زرتشتیان و آداب آیین بهی

🔥 قربانی در پیام زرتشت 🔥

قربانی کردن در بینش زرتشت کاری ناشایست و به دور از کردار نیک انسانی است. در اینگونه نگرشی گیاه، حیوان و مَرتو (انسان) همه در هستی پدیدار شده اند تا هر یک به گونه ای زندگی خود را دنبال کنند. آشکار است که در زندگی گیاهان، حشره ها، ماهیان، خزندگان، دوزیستان، پرندگان، پستانداران و زندگی آنان سخن از توان و نیروی بیشتر برای ماندن است. بنابراین آنکه توانایی بیشتری دارد دیگری را شکار خواهد کرد تا برای خود خوراکی فراهم کرده باشد و گرنه زنده نخواهد ماند و این رویدادِ راز هستی (بقای) آنان است. همزیستی(رابطه) بین مَرتویِ هوشمند با دیگر آفریدگان نیز چنین است با این گونه گونی (:تفاوت) که مَرتو با خرد خویش راه بهتر زیستن را آموخته است و با دگرگونی (:تغییراتی) در زندگی گیاهان و حیوان ها، نه تنها برای خود خوراک فراهم می آورد تا همچنان زنده بماند بلکه از گیاه و حیوان بهره های گوناگون و بیشتری نیز می برد؛ پرسش این است که چرا بایستی یرای رسیدن به هدفی به دور از اندیشه (غیرمنطقی) و غیر اخلاقی کشتن حیوانی را جشن بگیرد و با نمایش خون ریختن حیوان ها، توانایی و جایگاه انسانی خود را آشکار کرده باشد. با چنین بینشی، پیروان اندیشه زرتشت و آیین راستی در هر زمانی بر خود شایسته نمی دانند تا حیوانی را قربانی کنند.
آنان گاهی از گوشت برخی از حیوان ها نیز خوراک فراهم می کنند ولی با کشتن آن مراسمی ویژه که با شادی و افتخار همراه باشد؛ شایسته نمی دانند.
در سرودی از گات ها، زرتشت نفرین برکسانی دارد که بافریاد شادی حیوانی را قربانی می کنند تا خدایان پنداری خویش را خشنود کرده باشند.
زرتشتیان در باور ترادادی (:سنتی) خویش میوه های گوناگون را در آیین گاهنبار با کارد برش می دهند وبه گونه ای جایگزین قربانی حیوان ها کرده اند.

@Bahdina

🔥زرتشت، آموزگار راستی 🔥

اشوزرتشت-پیام آورایرانی، گاهداد (:تاریخ) بسیار درخشانی دارد که هویت ملی نیرومندی به آن داده است. یکی از ستارگان درخشانی که  مسیر حرکت وپیشرفت رابرای مرتوگان (:مردم) این کشور روشن ساخته است.

برخی از ایران‌شناسان بزرگ، «زرتشت» را به چم (:معنی) «ستاره زرین» دانسته‌اند. «موبد آذرگشسب»، «زرتشت» را به چم کسی که چهره‌اش از نور اهورایی می‌درخشد، آورده است.

پیام اشوزرتشت راستی، درستی، مهربانی، کار، تلاش، آزادی گزینش است. اشوزرتشت سرنوشت انسان را از نگاه وپندار نادرست کاهنان به درآورد و گزینش راه زندگی را برپایه خردمندی ودانایی استوار ساخت.

