«ای فریب‌خورده‌ی خویش، که گمان برده‌ای تقدیر، عشق، و قدرت را تنها برای تو نگاشته‌اند! چه وهم شیرینی است این ایمان به یگانگی، این پندار خام که ذهنِ تو را از دیگران متمایز می‌سازد، که هستی را تنها در آینه‌ی خویش می‌بینی. امّا مرگ، آن داور خاموش، تو را نخواهد پرسید که چه داشتی، که چه می‌خواستی، که چه می‌اندیشیدی.»

«آه، این دل‌بستگیِ کودکانه به جاودانگی! چه تلاشی مذبوحانه است این انکارِ نیستی، این تمنای عبثِ رستاخیز، این امید واهی به حیاتی فراتر از خاک! تو نیز همچون دیگران، از وهم به وهم گذر خواهی کرد، بی آنکه حقیقت را دریابی. در پایان، نه خرد تو را از فراموشی خواهد رهانید، نه آرزوهایت. تو چیزی جز سایه‌ای گذرا نیستی.. و مرگ، صبورانه در انتظارت نشسته است.»

"Ô toi, trompé par ta propre illusion, qui crois que le destin, l'amour, et la puissance t'ont été réservés ! Quelle douce illusion que cette foi en ta singularité, cette pensée naïve qui te distingue des autres, qui te fait voir l'existence à travers le miroir de ton propre être. Mais la mort, ce juge silencieux, ne te demandera pas ce que tu possédais, ce que tu voulais, ce que tu pensais."

"Ah, cette attache enfantine à l'immortalité ! Quelle lutte vaine contre l'inexorable, quel désir futile de résurrection, quelle espérance illusoire d'une vie au-delà de la terre ! Toi aussi, comme tant d'autres, tu passeras de l'illusion à l'illusion, sans jamais comprendre la vérité. En fin de compte, ni ta sagesse ne t'épargnera de l'oubli, ni tes désirs. Tu n'es qu'une ombre éphémère..et la mort, patiemment, attendra ton dernier souffle."

👤 Théophile Gautier

📚 La Comédie de la Mort

@Dairy_of_Darkness