مطالعات راهبردی آمریکا

🌎 تفاوت جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها در حمایت از اسرائیل

✍ عباس ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه تهران

🌿 رابطه ایالات متحده و یهودیت از زمان شکل گیری اولین مستعمره بریتانیا در Jamestown در آمریکای شمالی در سال ۱۶۰۷ که بر اساس اندیشه ارض موعود در اندیشه یهودیت شکل گرفت؛ تا صدور اعلامیه بالفور Balfour Declaration در آخرین سال جنگ اول جهانی یعنی دوم نوامبر ۱۹۱۷ که خلافت عثمانی توسط بریتانیا و فرانسه اشغال و در حال فروپاشی بود و وزیر خارجه وقت بریتانیا آرتور بالفور با سوءاستفاده از این موقعیت و زمینه سازی برای جدا کردن فلسطین از عثمانی -- که سرانجام در سال ۱۹۲۰ در قالب قیمومیت فلسطین Mandatory Palestine  فلسطین از عثمانی جدا و بریتانیا بر این سرزمین مسلط شد -- اعلام کرد که فلسطین سرزمین یهودیان است و با تأسیس رژیم صهیونیستی در ۱۴ ماه مِی سال ۱۹۴۸ که David Ben-Gurion رئيس آژانس یهود تاسیس رژیم اسرائیل را اعلام کرد و Harry S. Truman رئیس جمهور دموکرات ایالات متحده همان روز تاسیس این رژیم را به رسمیت شناخت، تا به امروز، همواره یک رابطه ایدئولوژیک مبتنی بر تلفیق مسیحیت و یهودیت بعنوان Judo-Christian Tradition میان دو دولت برقرار بوده است.

🌿 اما رویکرد لیبرال حزب دموکرات در برابر این اتحاد ایدئولوژیک در مقایسه با رویکرد مذهبی و محافظه کار حزب جمهوری خواه در حمایت از اسرائیل میان این دو حزب یکسان نیست. تفاوت بزگ دموکرات‌ها در ارتباط با اسرائیل این است که این حزب به راهکار دو دولت Two State Solution  معتقد است و همواره احزاب حاکم بر اسرائیل از احزاب کارگر تا احزاب راست را برای پذیرش این راهکار تشویق و تحت فشار قرار داده اند.

🌿 در مقابل، جمهوری خواهان خصوصاً طیف White Evangelical Protestants همواره از راه حل یک کشور و دولت یهودی One-State Solution حمایت کرده اند. برای مثال، Mike Huckabee سفیر اعلامی دونالد ترامپ برای تصدی پست سفارت آمریکا در اسرائیل روز ۱۴ نوامبر اعلام کرد که ساحل غربی رود اردن متعلق به اسرائیل است. لذا دولت های حاکم بر اسرائیل پس از جنگ شش روزه ۱۹۶۷ اعراب و اسرائیل که طی آن اسرائیل به کرانه باختری رود اردن، نوار غزه و شرق بیت المقدس حمله و آنها را اشغال کرد؛ از همان ابتدا با دولت دموکرات Lyndon B. Johnson در کاخ سفید دچار اختلاف شدند. لیندون جانسون، رئیس جمهور وقت ضمن محکومیت اقدام اسرائیل در قالب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و هشدار به اسرائیل، کمک های نظامی به اردن ارسال کرد؛ از آن پس دموکرات‌ها همواره مخالف گسترش شهرک سازی ها در کرانه باختری بوده و بر ایجاد دو دولت تاکید داشته اند. اما جمهوری خواهان بی تفاوت به این مسئله همواره از رژیم صهیونیستی حمایت کرده اند.
t.me/Law0and0International0Relations

🌎 آیا ترامپ می‌تواند برای بار سوم هم رئیس‌جمهور شود؟
آیا ترامپ می‌تواند در انتخابات ۲۰۲۸ نامزد شود؟

✍ دکتر اسفندیار خدایی

🔹 خیر، ترامپ نمی‌تواند در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۸ نامزد شود و برای سومین بار رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا شود.

🔹 مطابق متمم ۲۲ قانون اساسی آمریکا مصوب ۱۹۵۱، هیچ کس نمی‌تواند بیش از دو دوره رئیس‌جمهور شود. فرقی ندارد که این دو دوره متوالی یعنی پشت سر هم باشد یا متناوب و با فاصله باشد مثل مورد ترامپ.