یکی از ویژگی‌های بی‌همتای اشوزرتشت، جهانی اندیشیدن اوست. خدای او که اهورامزدا نام دارد، به چم "دانایی وآگاهی بیکران هستی مند" است. خدایی یگانه و دانش پایه که همه تیره ها (:اقوام) و نژادها، آن را پذیرا می باشند. به جز نابخردانی که از دانش وآگاهی پرهیز می کنند وبه پندارهای نادرست وابسته اند.
پرسش اینجاست که اشوزرتشت کیست؟ او در سرودهایش "گات ها" می‌فرماید: «ای مزدا آنگاه که تو را با دیده دل نگریستم،
با درپرتو اندیشه خود دریافتم،
که تویی سرآغاز و تویی سرانجام …
و آن گاه تو را به خوبی شناختم
ای اهورامزدا (: دانایی وآگاهی بیکران)،
که وهومن (:اندیشه نیک) به سویم آمد،
از من پرسید، تو کیستی؟ به او پاسخ دادم
منم زرتشت و تا آنجا که در توان دارم،
دشمن دروغ و پاسدار راستی خواهم بود.»

از دیدگاه اشوزرتشت،  اهورامزدا در سرشت هستی آمیخته شده وبا همه چیز هستی همگون وهمراه است، با این نگرش، مرتو (:انسان) نیز که در این هستی گام نهاده ذره ای از فروزه اهورایی است که چنانچه با اراده خویش در راه پیشرفت اشا (: هنجار راستی درهستی) گام بردارد، دوست ویار اهورامزدا خواهد بود.

بینش زرتشت هر مرد و زنی را آزاد و دارای اختیار می‌داند که بین نیروی نیک وسازنده (سپنتامینو) و نیروی ویرانگر واهریمنی (انگره مینو) یکی را برگزیند. آموزگار ایرانی سفارش می‌کند که دانا، سپنتامینو را برگزیند تا به پاداش او آرامش وشادی روان باشد. شایسته نیست تا مرتوی دانا به انگره مینو روی آورد تا رنج روانی داشته باشد.

اشوزرتشت و ایران

آشکار‌ است که خردمندان ایرانی و پژوهندگان بر تاثیر بینش زرتشت بر کشور ایران آگاهند. به‌ویژه این تاثیر در زمان هخامنشی بسیار گویا و روشن است. اینکه چگونه پادشاهانی با اندیشه، گفتار و کردار نیک، مانند کوروش و داریوش بزرگ بر ایران سروری داشتند. کوروش به بابل و یهودیان آزادی می‌دهد و حقوق بشر را به جهان ارمغان می‌کند.
و داریوش می‌فرماید:
«خدای بزرگ است اهورا مزدا که زمین را آفرید،
که آسمان را آفرید،
که مرتوگان (:مردم) را آفرید
که شادی را برای مرتوگان آفرید»

و می‌افزاید: «همه‌ی کردار و پیروزی‌های من مرهون یاری اهورا مزدا است،
اهورا مزدا این سرزمین را،
ازدشمن، خشکسالی و دروغ به دور بدارد.»

یاری‌نامه:
۱- کنکاشی در زندگی واندیشه زرتشت. نگارش موبد کورش نیکنام
۲- زرتشت و آموزش‌های او، نگارش موبد رستم شهزادی

@Bahdina

سپندارمزد(ایزدبانوی زمین) نگهبان زمین است و از آنجا که زمین و زنان ویژگی‌های همسانی دارند (زایش و باروری، مهر و فروتنی و...) این روز  برای ارج‌نهادن به زنان و مادران گزینش شده و به روز زن و زمین نامور است.

@Bahdina

این روز (روز دلدادگان)، روز مهر پاک، دوستی جهان‌گستر، فروتنی و بردباری، سود رسانی و آبادانی زمین و پاک داشتن آخشیج‌های سودمند (آب، باد، خاک و آتش) است.
     
نیاز به یادآوری‌ست مردم ایران بر پایه‌ی آیینی دیرین در این روز خجسته با همیاری یکدیگر می‌کوشند تا به رسم سپاسگزاری بخشی از هدیه(زندگی)ای که زمین به همه‌ی زیستمندان می‌دهد را با آبادانی و ساخت و سازهای سودمند(برای مردم و زمین) بازپرداخت(جبران) کنند

@Bahdina
این جشن نازِش‌آفرین بر همه‌ی ایرانیان بویژه بانوان نیک و پارسا فرخنده باد و امیدوارم باشندگی(حضور) یکایکمان در راستای پیشرفت و آبادانی سرزمین‌مان پایدار و پیوسته باشد.
 

