#فریبا_عادلخواه در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه گفته «در بازجویی‌هایم در ایران هرگز مورد ضرب و جرح قرار نگرفتم، ضرب و جرح زندانیان غالباً برای مردان اتفاق می‌افتد اما هرگز نشنیدم که چنین اتفاقی برای زندانیان زن بیفتد.»
خانم عادلخواه، شاید شما به عنوان یک پژوهشگر ایرانی-فرانسوی مورد احترام بازجوهایتان قرار گرفته‌اید اما چرا می‌گویید هرگز نشنیده‌اید زندانیان زن ضرب‌وشتم و شکنجه شوند؟ آیا از آنچه بر همبندی‌های سابقتان در دوران بازجویی رفته و آنچه بر دیگر زندانیان زن رفته و از زبان آنها شنیدید، آگاه بودید و این‌چنین حقیقت را کتمان می‌کنید؟ می‌خواهید چند نمونه را برایتان یادآوری کنم؟
#مریم_اکبری_منفرد را که می‌شناسید. زن زندانی همبندتان در اتاق ۱ بند زنان زندان اوین. شما هم شنیده بودید او پس از بازداشت ۹ ماه در سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین به شدت شکنجه شد؟ نشنیدید یا شنیدید و حالا انکار می‌کنید؟
#نیلوفر_بیانی را که می‌شناسید؟ زن فعالی محیط زیست همبندتان در اتاق ۳ بند زنان زندان اوین. اگر مدعی هستید از او هم نشنیدید، باید به شما بگویم نیلوفر بیانی خود پیش‌تر در نامه‌ای به توصیف شکنجه‌هایی پرداخته که در بند ۲-الف سپاه پاسداران متحمل شده.
#سکینه_پروانه را که می‌شناسید؟ ماه‌ها در در اتاق ۲ بند زنان اوین همبندتان بود. تختتان هم روبروی هم بود و بارها چشم توی چشم شدید. روی یک سفره غذا خوردید؟ یادتان هست؟ سکینه هم به شما، هم به دیگر همبندیهایتان و در هم در نامه‌ای همان زمانی در زندان بود در شرح ضرب‌وشتم و شکنجه‌هایش گفته بود: «در جریان بازداشتم به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و ناخن‌های پایم شکسته شد. بعد در زندان قرچک ورامین با مقاومتم در برابر انتقال به بازداشتگاه انفرادی توسط نزدیک به ۲۰ تن از مأموران و پاسیاران زن و مرد زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفتم. در حالی که روی زمین کشیده شده و تحت فشار قرار داشتم با تزریق آمپول بی حسی توانایی حرکتم را از دست داده و با زنجیر بسته شده و به بیمارستان روان‌درمانی امین آباد منتقل شدم. یک ماه نیز در این به اصطلاح بیمارستان (تیمارستان) سپری کردم و در تمام مدت آزار و اذیت شدم. دست‌ها و پاهایم شبانه روز با دستبند و پابند به تخت بسته شده بود.»
جدای از همبندیهایتان؛ شما که به عنوان یک پژوهشگر شناخته می‌شوید، به خودتان زحمت ندادید پیش از بیان چنین دروغ بزرگی یک پژوهش کوتاه حتی در حد جست‌وجوی گوگل انجام دهید و درباره شکنجه و ضرب و شتم #زینب_جلالیان بخوانید؟ اصلاً شما نام زینب جلالیان را شنیده‌اید؟ قدیمی‌ترین زندانی سیاسی ایران. زنی که از نزدیک به ۱۷ سال پیش بدون یک دقیقه مرخصی دوران محکومیت حبس ابد خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی می‌گذارند و خود درباره شکنجه‌هایش در زندان نوشته بود: «لباس‌های مرا بر روی تنم پاره کردند، چشم‌هایم را بستند، دست و پایم را با زنجیر به تخت آهنی بستند و شکنجه وحشتناک مرا شروع کردند. با کابل به زیر پاهایم شلاق زدند، پاهایم خیلی وحشتناک متورم و کبود شده بودند. این قدر مرا شکنجه کردند که دیگر هیچی را احساس نمی‌کردم، تمام تنم بی‌حس شده بود و دیگر اختیار جسمم را نداشتم. اگر بگویم قلم از نوشتن درد و رنجم قاصر است، مبالغه نکرده‌ام. چون من فقط قسمت کمی از شکنجه‌هایم را برای شما بازگو کردم.»
آیا نشنیدید و در پژوهش‌هایتان نخواندید که در آذرماه ۱۳۹۹ در زندان قرچک ورامین چه رخ داد؟ اینجا بخشی از آنچه رخ داد را برایتان عیناً نقل می‌کنم: «مسئولان زندان قرچک ورامین به همراه مأموران گارد زندان متشکل از ۲۰ مرد و زن پس از ورود به بند ۸ با باتوم و شوکر برقی اقدام به ضرب و شتم زندانیان سیاسی محبوس در این بند کردند. پس از ضرب و شتم زندانیان چند تن از مأموران گارد موهای #گلرخ_ایرایی را گرفته و او را روی زمین کشیدند و با بیان اینکه او باید به بازداشتگاه سپاه منتقل شود، وی را با خود بردند.»
روایت‌های #سپیده_قلیان از شکنجه زنان زندانی را هم نخواندید؟
پیش از این هم بسیاری از زندانیان سیاسی از جمله #نرگس_محمدی درباره آزار و اذیت و ضرب و شتم زندانیان زن سخن گفته‌اند. یادتان نیست یا نخواستید یادتان بیاید؟
زنان زندانی سیاسی و زندانیان جرائم عمومی در شهرهای مختلف ایران که در دوران بازداشت مورد ضرب و شتم و شکنجه مأموران جمهوری اسلامی قرار گرفته‌اند بسیارند. در اینجا از هر کسی با هر اتهامی در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های مختلف جمهوری اسلامی مورد ضرب‌وشتم و شکنجه قرار گرفته می‌خواهم نگذارند این دروغ‌های فریبا عادلخواه در راستای سفیدسازی جمهوری اسلامی توسط او، بدون اعتراض بماند. روایت‌های خود را به زبان‌های مختلف منتشر کنید و صدای واقعیت آنچه بر زنان و مردان زندانی در ایران رفته را به گوش جهان برسانید.
#زنان_زندانی
#شکنجه
https://t.me/RezaAkvanian/181
