پویش فکری توسعه


Гео и язык канала: Иран, Фарси
Категория: Другое


پویش فکری توسعه یک نهاد فکری، مردمی، مدنی و پویشگر با هدف تمرین، تولید و ارتقاء گفت‌وگو درباره‌ توسعه ایران است.
این حرکت با پیشنهاد دکتر محسن رنانی و همکاری داوطلبانه صاحبنظران و علاقمندان به توسعه ملی شکل گرفته است.

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Иран, Фарси
Категория
Другое
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
📺 انتشار فصل دوم از «درس گفتارهای توسعه»
📚 با موضوع «دولت و توسعه»
🎤 دکتر محسن رنانی


🎬 به زودی در پویش فکری توسعه ...
منتظر باشید ...

دسترسی به فصل اول درس گفتارهای توسعه محسن رنانی

@pooyeshfekri


🟠 ایران جزو کشورهای گرسنه نیست! 

📃 خلاصه گزارش شاخص گرسنگی جهانی ۲۰۲۴

✍️  حریر رحیمی
پژوهشگر پویش فکری توسعه

@pooyeshfekri

🔸 شاخص جهانی گرسنگی (GHI) در سال 2016 عدد 18.8 را (در مقیاس 100) نشان می‌دهد که این عدد در سال 2024 به مقدار 18.3 کاهش یافته است.

🔸 با این روند، اگر بخواهیم گرسنگی جهان را ریشه‌کن کنیم، 130 سال طول می‌کشد و در سال 2160 به گرسنگی صفر دست خواهیم یافت! بنابراین روند کاهش گرسنگی در جهان اصلا با سرعت مناسبی پیش نمی‌ر‌ود.

🔸 اما ایران جزو کشورهای گرسنه در جهان نیست. یعنی ایران در سال 2024 با شاخص 7.4 (در مقیاس 100) جزو کشورهایی با گرسنگی کم محسوب می‌شود که رتبه 37 در بین 127 کشور را دارد.

🔸 در سال 2024 کشورهایی که بیشتر درگیر جنگ بوده‌اند مانند یمن، سومالی، چاد، ماداگاسکار، سوریه، نوار غزه و ... از گرسنگی شدید رنج بردند.

🔸 بنابراین اگر نهادهای بین المللی قصد دارند زودترین حالت ممکن گرسنگی را ریشه‌کن کنند باید به فکر پایان بخشیدن به جنگ در کشورهای مخلتف باشند.

🔸 هرچند در ایران در طول سال‌های گذشته روند نسبتا رو به رشدی را در این شاخص شاهد هستیم (گرسنگی در حال بیشتر شدن است) ولی در مجموع در طول دو دهه اخیر گرسنگی در ایران نیز کمتر شده است.

🔸 یعنی از سال 2000 شاخص گرسنگی در ایران از 13.7 کاهش یافته و در سال 2022 به 6.5 رسیده است. اما در سه سال گذشته میزان گرسنگی دوباره از 6.5 به 7.4 افزایش یافته است. تخمین‌ها در رابطه با سال 2025 نشان می‌دهد روند بدتر شدن این شاخص ادامه خواهد داشت.

🔸 کشورهایی مانند بنگلادش، موزامبیک، نپال، سومالی و توگو طی سال‌های اخیر موفق به کاهش چشمگیر گرسنگی شده‌اند. این پیشرفت‌ها ناشی از سرمایه‌گذاری‌های بیشتر در بخش‌های کشاورزی، بهبود زیرساخت‌ها و اجرای برنامه‌های دولتی و بین‌المللی برای مبارزه با سوءتغذیه و فقر بوده است.

🔸 این کشورها نشان داده‌اند که حتی در شرایط سخت، با تلاش‌های مؤثر می‌توان به پیشرفت‌های قابل توجهی در زمینه کاهش گرسنگی دست یافت.

🔸 به طور خلاصه گزارش شاخص گرسنگی جهانی نشان می‌دهد ایران در طول دو دهه گذشته عملکرد نسبتا مناسبی در کاهش گرسنگی داشته است، اما در طول سال‌های اخیر این روند متوقف شده و رو به بدتر شدن گذاشته است.

🔸 با توجه به اینکه اکثر کشورهایی که درگیر جنگ هستند، وضعیت بدی را در شاخص گرسنگی جهانی دارند، اگر ایران بخواهد به ورطه گرسنگی دچار نشود، باید تا حد ممکن از جنگ دوری کند و در اولین فرصت سیاست‌های حمایتی را برای اقشار پایین درآمدی در دستور کار قرار دهد.

📃 برای خواندن متن کامل گزارش کلیک کنید.


🟣 اگر عزمی برای توسعه است، اعتماد را احیا کنید. والسلام!

✅ نکات کلیدی مصاحبه با مهندس مرتضی حاجی، سیاستمدار

🗓 این مصاحبه در تابستان ۱۴۰۱ انجام شده است.

@pooyeshfekri

▪️ ما در جمهوری اسلامی با شعارهای بسیار بلندپروازانه‌ای در آغاز انقلاب حرکت کردیم که بسیاری از آن‌ها به‌طور واقع‌گرایانه قابلیت تحقق نداشتند. در آن زمان، جو احساسی حاکم بود و شرایط ایجاب می‌کرد که شعارگونه رفتار کنیم. اما وقتی وارد عرصه عمل شدیم، واقعیت‌ها نشان داد که توانایی لازم برای تحقق این وعده‌ها وجود نداشت.

▪️ در ابتدای انقلاب، به دلیل تغییر نظام، ناگزیر بودیم مسئولیت‌ها را به افرادی بسپاریم که سابقه مدیریتی و اجرایی نداشتند، اما این روند به یک عادت ماندگار تبدیل شد. هر دولتی که می‌آمد، گذشته را نفی می‌کرد و با شعار تحول، وعده‌های بزرگ می‌داد، بی‌آنکه بر تجربه‌های پیشین تکیه کند.

▪️ به گمان من ضعف اصلی این کار، نبود سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی درست و اجرای درست برنامه است. به‌هرحال، آنچه به مردم گفته‌ایم، در آن‌ها توقعی را ایجاد نموده، درحالی که در عمل خلاف آن را ملاحظه می‌کنند؛ این سال‌های آخر هم که شیب تند مشکلات اقتصادی، فشار زیادی را به مردم وارد کرده است و مجالی هم برای آنان فراهم نمی‌شود تا بتوانند دیدگاه‌ها و مطالبات خود را در فضایی مناسب بیان کنند.

▪️ همچنین مسائلی چون دخالت حکومت در مسائل معنوی، انتصاب‌های نادرست، توهم توطئه و تخریب دولت‌های پیشین، به‌جای تمرکز بر حل مشکلات واقعی، تنها بر بی‌اعتمادی عمومی افزوده است.گویی هر کسی که به قدرت می‌رسد، خوب است و دیگران بد هستند.

▪️ از ابتدای انقلاب تا به امروز، آن‌هایی که در رأس قدرت اجرایی قرار گرفتند، یا به سازش‌کاری و یا به لیبرالیسم و انحرافات فکری، متهم شدند. سرمایه اجتماعی، که باید یکی از ارزشمندترین دارایی‌های جامعه باشد، به هیچ انگاشته شده و به سادگی قربانی شده است. در برخی موارد حتی عده‌ای در به‌کارگیری واژه توسعه نیز احتیاط می‌کنند.