@Bahdina

❤️سپندارمزگان بر شما خجسته باد❤️

روز مهر و مهرورزی به آفریننده و آفرینش
روز مهر و سپاس به زن و زمین
روز مهر ایرانیان به ایرانیان
روز مهر ایرانیان به سرزمین ایران

روز عشق❤️
.
این روز متعلق به فرشته اسپندار یا ارمیتی می باشد و چون این روز نام روز وماه موافق هم قرار میگیرند جشن میگیرند .این فرشته در عالم مینوی مظهر
عشق
محبت
تواضع
بردباری
جانبازی
                وفداکاری

@Bahdina
است ودرجهان مادی حامی زنان نیک وپارسا است وتمام خوشی های روی زمین دردست او میباشد.اوپنجمین امشاسبند
این فرشته گذشته از پاسبانی زنان پارسا است ونگهبان وحامی زمین نیز میباشد

@Bahdina

❤️

سپندارمذگان از دیر باز در تاریخ کهن سرزمین مادری ، با نام روز زن و زمین و عشاق شناخته شده است و دیر پایی آن بسیار فراتر از ولنتاین است
شایسته است بانوی ایرانی را در این روز ارج نهیم و دختران و پسران سرزمین کهن تنها با چهار روز شکیبایی روز عشاق را در ۲۹ بهمن ماه خورشیدی با معشوق خود جشن بگیرند .

گامهایی این چنین ، ما را در پاسداشت هویت ایران ۸۰۰۰ هزار ساله استوار تر خواهد نمود - جوانان ایرانی را در این رستاخیز فرهنگی فراخوانید ...
۲۹ بهمن ماه تا ۵ اسفند
سپندار مذگان، روز عشاق ایرانی

کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نه چون رومیان از سه قرن پس از میلاد، که از بیست قرن پیش از میلاد، روزی موسوم به روز عشق وجود داشته است.

@Bahdina
این روز “سپندارمذگان” یا “اسفندارمذگان” نام داشته است. فلسفه بزرگداشتن این روز به عنوان “روز عشق” به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را سی روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. روز پنجم “سپندار مذ” بوده است. سپندارمذ لقب ملی زمین یعنی گستراننده، مقدس، فروتن است. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را بعنوان نماد عشق می پنداشتند…. آیا زمان آن نرسیده است که همچون سال های اخیر و گسترش جشن های سده و مهرگان در ایران نسبت به پیش تر، سپندار مذگان را هم گرامی بداریم ؟


@Bahdina

گردونه مهر یا گردونه خورشید - نماد آریایی


گردونه مهر یا گردونه خورشید كه به چلیپای شكسته نیز مشهور است ، نماد و نشانواره بسیار كهنسالی ست كه آن را به قوم آریا و سرزمین ایران نسبت می دهند ، هرچند كه یافته های باستان شناسی در زمینه ی پیشینه ی گردونه ی مهر بسیار اندك و تفسیر پیرامون آن بسیار دشوار است ، اما از همین یافته های نادر باستان شناسی می توان چنین برداشت كرد كه گردونه ی مهر نمادی مختص ایرانیان باستان بوده و به احتمال قریب به یقین ، این نشانواره از نمادهای آیین مهری یا میتراییسم بوده است . آیینی كه پیش از ظهور زرتشت در ایران رواج داشته و پس از تولد دین زرتشت نیز همچنان موقعیت خود را حفظ نمود و در دین زرتشتی نیز نفوذ یافت و بعدها ( حدوداً در سده یكم پیش از میلاد ) به غرب آسیای صغیر گسترش یافت . خصوصاً ورود آیین مهر به روم و اروپا كاملاً محسوس است ، چنانكه دستاوردهای باستان شناسی در این زمینه این امر را تأكید می كنند . البته این در حالی ست كه پس از قدرت یافتن مسیحیت در اروپا و رقابت سرسختانه ی دین مسیحیت با آیین مهر پرستی ، سرانجام مسیحیت در اواخر قرن چهارم میلادی بر دین میتراییسم چیره شده و در این میان آثار باستانی مهری بسیاری توسط مسیحیان نابود شده و یا تغییر شكل یافتند .


