من آدم شعار دادن نیستم.
ولی بیشتر اتفاقات زندگی دست خودمونه.
اگه یاد بگیریم زندگیمون رو خصوصی نگه داریم،
به هیچ آدمی اونقدری اعتماد نکنیم که اگه دهنشو باز کرد چیزی ازمون کم شه،
اگه به جای فداکاری های بی ثمر و ارزش دادن به آدمایی که لایقش نیستن،
وقت و انرژیمونو صرف خودمون کنیم،
چرا نشه...؟
چرا نرسیم...؟
نمیخوام بگم یه لیست از آرزوهاتون بنویسید.
ولی میخوام بگم بدونید چی میخواید حداقل.
روزارو شانسی سپری نکنید.
اگه اضافه وزن دارید از امروز ورزشو شروع کنید،
شکر و قند رو تا جایی که براتون سخت نباشه حذف کنید.
یه سر به آهنگاتون بزنید، اون آهنگایی که براتون یادآور روزای سخت و آدمای بی رحمه رو پاک کنید.
به جاش چندتا شاد بریزید.
پادکست گوش بدید، اگه اعتماد به نفس ندارید، اگه تو گذشته گیر کردید، اگه احساس شرم میکنید، اگه هرچقدر میدویید نمیرسید و مسیرو اشتباه رفتید، پادکست مناسب وضعیتتونو گوش بدید.
باور کنید تاثیر زیادی داره...
به جای رفتن تو اکسپلور و چندساعت هدر دادن وقت، تو یوتیوب آموزش ببینید.
تا زمانی که کل وقتتون رو صرف آدمای اطرافتون میکنید، تو فضای مجازی میچرخید، دغدغهتون میشه بلایند دیت و ازدواج سوم فلان بازیگر و کات کردن فلان بلاگر و این چیزا،
از زندگی خودتون عقب میمونید.
۴۰۲ با تموم سخت بودنش بهمون یاد داد اول و آخر زندگی فقط خودمونه که برامون میمونه.
پس لطفا مراقب خودتون باشید.
بذارید امسال همون سالی باشه که ازتون یه ورژن موفق تر میسازه.
چون تا الان شده، بازم میشه.
بقیه تونستن، شماهم میتونید.
#ترانه_حنيفى
-نوروزتون فرخنده🩷
@Aghoshe_To_Channel