▪️ شما می‌دانید که وقتی از توسعه صحبت می‌کنیم، گاهی برخی آن را نفی کرده و به آن اشاره می‌کنند که عمق آن کم بوده و یا سرعت رشد آن کند است و به جای آن خواهان حرکت انقلابی، سریع و پیش‌رونده هستند که این را به توسعه ترجیح می‌دهند. از همین رو، بسیاری به جای واژه توسعه از کلماتی چون پیشرفت یا رشد استفاده می‌کنند.

▪️ من اما اینگونه نمی‌اندیشم. چرا که ویژگی اصلی توسعه را در همه‌جانبه بودن آن می‌بینم، و به اعتقاد من توسعه یک ماتریس است که اضلاع آن باید هم‌زمان با یکدیگر رشد کرده و یا به موازات یکدیگر پیش روند. اگر یک قسمت بخواهد سریع‌تر از قسمت‌های دیگر رشد کند، دیگر نمی‌توان آن را توسعه نامید و نتیجه آن رشدی ناهماهنگ و نامتوازن خواهد بود. که من این وضعیت را طبیعی نمی‌بینم و فکر می‌کنم وضعیت خودساخته‌ای است که خودمان در حصاری که ایجاد کردیم گرفتارش شده‌ایم.

▪️ شکل‌گیری برنامه ما، به نظرم از شروع ایراد دارد. چرا که به گمان من منشأ آن سیاستی که برای برنامه تعیین تکلیف می‌کند، خواسته واقعی مردم نیست. در صورتی‌که برای اینکه برنامه‌ای تحقق‌یافتنی و مورد حمایت مردم باشد، باید در آن برنامه مردم به‌طور فعال دخیل باشند. چرا که این تنها متعلق به دولت نبوده و برنامه‌ای برای کل کشور است. لذا فکر می‌کنم که نقص ما در برنامه‌ریزی، یکی مردمی نبودن خاستگاهش و دوم بی‌طرف نبودن برنامه‌ریزها می‌باشد.

▪️ به گمان من اگر واقعا عزمی برای اصلاح نظام وجود داشته باشد، در درجه اول باید در احیای اعتمادی که بین بخش عظیمی از مردم و حکومت از بین رفته است، تلاش کرد. احیای این اعتماد به‌گونه‌ای است که مردم احساس کنند حرفشان شنیده می‌شود. شنیده‌شدن حرفشان به معنای این است که در عمل اتفاقی بیفتد که برای طرفین مزیت داشته باشد.

▪️ از سوی دیگر رفتارها باید بر اساس شایستگی‌ها و توانایی‌های افراد برای خدمت به مردم باشد، نه اینکه دایره خودی و غیرخودی به حدی محدود شود که افراد براساس تعلقات خاص وارد عرصه شوند.

▪️ همچنین، در انتصابات باید بر ضابطه‌گرایی تأکید شود، نه رابطه‌گرایی. متأسفانه گاهی اوقات افرادی منصوب می‌شوند که پس از مدتی، فسادهایی از آن‌ها نمایان می‌شود. این امر نه تنها به اعتماد مردم آسیب می‌زند، بلکه کارایی و اثرگذاری دستگاه‌های اجرایی را نیز کاهش می‌دهد.

▪️ لازم به ذکر است که این اصلاحات به معنای عقب‌نشینی از اصول نیست، بلکه نشان‌دهنده این است که کشور باید در خدمت مردم باشد. در نهایت، جلب اعتماد مردم برای پیشرفت و توسعه پایدار ضروری است و بدون آن، هیچ‌گونه برنامه‌ای برای دستیابی به توسعه ممکن نخواهد بود.

📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.

🤝
برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.


📘 روایت مسعود

✍️ روایت مسعود نیلی از مسئله توسعه در ایران


📚 تا به حال روایتهای هشت نظریه پرداز از مسئله توسعه در ایران استخراج شده و کتابهای آن توسط پویش فکری توسعه تدوین و منتشر شده است. روایتهای:

🔹دکتر محمود سریع القلم
🔹دکتر مقصود فراستخواه
🔹دکتر بایزید مردوخی
🔹دکتر محمدرضا سرکار آرانی
🔹استاد علی رضاقلی
🔹استاد داریوش آشوری
🔹دکتر فرهنگ رجایی
🔹دکتر پرویز پیران

✨ اینبار به عنوان نهمین مجلد از این مجموعه به بررسی نظریه‌های مسعود نیلی از مسئله توسعه در ایران پرداخته‌ایم.

🔸 شاید نیلی را بتوان تنها شخصیت آکادمیک رویکرد اقتصاد جریان اصلی در ایران پس از انقلاب دانست که فرصتی یافته تا بیش از سه دهه، به‌طور متناوب، مستقیم یا غیرمستقیم، دیدگاه های اقتصادی بازارگرایانه‌اش را وارد عرصه سیاست‌گذاری اقتصادی کند.

🔸 از نظر نیلی نقطه کانونی شکل‌گیری رشد اقتصادی، در مرحله اول، سرمایه‌گذاری است و تبدیل سرمایه‌گذاری به رشد اقتصادی، مستلزم وجود بسترهای مناسب اقتصادی و سیاسی است. نیلی معتقد است که ما در دهه‌های اخیر، هنوز به رشد اقتصادی پایدار (با معنای مد نظر او) دست نیافته‌ایم و علت هم نبود بسترهای مناسب اقتصادی و سیاسی است. وی اکنون تمرکز علمی‌اش را بر تحلیل و ریشه‌یابی و ارائه راهکارهایی برای فراهم‌سازی و بهبود بسترهای اقتصادی و سیاسی مناسب قرار داده است.

🔸 آنچه در این کتاب می‌خوانید، مباحثی است که با پشتوانه آکادمیک، اما از دل تجربه‌های عملی و اجرایی دکتر مسعود نیلی در سیاست‌گذاری اقتصادی ایران در طول سه‌ دهه فعالیت او بدست آمده است.


📝 این کتاب زیر نظر دکتر محسن رنانی و توسط دکتر مرتضی درخشان و ابراهیم غلامی تدوین و آماده شده است.

🎬 روایت مسعود به زودی توسط پویش فکری منتشر و رونمایی خواهد شد. 

🗓 اطلاع رسانی انتشار و مراسم رونمایی در کانال و در سایت پویش فکری توسعه صورت خواهد گرفت.

@pooyeshfekri


📙 معرفی کتاب چرا بیمار می‌شویم؟

✍️ نویسنده: بنجامین بیکمن
📝 مترجم: اصلان قودجانی

@pooyeshfekri

🔸 بدن انسان مجموعه‌ای با پیچیدگی‌های بی‌نهایت است و هورمون‌ها بی‌نهایتی درون این بی‌نهایت هستند! در میان بی‌نهایتِ هورمون‌ها، این پروتئین‌های حیرت‌آور، تعامل و رابطه‌ای هست که از فرط پیچیدگی باز هم بی‌نهایت می‌نماید. هر هورمون بر هورمون‌های دیگر اثر می‌گذارد و از آنها اثر می‌پذیرد.

