در اوایل سال ۲۰۲۱ به مریخ می‌رسد با چرخیدن به دور سیارهٔ سرخ، جو مریخ را با زیر نظر گرفتن برهمکنش آن با بادهای خورشیدی و مسیریابی از دست رفت جو سیاره مریخ، مورد مطالعه قرار خواهد داد.

🛰هدف امید این است که نموداری از نقشهٔ جهانی اقلیم سیاره سرخ در طول یک سال مریخی رسم کند. این اولین تصویر از مریخ در نوع خود خواهد بود. به دلیل وجود مداری بزرگ و بیضی‌شکل، این کاوشگر به‌ احتمال‌قوی خواهد توانست بیشتر سیاره را در هر چرخش ۵۵ ساعته خود به دور آن پوشش بدهد.

🛰اهداف علمی اصلی این ماموریت عبارتند از: جستجوی ارتباط بین آب و هوای فعلی مریخ و آب و هوای باستانی مریخ، مطالعۀ مکانیزم‌های هدر رفتن جو مریخ به فضا با ردیابی رفتار و فرار هیدروژن و اکسیژن، بررسی چگونگی اتصال سطوح تحتانی و بالایی فضای مریخ به هم و تهیۀ تصویری جهانی از تغییر جو مریخ در طول روز و طول سال.

منبع: NASA
ترجمه از بیگ بنگ

#اخبار #نجوم #مریخ #ناسا


⚛ @cosmicandphysics⚛

‍ ⚡️دنباله‌دار چوریوموف چگونه غبار منتشر می‌کند⁉️

🌟دم دنباله‌دار چگونه به وجود می‌آید؟هیچ مکان ِ واضحی روی هسته‌ دنباله‌دارها وجود ندارد که از آنها جت‌های تولید کنندۀ دم‌ دنباله‌دار ساطع شود. یکی از بهترین تصاویر از جت‌های در حال ظهور در تصویر زیر این متن مشاهده می‌شود که در سال ۲۰۱۵ توسط فضاپیمای روباتیک روزتا ثبت شده است.

⭐️این فضاپیما از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در مدار دنباله‌دار چوریوموف-گراسیمنکو در حال گردش بود و تصاویر برجسته‌ای از این دنباله‌دار گرفت. در این عکس ستون‌های گاز و غبار دیده می‌شود که با نزدیک شدن دنباله‌دار به خورشید و گرم شدنش، آزاد می‌شود. این دنباله‌دار دارای دو لوب خاص است، یکی بزرگتر در حدود ۴ کیلومتر و یک لوب ۲.۵ کیلومتری کوچکتر که توسط یک گردن باریک به هم متصل شده‌اند. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که تبخیر باید به خوبی در داخل دنباله‌دار رخ دهد تا جت‌های غبار و یخی را که می‌بینیم از سطحش خارج شوند. دنباله‌دار چوریوموف (همچنین بعنوان دنباله دار ۶۷P شناخته می‌شود) در طی هر یک از مدارهای ۶.۴۴ سالۀ خود در اطراف خورشید در حدود یک متر شعاع از دست می‌دهد، نرخی که دنباله‌دار را تنها طی هزاران سال به کلی نابود می‌کند. در سال ۲۰۱۶، ماموریت فضاپیمای روزتا با یک برخورد کنترل شده بر روی سطح دنباله‌دار چوریوموف، به پایان رسید، اما تصاویر و داده‌های این ماموریت بینش‌های جدیدی پیش روی دانشمندان گذاشت.

#دنباله_دار #نجوم #بررسی_علمی #کیهان_شناسی

✨✨@cosmicandphysics✨✨

‍ 💯اولین پرواز “استارشیپ” تا چند روز دیگر انجام می‌شود

🔻 شرکت اسپیس ایکس اعلام کرد زمان انجام نخستین پرواز پنجمین نمونه اولیه اندازه کامل موشک پرحاشیه استارشیپ تغییر کرده و این پرواز به احتمال فراوان تا اواخر همین هفته انجام خواهد شد.

🚀 پنجمین نمونه اولیه “استارشیپ”(Starship) در مقیاس کامل متعلق به شرکت فضایی خصوصی “اسپیس ایکس” می تواند اولین نمونه از این موشک باشد که پرواز را حدود یک هفته دیگر تجربه می کند، البته اگر تست موتور “رپتور”(Raptor) که برای اوایل هفته آینده برنامه‌ریزی شده است، به خوبی پیش رود.

🚀مهندسان و کارکنان اسپیس ایکس هم اکنون در حال تکمیل نصب موتور “رپتور اس ان27” روی این موشک که به نام “استارشیپ شماره ۵”(SN۵) شناخته می شود و آماده سازی این موشک عظیم الجثه فولادی برای اولین تست کریوژنیک مرطوب و تست آتش موتور در حالت ایستا هستند.

