اَميرعلى قِ

#Ad
اونجایی که محمود درویش میگه 🌱 :

https://t.me/+NxeMhM0QAHxiMGQ0

+ بعضی وقت‌ها حس زندگی کردنم می‌میمره.

#خدایا_شکرت

دیروز با یک حال خیلی مریض رفتم نمایندگی سرویس دوره ای ماشینم رو انجام بدم. چون مریض بودم صورتم بهم ریخته بود، ماسک داشتم یه کلاه پشمی هم سرم بود که دقیقا عین کرکتر پسرخاله شده بودم! وقتی رفتم پذیرش کاراشو انجام بدم اون شخص متصدی هی با پوزخند می‌پرسید ماشین خودتونه؟ هر مرحله‌ای که گذر می‌کردیم با پوزخند سوال جواب می‌کرد و من اولش مونده بودم بخندم یا ناراحت شم، بعد یادم اومد آدما وقتی می‌رنجونن که خودشون از رنج لبریز شدن. اونجا بود که در ادامه سعی کردم بهش لبخند بزنم، سوال‌هاشو با شوخی جواب بدم و در آخر با یک خداحافظی گرم از نمایندگی بیام بیرون. دقت کردم دیدم خودمم همینم، وقت‌هایی که بی رویه و حساب نشده شوخی می‌کنم احتمالا برای فرار از غم‌هایی بوده که مقابلشون راه فراری نمی‌دیدم...

#یادداشت_نویسی
#امیرعلی_ق
@Amiralichannel

+ خیلی ناراحتم از رفتن فرامرز اصلانی...

+ جا نمونی ❤️

عزیزم، من خواب بدی هستم که یک‌شب دیده‌ای، و خوشحالی که فراموشش کرده‌ای. تو کودک گمشده‌ی منی که هزار سال قبل از من ربوده شده‌ای، و هرگز از یاد نمی‌برم گم شده‌ای.

می‌بینی؟ ما انکار همدیگریم. تو حاضر نیستی به یاد بیاوری مرا قبل از رفتنت نبوسیده‌ای، و من حاضر نیستم از یاد ببرم طوری از من گریختی انگار ماندن برایت شکنجه است.

چه بد که حالا برگشته‌ای. حالا که ما دو خاطره‌ی موازی مختلفیم، و دنیای هردوی ما برای همیشه ناقص می‌ماند. این تقدیر نیست، این انتخاب ماست و تاوانی که برای خواستن و نخواستن هم می‌دهیم.

با قطار بعدی می‌روم تا به پرواز بعدی برسی.
شفا در فاصله‌هاست.

حمید سلیمی
@Amiralichannel

اگر تو تشنه ات باشه پامیشی میری آب می‌خوری. آب نیاز واقعی توئه. بی زحمت، در دسترسه. گرون نیست و تو واقعا بهش احتیاج داری. ولی اگر بخوای آب پرتقال بخوری باید یا پول بیشتری پرداخت کنی، یا زحمت بیشتری بکشی. ضمن اینکه آب پرتقال نیاز واقعی به نظر نمی‌رسه. یعنی نخوری نمی‌میری!

اگه نیازهای ما بره تو همین مثال ساده ی آب و آب پرتقال، ما یک دسته نیاز ضروری داریم و یک دسته نیاز غیرضروری. معمولا نیازهای ضروری رو سخت و آسون برطرف می‌کنیم. پول تاکسی جور میشه، پول دانشگاه جور میشه، پول خرید از سوپر مارکت جور میشه ولی پول تفریح به راحتی جور نمیشه چون فکر می‌کنیم اگر تفریح نکنیم، نمی‌میریم! پول ماشین بهتر، پول سفر بهتر یا حتی غذا گرونه ی منو تو رستوران! فهمیدی داستان چیه؟

برای آب پرتقال خوردن شما باید از دایره ی امنت بیای بیرون و اون رو به شکل یک ضرورت ببینی. مثلا ضرورت ببینی که سال جدید مدرک زبان بگیری، ضرورت ببینی سرمایه گذاری داشته باشی هرچقد کوچیک، ضرورت ببینی که روابطتت رو اصلاح کنی، ضرورت ببینی که رژیم غذایی سالم داشته باشی و ورزش منظم. سوال، بدون اینها می‌میری؟ نه! اگر دنبال آب (زندگی یکنواخت همیشه) هستی نه. ولی برای کیفیت بیشتر، برای آب پرتقال باید کمی بیشتر تلاش کنی!

حالا می‌دونی مشکل چیه؟ مشکل اینه که آدم هیچوقت آب خوردن یادش نمیره ولی آب پرتقال خوردن یادش میره. راه حلش چیه؟ برای نیازهای غیرضروری اما مهم باید برنامه ریزی و پایبندی داشت. خیلی مهمه که مدام یادداشت و پیگیری بشه. در اصل بهترین رفیق شما در سال جدید باید دفتر برنامه ریزیتون باشه. چیزی که وجودش هرلحظه کنار شما مثل آب حیاتیه!

سال پیش همین موقع من از دوره ی آموزش برنامه‌ریزی که با هما ساختم رونمایی کردم. تو ۵۲ دقیقه توضیح دادیم که اهمیت برنامه‌ریزی و روش درستش چیه. می‌دونم خیلیاتون دیدید ولی نرفتید آموزش ببینید. حقیقت اینه که من با همین روش به همه چی می‌رسم. نیازهای خوب رو برای خودم تعریف می‌کنم و تمام سال براش منظم می‌جنگم!

من براتون دو تا خبر خوب دارم. تو آخرین روزهای سال تخفیف در نظر گرفتم که حتما برید و ببینید. ۵۲ دقیقه زمان زیادی نیست ولی خیلی اثرگذاره! خبر خوب دوم اینه که منو هما فهمیدیم یک سری از شما برنامه‌ریزی می‌کنید ولی ادامه نمیدید، براتون نیم ساعت دیگه به دوره اضافه کردیم به اسم دوره ی پایبندی. جفتش تو همون دوره ی برنامه ریزی هست با ۲۰ درصد تخفیف تا پایان سال. همین امروز وقت بذار برای خودت. لینکش رو میذارم پایین:

لینک خرید دوره ی برنامه ریزی + آموزش پایبندی به برنامه ریزی