خاطرات خانه ی پدری

لاوین 🎼 آوای نوازشگر

🖌#حمیرا_آریانژاد_مرتضوی
#قسمت_۲۲
بابا گفت من که شرطی یادم نمیاد
گفتم اما من خوب یادمه .
بابا گفت راستی با اون استادتون که ...
گفتم چشم حتما راجع به استادمم برات صحبت میکنم ولی الان کاملا متوجه شدم که میخوای موضوع صحبت رو عوض کنی .
باشه الان دیگه ادامه نمیدم ولی آقای بهزاد بسیار جوانمرد من سر حرفم هستم.
بعد سر بابا رو بوسیدم و رفتم سراغ درسا..
🎼
وارد کلاس شدم صدف ته کلاس نشسته  بود برام دست تکون داد و من به ردیف اول اشاره کردم و گفتم میخوام اینجا بشینم .
با بی میلی وسایلشو جمع کرد و اومد کنارم .
سلام کردم‌
گفت ببینم تواگه ردیف اول نَشینی میمیری
گفتم نه ولی حواسم پرت میشه و خوب درسارو‌نمی‌فهمم.ببینم حراست دانشگاه به توگیر نداد گفت مگه چیکار کردم‌؟
گفتم هیچی این از مانتوت که سر زانوهاته
اینم از لبات که قرمزه .
گفت یکی از بچه ها سرشو‌گرم کرد من دَر رفتم .
گفتم یه بار جَستی ملخک
دوبار جَستی ملخک
بار سوم‌...
گفت خوب چیکار کنم
همه که مثه شما چشمای روشن‌و‌موهای بور ندارن .
که هرکی میبنتشون از هوش بره
فکر کنم خدا وقتی داشته منو خلق میکرده خودنویسش جوهر پس داده
خیلی پر رنگ‌ شدم .
بعد خودش ریسه رفت ..
🎼
زنگ تفریح توی سلف دو تا چایی گرفتم و رفتم پیش صدف .
صدف در حالیکه سرش پایین بود با التماس گفت لاوین تو رو خدا وایسا جلوی من
گفتم چی شده؟
گفت این آقای کریمی وایساده بیرون سلف و داره بِر و بِرمنو نگاه میکنه .
تاسرمو برگردوندم
صدف داد کشید نه بچه جون سرتو برنگردون .میفهمه داریم راجع به اون حرف میزنیم .
گفتم باشه .
نشستم سرمیز، چایی هامونو خوردیم و گفتم بلند شو بریم من این زنگ با استاد شجاع درس دارم میدونی بعد از خودش هیشکی رو سر کلاس راه نمیده
از سلف اومدیم بیرون
صدف راست میگفت آقای کریمی ما دوتا روخیلی نگاه کرد
دم در ساختمون شماره چهار که رسیدیم
گفتم تو میای دنبال من
یا من؟
صدف گفت با اجازه تون درس بنده سه واحدیه و یکساعت باید منتظرم بمونی
گفتم نه میخوام زودتر برم خونه شام درست کنم .
صدف گفت خره وایسا باهم میریم دیگه
گفتم‌ تو الان چه کلاس داری؟
با خوشحالی گفت دلت واقعا بسوزه  اگه تو اینقدر درس نخونده بودی که پیش نیاز بهت نخوره الان با هم میرفتیم سر کلاس استاد ربیعی .
میدونی هم که چه جیگری هستش .
با اون کت چرمی وشلوار کتون و کمر بند چرمیش که موبایلشو بهش میبنده .
فقط نمیدونن بچه ها از درسش هم چیزی میفهمن .
گفتم خجالت بکش صدف اون جای پدرته .
صدف گفت برای  تو که بچه اول و تنها بچه خونواده ای بعله و اما برای من که بچه آخرم کجا بابام میشه .
الان بابای تو با چهل و چند سال خداییش بهش نمیاد خِرسَنبَکی مثه تو دخترش باشه .
گفتم الهی بمیرم بابام خیلی شکسته شده .
اون دوازده سالی که ما سرایدار بودیم و بابام ار اون دوتا برادر معلول مراقبت میکرد خیلی اذیت شد .
دائم‌یکیشون روی کول بابام بود و میبرد یا حمامشون میکرد یا توی دستشویی میشستشون‌.
بندگان خدا چون فلج بودند با اینحال که زیاد چاق نبودن .
ولی خیلی سنگین بودن .
صدف گفت چند سالشون بود .
گفتم درست نمیدونم فکر کنم چند سال از بابام کوچیکتر بودن .
صدف گفت چی شدن؟
گفتم به فاصله یکسال از هم فوت کردن و مادر و پدرشون همراه با پسر سوم که سالم بود از ایران رفتند .
صدف گفت یه بار بهم‌گفتی خونه ای که توش میشینید رو بابای بچه ها براتون خریده
گفتم نه اون‌تنهایی نخرید بابام خودشم خیلی کلر کرد و یه پس اندازی داشت اما چرا اون آقا هم‌کمکش کرد.
حتی به بابام پیشنهاد داده بود که منو با خودشون ببرن اونجا درس بخونم .
صدف گفت اوه اوه اونم چه کسی؟
عمو بهزاد جونشو بگیرن ولی تو رو ازش جدا نکن .ولی اگه رفته بودی خیلی خوب میشد الان برای خودت کسی شده بودی .
گفتم خب تو مملکت خودم سعی میکنم کسی بشم مگه بده؟
یهو صدف جلو اومد و منو محکم تو بغلش فشار داد و به قول خودش چند تا ماچ آبدار از صورتم کرد و گفت برو کلاست دیر نشه .
گفتم این ماچ و بوسه برای چی بود؟
کف دستشو بهم نشون دادو گفت عین این خیلی صاف و ساده ای
اصلا اهل رنگ‌و ریا نیستی .
بیخود نیست دل داداشمو بردی
خندیدم و وارد ساختمون شدم
🎼
به در خونه رسیدم زنگ‌رو زدم
شروع کردم زیر لب برای خودم خوندن