🚀تست آتش ایستای موتور این موشک ابتدا قرار بود در تاریخ ۸ و سپس ۱۰ جولای انجام شود که اکنون برای روز دوشنبه ۱۳ جولای برنامه‌ریزی شده است. اگر همه چیز در این آزمایش‌ها خوب پیش رود، اسپیس ایکس تنها سه روز پس از اتمام آزمایش‌های اولیه می‌تواند اولین پرواز استارشیپ را در مقیاس کامل انجام دهد.

🚀“استارشیپ” نیز مانند موشک‌های “فالکون ۹” و “فالکون هوی”، باید صدها یا حتی هزاران آزمایش پیش از پرواز را با موفقیت پشت سر بگذارد تا از سلامت موتورهای آن پس از احتراق اطمینان حاصل شود و هنگامی که موتورهای “رپتور” یا “مرلین” سالم به نظر برسند، موشک دستور آزاد شدن از گیره‌ها را می گیرد و از زمین بلند می‌شود.

🚀شاید بزرگترین نقطه عدم اطمینان اولین پرواز آزمایشی کامل استارشیپ، پایه های فرود تا حدودی مرموز آن باشد که تقریباً طراحی کاملاً متفاوتی از پایه‌های فرود “فالکون ۹” دارند. این پایه‌ها در بخش موتور موشک قرار دارند و برای فرود، به شکل تلسکوپی به سمت پایین بیرون می آیند.

🚀براساس عکس های منتشر شده از این پایه‌ها، آنها احتمالا مجهز به مکانیزم‌های جذب شوک ابتدایی هستند، به این معنی که استارشیپ باید بتواند فرودهای کمی سخت تر را تحمل کند. احتمالاً اسپیس ایکس این پایه ها را آزمایش کرده است، اما عملکرد آنها در شرایط واقعی یک راز سر به مهر باقی مانده است.

📌بنابراین شرکت اسپیس ایکس در چند روز آینده روزهای شلوغی را پیش رو دارد، چرا که پرتاب “Starlink-۹” نیز برای یازدهم ژوئیه، تست آتش ایستای استارشیپ برای ۱۳ جولای و پرتاب برنامه “ANASIS II” توسط موشک “فالکون ۹” برای ۱۴ جولای برنامه‌ریزی شده و پرتاب بالقوه SN۵ نیز احتمالا ۱۶ جولای انجام می‌شود.

منبع: teslarati.com
ترجمه از بیگ بنگ

#اخبار #بررسی_علمی #مقاله #نجوم #اسپیس_ایکس #ناسا


🚀🚀@cosmicandphysics🚀🚀

‍ 💥اخترشناسان نور برخورد دو سیاهچاله را شناسایی کردند💥


⬅️قسمت دوم و پایانی👇👇👇

✨لایگو چطور برخورد سیاهچاله‌ها را شناسایی می‌کند؟

📌هر دو آزمایشات لایگو و ویرگو متشکل از دو بازوی ۴ کیلومتری هستند. این آشکارسازها پرتو لیزری شلیک کرده و به دو قسمت تقسیم می‌شوند. یکی از این قسمت‌ها به درون لوله‌ای ۴ کیلومتری به سمت پایین و قسمت دیگر به درون لوله‌ای یکسان و عمودی فرستاده می‌شود. این پرتوها از آینه‌ای به آینه دیگر جهیده و سپس در نزدیکی پرتابگر اصلی ادغام می‌شوند. وقتی همه چیز آرام باشد، امواج نور با طولی یکسان بازگشته و آرایش آنها به گونه‌ای خواهد بود که یکدیگر را خنثی می‌کنند.

📌اما وقتی یک موج گرانشی به زمین برخورد می‌کند، فضا-زمان را پیچ و تاب داده و به مدت کوتاهی یکی از لوله‌ها نسبت به دیگری کوتاه‌تر می‌شود. این خمیدگی کش آمدن و فشرده شدن آهنگین تا زمان رد شدن موج ادامه دارد. وقتی این اتفاق افتاد، دو موج نور طولی یکسان نداشته و ادغام نخواهند شد، بنابراین یکدیگر را خنثی نمی‌کنند. این باعث می‌شود آشکارساز فلش ناگهانی نور را ثبت کند.

📌در نتیجه محاسبهٔ تغییرات میزان نور به فیزیکدانان کمک می‌کند امواج گرانشی که از زمین رد می‌شوند را شناسایی و رصد کنند. رصدخانه‌ها به همین شکل ادغام دو ستارهٔ نوترونی را در اکتبر ۲۰۱۷ شناسایی کردند؛ همچنین پدیده‌ای که به عقیدهٔ محققان، بلعیدن یک ستارهٔ نوترونی توسط یک سیاهچاله در ماه اوت ۲۰۱۹ بود، شناسایی شد. به طور کل، رصدخانه‌ها به احتمال بیش از ۳۰ بار موفق به شناسایی موج‌های گرانشی شده‌اند.