آیا ترامپ می‌تواند مثل برخی کشورها، قانون را تغییر دهد و باز هم نامزد دور سوم شود؟

🔹 برای تغییر این قانون باید اولاً دو سوم اعضای کنگره شامل هر دو مجلس یعنی سنا و مجلس نمایندگان تصویب کنند؛ و ثانیاً سه‌چهارم یا ۷۵ درصد ایالتها یعنی ۳۴ از ۵۰ ایالت آمریکا هم تصویب کنند و این در شرایط موجود غیر ممکن است. چون جمهوریخواهان حامی ترامپ نه در مجلس نمایندگان نه در سنا و نه در مورد ایالتها چنان اکثریتی ندارند. دموکراتها قطعاً مخالفت خواهند کرد و بسیاری از جمهوری‌خواهان هم بعید است از تغییر این قانون حمایت کنند. لذا احتمال تغییر قانون وجود ندارد و این دوره چهار ساله آخرین دوره حضور ترامپ در کاخ سفید است و نمی‌تواتد در سال ۲۰۲۸ نامزد ریاست‌جمهوری شود.
@EsfandiarKhodaee

🌎 نبرد ترامپ با آینده سبز در پروژه ۲۰۲۵

✍ امید نثاری
دانشجوی دکتری سیاست گذاری عمومی

🌿 اندیشکده‌های آمریکا در سیاست‌گذاری نقش ویژه‌ای دارند و به‌عنوان پلی میان گفتمان‌ها و قدرت محسوب می‌شوند. از جمله این اندیشکده‌ها، بنیاد هریتیج است که نقش مهمی در روی کار آمدن مجدد ترامپ و ترسیم سیاست‌های آینده او دارد. این اندیشکده یک دستور کار ۹۲۰ صفحه‌ای به نام "پروژه ۲۰۲۵" تهیه کرده که در آن ۳۰۰ بار نام ترامپ آمده است. بیش از ۴۵ سازمان راست‌گرا و صدها محافظه‌کار از برجسته‌ترین مقامات سابق دولت ترامپ در تهیه آن نقش داشته‌اند.

🌿 در بخش مرتبط با محیط‌زیست و انرژی، این گزارش پیشنهاد می‌کند دولت فدرال راهبردهای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای را کنار بگذارد. از جمله این توصیه‌ها، محدود کردن آژانس حفاظت از محیط‌زیست (EPA) و تجزیه و کوچک نمودن اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) است. بنیاد هریتیج گزارش‌های این سازمان‌ها را برای رفاه آینده آمریکایی‌ها مضر می‌داند. پروژه ۲۰۲۵ توصیه می‌کند محدودیت‌های حفاری نفت که توسط اداره مدیریت زمین اعمال شده است، لغو شود.

🌿 مدیر مرکز انرژی هریتیج، دیانا فورشت راث است. او منکر نقش عامل انسانی در تغییرات آب و هوایی است و در مقاله‌ای که برای فوربس نوشته، استدلال می‌کند که غرب باید برای کمک به فقرا، همه کشورها را به استفاده از سوخت‌های فسیلی و گاز طبیعی تشویق کند. فورشت راث از موسسه تحقیقات سیاست منهتن که یک اتاق فکر است، کمک‌های مالی دریافت کرده بود. غول نفتی Koch Industries یکی از تأمین‌کنندگان مالی اندیشکده موسسه تحقیقات سیاست منهتن است.

🌿 بخش آب و هوای پروژه ۲۰۲۵ توسط چندین نفر از جمله گوناس کارا نوشته شده که قبلاً معاون مدیر دفتر هوا و تشعشع آژانس حفاظت از محیط‌زیست و معمار اصلی خروج آمریکا از توافق پاریس بود. شخص دیگر برنارد مک نومی است که به شرکت‌های طرفدار سوخت‌های فسیلی مشاوره می‌دهد.

🌿 در حوزه سیاست‌گذاری، یکی از پارامترهای موفقیت یک سیاست، در نظر گرفتن اجرای "پایین به بالا" (Bottom-Up)  در اخذ یک خط مشی است که نشان می‌دهد ذی‌نفعان محلی و مجریان چقدر در پیاده شدن موفقیت‌آمیز یک سیاست اهمیت دارند. با توجه به این مسئله، توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در آمریکا غیرمتمرکز و به‌صورت ایالتی است. ایالت کالیفرنیا ۳۴ درصد انرژی خورشیدی در آمریکا را تولید می‌کند و تگزاس رتبه اول در انرژی‌های بادی و رتبه دوم در انرژی‌های خورشیدی را دارد. شواهد نشان می‌دهد فرمانداران ایالت‌ها حتی اگر جمهوری‌خواه باشند، ملاحظات ایالتی را در سیاست‌های صنعتی بر ملاحظات فدرال ترجیح می‌دهند.