🔸 با این حال در میان تمام این پروتئین‌های بی‌نهایت، یکی هست که پادشاه هورمون‌هاست زیرا غیر از اثرگذاری بی‌حدوحساب بر تمام هورمون‌های دیگر، بر تمام سلول‌ها و اندام‌های ما از فرق سر تا نوک پا تأثیر دارد: از پوست و مو گرفته تا دستگاه قلبی و عروقی، گوارش، وزن بدن، کبد، مغز، کلیه‌ها، استخوان‌ها، ابتلا به انواع سرطان‌ها و بیماری‌های سیستمی و خلاصه سیر تا پیاز سلامت ما در این عمر زودگذر!

🔸 بنجامین بیکمن که از متخصصان پیشتاز در حوزه سلامت است، در این کتاب به ساده‌ترین زبان دربارۀ عملکرد پادشاه هورمون‌ها با ما حرف می‌زند و هرچه را که مخاطب غیرمتخصص باید بداند، به ما می‌آموزد.

🔸 بیکمن به ما می‌گوید که چگونه بدرفتاری ما با بدن‌هایمان در دوران مدرن و تغییر برق‌آسای شیوۀ زندگی و تغذیۀ ما در قرن اخیر، پادشاه هورمون‌ها را از حالت تعادل خارج کرده و جای‌جای بدن‌هایمان را به محلی برای یک بیماری جدی تبدیل کرده است.

🔸 البته بیکمن فقط پیام‌آور هشدار و یأس نیست. او در بخش‌های جداگانه‌ای از کتاب، بر اساس آخرین یافته‌های شگفت‌آور کاملاً علمی، راهکارهای تغذیه‌ای و ورزشی کاملاً ساده و عملی ارایه می‌کند که بعضی از آنها هیچ هزینۀ مالی ندارند ولی برای بازگرداندن این غول چراغ جادو به درون چراغ بسیار مؤثرند.

🔸 کتاب «چرا بیمار می‌شویم»، مجموعه‌ای بی‌نظیر به ساده‌ترین زبان ممکن برای سالم‌تر زیستن و کمتر سرگردان‌شدن در راهرو بیمارستان‌هاست. این کتاب داستان شگفت‌انگیز سلطان هورمون‌هاست. داستان انسولین و مقاومت به انسولین!

📙 کتاب «چرا بیمار می‌شویم» را می‌توانید از اینجا تهیه کنید.


چرا و چگونه شوک‌های ساده به بحران تبدیل می‌شوند؟

📃خلاصه گزارش جهانی توسعه اجتماعی ۲۰۲۴

✍️ مرتضی درخشان
پژوهشگر پویش فکری توسعه

@pooyeshfekri

🔸 مسیر جهان به سمت توسعه و فراگیری اجتماعی است. در سه دهه اخیر فقر شدید، به شدت کاهش یافته و فراگیری دسترسی به توسعه در جهان بسیار بهبود یافته است.

🔸 اما برخی کشورها با این جریان همراهی نمی‌کنند! بر اساس گزارش توسعه اجتماعی جهانی، اصلی‌ترین عامل وضعیت این کشورها «چرخه تبدیل شوک‌ به بحران» شناخته شده است. اما به راستی چرا در برخی جوامع کوچک‌ترین اتفاق به یک بحران تبدیل می‌شود؟

🔸 با مرور مثال‌های این گزارش به یاد شوک بیکاری کارگران در سال ۹۶ افتادم، به یاد افزایش قیمت بنزین در سال ۹۸، به یاد پلاسکو، مهسا امینی، ترور قاسم سلیمانی و هواپیمای اوکراینی و به یاد ده‌ها شوک دیگر افتادم که همگی تبدیل به بحرانی غیر قابل حل شدند و حتی هنوز هم پاسخی برای آنها یافت نمی‌شود.

🔸 در این یادداشت بر گرفته از گزارش توسعه اجتماعی ۲۰۲۴ خواهیم گفت که ریشه‌های شناخته شده‌ ایجاد «چرخه تبدیل شوک به بحران» چیست و در نهایت در این کشورها چه باید کرد.

🔸 توسعه اجتماعی مواردی مانند کاهش فقر و نابرابری و گرسنگی، همچنین ایجاد شهرهای فراگیر، رفاه و تولید پایدار را مد نظر قرار می‌دهد و به کیفیت آموزش و برابری جنسیتی توجه ویژه دارد و با مدیریت پایدار منابع، در بازسازی اکوسیستم‌ها و مبارزه با تغییرات آب و هوایی تلاش می‌کند.

🔸 تجربه ۳۰ سال اخیر جهان نشان می‌دهد مسیر مثبتی در توسعه اجتماعی رخ داده است. مثلا فقر شدید در ۳۰ سال اخیر از یک نفر فقیر به ازای هر سه نفر بهبود یافته و در سال اخیر به یک نفر به ازای هر ده نفر رسیده است.

🔸 هرچند هنوز مقدار آن زیاد است، اما مسیر کلی مثبتی برای ریشه‌کن شدن فقر شدید ایجاد شده است. اما در این میان برخی از کشورها نتوانستند همراه این مسیر حرکت کنند و درگیر بحران‌های متنوعی شده‌اند.

🔸 اصلی‌ترین دلیل عدم همراهی این کشورها درگیر شدن آنها در «چرخه تبدیل شوک به بحران» شناخته شده است. در این گزارش به طور دقیق به این موضوع پرداخته که چطور شوک‌های اجتماعی و اقتصادی می‌تواند منجر به بروز و ظهور بحران شوند و این بحران‌ها چطور می‌توانند به اجتماع آسیب بزنند.

🔸 «تعداد زیاد شوک‌ها و شدید‌تر شدن آنها» یکی از اصلی‌ترین عوامل ایجاد بحران اجتماعی است. واضح است که اگر شدت ضربه‌هایی که به بدنه اجتماعی وارد می‌شود، افزایش یابد، شکسته خواهد شد و ساختار اجتماعی در‌هم ریخته می‌شود.

🔸 اما فراتر از این، حتی اگر شدت شوک‌ها افزایش نیابد، در صورتی که تعداد بسیار زیادی از شوک به بدنه اجتماعی تحمیل شود، امکان تحمل و تاب‌آوری در مقابل همه آنها از بین می‌رود و نهایتا موجب فروپاشی بدنه اجتماعی می‌شود که به آن بحران در توسعه اجتماعی گفته می‌شود.

🔸 «نقص در سیستم هشدار‌دهی و عدم وجود آمادگی برای شوک‌»، عامل دوم در تبدیل شوک‌ها به بحران است. اگر سیستم اجتماعی توان هشدار‌دهی خود را از دست بدهد، یک شوک ساده می تواند ضربه شدیدی به سیستم اجتماعی وارد کند و بخشی از جامعه را از دسترسی‌ به حداقل‌های توسعه محروم کند.

🔸 در ضمن زمانی که تعداد شوک زیاد باشد، حتی در صورت پیش‌بینی و هشدار‌دهی به موقع، باز سیستم امکان ایجاد آمادگی برای مقابله با شوک را نخواهد یافت و خستگی بدنه اجتماعی موجب می‌شود تا به همان صورت قبل به بحران تبدیل شود.

🔸 «وجود گروه‌های آسیب‌پذیر در نتیجه نابرابری اجتماعی» عامل بعدی در تبدیل شوک‌ به بحران است. اگر در جامعه‌ای نابرابری تشدید شده باشد، به محض بروز یک شوک، بخش زیادی از آنها به زیر خط فقر و یا به شرایط بحرانی وارد می‌شوند و به عبارتی شرایط جامعه جایی برای مانور سیاستی باقی نمی‌گذارد.