به امید یه هوای تازه تر
گفتیم از رفتن و خوندیم از سفر
میخواستیم مثه پرنده ها باشیم
آسمونو حس کنیم و رها باشیم

(ترانه تیتراژ سریال خط قرمز )

پیش خودم فکر کردم بابا هنوز از سرکار نیومده
خواستم کلید و از توکیفم دربیارم
که در واشدتعظیم کردم و گفتم سلام بر جوانمردترین جوانمرد جهان
آقای افشار گفت سلام دخترم .
با دیدن آقای افشار با ترس گفتم بابام
و دویدم توی خونه .
بابا روی مبل نشسته بود و یه پلاستیک دارو هم روی میز کناریش بود ..
با گریه گفتم بابا جونم چی شده ؟
https://t.me/gsbga_yas
@khateratekhaneyepedari
《گلسرخ و گل یاس🌺🍃 》

🖌#حمیرا_آریانژاد_مرتضوی

لاوین 🎼 آوای نوازشگر
قسمت_۲۱
بهزاد گفت نفرین نکردم .
بتول همون طور که شیون میکرد گفت اگه نفرین نکردی پس برای چی داداشم شب خوابید و صبح بلند نشد .
بهزاد چیزی نگفت وپیش خودش فکر کرد موندش اونجا بیشتر باعث‌ ناراحتی
بتول خانم میشه به خاطر همین به یکی از همسایه ها گفت اگه کاری برای تشییع و‌تدفین از دست من بر میاد حتما بهم بگید .
بعد از توی جیبش دفتر یادداشتشو دراورد و شماره تراشکاری رو‌نوشت و داد .
بعد هم خداحافظی کرد و رفت
🎼
صاحب تراشکاری گفت بهزاد جون خوب فکراتو‌ کردی ؟
بهزاد گفت بعله اگه با اینکار میتونم زندگی خوبی برای دخترم فراهم کنم چه اشکالی داره ؟
صاحب تراشکاری گفت از دیشب که این مورد رو به تو گفتم هزار دفعه خودمو لعنت کردم .
تو هنوز خیلی جوونی .
بهزاد گفت من به خاطر لاوین حاضرم جونمم بدم‌.
نگهداری از دوتا برادر معلول که کاری نداره .
همینکه خونه سرایداری در اختیارمون میذارن یه دنیا ارزش داره .
از طرفی گفتین حقوق خوبی هم میدن .
اونجا هم کار میکنم و هم دخترمو‌بزرگ میکنم .
خودتون می‌بینید حالا دیگه لاوینم چار دست و پا میره میترسم یه لحظه غفلت کنم و در باز بمونه و از پله ها بیفته .
صاحب تراشکاری گفت پس مشکلی نداری بگم فردا بری وضعیت برادرا رو ببینی و باهاشون آشنا بشی .
بهزاد گفت نه هیچ مشکلی ندارم .
صاحب تراشکاری تا دم در رفت و دوباره برگشت و گفت ببینم بهزاد جون نظرت در مورد اینکه لاوین رو برگردونی..
بهزاد پرید وسط حرفشو گفت اصلا و ابدا..
جدا کردن لاوین از من یعنی لحظه مرگ من
ما اگه اون خانواده ما رو قبول کنند میریم دنبال سرنوشتمون
🎼
بیست سال گذشت
🎼
وارد خونه که شدم
صدای گفتگوی بابام با 
آقای افشار همسایه سر کوچه مون رو شنیدم از همون توی راهرو سلام کردم اما جلو نرفتم .
آقای افشار گفت بفرما بچه حلال زاده به داییش رفته
بذار اصلا از خودش بپرسیم .
از لای در دیدم که بابام آروم پای آقای افشار رو فشار داد و مجبور به سکوتش کرد .
از توی راهرو طوری که بابام منو نبینه
خودمو زدم به اون راه وگفتم
بابا جونم آقای افشار چی رو میخوان از من بپرسن .
بابام گفت هیچی عزیزم تو برو لباستو عوض کن و بیا که ناهار برات زرشک پلو با مرغ  گذاشتم .
تا اومدم از پله ها برم بالا
بابام گفت یه دقیقه وایسا بیا اینجا ببینم .