💢یک رصدخانهٔ جدید امواج گرانشی راه‌اندازی خواهد شد

📌وقتی یک رصدخانهٔ امواج گرانشی دیگری به نام آشکارساز امواج گرانشی کامیوکا یا به اختصار “کاگرا(KAGRA)” شروع به کار کند، دانشمندان انتظار دیدن اکتشافات این چنینی بیشتری را در سال‌های آتی دارند. به کمک کاگرا، لایگو و ویرگو، دانشمندان قصد دارند محل دقیق‌تر برخوردهای بزرگ را با دقتی سه برابر بیشتر شناسایی کنند. این اتفاق می‌تواند کار تلسکوپ‌ها را برای تأیید برخوردهای دارای امواج گرانشی و همچنین رصد نور آنها راحت‌تر کند.

📌“ویکی کالوگرا” اخترفیزیکدان دانشگاه نورث وسترن و پروژهٔ لایگو، پیش‌تر گفته بود که این شبکهٔ جدید جهانی می‌تواند تا ۱۰۰ برخورد در سال را شناسایی کند. با شناسایی هر چه بیشتر برخوردها با دقتی بالاتر توسط این شبکهٔ جهانی، دانشمندان قادر خواهند بود تا اطلاعات بیشتری در مورد ادغام‌های عظیم کسب کنند.


💜 پایان قسمت دوم...💜

منبع: sciencealert.com
ترجمه از بیگ بنگ

#سیاهچاله #نجوم #کیهان_شناسی #مقاله #بررسی_علمی #نسبیت #سیاه_چاله #امواج_گرامنشی


⚛ @cosmicandphysics ⚛

‍ ✨تیتان با سرعتی زیاد در حال دور شدن از زحل است

🔻بر اساس استانداردهای زمین، تیتان (قمر زحل) مکان عجیبی است. یک پژوهش جدید نشان می‌دهد تیتان با سرعتی صدبرابر بیشتر از تصورات قبلی در حال دور شدن از زحل است.

🌀 تیتان که بزرگترین قمر زحل است، اتمسفری ضخیم دارد و پوشیده از رودخانه و دریاهایی با هیدروکربن‌های مایع نظیر متان و اتان است. زیر آنها پوسته ضخیمی از یخ وجود دارد و زیر این پوسته یخی شاید اقیانوسی با آب مایع وجود داشته باشد. احتمال می‌رود این اقیانوس قابلیت پشتیبانی از حیات را داشته باشد. حالا، دهه‌ها اندازه‌گیری و محاسبه نشان داده که چرخش تیتان به دور زحل در حال افزایش است؛ بدین معنا که این قمر با سرعتی ۱۰۰ برابر بیشتر از سرعت پیش‌بینی شده، در حال دورتر شدن از زحل است. بر اساس تحقیقات، تیتان در نزدیکی زحل به وجود آمده بود و بعدها (در طی ۴.۵ میلیارد سال) به فاصله ۱.۲ میلیون کیلومتری کوچ کرد.

🌀“جیم فولر”، استادیار اخترفیزیک نظری و یکی از نویسندگان مقاله گفت: «در اکثر تحقیقات پیشین، این پیش‌بینی مطرح شده بود که اقماری مثل تیتان یا کالیستو قمر مشتری در فاصله اوربیتالیِ مشابهی که هم اکنون دیده می‌شود، به وجود آمده‌اند. این امر نشان می‌دهد که سامانه قمری زحل و احتمالا حلقه‌های آن به شکل پویاتری شکل گرفته و تکامل یافته‌اند.»

🌀برای درک اصول اساسی کوچ اوربیتالی، می‌توانیم به ماه خودمان نگاه کنیم. قمر زمین نیروی کشش گرانشی کوچکی به زمین وارد می‌کند. این عامل باعث ایجاد جزرومد می‌شود؛ فرایندهای اصطکاکی درون زمین، بخشی از انرژی حاصل از جزرومد را به گرما بدیل کرده و میدان مغناطیسی زمین دچار انحراف می‌شود؛ به طوری که ماه را به سمت مدارش هدایت می‌کند. این عمل باعث می‌شود ماه انرژی بگیرد و به تدریج از زمین دور شود؛ یعنی هر ساله حدود ۳.۸ سانتی‌متر از زمین دور می‌شود. این فرایند به طور تدریجی اتفاق می‌افتد. به این نکته توجه داشته باشید که زمین ماه خود را از دست نخواهد داد؛ این دو جرم سماوی حدود شش میلیارد سال آینده توسط خورشید بلعیده شده و از بین خواهند رفت.