🔸 سیاست‌گذاری حوزه توسعه در چنین شرایطی بسیار سخت می‌شود. زیرا کافیست یک سیاست، شوک کوچکی به بدنه اجتماع وارد کند و بخش زیادی از جامعه را به دره بحران وارد سازد. اینجاست که شکنندگی اجتماعی افزایش یافته است و امکان سیاست‌گذاری محدود شده است.

🔸 «کاهش اعتبار اجتماعی سیستم» در نهایت آخرین عامل تبدیل شوک به بحران است. یعنی اگر یک سیستم نزد جامعه اعتبار خود را از دست بدهد و در مسیر توسعه از حمایت اجتماعی برخوردار نباشد، هر شوک کوچک می‌تواند با واکنش‌های اجتماعی، به بحران تبدیل شود.

❓اما چه باید کرد؟...

📃 ادامه مطلب را اینجا بخوانید.


♻️ «سبزشویی» هدف تحریم‌های آینده جهان

آیا رها نشده از «پولشویی» درگیر «سبزشویی» خواهیم شد؟

✍️ مرتضی درخشان
پژوهشگر پویش فکری توسعه

@pooyeshfekri

🔸 بر اساس گزارش جهانی سرمایه‌گذاری ۲۰۲۴، خالص جریان سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در سال گذشته در حدود ۱.۳ تریلیون دلار در جهان ثابت باقی‌مانده است و به نوعی نشان‌دهنده رکود در سرمایه‌گذاری‌های جدید در پروژه‌های صنعتی و زیرساختی در کشورهای در حال توسعه است.

🔸 بخشی از این به خاطر چالش‌های جهانی و منطقه‌ای و همچنین تنش‌های تجاری بوده، که شرایط سرمایه‌گذاری را سخت‌تر کرده است.

🔸 بر اساس این گزارش، روند سرمایه‌گذاری در جهان برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار و مقابله با تغیرات اقلیمی به شکلی که پیش‌بینی شده بود، انجام نمی‌شود. یعنی کشورها و نهادها همراهی لازم و واقعی برای حمایت و حفاظت از محیط‌ زیست را ندارند.

🔸 برای پر کردن شکاف بین مسیر بهینه مقابله با تغییرات اقلیمی و روند جاری سرمایه‌گذاری نیاز به ۵۰۰ میلیارد دلار از منابع عمومی و ۵۰۰ میلیارد دلار از منابع خصوصی در سال هست، که رقم بسیار بزرگیست و بنابر این دستیابی به آن تقریبا ‌غیرممکن است.

🔸 اما چرا با وجود نظارت شدید نهادهای بین‌المللی بر کشورها و همچنین بر شرکت‌ها و نهادهای بزرگ، بازهم مسیر توسعه پایدار و سرمایه‌گذاری سبز فاصله چشم‌گیری با برنامه‌ها دارد؟ این گزارش دلیل اصلی آن را «سبزشویی» می‌نامد.

🔸 سبزشویی به عملی اطلاق می‌شود که در آن شرکت‌ها و سازمان‌ها و یا حتی کشورها تلاش ‌می‌کنند تا فعالیت‌های خود را به عنوان دوستدار محیط‌ زیست نشان دهند، اما واقعیت اقدامات اصلا با ادعای آنها همخوانی ندارد و فعالیت‌های آنها دوست‌دار و حافظ محیط زیست نیست.

🔸 معمولا شرکت‌ها برای فریب مصرف‌کنندگان و یا سرمایه‌گذارانی که به تاثیرات زیست‌میحطی علاقمند ‌هستند، این کار را انجام می‌دهند.

🔸 سبزشویی به روش های مختلفی انجام می‌شود. مثلا شرکت‌ها اصلا گزارش‌های دقیق و شفافی ارائه نمی‌دهند که این اولین نوع سبزشویی به حساب می‌آید.

🔸 یا فقط بخش‌هایی از فعالیت خود را رسانه‌ای می‌کنند که دوستدار محیط زیست است و بقیه فعالیت‌های خود را ذیل همان فهرست اولیه معرفی می‌کنند.

🔸 یا در مورد اثرات مثبت فعالیت‌های خود بر محیط‌زیست اغراق می‌کنند و آمارهای گمراه کننده ارائه می‌دهند. برخی از شرکت‌ها از ادبیات ابهام‌آمیز استفاده می‌کنند. مثلا محصولی را «سبز» می‌نامند، در حالی که فقط بسته‌بندی آن محصول دوست‌دار محیط زیست است.

🔸 یا برخی شرکت‌ها کارهای نمادین انجام می‌دهند. یعنی در حالیکه جریان اصلی تولید آنها آلاینده است، چند فعالیت دوستدار محیط‌زیست‌ انجام می‌دهند و روی آنها تبلیغی وسیعی انجام می‌دهند. در‌حالیکه این فعالیت‌ها در مقیاس کل شرکت بسیار جزئی هستند.

🔸 خلاصه اینکه با توجه به الزامات قانونی جدید بر کشورها و شرکت‌ها، برای فرار از جرایم مالی ناشی از آن و یا برای جذب مصرف‌کنندگان دوستدار طبیعت این فریب‌کاری «سبزشویی» انجام می‌گیرد.

🔸 گزارش جهانی سرمایه‌گذاری پیش‌بینی می‌کند که موج جدید تحریم‌های اقتصادی و جرایم مالی جهانی در آینده نزدیک، فقط شامل پولشویی و حمایت از تروریسم نیست، بلکه «سبزشویی» و تشدید آلودگی‌های زیست محیطی نیز به آن اضافه خواهد شد.

🔸 بر اساس این گزارش، در خاورمیانه بسیاری از شرکت‌ها گزارش‌ دقیقی از وضعیت آلودگی و پایداری فعالیت‌های خود ارائه نمی‌دهند و بیشتر از بقیه مناطق جهان در معرض جرایم آتی قرار خواهند داشت...

📃 متن تفصیلی گزارش را اینجا بخوانید.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🔊 بخشی از پیام دکتر محسن رنانی برای مراسم بزرگداشت استاد علی رضاقلی در شبهای بخارا / ۲۳ فروردین ۱۳۹۸

📙 تهیه کتاب روایت والا (روایت علی رضاقلی از مسئله توسعه در ایران)

@pooyeshfekri


⁉️ توسعه ایران به کجا میرود؟!

🔸 نمره منظر سیاسی ایران وضعیت مناسبی را نشان نمی‌دهد و در مقیاس ۱۰۰ عدد ۳۸.۱۷ در سال ۱۳۹۹ را به خود اختصاص داده است.

🔸 در طول دوران دولت سیزدهم نمره این شاخص کمتر هم شده و در سال ۱۴۰۲ به عدد ۳۴.۱ رسیده است. در بین ۱۵۴ کشور مورد محاسبه، رتبه ایران نیز از ۱۳۲ به رتبه ۱۴۴ تنزل یافته است.

🔸 در نمودار فوق مشخص است که همه دامنه‌های منظر سیاسی کاهشی بوده است. شاخص های ایران از نظر آزادی های مدنی، عدالت و برابری سیاسی، امنیت و ثبات سیاسی، سلامت سیاسی و نظام قضایی و همچنین مشارکتی بودن نظام سیاسی، کاهش چشمگیری داشته است.

