کتاب ها و نکات مفید

🔸 جلسه ۱۰۲۶ شرح قرآن و تفسیر المیزان #استاد_عابدینی و تطبیق آن بر اتفاقات اخیر:
(دوشنبه ۸ بهمن ١۴۰٣)

2:00 معنای دعوت سلبیه (قطع روابط)
4:00 جهاد و قتال در اسلام در راستای برداشتن مانع است
6:30 سه مرتبه بیان: دعوت با قول حسن؛ دعوت سلبیه؛ قتال
7:20 امام (ره) از هر دو مرتبه اول پیش از جهاد نظامی، کمال استفاده را کردند.
9:50 دو مثال دیگر از مبارزه سلبیه
11:40 گزینه اول قتال نیست، بلکه پس از دعوت و مبارزه سلبیه، نوبت قتال می‌رسد
13:00 خود مبارزه سلبیه دارای مراتب است
14:10 حرکت عمومی و شجاعت مردم لبنان بدون اسلحه به سمت جنوب لبنان، یک حرکت سلبی در مقابل حرکت نظامی دشمن بود
16:10 توقف تانک مرکاوا (ارابه خدایان) در مقابل مبارزه سلبی
17:35 بدانید: دشمن خدا، دشمن بشریت هم هست.
19:00 با دشمنان، اظهار دوستی نکنید.
20:00 دشمنان، مخالف دین شما هستند که دین شما، خود شما هستید. (دلیل دشمنی با ملت ایران)
22:15 اظهار دوستی با کسانی که دارند می‌گویند باید اینها را ریشه کن کرد، اوج خباثت و نفهمی است
23:00 وقتی احساس ضعف می‌کنید، اظهار صلح نکنید
23:40 مؤمن به دین خدا، خود را ضعیف در مقابل دشمن نشان نمی دهد
24:15 وقتی در اوج شکوه و پیروزی، اظهار و پالس ضعفی از نماینده محور مقاومت و ام القرای مقاومت ارسال می‌شود، دل انسان خون می‌شود
27:30 اگر کسی با چنین دشمنانی اظهار دوستی کرد، به تصریح قرآن ظالم است
28:15 قدرت طلبی به جایی رسیده که رئیس جمهور دشمن رسما می‌گوید فلان جزیره برای من است، اسم فلان جا را عوض می کنم، تمام معادلات بین المللی را زیر پایش گذاشته.
و متأسفانه جامعه بین المللی اصل حرف را تخطئه نکرده!!!
30:00 عربستان مفلوک، وقاحت و گاو شیرده بودنش را به کجا رسانده
31:00 وقتی نماینده ما و عربستان هر کدام به نوعی خضوع می‌کنند او می‌گوید پس من قدرتمند هستم.
31:25 چقدر امام و آقا غصه می‌خورند از دست این‌گونه مظاهر کشورهای اسلامی
33:00 روی جریان سلبی باید کار کنیم
35:00 سلبریتی های ما بارها موضع سلبی در برابر حق گرفته‌اند، اما ما با آنان چنین نکردیم
35:30 در جریان سلبی باید ارتباطات شخص را محدود کرد اما راه برگشت را باز گذاشت (نگاه در جریان سلبی، اصلاح گری و هدایت است)
37:00 جایگاه، معنا و نحوه تقیه
39:00 بازگشت جهاد ابتدایی به دفاع و معنای آن
41:30 همه دفاع از خود را با توسعه ای که دارند، حق خود می بینند؛ منتهی توسعه من گاهی منشأ صحیح دارد، گاهی منشأ وهمی (من موهوم)
44:00 شیطان راه جدیدی ایجاد نمی کند، بلکه راه حق را موهوم می کند و دچار افراط و تفریط می کند
44:30 جهاد تبیین یعنی من موهوم را آشکار کردن

🔹
⚠️ توجه:
🔻برای فوروارد این👆متن، که حاوی دقایق صوت است، حتما آن را کپی کرده و سپس مثل همینجا متن رو به صوت قبلش ریپلای کنید، تا اعداد دقایق، آبی رنگ و قابل کلیک بشه، و با کلیک روی اعداد آبی از آن قسمت صوت پخش بشه.
🔸
@SalehiBooks
@Salehi786

📜مرقومه ای از ملا حسینقلی همدانی(ره)