گرامی داشت نماد گردونه ی مهر ، ریشه ای بس كهن دارد . گروهی از محققان بر این باورند كه این نشانواره نمادی از خورشید است كه به مرور تغییر شكل داده شده . گروهی نیز بر این باورند كه در جامعه های آغازین ، مردم به نماد چلیپا چون مظهر آتش ، احترام می گذاشتند و این نماد ، نقشی از ابزار ابتدایی برای بدست آوردن آتش بود . ذكر یك تاریخ و مفهوم دقیق و حتی ذكر یك تاریخ حدودی پیرامون زمان پیدایش گردونه ی مهر بسیار دشوار و دور از دست است . این امر دلایل گوناگون دارد . یافته های باستان شناسی پیرامون گردونه ی مهر ، هر چند كه اصالت آن را به سرزمین ایران نسبت می دهند اما در بسیاری از نقاط جهان و با قدمتی بسیار دور نیز مشاهده می شوند . در بسیاری از تمدن های باستانی كهن ، این نماد مشهود است و نیز در سرزمین های بسیار دور نیز مشاهده شده . علاوه بر آن یكی از دلایل آنكه مفهوم گردونه ی مهر به درستی در متون و لوح های باستانی ذكر نشده آن است كه آیین مهر ، آیینی بسیار راز آمیز بوده و پیروان آن ، مفاهیم آیینی را به صورت یك راز به نسل های بعدی منتقل می كردند . از این رو نه تنها مفهوم گردونه ی مهر ، بلكه بسیاری از آداب و رسوم و باورهای مهری ( میترایی ) نیز در پرده ای از ابهام نهفته است و معدود اطلاعاتی كه امروزه در دست است از تفسیر تصاویر به جای مانده بر مهرابه های میترایی و مختصر متون قدیمی به جای مانده استخراج شده . این در حالی ست كه بسیاری از مسیحیان و مخالفان آیین مهر در اروپا ، علاوه بر تخریب و نابودی آثار مهری ، متون مهری كاذب و دروغینی نیز بر جای گذاشتند تا وجهه ی دین مهری را در نزد عوام و آیندگان خدشه دار جلوه كنند . آنچه در میان تفاسیر مختلف پیرامون معنا و مفهوم گردونه ی مهر مورد توجه می نماید علاوه بر مفهوم نماد خورشید ، مهر و آتش ، اشاره ی این گردونه به آخشیج های چهارگانه است كه ممكن است نشانواره ی گردونه ی مهر به معنای آن باشد . همانگونه كه ذكر شد این نماد در بسیاری از تمدن های كهن یافت شده و نیز در بسیاری از فرهنگ ها و باور ها راه یافت ، از جمله در مکاتبی چون جینیسم ، هندو و کیش
((((((تکه پارچه به دست آمده از کوزه های خمره ای گرمی مغان که باستان شناسان آن را به عهد اشکانیان نسبت می دهند ))))))
این علامت نخستین بار در حدود خوزستان یافت شده و مربوط به 5000 سال پیش از میلاد و با این ترتیب پیشینه تاریخی آن در ایـــــــــــــــــــــــ ـــــــــــران به احتمال بسی کهنتر سابقه آن نزد آریاییان هند است و هرتسفلد آن را گردونه خورشید نامیده است.
در گرمی مغان آذربایجان گورهای خمره ای از دوره اشکانی به دست آمده است که در میان آنها تکه پارچه ای بسیار زیبا با این نقش دیده می شود. قطعه سفال خمره ای مربوط به دوره اشکانیان در سال 1344 خورشیدی در گرمی مغان به دست آمده است که این نقش بر روی آن به طور برجسته و زیبا دیده می شود این سفال در نهایت استحکام و زیبایی ساخته شده و در موزه ایران باستان به شماره 3405 ثبت است