🌿 ترامپ در سال ۲۰۱۸ تعرفه ۳۰ درصدی بر پنل‌های وارداتی خورشیدی بست، اما صنعت تولید انرژی خورشیدی تسلیم نشد و شروع به افزایش تولید داخلی کرد. در این زمینه، با ابتکارات ایالت‌های مختلف مانند کالیفرنیا، شکست‌های اولیه ناشی از تعرفه‌های ترامپ بهبود پیدا کرد. آزمایشگاه ملی انرژی‌های تجدیدپذیر آمریکا مسابقه جایزه خورشیدی ساخت آمریکا را ایجاد کرد و در ژوئن ۲۰۱۸ مبالغ مختلفی  تا صد هزار دلار به امیدوارکننده‌ترین طرح های سلول‌های خورشیدی اهدا کرد.

🌿 اگر میزان موفقیت بخش آب و هوایی پروژه ۲۰۲۵ را در سطح جهانی ارزیابی کنیم، لازم است بُعد تطبیقی (Adaptive Policies) خط مشی توصیه شده را در نظر بگیریم که بر انعطاف‌پذیری و قابلیت تطبیق سیاست‌ها با شرایط متغیر محیطی تأکید دارد. پروژه ۲۰۲۵، ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از حرکت جهان به سمت انرژی‌های پاک ندارد و فناوری پیشرفته و ذی‌نفعان متکثر آن را در نظر نگرفته است. از سوی دیگر، توصیه‌های آن مغایر با سیاست‌های انرژی اتحادیه اروپا و چین است و حتی مخالفانی از درون حزب جمهوری‌خواه نیز خواهد داشت.عدم تطبیق پروژه ۲۰۲۵ با پیشرفت‌های فناوری و تغییرات بازار از جمله چالش های آن در سطح جهانی است. سرمایه‌گذاری جهانی در انرژی‌های پاک در سال ۲۰۲۳ به رقم ۶۱۹ میلیارد دلار رسیده که نسبت به سال ۲۰۱۹ که ترامپ از پیمان آب و هوایی خارج شد، ۵۵ درصد رشد داشته است.

🌿 اگرچه هنوز سهم انرژی‌های تجدیدپذیر نسبت به انرژی‌های فسیلی کمتر است، اما توسعه فناوری و رشد این انرژی‌ها به نقطه بی‌بازگشتی رسیده است. به عنوان نمونه، ۳۰ درصد از تولید برق جهان توسط انرژی‌های تجدیدپذیر انجام می‌شود و ۱۶.۲ میلیون شغل متناسب با این صنعت در سراسر جهان ایجاد شده است، ۴۰ درصد این مشاغل در اختیار زنان است که از اشتغال زنان در صنعت سوخت‌های فسیلی بیشتر است.

🌿 در نهایت، اگرچه روی کار آمدن ترامپ روزهای سختی برای صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر مخصوصاً درون آمریکا خواهد داشت و ممکن است به‌طور موقت سرعت رشد این صنعت را کاهش دهد، اما نمی‌تواند آن را متوقف کند و در بلندمدت نیز تأثیری بر روند رو به رشد آن نخواهد داشت
@EsfandiarKhodaee

‍ ‍ 🌎 چرا سند چشم‌انداز ۲۰ ساله کشور شکست خورد؟

✍ دکتر مهران صولتی

🌿 ۱۳ آبان‌ماه ۱۳۸۲ سند چشم‌انداز بیست‌ساله جمهوری اسلامی در دولت محمدخاتمی به تصویب رسید و دو سال بعد در دولت محمود احمدی‌نژاد وارد فاز اجرایی شد. مطابق این سند قرار بود ایران تا سال ۱۴۰۴ به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی دست یابد. اما با گذشت بیش از بیست سال از ترسیم این افق نه تنها اهداف اعلام شده محقق نشده بلکه با یکه‌تازی عربستان و ترکیه در منطقه ایران به جایگاه‌های بسیار پایین‌تری در مقایسه با ظرفیت‌های فراوان خود رضایت داده است. اما چرا این سند دچار شکستی این‌چنین فاحش شد؟