گفتم بذار برم مانتومو دربیارم .
باباگفت نه همین الان بیا .
رفتم تو اتاق و دوباره سلام کردم
آقای افشار گفت علیک سلام
دختر گلم .
بابا گفت پس شال و کلاهت کو؟
گفتم توی دانشگاه جا....
بابا چشماشو درشت کرد
گفتم چشم الان راستشو میگم .
داشتم برمیگشتم خونه تو راه یه نون خشکیه رو دیدم یه دختر بچه کوچولو همراهش بود دیدم دماغش شده عین تربچه .
لپاش شده بود عین لبو
دستاش شده بود عین ...
بابا گفت بسه دیگه تا دختر مردم رو نکردی مزرعه سبزیجات
یه کلام بگو دلم براش سوخت و دادم بهش
گفتم آفرین به بابای باهوش خودم .
و از اتاق اومدم بیرون
🎼
آقای افشار گفت آخه آقا بهزاد چرا مخالفت میکنی؟
بهزاد گفت به خدا خودش راضی نمیشه .
آقای افشارگفت چه حرفا ؟
هر دختری باید عروسی کنه .
بهزاد گفت آخه دخترمن هنوز سنی نداره
آقای افشار گفت خانم من این سنی بود بچه دوممون رو حامله بود.
بهزادگفت اون مربوط به دهه ۶۰ بود الان سال هشتاد و‌یکه .
افشار گفت ببین آقا بهزاد این چندمین باره که دست رد به سینه خواهر زاده  من میزنی .
بهزاد گفت انشالله خدا یه دختر خوب قسمتش کنه .
افشار گفت ولی اون دختر شما رو میخواد .
بهزادگفت ایا باید دختر منم اونو بخواد؟
افشارگفت باشه بازم منو دست خالی برگردون .
بهزاد گفت من کی باشم؟ خدا دست خالی برنگردونت
🎼
سر سفره بابا گذاشت غذا مو که قورت دادم
آروم کوبید پشت کمرمو گفت آخه به تو چه؟
گفتم چی رو به من چه ؟
بابا گفت که شال و کلاه ببخشی
گفتم تو نیکی می کن و در دجله انداز .
بابا گفت ببینم اینم نقله همون کارته که رفتی با شناسنامه دوستت خون دادی .
گفتم بابای خوشگلم چیکار کنم؟
گفتن زیر هیجده سال قبول نمیکنن.
مجبور شدم تقلب کنم .
بابا گفت میدونی الان همه چیز کامپیوتری شده اینکارو ممکن بود جون دوستتو به خطر بندازه
چون همه فکر میکردن گروه خونیشABمنفیه
گفتم حالا که به خیر گذشت و خانم مسئول فهمید
بابا گفت عزیزم همیشه همه چیز ختم به خیر نمیشه
گفتم چیکار کنم؟
من جوانمردم
وفداکاری رو از خودت یاد گرفتم .
بابا سرمو بوسید .
.سفره رو که جمع کردم گفتم بابا این آقای افشار و خانمش ماموریتی توی این دنیا ندارن جز شوهر دادن من .
باباگفت آقای افشار بنده خدا چیکار کنه این پسر یادگار خواهرشه بزرگش کرده و دلش میخواد یه دختر خوب براش بگیره .
گفتم خب بره بگیره مگه کسی جلوشو گرفته ؟
بابا گفت اون دلش پیش تو گیره .
گفتم من قصد ازدواج ندارم .
بعدشم شرطمون که یادت نرفته
https://t.me/gsbga_yas
@khateratekhaneyepedari
《گلسرخ و گل یاس🌺🍃 》

.
شاملو می گوید
بترس از او که سکوت کرد وقتی دلش را شکستی
او تمام حرف هایش را به جای تو به خدا خواهد زد
وخدا خوب گوش می کند و خوب تر یادش می ماند
خواهد رسید روزی که خدا تمام حرف های او را سرت فریاد خواهد کشید. وتو آن روز درک خواهی کرد چرا گفته اند:دنیا دار مکافات است!


مجله ی تلگرامی
خاطرات خانه ی پدری 🏠🧩
@khateratekhaneyepedari