🌀تیتان نیروی مشابهی را به زحل وارد می‌کند، اما فرایندهای اصطکاکی درون زحل معمولاً ضعیف‌تر از فرایندهای موجود در زمین است که دلیل ِ آن را به ترکیب گازی زحل نسبت می‌دهند. نظریه‌های استاندارد پیش‌بینی می‌کنند که به دلیل فاصله تیتان از زحل، این قمر باید اصولاً با آهنگ ضعیفِ ۰.۱ سانتی‌متر در هر سال از سیاره دور شود. اما نتایج جدیدی که به دست آمده، با یافته همخوانی ندارد. در مقاله‌ای که بتازگی منتشر شده، دو تیم از محققان هر کدام از روش متفاوتی برای اندازه‌گیری چرخش تیتان در طی بازه زمانی ۱۰ ساله استفاده کردند.

🌀یکی از روش‌ها که اخترسنجی نام دارد، موقعیت تیتان را نسبت به ستاره‌های زمینه‌ای در تصاویر حاصل از فضاپیمای کاسینی به خوبی اندازه گرفت. روش دیگر که رادیومتری نام دارد، سرعت کاسینی را در هنگامی که تحت تاثیر نیروی گرانشی تیتان قرار گرفته بود، اندازه گرفت. “والری لینی”، محقق در رصدخانه پاریس و استاد دانشگاه گفت: «ما با استفاده از دو مجموعه داده کاملا مستقل و دو روش تحللی متفاوت به نتایجی دست یافتیم که مطابقت کامل با یکدیگر دارند.»

🌀افزون بر این، نتایج بدست آمده مطابقت کاملی با نظریه پیشنهاد شده در سال ۲۰۱۶ دارد. فولر که این نظریه را به پیش کشیده بود، پیش‌بینی کرد که سرعت کوچ تیتان بسیار سریع‌تر از مقداری است که نظریه‌های استاندارد تخمین زده‌اند. او در نظریه خود اعلام می‌کند که انتظار می‌رود تیتان با توجه به نیروی گرانشی خود می‌تواند زحل را به حالت نوسان قوی در آورد؛ این فرایند نیروی جزر و مدی «قفل شدگی رزرونانسی» نام دارد. فولر این پیشنهاد را مطرح کرد که نوسان بالای زحل باعث اتلاف بخش زیادی از انرژی این سیاره خواهد شد. این عامل باعث خواهد شد تیتان با سرعتی بیشتر از آنچه در پیش‌بینی‌ها آمده است، از زحل دور شود. مشاهدات حاکی از آن بود که تیتان هر ساله ۱۱ سانتی‌متر از زحل دور می‌شود. جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریۀ Nature Astronomy منتشر شده است.

منبع: phys.org
ترجمه از بیگ بنگ

#نجوم #مقاله #کیهان_شناسی #بررسی_علمی #اخبار #بررسی_منظومه_شمسی


⚛ @cosmicandphysics ⚛

‍ 💥اخترشناسان نور برخورد دو سیاهچاله را شناسایی کردند💥

⬅️قسمت اول👇👇👇

🔻 برای اولین‌بار، اخترشناسان تلالو نور برخورد دو سیاهچاله را مشاهده کردند. این دو جرم که ۷.۵ میلیارد سال نوری از زمین فاصله داشتند، به یکدیگر رسیده و ادغام شدند. آنها در درون گردابی چرخان از ماده قرار دارند که به اطراف سیاهچاله‌ای بزرگتر و کلان جرم می‌چرخند.

💢این گرداب را با نام قرص برافزایشی می‌شناسند که به دور افق رویداد یک سیاهچاله می‌چرخد؛ آنجا گرانش به قدری قوی است که حتی نور هم نمی‌تواند بگریزد. به همین دلیل است که دانشمندان تا کنون برخورد دو سیاهچاله را شاهد نبوده‌اند. در نبود نور، آن‌ها تنها می‌توانند با شناسایی امواج گرانشی از وجودشان با خبر شوند. موج‌هایی در فضا-زمان که با برخورد دو جرم سنگین شکل می‌گیرند.

♨️نخستین‌بار “آلبرت اینشتین” این پدیده را پیش‌بینی کرد، اما او هیچوقت فکر نمی‌کرد موج‌های گرانشی کشف شوند. با وجود اختلال‌ها و ارتعاش‌ها در گیتی، این موج‌ها ضعیف‌تر از آنی به نظر می‌رسیدند که در زمین شناسایی شوند. به مدت ۱۰۰ سال، به نظر حرف اینشتین درست بود. زیرا در سال ۲۰۱۵، دو دستگاه در واشنگتن و لوئیزیانا اولین موج گرانشی را ثبت کردند: سیگنال‌هایی که از ادغام دو سیاهچاله در فاصلهٔ ۱.۳ میلیارد سال نوری دریافت شده بودند.