🌿 خروج کشور از مدار توسعه: اگر چه تا انتهای دهه هشتاد کلیت شاخص‌های اقتصادی کشور در حال رشد بود ولی با اجرایی شدن تحریم فروش نفت و مبادلات بانک مرکزی ایران وارد دوره گمشده اقتصاد خود یعنی دهه ۹۰ شد. در همان ابتدا اگر‌چه نظام سیاسی با تن‌دادن به انتخاب حسن روحانی نشان داد که مایل به خروج از بن‌بست تحریم‌هاست ولی با عدم پای‌بندی به الزامات سیاسی- اقتصادی رفع تحریم‌ها، و خروج ترامپ از برجام کابوسی به نام دهه ۹۰ برای اقتصاد ایران رقم خورد.

🌿 مخاطرات توسعه‌یافتگی برای حکومت: طبقه متوسط موتور محرکه توسعه در جهان امروز به‌شمار می‌رود. طبقه‌ای که به تعبیر اینگلهارت از ارزش‌های بقا به ارزش‌های ابراز وجود گذر کرده و مطالبات جدیدی را مطرح می‌سازند. این طبقه اگر چه تا سال ۸۸ رشدی صعودی داشت ولی حضور گسترده آن در عرصه اعتراضات بعد از انتخابات این‌سال زنگ خطر را برای نظام سیاسی مستقر به صدا درآورد. بعد از آن بود که ایران در سایه تحریم‌ها و احساس خطر حکومت تجربه افول این نیروی اجتماعی توسعه‌گرا را به چشم دید.

🌿 فقدان پای‌بندی به الزامات توسعه: توسعه‌یافتگی در جهان امروز نه امری تصادفی بلکه عمیقا مبتنی بر قواعدی مانند رفتار سیاسی محاسبه پذیر، روابط سازنده با دنیا، قائل بودن به نظم اقتصاد‌بنیاد، و تولید فزاینده ثروت ملی است‌. اما آن‌چه تاکنون از جمهوری اسلامی دیده‌ایم فقدان آشکار وفاداری به این الزامات بوده است. همان نظام سیاسی که با تکیه بر استثناگرایی به‌جای قاعده‌گرایی، آرمان‌‌‌طلبی به‌جای واقع‌نگری، حضور نظامی به‌جای حضور اقتصادی، و انگاره‌های ایدئولوژیک به‌جای داده‌های علمی می‌کوشد تا بی‌اعتنا به ظرفیت‌های خود داعیه حاکمیت نظم جدیدی را در جهان امروز داشته باشد.

✅ غلبه روایت‌ها بر واقعیت‌ها: جمهوری اسلامی در طول حیات خود بیش از ساختارها بر کنش‌ها، و بیش از واقعیت‌ها بر روایت‌ها تاکید داشته است. همان اراده‌گرایی که بیش از همه در نگارش سند چشم‌انداز هویداست. این‌که چگونه می‌توان با تکیه بر مجموعه‌ای از آرزوها و بدون ترسیم سازوکاری از تحول در سیاست داخلی و خارجی متناسب با فرآیندهای پرشتاب جهانی داعیه دستیابی به جایگاه اول منطقه در همه حوزه‌ها را داشت بیش از همه ناشی از شناخت اندک از ظرفیت‌های حکم‌رانی در ایران کنونی است. امری که موجبات ناکارآمدی فزاینده در دهه‌های اخیر را فراهم آورده است.
@EsfandiarKhodaee

🌎 هفت بازندەی بزرگ بازگشت ترامپ

✍ صلاح‌الدین خدیو

🌿 یک روزنامەی روسی با اشاره به پیش بینی ناپذیری ترامپ نوشته: او مانند یک موشک هدایت نشده است و می تواند به هر سویی روانه شود!
اگر توصیف درست موسکوسکی کومسوملت را با این ملاحظه همراه کنیم که ترامپ مانند پرتابەهای ابتدایی حماس است که بالاخره به سوی جایی هدف گیری می شود، می توان موارد ذیل را پیش بینی کرد:

1⃣ ایران باید خود را برای راند دوم مشت زنی با ترامپ آماده کند. به احتمال غالب ترامپ نه تنها به سیاست تحریم و فشار حداکثری علیه تهران بر می گردد، بلکه دست دوقلوی سیاسی اش در اسرائیل را هم بازتر می کند. این به معنای بیش تر شدن احتمال یک جنگ گسترده و فراگیر میان تهران و تل آویو خواهد بود.