آنچه از در ذیل می آید مرقومه ای شریف از عارف واصل، ملاحسینقلی همدانی(ره) است. گر چه مخاطب این نامه معلوم نیست اما سرزنشها و موعظه های این عارف برای همگان می تواند قابل استفاده باشد. این نامه نهیبی است بر قلوب زنگار گرفته دوران مدرن تا شاید با نفس قدسی این عارف كامل بازگشتی به مسیر صحیح زندگی معنوی داشته باشیم.
این نامه برگرفته از قرآن و كلمات گرانقدر معصومین(ع) همراه با استعارات و تشبیهات بسیار ظریف و لطیف است كه هر بار آن را بخوانی به حقایق جدیدتری خواهی رسید. نوشتار ذیل با كمی تصرف برای روان تر شدن مطالعه درج می گردد.

🔻ای همبازی اطفال! ای حمال اثقال! ای محبوس چاه جاه! و ای مسموم مارمال! ای غریق بحر دنیا! و ای اسیر همومات آمال. مگر نشنیده ای و نخوانده ای «...إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْو» (1) و نشنیده ای فرموده آن حكیم غیب دان منزه از عیب و شین را كه به فرزند ارجمند خطاب كرده: "بنی! ان الدنیا بحر عمیق غرق الاكثرون" (2) و حقیر عرض می كنم عن تحقیق: "و نحن منهم" قطعاً ما از آن غرق شدگان در دنیاییم.
🔸در حقیقت این لفظ عمیق فكر نما، ببین چقدر از جواهر حكمت در این صندوق كوچك، در این روایت - كه دنیا را به دریا تشبیه می كند - برای متفكرین به عنوان هدیه درج فرموده. همین قدر بدان دریا نهنگ دارد، ماهی دارد، جانورهای عجیبه آن بسیار و مهالك غریبه آن بی شمار، جزایر هولناكش زهره شیران را آب و كوه های سهمناكش چه بسیار مردمان را نایاب نموده.
🔹اصل و میدان این دریا از ظلمات جهل ناشی شده است و در اودیه (اراضی) قلوب اهل غفلت جا دارد. امواج اموالش بسی كشتیهای عمر را به باد فنا داده و جبال هموم و غمومش بسا پشته ها هلاك كرده، نهنگ های اوصاف مذمومه اش چه كسان را فرو برده و آب محبت تلخ و شورش چه مردمان را كور و چه چشم ها را بی نور نموده.
هر كه در این دنیا غرق شد سر از گریبان نار جحیم بیرون آورده و در عذاب الیم خواهد ماند.
... اگر از عمق این دریا بپرسی؟ عرض خواهم كرد: كه انتها ندارد و اگر باور نداری به غواصان این دریا (یعنی: اهل دنیا از اولین و آخرین) نظر نما و ببین كه همگی در آن غرق شده احدی به قعر آن نرسیده و اگر بهتر می خواهی بفهمی به حال خراب خودت نگاه كن و ببین كه هر قدر داشته باشی باز زیاده از آن را طالبی و حرصت در جایی توقف نمی كند.
ای آقای من! این دنیا چگونه مردم را به خاك سیاه نشانده و قلوب ایشان را كه برای محبت و معرفت خلق شده، طویله اسب و استر نموده، جوارحشان از قاذورات گندیده و دلهایشان آنی خضوع و خشوع ندیده و ذره ای ذوق حلاوت طاعت را نچشیده.
🔸نه در نهادشان از توبه اثری و نه در اوهام تفكر نحس ایشان از خداوند جل جلاله خبری. شب و روز به سیف و سنان لسان عرض (آبرو) و مال و عصمت مسلمانان را پاره پاره می كنند. قلوبشان خالی از ذكر و فكر و مملو از حیله و مكر است. دست عقل را بسته و دست هوا را گشاده، چه زخم ها از آن دست ها بر كبد دین و چه مصیبت ها در شرع شریف بر پا شده.
🔹لباس خداییان را كنده و جامعه فرنگیان را پوشیده، اطعمه و اشربه اسلام را بدل به زهر و زقوم (نصاری و دهریان) نموده اند. وظایف شرع را متروك و آداب كفر را مسلوك داشته اند. بازار كفر و شرك در بلادشان معمور و آباد و سوق بازار اسلامشان مخروب و بر باد.
وافضیحتاه! عسكر كفر در بلاد وجود ما منصور و مسرور و لشكر اسلام مقتول و اسیر شده اند. نه ما را در عاقبت كارمان فكرتی و نه از سیاست های الهیه بر امم ماضیه رسیده عبرتی. قضیه هایله (3) ابابیل را شوخی و قصه فرعون و قابیل را مزاح پنداشته ایم.
جان من! آن بادهایی كه با آنها قوم هود را تأدیب نمود، حال همان قادر حلیم را مطیعند. اگر تو از اطاعت امر آن سلطان عظیم الشأن جرأت نموده سر پیچیده، خاك و آب و باد و كلوخ و سنگ، ذلیل و منقاد اویند. بلی! گول صبر و حلم او را خورده اند. از حكمرانی عظیم او غافل شده، لباس شرم و حیا را كنده، قدم جرأت را پیش گذاشته، در حضور عزوجلش، مرتكب معصیت او شده. مگر نمی بینی! چگونه حكم محكم او در سماوات و ارضین جاریست؟ مگر نخوانده ای كه "یوم نشور" آسمان ها منشور می شود؟
بلی! چه گویم از شر آن روز پر آه و سوزی كه قلوب خائفین را خوفش گداخته، چگونه گداخته نشود دل هایشان از روزی كه زمین آن آتش سوزان و صراطش تیزتر از شمشیر بران است؟ عقل ها پران و اشك ها ریزان است. نجومش منتشر و مردمانش چون جراد منتشر (4). هولش عظیم و انبیا در اضطراب و بیمند. اخیار مدهوش و ابرار بی هوشند. شدائد بسیار و محنتش بی شمار است.