💢این کشف باعث گشایش حوزه‌ای جدید در علم اخترشناسی شده و جایزهٔ نوبل را برای دو دانشمند حاضر در پروژه به همراه داشت. نام این پروژه “رصدخانه موج گرانشی با تداخل‌سنج لیزری” یا به اختصار لایگو بود. حال برای اولین‌بار، دانشمندان برخورد دو سیاهچاله را یافتند که رصدخانه، فوران نور آن را مطابقت داد. چیزی که پیشتر غیرممکن به نظر می‌رسید. زیرا سیاهچاله‌ها نوری ساطع نمی‌کنند.

♨️به گفته محققان زمانی که دو سیاهچاله ادغام شدند، نیروی برخورد باعث پرتاب شدن سیاهچالهٔ جوان به درون گاز قرص برافزایش سیاهچالهٔ بزرگتر شد. ” بری مک کرنا” اخترشناس گروه تکنولوژی موسسهٔ کالیفرنیا، در این باره گفت: «واکنش گاز به این گلولهٔ پرسرعت است که شعلهٔ درخشانی ایجاد کرده و تلسکوپ‌های ما آن را شکار می‌کنند.» محققان انتظار دارند در سال‌های آتی زمانی که باید دوباره وارد قرص برافزایش سیاهچالهٔ بزرگتر شود شعلهٔ دیگری از این سیاهچاله رصد کنند.

💢“مانسی کاسیوال” دانشیار اخترشناسی در دانشگاه کالتک و دیگر محقق این پژوهش، گفت:«دلیل جستجوی چنین شعله‌هایی بسیار مهم است، زیرا کمک بسیاری به حل پرسش‌های اخترفیزیک و کیهان‌شناسی می‌کند. اگر بتوانیم بار دیگر موفق به کشف این شکل از نور ساطع شده از ادغام سیاهچاله‌ها شویم، آن وقت می‌توانیم خانهٔ این سیاهچاله‌ها را پیدا کنیم و چیزهای بیشتری در مورد خاستگاه آنها بدانیم.»

🌀تلاقی شعله‌ای استثنائی با موج‌های گرانشی

♨️رصدخانه‌های لایگو که متشکل از دو آشکارساز امواج گرانشی در کشور آمریکا هستند و همچنین همتای ایتالیایی آنها، ویرگو، اختلالی در فضا-زمان به در ماه مه ۲۰۱۹ میلادی احساس کردند. تنها چند روز بعد، تلسکوپ‌های رصدخانهٔ پالومار در نزدیکی سن دیگو، نور ناگهانی را در همان نقطه از کیهان رصد کردند.

💢وقتی محققان کلتک به تصاویر آرشیوی آن نقطه از آسمان نگاه کردند، متوجه تشعش نور شدند. نور به آرامی در طول یک ماه ناپدید شده بود. زمان و محل این اتفاق با مشاهدات رصدخانه‌ها همخوانی داشت. “متیو گراهام” استاد اخترشناسی کلتک و عضو اصلی تحقیقات،  در بیانیه اضافه کرد: «در مطالعاتمان ما نتیجه گرفتیم که این شعله به احتمال در نتیجهٔ ادغام سیاهچاله اتفاق افتاده است، اما ما نمی‌توانیم به طور کامل احتمال‌های دیگر را رد کنیم.»

♨️گرچه محققان موفق به ردکردن این احتمال شدند که نور مورد نظر از انفجارهای همیشگی قرص برافزایشی سیاهچاله آمده باشد. به این دلیل که قرص سیاهچاله نزدیک به ۱۵ سال قبل‌تر از این شعله‌ها آرام بوده است. کاسلیوال گفت: «سیاهچاله‌های کلان جرم مثل این سیاهچاله همیشه شعله دارند. آن‌ها اجرام ساکتی نیستند اما زمان‌بندی، اندازه و محل این شعله بسیار استثنائی بود.»

💜 پایان قسمت اول...ادامه دارد💜

منبع: sciencealert.com
ترجمه از بیگ بنگ

#سیاهچاله #نجوم #کیهان_شناسی #مقاله #بررسی_علمی #نسبیت #سیاه_چاله #امواج_گرامنشی


⚛ @cosmicandphysics ⚛

‍ 🕳کشف سیاهچاله‌ای که روزی یک ستاره می‌بلعد😳


🔻محققان سیاهچاله حیرت‌انگیزی را کشف کرده‌اند که دارای سریع‌ترین رشد در بین دیگر سیاهچاله‌های شناخته شدۀ کیهان است و آنقدر «گرسنه» است که روزانه جرمی معادل یک ستاره را می‌بلعد.

