خواب خرگوشی و دست حمایت الهی
#کیوان_ابراهیمی 🤓▫️▫️▫️🇮🇷🇺🇸
وضعیت گروههای حزباللهی نگرانکننده هست، خودشون رو زدن به بیخیالی و دارن همدیگه رو دلداری میدن که فقط ۵ تا ۷ درصد جامعه از باخت تیمملی خوشحالن پس دوشورای نداریم و در اکثریتایم! اونیکی هم اومده نوشته قدرت موشکی مهمه نه ورزشی!
متن زیر رو برای یه گروه نوشتم، چون میدونم افراد زیادی از دنبالکنندگان کانال چنین تفکراتی دارن و با این تنبه هم از خواب خرگوشی بیدار نشدن، اینجا هم میذارم:
«اگر فردا ۱۰ هزار نفر لخت مادرزاد به خیابان بیان دوستانی در این گروه خواهند بود که خوشحال خواهند شد، توجیه خواهند کرد و با استناد به نظرسنجیها میگن فقط ۳ درصد جامعه با لخت مادرزاد ظاهر شدن موافقه پس در اقلیت هستن و ماها در اکثریتیم :)
خوشحالی بخشی از مردم ولو اقلیت از باخت تیم ملی بسیار نگرانکننده هست و به روشنی وضعیت بحرانی جامعه رو نشون میده چرا که نباید قدر مطلق عدد رو دید، بلکه از حیث جامعهشناسی باید تغییرات رو در نظر بگیریم. ۴ سال پیش این درصد در حد صفر بود و شادی از باخت تیم ملی و حذف از جامجهانی هیچ نمودی در جامعه نداشت اما امسال نمود قابل توجه پیدا کرده و چند میلیون نفر طرفدار این رویکرد هستن.
این دلداری دادنها به خودتون رو که موجب خواب خرگوشی میشه تمام کنید عزیزان.»
وضعیت بغرنج و تلخی شده همراهان، فکر میکردن دست غیب خدا از آستین جامجهانی قطر بیرون میاد و میشوره میبره، اما از قضا باز هم سرکنجبین صفرا فزود. وقتی ولز رو بردیم و یه همدلی مقطعی در جامعه ایجاد شد و اعتراضات خیابانی فروکش کرد، به این فکر میکردم که یه چیزی این وسط با سنت الهی که این سالها دیده بودیم و لمسش کرده بودیم جور درنمیاد. یعنی قاعدتاً نباید اینطور باشه که هی گند بزنیم بعد یه معجزه مثل غلطیدن توپ گرد در دروازهی دشمنان، همهی اون گندها بشوره ببره و ریست دیفالت کنه. ته ذهنم فکر میکردم احتمالاً اینجوری بشه که جلوی ولز بردیم تا یه سری چیزهای رسوبکرده از ته برکه بیاد روی آب، امیدهای توجیهکنندگان وضع موجود زنده بشه، صبح تا شب برا بازی با امریکا تبلیغ کنن و در سطح یه مسابقهی حیثیتی و هویتی بالاش ببرن، اما اون جایی که فکر کردن دم فتح و پیروزی و رو کم کنی هستن، یهو دست حمایت الهی برداشته بشه و همه چیز آوار بشه و به شکل دردناکتری بریزه پایین!
حزباللهیها و نظام در این وضعیت دو گزینه دارن: به خواب خرگوشی و شعار دادن و چشم بستن بر واقعیات عیان ادامه بدن و اوضاع رو گل و بلبل جلوه بدن تا ۴ سال بعد که چه عرض کنم، روز به روز این آمار بدتر و هویت دینی-ملی در مردم ضعیفتر بشه و شاهد پدیدههای خطرناکتر و اعجاببرانگیزتری باشیم که حتی فکر کردن بهشون برامون قفله!
گزینهی دوم اینه که بجای مصرف داروی ضد درد و خوابآور و پرت کردن حواسها، با ضرب سنگین سیلی واقعیت بیدار بشن و فکری کنن ببینن کجاها رو خطا رفتن که هم مردم دارن از حولشون پراکنده میشن و هم دست خدا دیگه باهاشون همراه نیست. با این مردم همدلی کنن و به اصلاح امور بپردازن.