📃 دسترسی به متن کامل گزارش

@pooyeshfekri


کرونا هم نتوانست چین را نجات دهد! 🇨🇳

⁉️ هند جایگزین چین؟!
 🇮🇳

@pooyeshfekri

🔸 تقریبا از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ کشور چین در رشد اقتصادی پیشتاز بود و میانگین رشد ۱۰ درصدی در این دو دهه به صورت پایدار باعث شد تا این ایده مطرح شود که ساختار اقتصادی جهان در حال تغییر است.

🔸 البته بیراه هم نبود و تغییرات چشم‌گیری در قدرت اقتصادی جهان و روند‌های سیاسی ایجاد شد. اما بر اساس داده‌های صندوق بین‌الملل پول و تحلیل‌های آن در گزارش چشم‌انداز اقتصاد جهانی، از سال ۲۰۱۰ روند نزولی رشد اقتصادی در چین قابل مشاهده است.

🔸 کشور چین از سال ۲۰۱۰ تا سال ۲۰۱۹ هر سال رشد واقعی کمتری را تجربه کرده است و در نهایت در سال ۲۰۱۹ به ۶ درصد رشد رسیده است.

🔸 پیش‌بینی‌ها هم نشان می‌داد این روند بلندمدت خواهد بود و چین نمی‌تواند به نرخ‌های رشد قبلی بازگردد. این روند در بلندمدت برای جایگاه اقتصادی چین در جهان خطرساز بود.

🔸 البته با وقوع بحران کرونا همه کشورهای جهان از لحاظ رشد اقتصادی دچار مشکل شدند. با وجود اینکه ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، هند و حتی میانگین جهانی در سال ۲۰۲۰ رشد منفی را ثبت کرده‌‌اند، اما کشور چین توانست با ثبت ۲.۲ درصد رشد سالانه تولید واقعی، بسیار بهتر از بقیه کشورها عمل کند.

🔸 پس از کرونا در سال ۲۰۲۱ نیز رشد ۸.۴ را ثبت کرد که به نظر می‌رسید بر خلاف پیش‌بینی‌ها توانسته مسیر نزولی قبلی را خنثی کند و به روند رشد اقتصادی بالا بازگردد.

🔸 اما اینطور نشد و روند رشد کشورها تغییر کرد. در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ کشور چین رشد ۳ درصد و ۵ درصد را تجربه کرد و در سال ۲۰۲۴ نیز رشد ۴.۲ درصد نشان از ادامه روند نزولی رشد اقتصادی چین است.

🔸 صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۸ رشد سالانه چین به حدود ۳ درصد کاهش یابد. این نرخ رشد تنها کمی بالاتر از میانگین جهانی و بسیار نزدیک به ایالات متحده آمریکا است.

آیا چین جایگاه اقتصادی خود را از دست می‌دهد؟

🔸 کشور هند از سال ۱۹۹۲ تا به امروز به طور میانگین سالانه نرخ رشد‌هایی بین ۴ تا ۸ درصد را تجربه کرده است که هرچند در دو دهه اول کمتر از نرخ رشد چین بوده، اما همواره مثبت و با ثبات بوده است. تا سال ۲۰۱۹ که حدودا نرخ رشد ۴ درصد را تجربه کرده است.

🔸 در سال ۲۰۲۰ و با بحران کرونا نرخ رشد منفی ۵ درصد بسیار ناامیدکننده بود و به نظر می‌رسید مشکلات زیادی را در مسیر رشد اقتصادی هند قرار داده است.

🔸 اما در سال ۲۰۲۱ با نرخ رشد ۸.۵ از چین هم پیشی گرفت و با نرخ رشد‌های حدود ۷ درصد در سال‌های پس از آن (تا ۲۰۲۴) به سه دهه غلبه چین بر هند در رشد اقتصادی پایان داد.

🔸 پیش‌بینی‌های صندوق بین المللی پول حاکی از آن است که هند تا سال ۲۰۲۸ می‌تواند همین نرخ رشد ۷ درصدی را نگه دارد و روند پایدار خود را ادامه دهد. باید دید آیا در دهه‌های آینده هند، می‌تواند برای تصاحب جایگاه چین اقدام کند.

🔸 جدای از پیش‌بینی‌های کمی و آماری که از گزارش CIDOB استخراج شده است، اگر از لحاظ نظری به موضوع نگاه کنیم، این روند دقیقا مطابق با پیش‌بینی عجم اغلو و جیمز رابینسون در سال ۲۰۱۲ است که در کتاب «چرا ملت‌ها شکست می‌خورند؟» طرح شده است.

🔸 آنها می‌گویند چین به دلیل اینکه بر پایه نهادهای «انبساطی» و متمرکز رشد یافته است، نمی‌تواند رشد بالای خود را در سال‌های بعد حفظ کند.

🔸 از نظر آنها رشد اقتصادی، پایدار خواهد بود که بر پایه نهادها «فراگیر» صورت گیرد. به طور ساده باید گفت این دو اندیشمند، پایداری توسعه اقتصادی را وابسته به توسعه سیاسی می‌دانند و چون چین از لحاظ توسعه سیاسی در طول دو دهه اخیر رشد قابل ملاحظه‌ای نداشته، پس نمی‌تواند به رشد بالای خود ادامه دهد و حتی ممکن است در آینده به بحران اقتصادی نیز بیانجامد.

🔸 در کتاب توسعه ۱۴۰۲ نیز که امسال در پویش فکری توسعه منتشر شد، نشان دادیم که وضعیت چین از منظر سیاسی توسعه اصلا مناسب نیست و رتبه ۱۳۷ جهان در بین ۱۵۴ کشور را دارد. (دسترسی به کتاب توسعه)

🔸 بنابر این به لحاظ نظری نیز روند چین کاملا قابل پیش‌بینی بوده است. تحلیل وضعیت نهادی کشور هند مفصل است و در یک یادداشت دیگر آن را مرور خواهیم کرد، اما اجمالا کشور هند با رتبه ۸۱ از لحاظ توسعه سیاسی وضعیت به مراتب بهتری از چین دارد و به نظر می‌رسد در آینده رشد اقتصادی پایدارتری را تجربه کند.

🔸 شاید از مسیر و روند رشد اقتصادی چین و هند بتوان درس‌هایی برای توسعه ایران نیز گرفت و گلوگاه‌های سیاسی ایجاد شده برای رشد اقتصادی را بهتر درک کرد و برای رفع فوری آنها برنامه‌ریزی نمود. این تحلیل‌ها مرز دانش اقتصاد است که در سال ۲۰۲۴ نیز نوبل اقتصاد را از آن خود کرده است.

🔸 منبع داده‌های این یادداشت بیشتر از گزارش CIDOB است که روند‌های جهانی را پیش‌بینی می‌کند.


📕 کتاب روایت «پرویز» منتشر شد

📚هشتمین روایت از مجموعه گفت‌و‌گو‌های توسعه

✍️ بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت پرویز پیران


🔹 نمی‌دانم چرا هرگاه نام «پیران» را می‌شنوم، اولین مفهومی که به ذهنم می‌آید، عبارت «پیر توسعه ایران» است. گویی در ذهن من «پیران» از ترکیب حروف اول و آخر این عبارت پدیدار شده است. 

