۲۰ خرداد ۱۴۰۳ نوشتم: در انتخابات شرکت نخواهم کرد چرا که پزشکیانِ سرباز ولایت و آماده شهادت است.

عبدی و فاضلی گفته بودند: به پزشکیان و رویکرد عقلانی‌اش امید دارند.

پزشکیان ۱۶۶ روز بعد امروز دوم آذر ۱۴۰۳ بدون اینکه قدمِ مثبتی برای اصلاحات جیم الف برداشته باشد؛ چفیه انداخته و اینچنین برای حفظ نظام دیوانه‌وار می‌گوید:

برای حل مشکل مردم جز با آن نگاهی که در اوایل انقلاب همه دست به دست هم دادند و به میدان آمدند، هیچ راهی وجود ندارد. باید دانشجویان را طوری آموزش دهیم که حتی اگر او را زدی، حاضر نباشد مملکت و آب‌وخاکش را ول کند و بگوید می‌مانم و این مملکت را درست خواهم کرد.

زیدآبادی هم امروز نوشته است: با گذشتِ زمان، دکتر مسعود پزشکیان با معضلات کشور بیشتر آشنا می‌شود و بر مسائل، تسلط و اشراف بهتری پیدا می‌کند.