🔸آفتاب بالای سر و زمین، چون كوره آهنگر، بدن ها در عرق و غرق و لحوم (5) و عظام (6) در سوز و حرق. جهنم دورشان را گرفته و راه فرار برایشان بسته، ظالم شرم ساز و عادل اشكبار، نامه ها پران بر یمین و یسار. مردم در دهشت و انتظار ملائك غلاظ و شداد در تردد

بسم الله
#حدیث
🔸 تطبیق حقیقتِ «سال» بر «پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)»

🔸 تطبیق حقیقتِ «١٢ ماه در سال» بر «١٢ وصی پیامبر، دوازده امام معصوم (علیهم السلام)»

🌷 تطبیق حقیقتِ «۴ ماه حرام الهی در ١٢ ماهِ سال» بر «۴ امام معصوم با نام «علی» در میان دوازده وصی پیامبر (علیهم السلام)»، که ولایت خاصه‌ی این چهار امام موجب دوازده امامی شدن و به دین قیّم و پایدار الهی درآمدن است.
(۴ ماه حرام: ماه رجب، و ماه‌های ذی‌القعده و ذی‌الحجة و محرم؛ ۴ امام با نام «علی»: امام علی امیرالمؤمنین و امام سجاد و امام رضا و امام هادی (علیهم السلام) که امامان اول و چهارم و هشتم و دهم هستند).

🔻حرمت ماه‌های حرام الهی، بحسب تجلّی خاصّ از «عُلُوّ عظمتِ ولایت الهی‌ست» در آن ماه‌ها، که نام «علی» هم در اسماء الهی، اولین نامی‌ست که خداوند برای خویش برگزید و این اسمِ عظیم الهی هم به همین «عُلُوّ عظمتِ ولایت الهی‌ست» بر همه اشیاء و مخلوقات (١).

🔻همچنین «علی» همان نامی‌ست که سیّدُ الآیات، آیت الکرسی، به آن ختم می‌شود (العلیُّ العظیم)، و نشان می‌دهد خزینه‌ی این برترین آیه‌ی قرآن از اسمِ اعظمِ «علی» است.

🔻چنانکه خداوند متعال نام اولین امام و تابلودار مقام ولایت خویش در اوصیاء پیامبر خاتم (علیهم السلام) را که سیّدُ الأوصیاء است از همین نامِ خویش، «علی» نام نهاد (٢).
🔸🔸
1⃣
🔻 اما بیان حدیث حضرت باقر (علیه السلام) به صحابه‌ی سرّشان، جابر جُعفی:

جامع الاحادیث
https://hadith.inoor.ir/fa/hadith/406140
البرهان في تفسير القرآن ج ۲، ص ۷۷۴
الغيبة (للطوسی) ج ۱، ص ۱۴۹
بحار الأنوار، ج ۲۴، ص ۲۴۰