📌محققان دانشگاه ملی استرالیا سیاهچاله‌ای را کشف کرده‌اند که حدود ۸ هزار برابر بزرگتر از سیاهچاله مرکز کهکشان راه شیری است. این سیاهچاله عظیم که «J2157» نام دارد، جرمش ۳۴ میلیارد برابر خورشید بوده و روزانه جرمی برابر با یک ستاره را می‌بلعد. “کریستوفر اونکن” محقق دانشگاه ملی استرالیا می‌گوید:« اگر این سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان راه شیری قرار داشت، می‌توانست دو سوم ستاره‌های کهکشان ما را ببلعد.»

📌او و تیمش این سیاهچاله را سال ۲۰۱۸ کشف کرده و از نرخ رشد بسیار سریع آن شگفت‌زده شدند. اینکه سیاهچاله‌ها چقدر می‌توانند ببلعند به جرم آن‌ها بستگی دارد. این سیاهچاله آنقدر با نرخ بالایی مواد را می‌بلعد که ما فکر کردیم می‌تواند در این زمینه رکورددار شود. حال از این مساله مطمئن شدیم. اندازه افق رویداد این سیاهچاله بیش از ۵ برابر اندازۀ منظومه شمسی است. دانشمندان اندازه منظومه‌شمسی را حدود ۱۰۰ واحد نجومی تخمین می‌زنند، هر واحد نجومی حدود ۱۵۰ میلیون کیلومتر است.

📌البته ‌‌‌J2157 عظیم‌ترین سیاهچالۀ شناخته شده نیست. بلکه بزرگترین سیاهچاله‌ی شناخته شده، TON 618 نام دارد که در فاصله ۱۰.۳۷ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و جرمی ۶۶ میلیارد برابر خورشید دارد. رتبه بعد عظیم‌ترین سیاهچاله‌ها به سیاهچالۀ مرکز کهکشان Holm 15A اختصاص دارد که جرمی ۴۰ میلیارد برابر خورشید دارد و در فاصله ۷۰۰ میلیون سال نوری از زمین، واقع شده است.

📌نمایی از این سیاهچاله J2157 که با سرعت زیاد رشد می‌کند را میتوانید در پایان این متن ببینید.

📌این سیاهچاله عظیم ۱۲ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد و این یعنی اطلاعاتی که محققان از آن به دست آورده‌اند مربوط به دوران اولیه کیهان می‌باشد. چگونگی رشد سیاهچاله‌ها در کیهان اولیه، هنوز یک رمز و راز است، اما این تیم اکنون در حال جستجو برای سیاهچاله‌های بیشتر است، به این امید که سرنخ‌های بیشتری بیابد. همچنین پرسش اصلی این است که سیاهچاله‌ها چگونه توانسته‌اند در ابتدای شکل‌گیری کیهان به چنین جرم‌های غیرقابل تصوری برسند.

📌“کریستوفر اونکن” افزود: «با توجه به ابعادی که این سیاهچاله عظیم دارد، مشتاق هستیم تا در مورد کهکشانی که این سیاهچاله در آن رشد می‌کند نیز اطلاعات کسب کنیم. آیا این کهکشان یکی از کهکشان‌های عظیم کیهان اولیه است یا اینکه سیاهچاله حجم خارق‌العاده‌ای از مواد اطرافش را بلعیده است؟ برای رسیدن به پاسخ این سوال باید بیشتر تحقیق کنیم.» جزئیات بیشتر این پژوهش در یادداشت‌های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی منتشر شده است.
منابع: phys.org  , sciencealert.com
ترجمه از بیگ بنگ

#سیاهچاله #نجوم #مقاله #بررسی_علمی #اخبار #کیهان_شناسی
#سیاه_چاله


⚛ @cosmicandphysics⚛

‍ 🔰یک ستاره عظیم بطور ناگهانی ناپدید شد‼️

🔻 یک ستاره غول‌پیکر در فاصله ۷۵ میلیون سال نوری از زمین بدون اینکه به یک ابرنواختر تبدیل شود؛ بطور ناگهانی ناپدید شد. اخترشناسان احتمال می‌دهند که این شی دورافتاده در یک فروپاشی تبدیل به سیاهچاله شده بدون آنکه ابتدا در یک انفجار بزرگ به ابرنواختر بدل شود.

📷تصویری هنری از این ستاره آبی رنگ ناپدید شده را میتوانید در پایان این متن ببینید.

📌اگر این فرض درست باشد اولین نمونه مشاهده شده از یک ستاره بزرگ خواهد بود که به این شکل نابود می شود. اما احتمال دیگری هم وجود دارد. درخشش این ستاره ممکن است به دلیل قرار گرفتن پشت گاز و غبار یک سحابی دچار افت شدیدی شده باشد.

