Telegram-канал "Epiphany of the faded blues" — @EpiphanyoftheFadedBlues

Epiphany of the faded blues

25 Dec, 00:14

موسیقی کریسمسی گوش بدین.

121 0 1

Epiphany of the faded blues

25 Dec, 00:14

anything — Adrianne Lenker

03:22

River — Joni Mitchell

04:05

145 0 7

Epiphany of the faded blues

16 Dec, 15:08

سمفونی مردگان اثر عباس معروفی

288 0 3

Epiphany of the faded blues

16 Dec, 15:07

از آدمی که دنبال خودش می‌گردد و دیوانگی را پیدا می‌کند، بیش از این هم انتظار نمی‌رفت.

288 0 3

Epiphany of the faded blues

16 Dec, 15:06

پدر پرسید: «دنبال چه می‌گردی؟»
آیدین گفت: « دنبال خودم.»

363 0 4

Epiphany of the faded blues

16 Dec, 15:00

ناف رمان ایرانی را با سیاه‌بختی بریده اند.

287 0 2

به یاد میارم کودکی‌ام را
زمانی که از اجتماعی که زن در آن جایی نداشت بی‌زار بودم، گویی که خنده های زن تنها شیرینی مجالس خانوادگی بود.
از لودگی، بحث و جدال مردها خوشم نمی‌آمد و احساس غریبگی می‌کردم، انگار که از بچگی به جمع مردهایی که می‌شناختم تعلقی نداشتم.
خود را پسر بچه‌ای می‌دیدم که با زنها بیشتر خوش و بش می‌کردم، چون مردها می‌خواستند مردی چون خودشان شوم.
حال که مردی بیست ساله شده‌ام به مرد بودن خود تعلق خاطر دارم اما به دنیای مردانه‌ی مردهای خانواده، نه.
اما می‌دانم، مردی که درون من هنوز درحال رویش است، توسط زنان نوشته شده و به بلوغ رسیده.

386 0 5

Epiphany of the faded blues

12 Dec, 02:11

هرچیزی که زن درش باشه زیباست.

398 0 3

Epiphany of the faded blues

12 Dec, 00:02

من توده‌ای از افکارم،
نیمی از آنها مرا به باتلاقی عمیق فرو می‌برد که هرچه دست و پا می‌زنم نجات نمی‌یابم، اما نیمه‌ی دیگر به شمایل یک ناجی ظهور می‌کند و مرا از این منجلاب بیرون می‌کشد.

370 0 2

Epiphany of the faded blues

11 Dec, 23:34

هوای بیرون یخبندان است، به رسم هر پاییز به زیرزمین می‌روم و در کنجی، زیر کُرسی‌ غرق می‌شوم.
«سمفونی مردگان» می‌خوانم، برای آیدین دلگیرم و دلم می‌خواهد آیدا را در آغوش بگیرم.
بین آشنایان ما کسی به هنر اهمیت نمی‌دهد، همه مردان به دنبال کاسبی هستند و من با این دو چشمانم مردی به جز خودم ندیده که اهل هنر و موسیقی باشد.
لابد عقیده‌شان این است که مرد را چه به این حرف ها! مرد باید به فکر نان درآوردن باشد،
اما که اهمیت می‌دهد؟
دنیای من و پدرم به بهشت و جهنم می‌ماند، اما با این تفاوت ناچارا باهم کنار می‌آییم.
به قدری وابستگی به تک فرزند خود دارد که نمی‌خواهد از دستم بدهد،
اما اگر روزی او را رها نکنم خودم را رها کرده‌ام.

409 0 4