وقتی به کسی علاقه نداریم، بی‌اخلاقیِ عجیبی است که طوری حرف بزنیم یا رفتار کنيم که امیدوار باشد و در امیدواریِ پوچش بپوسد و تباه شود. به‌اشتباه حس کند که انگار "راهی هست" که با تقلا یا از این‌ها بدتر، با "انتظار" سرانجام بدست بیاورد! دیگری را قربانی بی‌صراحتی، سستی و بلاتکلیفی خود می‌کنیم.
"صراحت" گمشده‌ی بزرگ ماست. ما در ایران، اهل صراحت نیستیم. اول اینکه اصلا با صراحت و قاطعیت حرف نمی‌زنیم. دوم اینکه، صراحت دیگران را جدی نمی‌گیریم، باور نمی‌کنیم یا حتی نوعی بداخلاقی می‌دانیم.
#معین_دهاز
@nabayad_m