📌این ستاره در کهکشان کوتوله کینمن در صورت فلکی دلو قرار دارد. این ستاره از نوع “متغیر آبی درخشان” است که درخشش آن حدودا ۲.۵ میلیون برابر خورشید است. این ستارگان ناپایدار هستند و اغلب نوسان‌های شدیدی در طیف نوری آنها – شدت نور در طول موج‌های مختلف – دیده می‌شود.

📌در فاصله سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ تیم‌های مختلفی از منجمان این ستاره عظیم را مطالعه و نتیجه‌گیری کردند که در مراحل پایانی فرآیند تکاملی است. کهکشان کوتوله کینمن دورتر از آن است که ستارگان آن به صورت منفرد قابل رویت باشند اما اخترشناسان می‌توانند مشخصات بعضی از این ستارگان را استخراج کنند. در پست بعدی ویدئوی زیر زوم به این ستاره را مشاهده خواهید کرد.

📌تیمی تحت هدایت “اندرو آلن” دانشجوی دکتری در ترینیتی کالج دوبلین در ایرلند در سال ۲۰۱۹ این کهکشان را زیر نظر گرفت به این امید که درک بهتری از چگونگی پایان کار ستارگان خیلی پرجرم پیدا کند. اما وقتی آنها تلسکوپ بسیار بزرگ(VLT) رصدخانه جنوبی اروپا را به سوی آن نشانه رفتند، دیگر قادر به دیدن نشانه‌های ستاره نبودند.

📌آقای آلن گفت: «ما شگفت‌زده شدیم که این ستاره ناپدید شده! خیلی غیرعادی است که ستاره‌ای به این عظمت بدون انفجاری ابرنواختری ناپدید شود.» مشاهدات قدیمی‌تر ظاهرا نشان می‌داد که ستاره فوران های عظیمی را تجربه می‌کند به طوری که این مواد راهی فضا می‌شود. به نظر می‌آید این فوران‌ها بعد از ۲۰۱۱ متوقف شده باشد. این ستاره‌ها اغلب چنین فوران‌هایی را تجربه می‌کنند.

📸عکس کهکشان کوتوله کینمن که با تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده را میتوانید در پایان این متن مشاهده کنید.

📌منجمان براساس مشاهدات خود دو توضیح برای ناپدید شدن این ستاره و فقدان ابرنواختر ارائه می‌کنند. این فوران‌های شدید ممکن است این ستاره را به یک ستاره کمتر تابنده تبدیل کرده باشد که آن هم ممکن است در پشت غبار پنهان شده باشد.

📌توضیح دیگر این است که این ستاره ممکن است بعد از فروپاشی تبدیل به یک سیاهچاله شده باشد بدون آنها ابتدا در انفجاری تبدیل به ابرنواختر شده باشد. این یک حادثه نادر خواهد بود: درک کنونی ما از چگونگی مرگ این ستارگان عظیم این است که بیشترشان در یک انفجار عظیم از میان می روند. آقای آلن افزود:«این اولین شناسایی مستقیم چنین ستاره هیولایی است که زندگی‌اش به این شکل پایان پیدا می‌کند.»

📌برای تایید سرنوشت ستاره مطالعات بیشتری لازم است. تلسکوپ فوق‌العاده بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا(ALT) که قرار است در سال ۲۰۲۵ فعال شود، قادر خواهد بود ستارگان کهکشان‌های دورافتاده مثل کینمن را رویت و به حل معماهای کیهانی از این نوع کمک کند. جزئیات بیشتر این پژوهش در یادداشت‌های ماهانه انجمن نجوم سلطنتی منتشر شده است.

منابع: sci-news.com  , ESO
ترجمه از بیگ بنگ

#سیاهچاله #نجوم #کیهان_شناسی #بررسی_علمی #مقاله #ابرنواختر #اخبار #سیاه_چاله



⚛ @cosmicandphysics⚛

‍ ⚡️نمای یک سحابی سیاره‌نمای درخشان

🌀چه چیزی این سحابی غیرمعمول سیاره‌نما را ایجاد کرده است؟ NGC 7027 یکی از کوچکترین، درخشان‌ترین و بی نظیرترین سحابی‌های سیاره‌نمای شناخته شده است. همانطور که از زمین دیده می‌شود، این سحابی حدود ۶۰۰ سال پیش شروع به انبساط کرده است.

