یادتون باشه ‏زخم‌های آدم‌ محترمه. پشت هر زخمی‌ تاریخ، تاوان، درد و شاید یک انقلاب نهفته‌ست. نه دنبال زخم های آدمها باشید و نه ساده از زخم‌های شخصی برای آدم‌ها حرف بزنید. وقتی جسارت گفتن از زخم‌هات رو برای کسی پیدا می‌کنی، درسته که شاید خیلی‌خیلی‌خیلی اون آدم رو‌ عزیز و‌ امن دونستی، ولی باور نداشته باش که اون آدم مراقب جای زخم‌هات باشه. حتی بیشتر از خودت. به نظرم حقیقت قشنگِ سکوت‌وارِ زخم‌‌ها از همینجا متولد میشه. آدم‌های ساکت زخم‌های بیشتری رو با خودشون حمل میکنن... ✨🖇️