🔹 دکتر پرویز پیران، استاد برجسته جامعه‌شناسی و نظریه‌پرداز توسعه ایرانی را می‌گویم. محققی که از شهری بزرگ (همدان) و خاندانی مسلمان برخاست و در شهری کوچک (صحنه) در کنار مردمانی یارسان بالید؛ در ایران و آمریکا درس خواند؛ در دانشگاههای هر دو کشور تدریس کرد؛ و تا مشاورت ارشد سازمان‌های بین‌المللی رفت؛ به فارسی و انگلیسی، مقالات و کتابهای متعدد نوشت؛ برخی کتابهایش توسط نهادهای بین‌المللی منتشر شد؛ برای توسعه ایران به  نظریه پردازی روی آورد؛ در آکادمی‌ها و مجامع مختلف علمی جهانی در حوزه توسعه، پژوهش و سخنرانی کرد؛ جوایز و نشان‌های علمی مهمی دریافت نمود؛ پژوهش‌های میدانی فراوانی را به انجام رساند؛ اما نظریه‌پردازی و کار آکادمیک صرف راضی‌اش نمی‌کرد؛ همزمان با کار اندیشگی، در مناطق دورافتاده و محروم ایران، به صورت عملی و میدانی روی فقرزدایی و توسعه جوامع محلی کار می‌کرد؛ و با روستائیان و حاشیه‌نشینان و فقرا دم‌خور بود؛ و از جمع‌آوری زباله در محلات (محله پاک) تا تقویت‌ تعاملات اجتماعی و مدیریت مدرسه و محله، آنها را آموزش داد؛ و در عین حال هرگاه شرایط در مرکز آماده بود و سیاست‌گذاران روی‌خوش نشان می‌دادند، به سیاست‌گذاریهای توسعه‌ای سطح ملی نیز مشاوره می‌داد.   

🔹 پرویز پیران، برخلاف بسیاری از متفکران ایرانی توسعه، مشغول نظریه‌آزمایی غربی نشده است. او با اینکه بر نظریات مختلف جامعه‌شناسی و توسعه کاملاً مسلط است، اما این را عمیقاً درک کرده که نظریه‌ای که می‌خواهد مسئله توسعه ایران را تبیین کند، می‌باید از زمینه و بافت تاریخی، فرهنگی و اجتماعی ایران بیرون بیاید. با این نگاه بوده که چندین دهه با گروه‌هایی از دانشجویانش، مباحث و اسناد و کتب تاریخی ایران را بررسی نموده و از دلِ تجربه ایرانی و مناسبات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، نظریه‌پردازی کرده، و در واقع، دکتر پیران به جای «نظریه‌ آزمایی»، به «نظریه ‌‌‌آمایی» پرداخته است؛ آن هم یک نظریه‌ آمایی متکی بر بافت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی در یک فرایند تاریخی.  

🔹 نگاه دکتر پیران به مسئله توسعه ایران، یک نگاه تلفیقی است. او با یک نگاه تاریخی، بهطور همزمان، سه سطح را در تحلیل مسئله توسعه در ایران با یکدیگر تلفیق می‌کند و از دلِ آن، نظریه‌ای نوین درباره توسعه جامعه ایرانی ارائه می‌دهد: سطح کلان، میانی و خرد. سطح کلان، مربوط به ساختارهاي عيني و انتزاعي است؛ سطح ميانه، مربوط به سيستمهاي اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و شخصيتي است؛ و سطح خرد، مربوط به رخدادها است. به‌زبان خود پیران، مهمترین عنصر سطح کلان (زمانِ دیرگذر- قرن)، تاریخی شدن پدیده‌‌ها است. سطح میانه (زمانِ میان‌مدت - دهه) سطح فرایندها است که در شکل نهاد و سازمان متجسد می‌شوند و در دلِ ساختار کلان و عنصرِ تاریخی‌بودن به حیاتِ خود ادامه می‌دهند. سطح خرد (زمانِ کوتاه‌مدت - لحظه)، سطح رخدادها است که به فرایندها و ساختارها به صورت لحظه‌ای عینیت می‌بخشند و شاخص آنها می‌شوند. رخدادها بر فرایندها و ساختارها اثر می‌گذارند، اما آنها را شکل نمی‌دهند. فرایندها و ساختارها علاوه بر اثرپذیری از رخدادها، حیاتِ مستقل خودشان را دارند. 

🔹 نقطه عطف اندیشه دکتر پیران، خلق ایده دیالکتیک عام و خاص است: یعنی بومی کردن مفاهیم عام علوم اجتماعی در مقام امری عام و کلی به مقام امری خاص و متعین. مثلاً نظریات عام جامعه‌شناسی، مفاهیم، تعاریف و توضیحات مشخصی دارند (دیالکتیک عام) اما در زمین واقعیت اجتماعی ایران، به همان شکلی که در نظریات جامعه شناسان غربی آمده، رخ نمیدهند و چهره‌ای کاملاً ایرانی بهخود میگیرند، یعنی رخداد «هست» اما «رخداد خاص» است و ما باید به کمک آن نظریات عام و با توجه به ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و تاریخی ایران، برای این رخداد‌های خاص، تبیینی خاص فراچنگ آوریم. 

🔹 به باور پیران تا زمانی که در ایران، دیالکتیک عام و خاص شکل نگیرد، علوم اجتماعی بومْنهاد نیز متولد نخواهد شد؛ چراکه در حال حاضر، با شرح آراء متفکران غربی علوم اجتماعی، صرفاً بازتولید این علوم در ایران رخ میدهد. از نظر او، تا زمانی که نظریه‌های علوم اجتماعی در ظرف خاص ایران قرار نگرفته و مثلاً مشخص نشده است که فلان نظریه از چه‌منظری و چقدر و چگونه باید تغییر کند یا اصلاح و تکمیل شود تا بتواند مسئله‌ اجتماعی مورد نظر را در بستر جامعه ایرانی پوشش دهد و تبیین کند...

📃 برای خواندن ادامه مطلب کلیک کنید.

📕
برای تهیه کتاب روایت پرویز کلیک کنید.


⁉️ توسعه ایران به کجا میرود؟!

🔸 در سال ۱۳۹۹ شاخص ترکیبی مربوط به منظر اقتصادی توسعه برابر ۳۸ بوده است که این عدد در سال ۱۴۰۲ به عدد ۳۶ کاهش یافته است.

🔸 در نمودار فوق روشن است که در طول دولت سیزدهم در بین هفت دامنه اقتصادی توسعه، دو دامنه بهبود یافته و پنج دامنه تنزل یافته است.

🔸 «تولید و رشد اقتصادی» و «فناوری، نوآوری و اختراعات» نسبت به سال ۱۳۹۹ که ایران و البته جهان درگیر کرونا بود، بهبود یافته است.

🔸 اما بقیه دامنه های اقتصادی که به نوعی زیرساختی محسوب می شوند، مانند زیرساختهای اقتصادی، ثبات اقتصادی، عدالت اقتصادی و محیط مطلوب کسب و کار همه به طور چشم گیری تنزل یافته‌اند.

📃 دسترسی به متن کامل گزارش

@pooyeshfekri


⁉️ آیا راهی هست؟
هر دم از این باغ بری می‌رسد!