🌀این سحابی سیاره‌نما در بیشتر تاریخچه‌اش پوسته‌های خود را بیرون پرتاب کرده است، که در این تصویر برجسته به رنگ آبی دیده می‌شود. اگرچه در دوران مدرن به دلایلی نامعلوم شروع به دفع گاز و غبار (به رنگ قرمز) در جهات خاصی کرده که الگوی جدیدی را ایجاد کرده و به نظر می‌رسد دارای چهار گوشه به شکل “بالش” باشد. با استفاده از تصاویر اخیر دوربین میدان گستردۀ شماره ۳ تلسکوپ فضایی هابل، این پوسته‌ها و الگوهای بسیار جالب توجه نقشه‌برداری شده‌اند.

🌀آنچه در مرکز سحابی قرار دارد ناشناخته است، و این فرضیه مطرح شده که یک سیستم ستاره‌ای دوتایی نزدیک است که یک ستاره در آن گاز را بر روی یک دیسک نامنظم که به دور ستاره‌ای دیگر می‌چرخد پرتاب می‌کند. این سحابی که حدود ۳۰۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد، نخستین‌بار در سال ۱۸۷۸ کشف شد و با یک تلسکوپ استاندارد به سمت صورت فلکی قو قابل رصد است.

#نجوم #کیهان_شناسی #سحابی


⚛ @cosmicandphysics ⚛

‍ 💫برای ایجاد تمدن در مریخ به ۱۱۰ نفر نیاز است😎

🔻به گفته دانشمندان برای شروع یک تمدن جدید در سیاره مریخ تنها به ۱۱۰ انسان نیاز است و این تعداد حداقلی است که برای ساخت ابزار‌ها و کالاها، قبل از این که تدارکات به پایان برسد لازم خواهد بود.

💢طبق تحقیقات انجام شده، برای ایجاد یک تمدن خودپایدار در سیاره مریخ، بشر باید حداقل ۱۱۰ نفر را به آنجا بفرستد. یک مطالعه کوشیده تا دریابد که چه تعداد افراد و چه مقدار منابع برای اسکان بشر در مریخ نیاز است. این مقاله که توسط ژان مارک سالوتی در موسسه پلی تکنیک ملی بوردو نوشته شده، سعی دارد این سوال را با استفاده از مدل‌سازی ریاضی حل کند. او می‌کوشد تا حداقل تعداد افرادی که قرار است روی این سیاره زندگی کنند و همچنین شیوۀ خودپایدار مورد نیاز برای ادامه زندگی در این سیاره را کشف کند.

 
♨️این افراد اگر قرار باشد روی کره مریخ قدم گذاشته و در سیاره سرخ زندگی کنند باید در داخل محفظه‌هایی پر از اکسیژن قرار داشته باشند. همچنین باید صنعت و کشاورزی نیز روی این سیاره راه اندازی شود. نکته مهم برای موفقیت این افراد به عوامل مختلف بستگی دارد، از جمله اینکه چقدر با یکدیگر همکاری کرده و زمان و منابع خود را با هم سهیم خواهند شد.

💢محققان فرضیه خود را تقریبا شبیه به شرایطی توصیف می‌کنند که شخصیت “مت دیمون” در فیلم «مریخی» ساخت ۲۰۱۵ داشت و به تنهایی توانست روی این سیاره سرخ کشاورزی کند و منابع مورد نیازش را تامین کند. البته پروفسور سالوتی، تخمین می‌زند که در صورتی می‌تواند یک خانه دائمی روی این سیاره بسازد که ۱۰۹ نفر دیگر به او کمک کنند.

♨️این محقق افزود: ایجاد تمدن در مریخ در حال حاضر تا حدی نظری است، اما می‌تواند تأثیرات قابل توجهی برای آیندۀ بشریت داشته باشد. او تاکید کرد، ممکن است زندگی روی زمین، روزی توسط «برخی از اتفاقات فاجعه‌آمیز» تهدید شود و شاید تنها راه بقای بشریت، رفتن به مریخ یا سیارات دیگر باشد.

💢این در حالی است که ایلان ماسک، موسس و رئیس شرکت فضایی اسپیس‌ایکس روی پروژه جدید و جنجالی کار می‌کند و امیدوار است که روزی بتواند بشر را در مریخ که حدود ۱۲۵ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد، اسکان دهد. اسکان بشر در مریخ یا مستعمره‌سازی مریخ، طرح و پیشنهادی است برای ساخت کوچ‌نشین‌های دائمی انسانی بر روی سطح مریخ یا ارسال ربات‌ها برای اکتشاف و بهره‌برداری از منابع طبیعی مریخ. جزئیات بیشتر این پژوهش با عنوان «حداقل تعداد ساکنان، برای بقا در سیاره دیگر» در نشریۀ nature منتشر شده است.

⭕️منابع: nationalpost.com , the-sun.com  , nypost.com
ترجمه از بیگ بنگ

#کیهان_شناسی #نجوم #مریخ #مقاله
#بررسی_علمی #حیات_فرازمینی #اسپیس_ایکس


⚛ @cosmicandphysics ⚛