کانال هُنرواره | Art

استاد "شهریار" وقتی جوان بود خیلی دوست داشت "قمرالملوک وزیری" را ببیند. بنابراین با دوستی به جمعی می‌رود که قرار بود قمر در آن‌جا آواز بخواند. شهریار پیش از دیدار قمر، این شعر را می‌سراید:

از کوریِ چشمِ فَلَک امشب قمر این‌جاست
آری قمر امشب به خدا تا سحر این‌جاست
آهسته به گوشِ فَلَک از بنده بگویید
چشمت نَدَوَد این همه یک شب قمر این‌جاست
آری قمر آن قُمریِ خوشخوانِ طبیعت
آن نغمه‌سرا بلبلِ باغِ هنر این‌جاست
شمعی که به سویش منِ جان‌سوخته از شوق
پروانه‌صفت باز کنم بال و پَر این‌جاست
تنها نه من از شوق، سر از پا نشناسم
یک دسته چو من عاشقِ بی‌پا و سر این‌جاست
هر ناله که داری بکن ای عاشقِ شیدا
جایی که کند ناله‌ی عاشق اثر این‌جاست
مهمان عزیزی که پیِ دیدنِ رویش
همسایه همه سرکشد از بام و در این‌جاست
ساز خوش و آواز خوش و باده‌ی دلکش
ای بی‌خبر آخر چه نشستی خبر این‌جاست
آسایش امروزه شده دردسر اما
امشب دگر آسایشِ بی‌دردسر این‌جاست
ای عاشقِ روی قمر، ای ایرجِ ناکام
برخیز که باز آن بُتِ بیداد‌گر این‌جاست
آن زُلف که چون هاله به رُخسارِ قمر بود
بازآمده چون فتنه‌ی دورِ قمر این‌جاست
ای کاش سحر ناید و خورشید نَزاید
کامشب قمر این‌جا، قمر این‌جا، قمر این‌جاست

"محمدحسین_بهجت‌تبریزی" (شهریار)

@Honarrvareh

"نصیحتِ پولونیوس به فرزندش"

افکار خود را به زبان مَیاور و افکارِ بی‌تناسب را اجرا مکن، از درِ آشنایی در آی ولی عوامانه رفتار مکن، دوستانی را که پس از آزمایش برگزیده‌ای چون روحِ خویش با پنجه‌ی فولادین، محکم بگیر ولی دستِ خود را با فشردنِ دستِ هر فردِ سر از تخم بیرون‌‌ نکرده و پَر درنیاورده‌ای که خود را دوستِ تو می‌خواند خسته مکن، از شراکت در نزاع خودداری کن ولی هرگاه دست به آن زدی طوری رفتار کن که رقیب از تو بپرهیزد، به همه گوش فرا دار ولی زبان خود را برای همه مَگشای، نکوهشِ دیگران را بپذیر ولی از داوری بپرهیز، تا آن‌جا که کیسه‌ات اجازه می‌دهد لباسِ فاخر بپوش ولی به دنبالِ تظاهر مَرو، لباس باید فاخر باشد نه جلف، زیرا لباس مُعرفِ شخص است، نه از کسی وام بگیر و نه به کسی مدیون شو زیرا وام اغلب، هم خود از بین می‌رود و هم دوست را از کَفَت می‌رُباید و وام‌ گرفتن باعثِ کُند شدنِ تیغه‌ی صرفه‌جویی می‌شود، مهم‌تر از همه نسبت به خویش درستکار باش و همان‌طور که پس از شب، روز می‌آید مطمئن باش که در آن‌صورت نسبت به هیچ‌کس نادرستی نخواهی کرد.

"ویلیام_شکسپیر"، "نمایشنامه‌ی هملت"
کتاب: "مجموعه‌ آثار نمایشی ویلیام شکسپیر، جلد دوم"، ترجمه‌: "علاءالدین_پازارگادی"، ص 908

‌@Honarrvareh

درود بر هنردوستان و همراهان ارجمند، همین‌طور که می‌بینیم این نقاشی یکی از شاهکارهای تاریخ هنر رنسانس هست که به این دقت و ظرافت تعداد زیادی کاراکتر رو در حال انجام فعالیت‌های مختلف و بعضاً عجیب و غریب در کنار هم به تصویر کشیده، هر کدوم از این‌ها یک ضرب‌المثل‌ رو به ما نشون میده و این رو هم می‌دونیم که ضرب‌المثل یعنی داستانی که به ما یک پند و یا درس می‌ده و معنایی در پَس خودش داره، میشه گفت هر قسمت از این نقاشی یک داستان برای گفتن به ما داره و حتی می‌تونیم بعضی از اون‌ها رو به شکل‌های مختلف هم تعبیر و تفسیر کنیم.