▪️ اگر انتقاد را «تشویش اذهان عمومی» تعبیر کنیم، واقع‌گرایی را «سیاه نمایی» و «ناامیدکردن مردم» بشناسیم، تحلیل و پیش‌بینی آینده را «نشر اکاذیب» بخوانیم، صورت‌بندی مشکلات را «توهین» به یک نهاد، مردم یا مقدسات تعبیر کنیم و هشدار و انذار را «تبلیغ علیه نظام» بدانیم، آیا راهی برای اصلاح باقی گذاشته‌ایم؟

❓آیا راهی هست؟

▪️ این سوالیست که ذهن همه مردم ایران را به خود مشغول کرده است. آیا راهی هست که بدون ورود کشورمان به جریان خشونت بار، بدون تحمیل هزینه‌های سنگین، بدون آسیب به زیرساخت‌های کشور، بدون از دست دادن عزیزانمان و بدون افتادن در فرایند‌هایی که ده‌ها سال کشور را دچار فرسایش می‌کند و از توسعه باز می‌دارد، گامی برای اصلاح و حرکت به سوی توسعه برداریم؟

❗️ممکن است پاسخ بسیاری از ما به این سوال، «خیر» باشد. واقعا راهی به ذهن نمی‌رسد.

▪️اما هستند معدود کسانی که به عشق مردم و در میان مردم مشکلات را می‌بینند، واقعیت‌ها را لمس می‌کنند، شاخص‌ها را رصد می‌کنند و تلاش می‌کنند قبل از اینکه مشکلات، استخوان مردم را خرد کند و صبر مردم را لبریز، راهی برای عبور از این پیچ تاریخی تمام نشدنی طراحی کنند. هستند کسانی که تلاش می‌کنند راه جدیدی بسازند تا آسیب‌ها و هزینه‌های تحولات آتی را کمتر کنند. هستند کسانی که با وجود بی‌توجهی‌های ساختاری به تحلیل‌هایشان، به بن‌بست اعتقادی ندارند. عمر خود را هزینه می‌کنند تا رویایی بسازند که قصه مشترک مردمان این سرزمین باشد.

❓آیا می‌توانند راهی بسازند؟ نمی‌دانیم و همه منتظریم.

▪️ اما در این میان برخورد قضایی اخیر با دکتر محسن رنانی و البته پیشتر از آن با صاحب‌نظران و اندیشمندانی که تمام انرژی و باور خود را جمع کرده‌اند، تا راهی به سمت صلح و صلاح و مسیری هرچند باریک به سوی توسعه بسازند، و درگیر کردن آنها در فرایند‌های قضایی طولانی و خسته‌کننده، تنها یک پیام می‌تواند برای مردم داشته باشد؛

❗️راهی نیست. و هر کسی تلاش کند راهی بسازد نیز متوقف خواهد شد!

▪️ اگر با عینک توسعه‌خواهی بنگریم، به طور قطع این فرایند‌های قضایی و برخورد با صاحب‌نظران و دلسوزان ایران را همچون تیری بر قلبِ جسم نحیف «امید» خواهیم دید و آن را مصداق «ناامید‌سازی مردم» می‌دانیم. ما به حکم آزادی بیان و به پشتوانه توسعه‌خواهی مردم برای ایران، خواستار پایان‌یافتن چنین برخوردهایی با همه صاحب‌نظران و دلسوزان ایران هستیم.

▪️ما معتقدیم مردم، مسئولین و حکومت راهی جز پذیرش واقعیت‌ها ندارند و دیر یا زود واقعیت‌های جدید، خود را بر آنان تحمیل خواهند کرد. ما هم مانند همه مردم، فعلا راهی ساخته‌شده و شناخته‌شده برای توسعه نمی‌بینیم. اما عهد میبندیم که تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا با تفاهم نسل‌ها و توافق دست‌ها و تا قبل از برخورد خسارت‌بار به دیوارِ پایان این بن‌بست، گامی در جهت احیای مسیر صلح و صلاح برداریم.

▪️امیدواریم همراه پویش باشید و توسعه‌خواه بمانید. ما با هم همچون رودخانه‌ای خواهیم بود که سرانجام مسیر خود را خواهد یافت و سنگ‌های سخت میان مسیر را نیز صیقل خواهد داد و در نهایت به دریای مقصود خواهد رسید.

❓آیا راهی می‌سازیم؟
🤝 چنین باد ...

@pooyeshfekri


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🎙 درس‌گفتارهای توسعه با محسن رنانی

📺 تماشای رایگان قسمت اول

⬇️
دسترسی به مجموعه کامل ده قسمتی درس‌گفتارهای توسعه با محسن رنانی

@pooyeshfekri


⁉️ توسعه ایران به کجا میرود؟!

🔸 رتبه کشور ایران در شاخص ترکیبی توسعه از ۱۰۷ در سال ۱۳۹۹ به رتبه ۱۲۲ در سال ۱۴۰۲ تنزل یافته است (در بین ۱۵۴ کشور).

🔸 روند نزولی توسعه در ایران در طول چهار سال گذشته نشان می‌دهد تغییرات بنیادین برای اصلاح مسیر افول توسعه ایران در پیش گرفته نشده است.

🔸 بخشی از این تنزل رتبه به خاطر کاهش در شاخص ترکیبی توسعه در داخل کشور بوده است و بخشی نیز به دلیل حرکت سریع و رو به جلوی سایر کشورها می‌باشد.

📃 دسترسی به متن کامل گزارش

@pooyeshfekri


💵 ایران گرفتار در تله درآمد متوسط

📃 خلاصه گزارش جهانی توسعه ۲۰۲۴  

@pooyeshfekri

🔸 سال ۲۰۲۴ هم به پایان رسید و تعداد زیادی از گزارش‌های جهانی منتشر شدند که وضعیت کشورهای جهان را از منظرهای مختلف مورد بررسی قرار داده‌اند.

🔸 اولین گزارشی که مرور خواهیم کرد، گزارش توسعه جهانی ۲۰۲۴ است. مهمترین نکته‌ای که این گزارش بر آن تاکید می‌کند این است که بسیاری از کشورهای جهان در «تله درآمد متوسط» گرفتار می‌شوند و نمی‌توانند به روند رشد خود ادامه دهند.

🔸 سطح درآمد متوسط معمولا کشورهایی را شامل می‌شود که بین ۱۰۰۰ تا ۱۲۵۰۰ دلار در سال به ازای هر نفر درآمد دارند.

🔸 با مرور این گزارش می‌توان اذعان کرد که ایران به طور کامل و دقیق در تله درآمد متوسط گرفتار شده است و تقریبا تمام تحلیل‌های این گزارش برای ایران، صادق است.

✨ یافته‌های کلیدی گزارش توسعه جهانی ۲۰۲۴ از قرار زیر است:

🔸 نوآوری به عنوان عامل رشد: گزارش بر نقش حیاتی نوآوری در تحریک رشد اقتصادی و غلبه بر تله درآمد متوسط تأکید دارد. این گزارش بیان می‌کند که کشورها باید محیطی مناسب برای نوآوری ایجاد کنند تا بهره‌وری و رقابت‌پذیری افزایش یابد.

🔸 توصیه‌های سیاستی برای رهایی از تله درآمد متوسط: این گزارش چندین توصیه سیاستی برای کشورهای با درآمد متوسط ارائه می‌دهد، که شامل سرمایه‌گذاری در آموزش و توسعه مهارت‌ها، بهبود زیرساخت‌ها و ایجاد محیطی حمایتی برای کسب‌وکارها می‌شود.