2⃣ به احتمال زیاد اوکراین خنجری بزرگ از پشت خواهد خورد. پوتین که از انتخاب ترامپ دست از سر نمی شناسد برای گفت و گو با ترامپ به قصد خلل در جبهەی متحد غرب علیه خود بی تابی می کند. دور از ذهن نیست که ترامپ راه حلی غیرمنصفانه برای جنگ اوکراین با محوریت در اشغال ماندن بخشی از خاک آن را در ذهن داشته باشد. چیزی که آرزوی روسیه و طناب نجات آن از باتلاق کنونی است.

3⃣ اروپا سومین بازندەی بزرگ بازگشت تاریخی ترامپ است.
سیاست اول آمریکا بعد جهان، در درجەی نخست علیه ناتو و اتحادیەی اروپاست.
کاهش تعهدات واشنگتن برای دفاع از اروپا در کنار پایان بدفرجام احتمالی جنگ اوکراین، ستون های امنیتی و نظامی این اتحادیه را به لرزه در می آورد. جنگ تجاری با چین هم می تواند به تضعیف توان اقتصادی کشورهایی چون آلمان، فرانسه و بریتانیا بینجامد.
در یک جنگ اقتصادی فرضی افزایش هزینەی تمام شدەی ‌کالاهای چینی با وجود عقب ماندن کشورهای مزبور از تولید فناوری های نوین که عمدتا در اختیار آمریکا و چین است، به رکودی مضاعف در اروپا منجر می شود.

4⃣ تایوان که چندین سال است با بیم و هراس چشم از تنگەی مقابل خود با چین بر نمی دارد، وارد یک دورەی چهار سالەی وحشت مضاعف خواهد شد. جنگ تجاری ترامپ با پکن به معنای سرسختی سیاسی بیشتر در قبال آن نیست. بلکه نشانەی معاملاتی تر شدن روندهای سیاسی و کاهش توجه آمریکا به هنجارهای لیبرالی و دمکراتیک است. تایوان از حالا می تواند خود را در فهرست قربانی های بعدی ببیند.

5⃣ کردهای سوریه که با رنج و فداکاری بسیار توانستند از آب گل آلود خاورمیانه در دورەی جنگ های داخلی سوریه و عراق، یک شاه ماهی بزرگ صید کنند، با نگرانی به بازگشت ترامپ می نگرند.
تاجری بزرگ با انباشته ای اندک از تاریخ و سیاست، زبان رجب طیب اردوغان را بهتر می فهمد تا سیاستمداران پارتیزان چون الهام احمد و مظلوم کوبانی.

6⃣ کرەی زمین دیگر بازندەی بازگشت ترامپ است. کسی که گرمایش زمین را نمی پذیرد و پیمان تغییرات آب و هوایی پاریس را ترفندی علیه اقتصاد آمریکا می بیند. ترامپ در این چهار سال هیچ فرصتی را برای مخالفت با تعهدات دولت بایدن در این باره از دست نداده.
با انتخاب ترامپ بلافاصله  ارزش سهام شرکت های فعال در آب و هوای پاک و انرژی های تجدید پذیر کاهش یافت، به عبارتی ترامپ یعنی گرم شدن سیاره با سرعتی بیشتر.

7⃣ یک بازندەی احتمالی دیگر سیستم دولت - ملت است. وجود ایلان ماسک و پیتر تیل دو کارآفرین میلیاردر در کمپین ترامپ لحظەای سرنوشت ساز در تاریخ جهان است. افزایش سریع و خیره کنندەی نرخ سهام شرکت های آنان پس از پیروزی ترامپ بیانگر اهمیت این رخداد است: لحظەای کە مترادف عناوینی چون ازدواج قدرت و ثروت، اتحاد اوباش و نخبگان و پیروزی سرمایه داری نظارتی بر اشکال کلاسیک آن است. تیل و ماسک به عنوان کارآفرینان لیبرال و پیشتاز در فن آوری های نوین اکنون فرصتی بی نظیر یافته اند که امپراتوری های مالی جهانی خود را فراتر از مرزها و اختیارات دولت ها گسترش دهند.
گسترش و کاربرد  مواردی چون ارز دیجیتال، شبکه های اجتماعی و هوش مصنوعی با سرعتی بیشتر فراگیر و از قوانین داخلی کشورها هم کاری بر نخواهد آمد.
به زودی به مرحله ای می رسیم که باید بپرسیم ایلان ماسک مهم تر است یا رئیس جمهور آمریکا؟
پوتین و شی و دبیرکل اتحادیەی اروپا که جای خود دارند!