کتابخانه جامع PDF

‍ ■ هیچ وقت بابت عشق هایی که نثار دیگران کرده اید و بعدها به این نتیجه رسیده اید ذره ای برای عشق شما ارزش قائل نبوده اند، افسوس نخورید.
شما آن چیزی را که باید به زندگی ببخشید، بخشیدید. و چه چیزی زیباتر از عشق...

هر رنج دوست داشتن صیقلی ست بر روح. با هر تمرین دوست داشتن، روح تو زلال تر می شود.
گاهی بعضی ها با ما جور در می آیند، اما همراه نمی شوند، گاهی نیز آدم هایی را می یابیم که با ما همراه می شوند اما جور در نمی آیند.
برخی وقت ها ما آدم هایی را دوست داریم که دوستمان نمی دارند، همان گونه که آدم هایی نیز یافت می شوند که دوستمان دارند، اما ما دوستشان نداریم.
به آنانی که دوست نداریم اتفاقی در خیابان بر می خوریم و همواره بر می خوریم، اما آنانی را که دوست می داریم همواره گم می کنیم و هرگز اتفاقی در خیابان به آنان بر نمی خوریم!
برخی ما را سر کار می گذارند،‌ برخی بیش از اندازه قطعه گم شده دارند و چنان تهی اند و روحشان چنان گرفتار حفره های خالی است که تمام روح ما نیز کفاف پر کردن یک حفره خالی درون آنان را ندارد...
برخی دیگر نیز بیش از اندازه قطعه دارند و هیچ حفره ای، هیچ خلائی ندارند تا ما برایشان پُرکنیم.
برخی می خواهند ما را ببلعند و برخی دیگر نیز هرگز ما را نمی بینند و نمی یابند و برخی دیگر بیش از اندازه به ما خیره می شوند...

گاه ما برای یافتن گمشده خویش، خود را می آراییم، گاه برای یافتن «او» به دنبال پول، علم، مقام، قدرت و همه چیز می رویم و همه چیز را به کف می آوریم و اما «او» را از کف می دهیم.
گاهی اویی را که دوست می داری احتیاجی به تو ندارد زیرا تو او را کامل نمی کنی. تو قطعه گمشده او نیستی، تو قدرت تملک او را نداری. گاه نیز چنین کسی تو را رها می کند.
و گاهی نیز چنین کسی به تو می آموزد که خود نیز کامل باشی، خود نیز بی نیاز از قطعه های گم شده. او شاید به تو بیاموزد که خود به تنهایی سفر را آغاز کنی، راه بیفتی، حرکت کنی...
او به تو می آموزد و تو را ترک می کند، اما پیش از خداحافظی می گوید:
"شاید روزی به هم برسیم ...."،
می گوید و می رود، و آغاز راه برایت دشوار است.

این آغاز، این زایش،‌ برایت سخت دردناک است.
بلوغ دردناک است، وداع با دوران کودکی دردناک است، ‌کامل شدن دردناک است، اما گریزی نیست...
و تو آهسته آهسته بلند می شوی، و راه می افتی ومی روی، و در این راه رفتن دست و بالت بارها زخمی می شود، اما آبدیده می شوی و می آموزی که از جاده های ناشناس نهراسی، از مقصد بی انتها نهراسی، از نرسیدن نهراسی و تنها بروی و بروی و بروی...

👤 #شل_سیلورستاین
📚 #قطعه_گمشده

#خبر_علمی
آیا کلرزنی به آب باعث افزایش احتمال بروز برخی سرطان‌ها می‌شود؟
دکتر علی‌اصغر هنرمند

کلرزنی یکی از ارزان‌ترین روش‌های ضدعفونی آب به شمار می‌آید و به طور گسترده استفاده می‌شود. حالا یک پژوهش جدید این احتمال را مطرح کرده که اضافه کردن آن به آب احتمال بروز برخی سرطان‌ها را افزایش می‌دهد.

پژوهشگران سوئدی، ۲۹ مطالعه‌ی انجام شده در این مورد را بررسی کرده‌اند و به شواهدی رسیده‌اند که نشان می‌دهد افرادی که در معرض بالاترین سطح محصولات جانبی کلر قرار گرفته‌اند، به‌طور قابل توجهی بیشتر از افرادی که در معرض پایین‌ترین سطح قرار دارند، مستعد ابتلا به سرطان مثانه و روده بزرگ هستند.

این خطر از سطوحی شروع می‌شود که کمتر از آستانه‌های ایمنی تعیین شده در آمریکا و اروپا است. به این معنی که احتمالا دستورالعمل‌های فعلی برای محافظت از عموم کافی نیستند.

کلر به طور منظم از اوایل قرن بیستم برای ضدعفونی آب آشامیدنی و استخرها استفاده می‌شود. این ماده به حذف یا کاهش انتشار بیماری‌های خطرناکی مانند تب تیفوئید و وبا کمک کرده است.

اما می‌دانیم که کلر و سایر مواد ضدعفونی‌کننده معایبی هم دارند: یکی از معایب عمده آن، تشکیل محصولات جانبی است که از ترکیب این مواد شیمیایی با ترکیبات آلی موجود در آب به وجود می‌آید و برجسته‌ترین آنها، تری‌هالومتان‌ها (THMs) نامیده می‌شوند.

تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که تری‌هالومتان‌ها در موش‌های آزمایشگاهی می‌توانند سرطان‌زا باشند.
اما بررسی ارتباط بین THMها در آب کلرزده شده و سرطان در انسان‌ها نتایج متناقضی داشته‌ است.

پژوهش‌های قبلی شواهد محدودی از ارتباط بین THMها و سرطان‌های مثانه و روده بزرگ نشان دادند. اما اکنون محققان سوئدی یک متاآنالیز از پژوهش‌های چند سال گذشته انجام داده‌اند.

در این بررسی ۱۴ نوع سرطان مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت میان بروز سرطان مثانه و روده‌ی بزرگ یک ارتباط معنادار کشف شده است.

البته آنها هنوز نتوانسته‌اند که میان کلرزنی به آب و بروز این سرطان‌ها یک «رابطه‌ی علیت» برقرار کنند و هنوز در این مورد به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

امروزه فناوری‌های دیگری مانند استفاده از اشعه فرابنفش هم برای ضدعفونی آب آشامیدنی در دسترس است. اقداماتی مانند حذف مواد آلی از آب قبل از اضافه کردن کلر هم می‌تواند سطح THMها را کاهش دهد.

پژوهشگران این مطالعه می‌گویند «نتایج این پژوهش فعلا به این معنی نیست که باید مصرف آب لوله‌کشی را کنار بگذاریم، اما آنچه می‌بینیم نگران‌کننده است و ما به تحقیقات بیشتری در این رابطه نیاز داریم.»

https://gizmodo.com/water-chlorination-might-be-raising-our-risk-of-certain-cancers-2000565070

@KetabTOpdf