🔸 مبارزه با نابرابری کلید رشد پایدار: گزارش نشان می‌دهد که استراتژی‌های رشد فراگیر (همراه با برابری) کمک می‌کنند تا منافع رشد اقتصادی به طور عادلانه‌تری در میان بخش‌های مختلف جامعه توزیع شود و همین امر انگیزه و انرژی لازم را برای تداوم جریان توسعه در بین بازیگران اقتصادی ایجاد می‌کند.

🔸 ادغام اقتصادی جهانی کلید تداوم رشد: ادغام اقتصادی در جهان و تجارت بین الملل اصلی‌ترین مکانیزم‌های رشد اقتصادی هستند. این گزارش تاکید می‌کند کشورهای با درآمد متوسط باید به طور فعال‌تر در بازارهای جهانی مشارکت کنند تا از فرصت‌های توسعه و نوآوری بهره‌برداری کنند.

🔸 سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی تضمین کننده آینده اقتصاد: در بسیاری از کشورها نیاز است سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی بیشتر شود. زیرا افزایش مهارت‌ها و قابلیت‌های نیروی کار برای تحریک نوآوری و بهبود بهره‌وری حیاتی است و بسیاری از کشورهای با درآمد متوسط برای رهایی از «تله» به شدت نیازمند نوآوری و بهبود بهره‌وری هستند.

📃 متن تفصیلی گزارش را اینجا بخوانید.


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🎙 درس‌گفتارهای توسعه با محسن رنانی

📺 تماشای رایگان قسمت اول

⬇️
دسترسی به مجموعه کامل ده قسمتی درس‌گفتارهای توسعه با محسن رنانی

@pooyeshfekri


⁉️ توسعه ایران به کجا میرود؟!

🔸 روند یازده سال گذشته نشان می‌دهد، افت شاخص ترکیبی ساده توسعه از سال ۱۳۹۶ یعنی در ابتدای دولت دوازدهم آغاز شده است و این روند کاهشی با تغییر دولت و شروع به کار دولت سیزدهم (دولت ابراهیم رئیسی) نیز اصلاح نشده است.

🔸 شاخص ترکیبی توسعه در دولت یازدهم حدود ۲ درصد افزایش داشته است و در دولت دوازدهم حدود ۵ درصد کاهش یافته است و در دولت سیزدهم (که سه ساله بوده است) نیز حدود ۲ درصد کاهش داشته است و همان مسیر افول ادامه پیدا کرده است.

📃 دسترسی به متن کامل گزارش


📕 روایت پرویز

✍️ روایت پرویز پیران از مسئله توسعه در ایران


📚 تا به حال روایتهای هفت نظریه پرداز از مسئله توسعه در ایران استخراج شده و کتابهای آن توسط پویش فکری توسعه تدوین و منتشر شده است. روایتهای:

🔹دکتر محمود سریع القلم
🔹دکتر مقصود فراستخواه
🔹دکتر بایزید مردوخی
🔹دکتر محمدرضا سرکار آرانی
🔹استاد علی رضاقلی
🔹استاد داریوش آشوری
🔹دکتر فرهنگ رجایی

✨ اینبار به عنوان هشتمین مجلد از این مجموعه به بررسی نظریه‌های پرویز پیران از مسئله توسعه در ایران پرداخته‌ایم.

🔸 پرویز پیران، برخلاف بسیاری از متفکران ایرانی توسعه، مشغول نظریه‌آزمایی غربی نشده است. او با اینکه بر نظریات مختلف جامعه‌شناسی و توسعه کاملاً مسلط است، اما این را عمیقاً درک کرده که نظریه‌ای که می‌خواهد مسئله توسعه ایران را تبیین کند، می‌باید از زمینه و بافت تاریخی، فرهنگی و اجتماعی ایران بیرون بیاید.

🔸 نگاه پرویز پیران به مسئله توسعه ایران، یک نگاه تلفیقی است. او با یک نگاه تاریخی، به طور همزمان، سه سطح را در تحلیل مسئله توسعه در ایران با یکدیگر تلفیق می‌کند و از دلِ آن، نظریه‌ای نوین درباره توسعه جامعه ایرانی ارائه می‌دهد.

🔸 نقطه عطف اندیشه دکتر پیران، خلق ایده دیالکتیک عام و خاص است. به باور پیران تا زمانی که در ایران، دیالکتیک عام و خاص شکل نگیرد، علوم اجتماعی بوم-نهاد نیز متولد نخواهد شد؛ چراکه در حال حاضر، با شرح آراء متفکران غربی علوم اجتماعی، صرفاً بازتولید این علوم در ایران رخ می دهد.

📝 این کتاب زیر نظر دکتر محسن رنانی و توسط دکتر وجیهه جلائیان، دکتر نریمان محمدی و دکتر مانی کلانی تدوین و آماده شده است.

🎬 روایت پرویز به زودی توسط پویش فکری منتشر و رونمایی خواهد شد. 

🗓 اطلاع رسانی انتشار و مراسم رونمایی در کانال و در سایت پویش فکری توسعه صورت خواهد گرفت.

@pooyeshfekri


📺 انتشار درس‌گفتارهای توسعه دکتر محسن رنانی

🎙مدرس: محسن رنانی
☑️ دبیر: امیرحسین پوره
🎬 همکار اجرایی: مریم فتحیان


🔸 آنچه آغازگر حرکت یک جامعه به سوی نردبان توسعه است، و آنچه انرژی لازم برای بالا رفتن از پله‌های این نردبان سخت را فراهم می‌کند، چیزی جز «فهم مشترک» و «مطالبه مشترک» مردم از توسعه نیست.

🔸 همه چیز از «خواستن» آغاز می‌شود و محال است مردم، هدفی مشترک را بخواهند و به آن دست نیابند و محال است هیچ حکومتی هرچند قدرتمند، انرژی کافی برای مقابله با خواست مشترک مردم را داشته باشد.

🔸 در این روزها که آلودگی هوای بسیاری از شهر‌های کشور نفسمان را می‌گیرد، و سنگینی سرب سینه‌هایمان را تنگ می‌کند، می‌خواهیم ذهنمان را باز کنیم و در آسمان صاف و زیبای توسعه پرواز کنیم. تلاش کنیم تا فهم مشترکی از توسعه پیدا کنیم و بدانیم چه چیز را مطالبه‌گری کنیم.

🔸 «درس‌گفتارهای توسعه» مجموعه‌ ویدئویی بدیع و ساختارمندی است، که قصد دارد مفهوم توسعه را برای همه توسعه‌خواهان ایرانی تبیین نماید.

🔸 این مجموعه بنا دارد هم با نگاه به مرز دانش حوزه توسعه، و هم با تمرکز بر ویژگی‌های بومی کشورمان ایران، فرایند توسعه را تبیین و مسیر آینده‌ آن را پیش‌بینی کند.

🔸 این مجموعه شامل فصل‌های مختلفی است که فصل اول آن آماده انتشار شده و فصول بعدی هم در حال آماده سازی است.

🔸 درس‌گفتارهای توسعه کمک می‌کند تا با فهم دقیق‌تر مفهوم، گذشته و آینده توسعه، مسیر بهتر و کارآمد‌تری برای توسعه‌خواهی در ایران برداریم.

📺 دسترسی به فصل اول درس‌گفتارهای توسعه محسن رنانی

Показано 20 последних публикаций.