اَلشَّيْخُ فِي ( اَلْغَيْبَةِ ) رَوَاهُ بِحَذْفِ اَلْإِسْنَادِ، عَنْ جَابِرٍ اَلْجُعْفِيِّ ، قَالَ:
⚡ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ تَأْوِيلِ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ:
⚡ «إِنَّ عِدَّةَ اَلشُّهُورِ عِنْدَ اَللّٰهِ اِثْنٰا عَشَرَ شَهْراً فِي كِتٰابِ اَللّٰهِ يَوْمَ خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ، مِنْهٰا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذٰلِكَ اَلدِّينُ اَلْقَيِّمُ فَلاٰ تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ»
(سوره توبه، آيه ۳۶)

🔻 قَالَ: فَتَنَفَّسَ سَيِّدِيَ اَلصُّعَدَاءَ، ثُمَّ قَالَ:
💥 «يَا جَابِرُ ، أَمَّا اَلسَّنَةُ فَهِيَ جَدِّي رَسُولُ اَللَّهِ (صلی الله علیه و آله) ، وَ شُهُورُهَا اِثْنَا عَشَرَ شَهْراً، فَهُوَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ، وَ إِلَيَّ وَ إِلَى اِبْنِي جَعْفَرٍ ، وَ اِبْنِهِ مُوسَى ، وَ اِبْنِهِ عَلِيٍّ ، وَ اِبْنِهِ مُحَمَّدٍ ، وَ اِبْنِهِ عَلِيٍّ ، وَ إِلَى اِبْنِهِ اَلْحَسَنِ ، وَ إِلَى اِبْنِهِ مُحَمَّدٍ اَلْهَادِي اَلْمَهْدِيِّ».

💥 «اِثْنَا عَشَرَ إِمَاماً، حُجَجُ اَللَّهِ فِي خَلْقِهِ، وَ أُمَنَاؤُهُ عَلَى وَحْيِهِ وَ عِلْمِهِ. وَ اَلْأَرْبَعَةُ اَلْحُرُمُ اَلَّذِينَ هُمُ اَلدِّينُ اَلْقَيِّمُ، أَرْبَعَةٌ مِنْهُمْ يَخْرُجُونَ بِاسْمٍ وَاحِدٍ:

💥 «عَلِيٌّ» أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ، وَ أَبِي «عَلِيٌّ» بْنُ اَلْحُسَيْنِ ، وَ «عَلِيٌّ» اِبْنُ مُوسَى ، وَ «عَلِيٌّ» بْنُ مُحَمَّدٍ، فَالْإِقْرَارُ بِهَؤُلاَءِ هُوَ «اَلدِّينُ اَلْقَيِّمُ»،

⚡ **«فَلاَ تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ»، أَيْ قُولُوا بِهِمْ جَمِيعاً تَهْتَدُوا».
🔹
✅ ترجمه:
🔻جابر جعفى گفته است: از امام باقر (عليه السّلام) درباره‌ی تأویل این کلام خدای عزّوجلّ پرسیدم:
«إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْراً فِی کِتَابِ اللهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَ الأَرْضَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ» (توبه، ٣۶).

🔻 حضرت باقر (علیه السلام) نفس عميقى و آه بلندى كشيدند و بعد فرمودند:

⚡ اى جابر! امّا حقیقتِ «سال»، پس آن جدّ ما رسول خداست (صلی الله علیه و آله).

⚡ و اما، حقیقتِ ماه‌هاى آن سال، که دوازده ماه هستند، و عبارتند از دوازده امام: اميرالمؤمنين، [امام حسن و امام حسين و امام سجاد] تا مى‌رسد به من، و بعد از من مى‌رسد به پسرم جعفر، و پسرش موسى، و پسرش على، و پسرش محمّد، و پسرش على، و پسرش حسن، و [در آخر] به پسرش محمّد كه او هادىِّ مهدىّ است؛ آن دوازده ماه، این دوازده امام هستند كه حجّت‌هاى خدا در ميان خلق خدا بوده و امين بر وحى و علم الهى هستند.

⚡ و آن چهار [ماه] حرام که [به بیان آیه شریفه] «دین قیّم و مستحکم» هستند؛ چهار نفر از دوازده امام (علیهم السلام) هستند که با یک اسم (علی) پا به عرصه می‌گذارند، و آنها عبارتند از:

⚡ «علی» امير المؤمنين، و پدرم «علی» بن الحسين [امام سجاد]، و «علی» بن موسى [امام رضا]، و «علی» بن محمّد [امام هادى] (عليهم السّلام). پس همانا اقرار به ولايت اين چهار امام، همان «دين قیّم و مستحكم» است.