ما که هر چه گفتیم نشنیدید، زبونمون مو درآورد اما باز هم میگیم چون به این کشور و این انقلاب و خونهای پاکی که برای به ثمر نشستن آرمانها و آرزوهای این ملت ریخته شده دلبستگی داریم…
مشاهدات و روزنوشتههای دانشجویان و دانشآموختگان مسلمان ایرانی🇮🇷 از امریکا🇺🇸
@K1inUSA
از وبسایت ما دیدن نمایید:
🌐 K1inUSA.com
#کیوان_ابراهیمی 🤓▫️▫️▫️🇮🇷🇺🇸
وضعیت گروههای حزباللهی نگرانکننده هست، خودشون رو زدن به بیخیالی و دارن همدیگه رو دلداری میدن که فقط ۵ تا ۷ درصد جامعه از باخت تیمملی خوشحالن پس دوشورای نداریم و در اکثریتایم! اونیکی هم اومده نوشته قدرت موشکی مهمه نه ورزشی!
متن زیر رو برای یه گروه نوشتم، چون میدونم افراد زیادی از دنبالکنندگان کانال چنین تفکراتی دارن و با این تنبه هم از خواب خرگوشی بیدار نشدن، اینجا هم میذارم:
«اگر فردا ۱۰ هزار نفر لخت مادرزاد به خیابان بیان دوستانی در این گروه خواهند بود که خوشحال خواهند شد، توجیه خواهند کرد و با استناد به نظرسنجیها میگن فقط ۳ درصد جامعه با لخت مادرزاد ظاهر شدن موافقه پس در اقلیت هستن و ماها در اکثریتیم :)
خوشحالی بخشی از مردم ولو اقلیت از باخت تیم ملی بسیار نگرانکننده هست و به روشنی وضعیت بحرانی جامعه رو نشون میده چرا که نباید قدر مطلق عدد رو دید، بلکه از حیث جامعهشناسی باید تغییرات رو در نظر بگیریم. ۴ سال پیش این درصد در حد صفر بود و شادی از باخت تیم ملی و حذف از جامجهانی هیچ نمودی در جامعه نداشت اما امسال نمود قابل توجه پیدا کرده و چند میلیون نفر طرفدار این رویکرد هستن.
این دلداری دادنها به خودتون رو که موجب خواب خرگوشی میشه تمام کنید عزیزان.»
وضعیت بغرنج و تلخی شده همراهان، فکر میکردن دست غیب خدا از آستین جامجهانی قطر بیرون میاد و میشوره میبره، اما از قضا باز هم سرکنجبین صفرا فزود. وقتی ولز رو بردیم و یه همدلی مقطعی در جامعه ایجاد شد و اعتراضات خیابانی فروکش کرد، به این فکر میکردم که یه چیزی این وسط با سنت الهی که این سالها دیده بودیم و لمسش کرده بودیم جور درنمیاد. یعنی قاعدتاً نباید اینطور باشه که هی گند بزنیم بعد یه معجزه مثل غلطیدن توپ گرد در دروازهی دشمنان، همهی اون گندها بشوره ببره و ریست دیفالت کنه. ته ذهنم فکر میکردم احتمالاً اینجوری بشه که جلوی ولز بردیم تا یه سری چیزهای رسوبکرده از ته برکه بیاد روی آب، امیدهای توجیهکنندگان وضع موجود زنده بشه، صبح تا شب برا بازی با امریکا تبلیغ کنن و در سطح یه مسابقهی حیثیتی و هویتی بالاش ببرن، اما اون جایی که فکر کردن دم فتح و پیروزی و رو کم کنی هستن، یهو دست حمایت الهی برداشته بشه و همه چیز آوار بشه و به شکل دردناکتری بریزه پایین!
حزباللهیها و نظام در این وضعیت دو گزینه دارن: به خواب خرگوشی و شعار دادن و چشم بستن بر واقعیات عیان ادامه بدن و اوضاع رو گل و بلبل جلوه بدن تا ۴ سال بعد که چه عرض کنم، روز به روز این آمار بدتر و هویت دینی-ملی در مردم ضعیفتر بشه و شاهد پدیدههای خطرناکتر و اعجاببرانگیزتری باشیم که حتی فکر کردن بهشون برامون قفله!
گزینهی دوم اینه که بجای مصرف داروی ضد درد و خوابآور و پرت کردن حواسها، با ضرب سنگین سیلی واقعیت بیدار بشن و فکری کنن ببینن کجاها رو خطا رفتن که هم مردم دارن از حولشون پراکنده میشن و هم دست خدا دیگه باهاشون همراه نیست. با این مردم همدلی کنن و به اصلاح امور بپردازن.
ما که هر چه گفتیم نشنیدید، زبونمون مو درآورد اما باز هم میگیم چون به این کشور و این انقلاب و خونهای پاکی که برای به ثمر نشستن آرمانها و آرزوهای این ملت ریخته شده دلبستگی داریم…
مشاهدات و روزنوشتههای دانشجویان و دانشآموختگان مسلمان ایرانی🇮🇷 از امریکا🇺🇸
@K1inUSA
از وبسایت ما دیدن نمایید:
🌐 K1inUSA.com