@Bahdina

واژه زرتشت یا زرتشتی شدن در مزدیسنا :
دوستان زیادی را دیده ام که به اشتباه میگویند میخواهم زرتشت شوم در حالی که زرتشت نام دین نیست و نام شخص پیام آور است خیلی از دوستان هم نام زرتشتی را به کار میبرند که میتوان این را گفت و واژه مزدا پرست یا به دین که در تاریخ گذشته به این نام ها شناخته میشدیم و اما در زمان زرتشت که هیچ کدام از این نام ها به کار برده نمیشد و نامی که زرتشت به کار برده است آیین راستی و درستی است.

@Bahdina

شش فروزه اهورایی: ششمین فروزه🌸🌺💐🔥
@Bahdina
ششمين فروزه اهورامزدا، «جاودانگي» است❤️❤️❤️🌸🌷🌺🔥🔥

كه پس از گام رسائي و تكامل جاي گرفته. در زبان گاتائي به آن «اَمرِتات» ميگويند كه در پارسي 
امروزي به «امرداد» تبديل گرديده است. اين واژه كه بيشتر با واژه 
«هه اوروتات» همراه است 14 بار در گاتها تكرار گرديده. 
جهان مينوي اهورامزدا، جهاني است بي مرگ و جاودانه كه آرمان نهائي 
است. در اين جهان مينوي رهروان آئين زرتشت در پرديس اهورائي كه به 
آن «سراي سرود» ميگويند جاودانه جايگزين ميگردند. سرائي كه فروغ 
اهورائي براي هميشه به آن خواهد تابيد.🌺🌹💐🔥🔥
 
زرتشت آئيني را كه براي مردمان جهان به ارمغان آورد «وجدان روشن» 
ناميد و سروده هاي خود را در گاتها «مانترا» يعني «سخنان 
انديشه برانگيز» خواند و خود را «مانتران» يعني «گوينده سخنان 
انديشه برانگيز» ناميد 🔥🔥🔥👏👏
@Bahdina

شش فروزه اهورایی:پنجمین فروزه🌸🌺💐🔥
@Bahdina
پنجمين فروزه اهورامزدا، «رسائي و تكامل» است ❤️❤️🌸🌺💐🔥

كه به زبان گاتائي«هه اوروتات» ناميده ميشود و در زبان پارسي امروزي آنرا «خرداد»مي نامند. 
جهاني كه اهورامزدا آفريده، هميشه در حال رسائي و تكامل است. در اين 
جهان هيچ چيز ساكن و مرده نيست. همه چيز در حال جنبش و دگرگوني 
است، و هدف از آفرينش انسانها، همكاري با اهورامزداست تا او را در بهتر و 
تازه كردن و پيشبردن جهان ياري دهند. 
واژه «هه اوروتات» 11 بار در گاتها تكرار شده. 💐🌷🌺🌹🔥🔥
@Bahdina

شش فروزه اهورایی:چهارمین فروزه🌸🌺💐🔥
@Bahdina
چهارمين فروزه اهورامزدا، «آرامش» است 👍👏👏👏🌺🌸🔥🔥

كه به زبان گاتائي آنرا«آرمئيتي» مي نامند و در گاتها 40 بار تكرار گرديده .
«آرامش» نتيجه اي است از چيرگي به خود و به سهشهاي (احساسات) ويرانگر دروني .
در زبان پارسي واژه آرمئيتي به «اسفند» تبديل شده ❤️❤️🌹💐🔥
@Bahdina