در این نقاشی "پیتر_بروگل" ضرب‌المثل‌ها را توسط آدم‌ها، ساختمان‌ها و یا مناظر به تصویر درآورده آن هم به صورت کاملاً تخیلی، در سمت چپ این تابلو مردی را می‌بینیم که در حال گاز زدن یک ستون است، فکر می‌کنید‌ این تصویر می‌خواسته چه ضرب‌المثلی را نشان بدهد؟ این که این مرد دورو است و شخصیت صاف و یک‌دستی ندارد. در قست بالای این تابلو مردی نقاشی شده که بعد از غرق شدن گوساله‌اش در استخر، دارد آن را با خاک پُر می‌کند. ضرب‌المثل پشتِ این تصویر همان ضرب‌المثل معروف ما ایرانی‌هاست که می‌گوید: نوشدارو بعد از مرگ سهراب، در ادامه ضرب‌المثل‌هایی که پشتِ طراحی قسمت‌هایی از تابلو هست را با هم بررسی می‌کنیم. ضرب‌المثل "گاز گرفتن ستون" به معنی "داشتن شخصیت دورو" و ضرب‌المثل "هیچ‌وقت کسی که یک دستش آب و یک دستش آتش است را باور نکنید" به معنی "کسی است که صادق نیست و دردسرساز است"، ضرب‌المثل "ریختن پول درون آب" به معنی "حیف و میل کردن پول" می‌باشد، ضرب‌المثل "به گربه زنگوله بستن" به معنی "یک نقشه‌ی خطرناک و غیرعملی را انجام دادن" می‌باشد، ضرب‌المثل "اهمیت ندادن به سوختن یک خانه و گرم کردن خود با آتش آن" به معنی "از هر فرصتی استفاده کردن بدون توجه به پیامدهای بد آن برای دیگران" است، ضرب‌المثل "کشیدن بار سنگین" به معنی "کار بیهوده انجام دادن"، ضرب‌المثل "از روی یک گاو نر بر روی پشت یک الاغ افتادن" به معنی "کسی که زیاد به سختی می‌افتد"، ضرب‌المثل "بوسه زدن بر روی حلقه‌ی در" به‌معنی "چاپلوس و متملق بودن" می‌باشد.

#نقاشی
@Honarrvareh

در این نقاشی تصاویری عجیب و در عین‌حال جالبی را می‌بینیم، مثلاً مردی در حال گاز گرفتن یک ستون چوبی است و یا مردی دیگر کاسه‌ی غذایش را ناگهان برمی‌گرداند تا غذا بر روی زمین بریزد. این نقاشی عجیب اثر "پیتر_بروگل" در واقع بیش از 100 ضرب‌المثل هلندی را به صورت تصویری و ملموس به تصویر کشیده است. در ابتدا اسم این تابلو "حماقت آدم‌ها" بود و هدفِ بروگل از کشیدن آن‌ها نه فقط به تصویر درآوردنِ ضرب‌المثل‌ها بلکه کشیدن کارهای احمقانه‌ی آدم‌ها بوده است، خیلی از این ضرب‌المثل‌ها بر روی رفتارهای عجیب و غریب و بی‌هدف آدم‌ها تأکید دارند و تعدادی از آن‌ها هم پا را فراتر گذاشته‌اند و روی آن دسته از حماقت آدم‌ها تمرکز کرده‌اند که در نهایت دودش به چشم خودشان می‌رود. شاید بپرسید چرا برای بروگل ضرب‌المثل‌ها تا این حد اهمیت داشته‌اند که او تصمیم گرفت آن‌ها را نقاشی کند؟ در زمانِ بروگل و سال‌های قبل از آن، مردم در صحبت‌های روزمره زیاد از ضرب‌المثل‌ها استفاده می‌کردند و نوشته‌های نویسنده‌های هلندی و فنلاندی پُر بود از ضرب‌المثل‌های مختلف، تعداد این ضرب‌المثل‌ها آن‌قدر زیاد بود که حدود 800 تای آن‌ها در یک کتاب به چاپ رسید.

#نقاشی
@Honarrvareh